Wielka Sala

- Widzę tą skórę... - uśmiechnęłam się zwycięsko, póki nie poczułam jej zębów na swoim uchu i nie jęknęłam głośno. Zabiła mnie teraz moją własną bronią, zwłaszcza przez to, że jęknęłam głośniej, zaczerwieniłam się.

Nie odstępowałam nawet na krok od miejsca lidera. Satysfakcja rozpromieniła się na mojej twarzy razem z szerokim uśmiechem.
- Bang! - wtuliłam twarz w jej włosy, głośno się śmiejąc.

Uśmiechnęłam się jedynie, gdy wtuliła swoją twarz. - Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak bardzo Cię kocham - szepnęłam do jej ucha.

- A co jeżeli zdaję sobie z tego sprawę? - złapałam palcami jej podbródek.

- No to... Nic. Dobrze, że pojmujesz jak bardzo Cię kocham - odpowiedziałam z uśmiechem, patrząc w jej oczy, dla których mogłabym nawet życie stracić. Bolało mnie, że nie docenia swojej urody i nie widzi jej tak, ja.

Zostawiłam krótki pocałunek na jej suchych ustach, które szybko stały się wilgotne.

- Idziemy gdzieś? Nie lubię siedzieć długo w jednym miejscu - powiedziałam po pocałunku, wciąż patrząc jej w oczy.

- Gdzie panna chciałaby iść? - zwróciłam się do niej królewskim tonem.

- Z Tobą mogę choćby i na kraniec świata - odpowiedziałam i wzięłam łyk kawy.

- Bardziej realniejsze plany? - uniosłam pytająco prawą brew.

- Realniejsze plany... Dom w którym chodzę nago? A tak serio to może na łąkę? Tam niedaleko cieplarni? - zapytałam.

- Ty naga to bardziej prawdopodobne niż cokolwiek. - posłałam jej w powietrzu buziaka i uśmiechnęłam się cwaniacko - Można by się tam udać.

- Pfff... No to chodźmy - uśmiechnęłam się i wstałam, wzięłam ją za rękę i wyszłam z nią z sali.
NP: Łąka

Weszłam chwiejnie do Wielkiej Sali trzymając się obolała za głowę. - Nie umiem chodzić - odezwałam się do Nelly, z którą szłam za rękę i usiadłam przy stole.

- Spokojnie. - powiedziałam, jedyna rozważna w tym wieelkim towarzystwie - Masz szczęście, że nie upiłaś mnie trzema kieliszkami. Ma się kto Tobą zająć. - objęłam ją ciepło, podśmiewując się pod nosem.

- Ale ja jestem trzeźwa... - wybełkotałam opierając się o nią. Była taka ciepła, i pod względem ciała i swojego stosunku do mnie.

- No pewnie, że jesteś trzeźwa. - szepnęłam do niej sarkastycznym tonem, poklepując ją pocieszająco po plecach - Szczególnie wtedy kiedy nie umiesz chodzić, wtedy jesteś najbardziej trzeźwa. - ledwo powstrzymywałam się od śmiechu.

- A żebyś wiedziała! Mogłabym nawet wygrać maraton! - zawołałam unosząc rękę do góry niczym zwyciężczyni.

- Chyba w snach! - zaśmiałam się pod nosem - Nie zdołałabyś przebiec nawet po to masło na drugim końcu stołu. - pokazałam palcem na produkt, śmiejąc się cicho.

- Nie? - uniosłam brew i chwiejnie wstałam, ruszyłam biegiem do masła i w połowie drogi powitałam matkę ziemię. Nie podnosiłam się z zamkniętymi oczami udając nieprzytomną. Zastanowiło mnie czy nabiorę na to Nelly.

Wyciągnęłam swoją różdżkę, mamrocząc pod nosem zaklęcie, które uniosło Isobel nad ziemię. Posadziłam ją ostrożnie obok mnie, przyciągając natychmiast do siebie.
- No, no, świetny ten bieg, najbardziej podobała mi się ta gleba. - mówiłam z zachwytem w głosie - Taki wisienka na torcie Twojego schlania.

Spojrzałam na nią, kręciło mi się w głowie. - Ja... - podniosłam palec jakbym chciała zwrócić na siebie uwagę tłumu. - Jestem trzeźwa, totalnie! - powiedziałam i znów się o nią oparłam.

- Śmiem wątpić. - uniosłam palec, naśladując jej ruchy - A ja też jestem trzeźwa... totalnie! A nie wywracam się co trzynaście kroków w stronę masła. - posmarowałam owym produktem tosa z dużą ilością sera i wręczyłam go Isobel - Masz, Ty totalnie trzeźwa rudowłosa dziewczyno. - uśmiechnęłam się promiennie.

Uśmiechnęłam się jakbym miała downa, widząc jej uśmiech. Taki piękny i oszałamiający, zachwiałam się. - Jesteś... Bardzo dobrym dealerem... - dwa razy nie trafiłam ręką, ale udało mi się w końcu wziąć tosta i go ugryźć. Był przepyszny. - Mmmmm...

- Dużo wypiłaś zanim przybyłam do tego baru, pubu czy innego miejsca gdzie uchlała się nawet Annabelle? - zmierzyłam ją wzrokiem, ciągle podtrzymując.

- Emmm... Kilka kieliszków?... No może 5 albo 6. Maaaaałooooo. I cały czas czekałam aż przyjdziesz! - dojadłam tosta i oparłam się o nią. - Nelly, nawet nie wiesz ile dla mnie zrobiłaś - wybełkotałam znów, lekko plątał mi się język.

- Ale ja wiem ile dla Ciebie zrobiłam, pijaku. - zaśmiałam się z jej stanu.

- Aaaale njeeee... Gdyby nie Ty... Wciąż miałabym złamane serce, byłabym samotna i bez nikogo... Z zimnym sercem, zaniedbaaaanym... - zamruczałam przymykając oczy. - Jesteś taka ciepła... Taka kochana... - wtuliłam się w nią bardziej, szumiało mi w głowie.

- Może chcesz się położyć? - uśmiechnęłam się do niej, starając się panować nad śmiechem - Nawet Ann nie była tak spota po dwóch butelkach trunku jak Ty po jednej. - wyszeptałam jej do ucha - Och ta moja słaba główka. - rozczochrałam jej rude włosy.

Prychnęłam i się obruszyłam gdy mnie wyczochrała. - Nie chcę się położyć, bo wtedy zasnę, a wtedy mało czasu spędzę z Tobą - owinęłam się wokół jej ciała rękami i nogami. - I tak mało go spędzam - wymruczałam przymulona.

- Zdecydowanie za mało. - ucałowałam ją w czyvek głowy, mocno do siebie przytulając - Ale i tak wydaje mi się, ze potrzebujesz snu kruszyno.

- Nie! Jesteś ważniejsza od snu - wtuliłam się w nią mocno, uwielbiając jej bliskość bardziej niż wszystko inne.

-Witam wszystkich zebranych! -krzyknęłam wpadając do Wielkiej Sali. -Nie obawiajcie się! Już jestem moi kochani!-powiedziałam śmiejąc się. -Wiedźma Slytherinu przybyła! Ktoś tęsknił?

Milczałam, powstrzymując się od sarkastycznego śmiechu, kiedy ślizgonka wparowała z impetem do wielkiej sali.
- Nikt nie tęsknił. - burknęłam do niej, donośnym głosem.
- Isobel, ja wiem, ja wiem. Ale nawet ja tu zaraz usnę. - wtuliłam ją w siebie.

Podniosłam się energicznie i nalałam kawy do dwóch kubków, wzięłam jeden i się przysunęłam z powrotem do Nelly. - Powiedz aaaaaa.

-Tak Nelly, suczko, ja ciebie tez.-mruknęłam pokazując jej język. -Nie to nie! Au revior! -krzyknęłam i wyszlam z Wielkiej Sali.

Uniosłam kubek, upijając spory łyk. Czułam jak ambrozja, która miała postawić mnie na nogi rozpływa się po moim ciele, niewelując jakiekolwiek uczucie senności.
- Ty wiesz co dobre. - przełknęłam kolejny łyk - Jak zawsze. - ponownie wytarmosiłam jej rudą czuprynę.
- A poszoł w diabli! - zaśmiałam się, odprowadzając przenikliwym wzrokiem Soo do drzwi.

Spiorunowałam wzrokiem Soo i zamknęła oczy gdy tarmosiła. - Ej! - czułam się już trzeźwa. Sama pociągnęłam porządny łyk kawy. - Był problem, nie ma problemu!

- Oczywiście, jak za pstryknięciem palcem. - zaśmiałam się, rokoszując się twardym jakbłkiem, wgryzając się w nie jak wampir - Twarde. - stwierdziłam w końcu. XD

- No a jak - odpowiedziałam i wzięłam sobie tosta. Wzięłam kęs i zamknęłam oczy delektując się smakiem sera. - Miękkie.

Po odłożeniu toreb z zakupami przyszłam do Wielkiej Sali, żeby coś zjeść. Nałożyłam na swój talerz kilka naleśników z czekoladą i nalałam soku.

Patrzyłam na nią z iskierkami w oczach. Każda jej czynność była wykonywana tak, że mogłabym się wpatrywać w nią godzinami, czasami chichocząc z jej zachowania.
- Wzięłabym tosta, ale nie jestem głodna. - usiadłam jak naburmuszone dziecko.

Przelotnie tylko spojrzałam na Chris, po czym znów przeniosłam wzrok na Nelly. Wzięłam jej jabłko i też ugryzłam. - Hmmm... Nie takie twarde.

Nie zwróciłam nawet uwagi na dziewczynę.
- To ta puchonka? W sensie ta Chris? - wyszeptałam do niej, popijając ponownie kawę.

Usiadłem przy jeszcze pustym stole Krukonów i nalałem sobie herbaty. Na talerz nałożyłem tosta i jajko sadzone. Zacząłem powoli jesc.
"Ciekawe gdzie podziewa się Sam?" pomyślałem.