Wielka Sala

Weszłam do wielkiej sali, wyglądałam tak jak mój nastrój, czyli jakbym wiedziała że za godzinę umrę, porównując. Nie zwracając na nic uwagi, usiadłam przy stole puchonów i wzięłam coś do jedzenia, po chwili ogarnęłam że gryzę kielich, nie patrzyłam co biorę. Warknęłam poirytowana i wzięłam tosty. Jadłam słabo, mało i niemrawo.

Zobaczyłam, że do sali weszła Isobel i od razu się do niej przysiadłam.
- Jak tam Zielarstwo? - zapytałam i perfidnie się uśmiechnęłam.
Patrzyłam na rudowłosą popijając sok z dyni i czekając na jej reakcję.

- Czekam na książkę, chcę czymś zaskoczyć dyrektorkę - opuściłam głowę na stół obok talerza. Szanowałam swoje włosy, gdyby nie one, ciężko byłoby z rdzeniem ze skóry strzygi. Trochę głośno to zrobiłam, byłam jakby bez życia. Tak się w sumie czułam, mogłam tylko liczyć, że nauczyciel-wampir mi pomoże. Ale nikomu ani słowa, obiecałam to sobie.

- Nie martw się. - Próbowałam podnieść go nieco na duchu. - Jakby co to zawsze ci pomogę, pamietaj o tym - odparłam i z lekka zdziwiona zerknęłam na Ślizgonkę, która usiadła przede mną. - Dzień dobry, nie spodziewałam się poznać prędko jakiegoś Ślizgona - zaśmiałam się cicho pod nosem. - W każdym razie, miło poznać. Jestem Kat - przedstawiłam się krótko. - Szkoda, że nie dogadujesz się ze swoimi.

Popatrzyłe ze zdziwieniem wyraźnie malującym się w oczach. Nie znał Hogwartu, ale nie sądził, by obecność Ślizgonki przy ich stole była codzienna, szczególnie, gdyby wziąć pod uwagę tych parę spojrzeń w jej stronę.

- Jak potrzebujesz jakichś książek do Zielarstwa, to mam chyba z 10 różnych - powiedziałam do Is z uśmiechem - Mogę ci pożyczyć.
Spojrzałam w stronę chłopaka, do którego wcześniej machałam. Siedział z jakąś dziewczyną ze swojego domu i ze...Ślizgonką.
Wow relacje między innymi domami się zacieśniają, a u nas bagno - pomyślałam.

Podniosłam głowę. Slytherin... Diana... Opuściłam znów głowę, aż trochę zabolało. - Ał... Potrzebuję "Zielarstwa Dodatkowego dla Opornych" - powiedziałam z położoną głową. Zupełnie bez życia. Miło że ona tu była, zaczynałam ją lubić.

- Nie jestem pewna, czy to mam, ale potem sprawdzę - odparłam i znowu się uśmiechnęłam.
Is nie była taka zła jak się wydawała.
Ponownie spojrzałam na stolik Krukonów.
- Może się do nich przysiądziemy? - zapytałam - Trzeba trochę pogadać z innymi.

Podniosłam głowę, kiwnęłam głową i wstałam. Poszłam do stolika Krukonów i usiadłam obok nich. - Hej - przywitałam się krótko.

- Jedną dane mi było poznać, nie wspominam tego najlepiej - szepnęłam i westchnęłam cicho. - Może, gdy spotkam resztę to okażą się jacyś normalniejsi - wymamrotałam, krzywiąc się lekko na wspomnienie spotkania Soo. Zerknęłam potem na chłopaka obok. - A ty? Przedstawisz się może? - uśmiechnęłam się lekko, coraz bardziej chyba odczuwałam presję otoczenia. Nie powinnam tu siadać?

Usiadłam przy stole Krukonów, a gdy zauważyłam Ślizgonkę zdziwiłam się-Cześć-przywitałam wszystkich i usiadłam obok Ślizgonki-Dużo mnie ominęło?-zapytałam. Chwilę potem rozejrzałam się i wzięłam coś do jedzenia. Szczerze powiedziawszy, to te paszteciki wyglądają apetycznie..

Razem z Is podeszłam do stolika Krukonów.
- Hej, można się przysiąść? - zapytałam - Tak poza tym, to jestem Chris.
Uśmiechnęłam się do każdego po kolei. Uwielbiam się uśmiechać.

Spojrzałam na zbiorowisko lekko zdziwiona. Ale przywitałam wszystkich skinieniem głowy i rosyjskim "dzień dobry".
- Śmiało, siadajcie, wypadałoby się poznać - odparłam i zerknęłam na wszystkich po kolei. - Miło mi poznać, jestem Katiusza.

- Isobel - powiedziałam bez emocji, siedziałam popijając sok dyniowy. Nie chciałam o niczym myśleć, miałam pustkę w głowie. Zerknęłam na Chris, potem na Katiuszę. To ona tak pięknie się uśmiechnęła na zielarstwie.

-Sam-uśmiechnęłam się w stronę dziewczyn-Smacznego-powiedziałam i wyszczerzyłam się w stronę nowo poznanych.

Nagle wstałam. - idę do dormitorium... Źle się czuję... - powiedziałam i wyszłam z Wielkiej Sali.
Następny post: Dormitorium dziewczyn, Hufflepuff

"Wow, czyżby nasz stół stał się centrum towarzyskim?" pomyślałem, gdy dosiadłem się do reszty.
- Hej - rzuciłem tylko i zacząłem badać wzrokiem zawartość półmisków.

- Cześć - powiedziałam do chłopaka, który właśnie koło nas usiadł - Jak się nazywasz? Ja jestem Chris.
Na mojej twarzy ponownie pojawił się banan.

- Hej - przywitałam się ponownie z Mortimerem i zjadłam trochę groszku. - Jak wam się na razie tutaj podoba? - spróbowałam zagaić.

- Zaczęłam trzeci rok, więc a razie nie jest tak źle - odparłam - Nadal totalnie nie czaję Eliksirów, ale w życiu nie będą mi raczej potrzebne.

-Jest nieźle-powiedziałam uśmiechając się. Spojrzałam na chłopaka który pożyczył mi zeszyt. Właśnie, powinnam przepisać te notatki. Zerknęłam w jego stronę i zauważyłam, że przy tym stole robi się dosyć...tłoczno.

Przedstawiłem się Chris, nalałem sobie soku i nałożyłem na talerz trochę frytek. Jednym uchem słuchałem ich rozmowy, ale myślami byłem gdzieś poza salą (i pewnie gapiłem się tępo w jakiś punkt, podobno mi się to zdarza.) Próbowałem sobie przypomnieć jaką mamy później lekcję oraz zastanawiałem się, czy ja również mogę powiedzieć, że eliksiry na pewno nie przydadzą mi się w życiu. Jedną z moich alternatyw była praca w św. Mungu, więc raczej powinienem się przykładać do tego przedmiotu. Szkoda, że same zaklęcia nie wystarczały...

Widząc zamyślenie chłopaka pomachałam mu przed twarzą ręką-Żyjesz?-zapytałam uśmiechając się.

Skrzywiłam się lekko widząc poczynania Sam. - Daj spokój, niektórzy muszą czasem w spokoju pomyśleć. - Zwróciłam jej uwagę i westchnełam cicho, zakładając kosmyk włosów za ucho.

Zamrugałem szybko i spojrzałem na Samanthę trochę nieprzytomnym wzrokiem.
- Ta, w porządku - mruknąłem. - Mam tak czasem, nie przejmujcie się - ostrzegłem na przyszłość. - Chyba, że zrobię tak na eliksirach, to wtedy można się przejąć, bo zdarzyło mi się coś wysadzić w powietrze.

- Cześć wam - przywitałam się z nowymi osobami i spojrzałam na każdego. - Jestem Sarah. - przedstawiłam się grzecznie i wydęłam lekko usta, patrząc na jedzenie. Chyba nie byłam jednak głodna. - W sumie to całkiem mi się podoba. Pomijając tamtą pustą Koreankę. - wymamrotałam, krzywiąc się na myśl o Soo.

- Co jest z nią nie tak? - zapytałam Sarah i popatrzyłam na nią ze zdziwieniem.
Rzadko mi się zdarzało kogoś nazywać pustymi, a co dopiero od kogoś to słyszeć.

-W sumie racja..Wybacz-powiedziałam drapiąc się po policzku. Zauważając kolejną nową osobę przy naszym stole-ponownie Ślizgonkę, uśmiechnęłam się w jej stronę-Jestem Sam, śliczne włosy-powiedziałam bez zastanowienia. Chwila powiedziałam to?

Czułam że łzy znowu napływają mi do oczu. Nie.. Nie ma mowy Soo... Słabeusz... Uspokoj sie... juz.. zrób coś ze sobą. .. wstałam z ławki. Kiedy chciałam z niej wyjść zaplatalam się w swoją własną szate i runęłam na ziemię. Szybko się pozbierałam i wybiegłam z sali. Nikt tego nie widział. .. Jeszcze chwila... Skrzyżowałam ręce na piersi. Chwila... Zatrzymałam się. Nie mam różdżki. .. Nie wrócę tam teraz... Trudno.. Ruszyłam przed siebie, nad jezioro

Następny nad jeziorem

Zanim zapomnę- powinnam przepisać te notatki z zielarstwa. Nie chcę robić tego tutaj. Jest tu za głośno i obawiam się, że mogę ubrudzić zeszyty. Zerknęłam w stronę Mortiego, bo chyba tak miał na imię- Nie będę mu zawracać głowy- pomyślałam i wstałam z swojego miejsca po czym skierowałam się w stronę biblioteki.

Uśmiechnęłam się lekko na komplement ze strony Krukonki. Potem zerknęłam na Christine. - Przywitałam się z nią, nawet ładnie uśmiechnęłam, bo po prostu dobrze chciałam zacząć z nią współżycie. - zmarszczyłam brwi. - Ogólnie, już wpierwszym zdaniu popisała się chamstwem. Potem powiedziałam, że w razie potrzeby, może się śmiało do mnie odezwać. - Kontynuuowałam. - Zbyła mnie, zero klasy i w dodatku uznała za totalną wariatkę, tylko dlatego, że postanowiłam miło zacząć znajomość. - W tym momencie zerknęłam przez ramię na obłąkaną Soo we własnej osobie. - No cóż, niektórzy muszą się popisać za wszelką cenę - mruknęłam, cholera chyba się zbytnio rozgadałam. - Nie można mylić powagi i opanowania z chamstwem. Poza tym ktoś tu zapomniał o braterstwie - westchnęłam. - Przepraszam, że tak się rozgadałam.

- Nie szkodzi - powiedziałam odwracając się, żeby spojrzeć na Soo - Jak można tak traktować innych? Dzięki twojej opowieści wiem, że mam się do niej nie odzywać, bo mnie zabije albo coś w tym stylu.

Zjadłem co miałem do zjedzenia po czym wstałem i rozejrzałem się po sali. Po chwili pokręciłem głową i opuściłem Wielką Salę z lekkim uśmiechem.

Następny post: Gdzieś tam

Wróciłam do Wielkiej Sali i usiadłam przy stole Krukonów. Gdy odnalazłam wzrokiem Mortiego delikatnie szturchnęłam go w ramię-Dzięki-powiedziałam podsuwając mu zeszyt

- Nie ma za co - odparłem. - Mam nadzieję, że się doczytałaś. - W sumie to zawsze sądziłem, że mam całkiem ładny charakter pisma, ale to tez może być kwestia przyzwyczajenia.

- Współczuję ci, Sarah - odparłam szczerze, nie wyobrażam sobie, że miałabym z taką stukniętą dziewczyną przebywać w jednym pokoju. - Na szczęście jak na razie u Krukonów nie dopatrzyłam się czarnej owcy - stwierdziłam i westchnęłam nieco. - Chciałabym by w tej szkole byli starsi profesorowie, ci ledwo chyba pokończyli studia - mruknęłam cicho pod nosem.

Właśnie ogarnęłam, że zbyt długo tu siedziałam, a za chwilę lekcje, więc rzuciłam do wszystkich "Pa" i wybiegłam z sali jak burza.

Następny post w Dormitorium Dziewcząt (Huff)

-To ja pójdę na zajęcia, nie chcę opuścić kolejnych-skierowałam to w stronę Mortiego po czym uśmiechnęłam się w jego stronę i dokończyłam picie soku. Otarłam buzie rękawem szaty, a następnie poszłam szukać sali gdzie odbywają się zajęcia z eliksirów.

Kiedy weszłam do sali kilka osób w niej było. Pewnie mają okienka... Albo są głodni. . To w sumie logiczne...Przeszukalam miejsce wokół stołu Ślizgonów przy którym siedziałam. Nie było różdżki. .. Po chwili zaczęłam przeszukiwać całą salę. Cholera... No gdzie ty jesteś wstręciucho. ....Dobra.. Hui.... Weszłam na ławkę a następnie na pusty kawałek stołu .
-Panie i panowie! -powiedziałam głośno. Nie musiałam krzyczeć. Mój głos potrafił być bardzo donośny jeśli trzeba było. .-Czy ktoś nie znalazł może różdżki?

Włożyłam pióro za ucho i weszłam do Wielkiej Sali. Nie było w niej wiele osób, a jedna ze Ślizgonek coś krzyczała. Pierwszy raz stwierdziłam, że nie mam najmniejszej ochoty jej pomóc. Usiadłam przy stole Hufflepuffu i nalałam do kielicha swojego ulubionego soku z dynii. Popijałam go spokojnie i obserwowałam resztę uczniów.

-Jesteście tak głupi że to aż padło wam na słuch? ? -idioci... Zastanawiam się jak tu przebiega rekrutacja. ..-Zadałam pytanie wiec może ktoś łaskawie mi odpowie. Chyba mnie tu kurwa widać? ! -Skrzyżowałam ręce na piersi.

Już wiem, czemu tamta Ślizgonka tak bardzo jej nie lubiła. Faktycznie jest wredna. Jej różdżka leżała przy końcu stołu,ale nie miałam najmniejszej ochoty jej o tym mówić. Patrzyłam tylko jak się drze i cicho chichotałam popijając sok. Potem wyszłam.

Następny post gdziekolwiek

Weszłam do Wielkiej Sali, widziałam jak SooAh stoi wnerwiona na środku. Domyśliłam się, że szuka różdżki, bo leżała na końcu stołu. Specjalnie, żeby to widziała, podeszłam, wzięłam ją i jej zaniosłam bez słowa. Odeszłam do stołu i usiadłam sama, cicho. Nie chciałam siadać obok Chris i reszty. Pewnie nie chcą nawet na mnie patrzeć, przeze mnie straciliśmy punkty... Cały czas w myślach miałam słowa Diany, atakowały mnie jakbym była opętana. Siedziałam z twarzą w dłoniach mając ich dość. Minie kilka dni zanim dojdę do siebie, wątpiłam że zdarzy mi się coś miłego.

Wzięłam różdżke od puchonki po czym zaskoczyłam ze stołu. Poprawiłam włosy i podeszłam do dziewczyny, chowając różdżke.
-Ślamazaro. -warknęłam stając za nią.

- cheonman-eyo (nie ma za co) - odpowiedziałam wymawiając wszystko poprawnie. Kilka miesięcy pobytu w Korei robiło swoje. Napiłam się soku dyniowego i zjadłam dosyć sporo, i mięsa, i skrzydełek i sałatki. Potrzebowałam sił by znowu nie zemdleć. Kurt mógłby następnym razem zejść na zawał... Ukradkiem patrzyłam na Chris i resztę. Żałowałam swojego idiotyzmu na eliksirach...