Pokój spotkań

- Wszystkim - odpowiedziałem z rozbawieniem. Bawiłem się jej włosami. I wtedy wykazałem się zdolnościami wokalnymi na poziomie, czego talentem jednak nie szło nazwać, ale nie fałszowałem. Zacząłem śpiewać Annabelle balladę metalową.

Ballada metalowa, to dużo lepsze rozwiązanie niż zwykła nudna kołysanka. Przykleiłam się do klatki piersiowej Azazela i oddychałam jego perfumami... Zamknęłam oczy, aby wsłuchać się bardziej w utwór, ale z każdą sekundą słyszałam go coraz bardziej "za mgłą"...

Po chwili Annabelle już spała. Wyglądała tak uroczo, bezbronnie i niewinnie. Oparłem swoją głowę o jej i również zasnąłem.

Obudziłem się, dziewczyna wciąż spała. - Niewygodnie Ci się tu będzie spało - westchnąłem. - Idziemy, kochanie - mruknąłem i wziąłem ją na ręce. Wyszedłem.
NP: Dormitorium Dziewczyn (Gryffindor)

Zamiast chodzić po Hogsmeade wróciłam do zamku i poszłam do Pokoju spotkań. Usiadłam na kanapie i zajęłam się swoją butelką w której ubywalo alkoholu. Było ki niedobrze i kręciło mi się w głowie ale dzięki temu moje myśli skupialy się na zupełnie czyms innym niż Carl

Kiedy alkohol mi się powoli kończył, udało mi się raz zwiększyć jego ilość. Za kolejnymi radami mi już nie wyszło więc siedziałam w pokoju spotkań rozmawiając ze sobą. W końcu znudziło i zglodnialam. Podniosłam się z kanapy i zataczajac się podeszłam do drzwi, które udało mi się otworzyć za czwartym razem.
Next: WS

Długo włóczyłem się po Hogwarcie. Otworzyłem kolejne drzwi i zobaczyłem pokój spotkań. Od razu zamknąłem je i usiadłem na podłodze opierając się o ścianę. To miejsce przypominało mi o niej. Czułem pustkę w sobie-Jestem takim idiotą-westchnąłem i spojrzałem w sufit. Zacisnąłem usta i poczułem, że po policzkach ciekną mi łzy, które prędko wytarłem-Przecież i tak jesteś tu sam-mruknąłem do siebie i pozwoliłem następnym płynąć. Chyba jest ze mną bardzo źle jeśli zacząłem rozmawiać sam z sobą.

Po drodze z wieży, idąc ku Wielkiej Sali, pomyślałam, że mogłabym zajrzeć czy tu coś się dzieje. Otworzyłam drzwi i zauważyłam Carla. Podeszłam szybko do niego i usiadłam obok. - Hej. Co jest?

Spojrzałem na osobę siedzącą obok mnie. Przetarłem oczy-Letycja, co ty tu robisz?-spytałem

- Aaaaa... Szłam do Wielkiej Sali i stwierdziłam, że z ciekawości zajrzę. Co jest mordeczko? Mów mi tu - popatrzyłam na niego zmartwiona.

-Nic się nie dzieje-odparłem i spojrzałem na stolik, który stał przede mną-Wszystko jest okej-powiedziałem bardziej do siebie niż do niej. Po chwili podniosłem się-Pójdę się przewietrzyć-powiedziałem i wyszedłem z pokoju spotkań.

Westchnęłam i wyszłam.
NP: Wielka Sala

Weszłam do pokoju, położyłam się na kanapie i zamknęłam oczy, relaksując się po lekcji.

Weszłam cicho do pokoju, uważając na zardzewiałe i głośne przy otwieraniu zawiasy. Na kanapie leżała Isobel, która prawdopodobnie nie zdążyła mnie jeszcze usłyszeć. Skradałam się jak gepard na ofiarę, aż w końcu skoczyłam, lądując okrakiem na jej biodrach.

Krzyknęłam zaskoczona i otworzyłam oczy. - Nelly! - zawołałam. - Wystraszyłaś mnie!

- Tak miało być! - wystawiłam jej język - Lubię na Ciebie patrzysz kiedy omal nie wypróżniasz się ze strachu. - zaśmiałam się, patrząc w jej zielonkawe oczy.

- pff - prychnęłam i pociągnęłam ją, by leżała na mnie. - Kiedyś się zemszczę, zobaczysz - zaśmiałam się.

-Siema! Nie przeszkadzamy? -zapytałam wbijajac do środka, przed Azem.-Widzę romantiko się robi...

Wszedłem do pokoju, widziałem Isobel i Nelly, jak i to, że im coś przerwałem. Ale no... Zemsta ważniejsza. - Siostra, sprawa jest.

Spojrzałam na nich z niezadowoleniem. Wyślizgnęłam się spod śpiącej Nelly. - O co chodzi? - zapytałam cicho.

-Napad na Gringotta.. obstawiasz wyjścia, Az bajeruje gobliny a ja idę do podziemi....

- O ile jako goblina masz na myśli Dianę, to się zgadzam. Skombinuj jakiegoś magicznego mini Little Boya - spojrzałem na Isobel.

- Dianę? - oczy mi błysnęły. - Chętnie! Za mną do dormitorium - machnęłam ręką za sobą i wyszłam.
NP: Dormitorium Dziewczyn (Gryffindor)

-Ty już jej lepiej nie bajeruj bo mi i  Isobel tez usunie wspomnienia..-powiedziałam I wyszlam za Is.
Next: Dormitorium Puchonek

- Spokojnie - wyszedłem za nimi.
NP: Wiadomo.

Wbiłam z buta do pokoju spotkań i walnęłam się na jedną z kanap. Było mi tak wygodnie, że nie miałam zamiaru się ruszać. Leżałam wgapiona w sufit i czekałam na Charliego. Pewnie znowu gdzieś się biedak zapodział.
Dopiero po chwili zauważyłam Nelly leżącą na drugiej kanapie. Patrzyłam na nią chwilę, a potem znowu wgapiłam się w sufit.

Wszedłem do pokoju spotkań, byłem po koce, a w kieszeni miałem kilka jointów. Spojrzałem na puchonkę. O shiiiiiit, to ona... Kiedy znajdziemy się na zakręcieeee... Fotoradar pierdolnie nam zdjęcie.... Świat rozkręci się niebezpiecznieeeeeee, co z nami będziee.... Usiadłem obok niej. Wyciągnąłem kartkę z wydrukowanym papieżem Benedyktem wystawiającym rękę w powitaniu, pod nim był napis "No siema".

Uh ... to znowu on. Naćpał się czy jest pijany? Możliwe, że jedno i drugie.
- No siema? A co to, normalnie nie umiesz rozmawiać? Najpierw suka, a potem no siema. Gratuluję braku mózgu, kolego.

- Dziewczyno - uniosłem ręce do góry. - Nic do Ciebie nie mam - wyciagnąłem dwa jointy z kieszeni. - Może fajka pokoju? - uniosłem brew.

- W sumie czemu nie. Ten cały foch już mi przeszedł - mruknęłam - A gdyby Charlie tu był to pewnie bym jakiś ochrzan dostała. Dawaj - zabrałam mu jednego i zapaliłam. Kaszlnęłam raz i drugi, ale mi przeszło. Nie chciałam się pozbywać tego cudownego uczucia.

Wziąłem go do ust i zapaliłem. - Ah... Cały foch Ci przeszedł, to czemu mnie jeszcze obrażałaś? - zapytałem z rozbawieniem.

- Bo zawsze byłeś idiotą - zaśmiałam się - I wątpię, żeby szybko ci to przeszło.

- Ajjjjj idź Ty- objąłem ją jedną ręką. - Jak za starych lat, ale po przyjacielsku, Cię obejmę, pasuje?

- Pasuje. Tylko nie wąchaj moich włosów, bo dostaniesz talerzem po ryju, jak taka jedna dziewczyna w Wielkiej Sali.

- Co Ci zrobiła, że jej to zrobiłaś? - zaśmiałem się i znów zaciągnąłem.

- No cóż. Żeby się ze mną poznać podeszła od tyłu i złapała mnie za deskę - zaśmiałam się cicho - Moim odruchem obronnym było danie jej talerzem w ryj.

Roześmiałem się. - No no no, ciekawa osoba - zaciągnąłem się znów i wypuściłem kółko z dymu z ust.

N błoniach był tylko Xav który w tym stanie raczej by mi nie pomógł, w pustej klasie tez nikogo nie było, więc pobiegłam do pokoju spotkań, bo tam zawsze ktoś był. Zapłakana wbiegłam do środka. -Zabiłam go! Przed chwila! Az, zabiłam Carla.

Spojrzałem na Soo i zerwałem się z miejsca. - Jak to? Gdzie on jest? - zapytałem szybko.

-Normalnie! Całowałam się z Isobel! Na jego oczach! I się wkurzył. Zanim go znalazłam to już był w wodzie! Jakoś go wyciągnęłam na brzeg ale on nie oddychał! Nadal nie oddycha! Azazel, ja znowu kogoś zabiłam. Az, on nie żyje. Nie oddycha. -zaczęłam mówić chaotycznie, trzęsąc się z zimna i ze strachu.-On nie żyje

Zacisnąłem usta w wąską linię, zignorowałem to, że całowała się z Isobel. Złapałem ją za rękę. - Może nie jest za późno, może jest w stanie śmierci klinicznej, za mną! - wybiegłem.
NP: Jezioro.

Next : Tam

Dopiero po tym jak wyszli dotarło do mnie co się stało. Jak to Carl nie żyje? Ten spokojny chłopak, którego poznałam na zielarstwie się utopił? To nie możliwe.

Gdy przechodziłem obok pokoju spotkań, zauważyłem, że drzwi są otwarte a Chris siedzi na kanapie-Co się stało?-spytałem siadając obok dziewczyny.

- A no nie wiem. Życie - mruknęłam gasząc jointa i wyrzucając go za siebie - Teraz pewnie ktoś na świecie się urodził. A teraz umarł. Ktoś się rodzi. Ktoś umiera. Ktoś się rodzi. Ktoś umiera - powtarzałam kiwając się na boki - Ktoś ma teraz irodziny. Stoooo laaaat stoooo laaaaat niech żyjeeee żyjeeee naaaaaaaaaaam!