Pokój Wspólny

-Czekaj, co?-wydukałam, a potem poczułam jak chłopak mnie przytula. Po ciele ponownie przeszły mnie dreszcze, a twarz najprawdopodobniej przybrała kolor soczystego pomidora. Odniosłam wrażenie, że w jego ramionach jestem...bezpieczna? Sam, o czym ty myślisz, zrobił to tylko dlatego, żeby było ci cieplej. Wtuliłam się w niego, oczywiście aby było mi cieplej! Zaraz potem poczułam zapach perfum, przez, co lekko zakręciło mi się w głowie.

- Wszystko okej, buraczku? - zapytałem z rozbawieniem i wtuliłem ją w siebie. - Za cienko się ubrałaś - podsumowałem też krótko jej ubiór. Nie mogłem nie poczuć jej perfum, tak samo nie mogłem pozbyć się wrażenia, że pasowało mi jak leżała w moich ramionach. Val, co Ty odwalasz? Emocje to słabość, tak samo jak i uczucia. Wyjątek jednak mogę zrobić, o ile matka mnie nie zabije za to.

-Co?-spytałam podnosząc głowę. Chyba było to ee za blisko? Szybko odwróciłam głowę patrząc się przed siebie. O czym to ja? Tak, no ee tak-Za cienko, to już wiem-wymamrotałam.

- Ale jeśli jest Ci cieplej, to nie mam pytań - zamruczałem i objąłem ją ciepło. - Ładnie pachniesz, tak jak i Twoje włosy - oraz świetnie wyglądasz eksponując nogi, to już dodałem w myślach.

Aktualnie czułam, że jest mi bardzo gorąco. Jestem może w piecu?  Nie wiedziałam właściwie, co mogłam powiedzieć. Słyszałam jedynie jak oddychał i bicie swojego serca. Nie żeby było to jakieś strasznie głośne.

- Wszystko w porządku? - zerknąłem w jej oczy przez dłuższą chwilę.

-Nie... Znaczy tak, wszystko okej- wymamrotałam patrząc na niego. Dlaczego ja się tak zachowywałam? Przecież wcześniej tak się nie działo.

- Więc w końcu tak czy nie? - utrzymywałem spojrzenie.

Tak. Nie. Albo tak. Cholera, nad czym tu się zastanawiać?-Wszystko jest w porządku-powiedziałam po czym spojrzałam w inną stronę. Taak, bardzo ładny wazon.

- Mam nadzieję, nawet jeśli na to nie wygląda - przytuliłem ją cieplej i westchnąłem. - Może po prostu jesteś zawstydzona?

-Wydaje ci się- mruknęłam patrząc dalej na wazon. Jak mogłabym nie czuć się zawstydzona w sytuacji kiedy Val jest tak blisko, a ja jestem ubrana cienko. I to bardzo.

- Wciąż wychodzę jednak z założenia, że za cienko się ubrałaś. Jeszcze mi się przeziębisz i będę musiał się Tobą opiekować - westchnąłem.

-Nic mi nie będzie- parsknęłam krzyżując ręce na wysokości klatki piersiowej- Z resztą nie potrzebuję opiekunki, nie mam pięciu lat-mruknęłam odgarniając włosy na jeden bok.

- Masz tylko 10 lat więcej, tak? - oparłem się wygodniej.

-Jedenaście-odparłam i zaczęłam pleść warkocza.

- Przegapiłem Twoje urodziny? - wziąłem wolny kosmyk jej włosów i zacząłem się nim bawić.

--Nie martw się, kolejne za rok- powiedziałam kończąc warkocza. Miałam go związać, ale przypomniałam sobie, że nie wzięłam gumki. Ehh, potrząsnęłam lekko głową i zaczęłam przeczesywać palcami włosy.

- O następnych będę pamiętał - zmarszczyłem brwi. - Po co go plotłaś, skoro teraz rozpuszczasz?

-Zapomniałam zabrać gumki do włosów, więc nie mam czym ich związać-powiedziałam patrząc na niego z uniesionymi brwiami.

- Lepiej Ci w rozpuszczonych włosach. Wyglądasz o wiele piękniej - wzruszyłem ramionami.

Nie muszę chyba mówić, że ten komplement sprawił, że na mojej twarzy pojawił się rumieniec? To chyba aż zbyt oczywiste-W sumie to...Poczekaj- podniosłam się z kanapy i skierowałam do dormitorium dziewczyn. Wzięłam pierwszy lepszy, ciepły sweter. Ubrałam go, od razu lepiej. Był za duży, ale mniejsza. Wzięłam też kilka gumek i wróciłam siadając obok niego-Wiesz, co? Zastanawiam się jakbyś wyglądał w związanych włosach-powiedziałam uśmiechając się.

- Nie mam na tyle długich włosów, by je wiązać - pokręciłem głową z lekkim uśmiechem rozbawienia.

Westchnęłam słysząc odpowiedź chłopaka. Po chwili poprwiłam lekko zsuwający się rękaw swetra. Dlaczego ha kupuję aż tak duże?

- Jednak Tobie najbardziej pasują rozpuszczone. Takie zadbane, puszyste... - wziąłem jeden z kosmyków włosów i zacząłem się mu przyglądać. Po krótkiej analizie zacząłem się nim bawić.

Uniosłam brew i zaczęłam przyglądać się chłopakowi-Co ty właściwie robisz?

- Bawię się Twoimi włosami - odpowiedziałem spokojnie.

-Zostaw-zaśmiałam się odgarniając włosy na drugi bok, a kosmyk wysunął się z palców chłopaka. Zaczęłam pleść po raz kolejny warkocza.

- Tym razem... Masz gumki? - zapytałem zdając sobie sprawę z tego, jak dwuznacznie to zabrzmiało.

-Mhhm, mam kilka- powiedziałam patrząc na swoje dłonie, które już wiązały warkocz przy pomocy oczywiście gumki. Starałam się po prostu zignorować fakt, że zabrzmiało to okropnie dwuznacznie, oraz moje lekko zarumienione policzki. Chociaż to jest właściwie norma.

- Czego się znów wstydzisz? - wbiłem w nią zaciekawiony wzrok.

-Ja? Niczego-mruknęłam opierając się wygodniej o oparcie.

- Widać. Miałaś może kiedyś chłopaka, albo osobę, do której coś czułaś? - naszło mnie na szukanie odpowiedzi na to pytanie, więc je zadałem.

Słysząc jego pytanie lekko drgnęłam. Nagle przed oczami miałam jego. Te pierwsze spotkanie, notatki z zielarstwa, ten uroczy uśmiech, ramiona, w których czułam się tak bezpieczna, rozmowy kiedy nie mogłam zasnąć, oraz ten pierwszy pocałunek...Następnie wyjazd, "Będę na następny rok, obiecuję" Wcale nie -Był ktoś taki-powiedziałam cicho patrząc na kominek.

- Jak to jest kochać? - zmarszczyłem brwi, spojrzałem to na kominek to na nią.

-Nie wiem-wydusiłam z siebie ciszej niż to co powiedziałam wcześniej. Wzięłam głęboki wdech i przeniosłam wzrok na swoje dłonie. Przez ten czas cały czas bawiłam się palcami. Nawet nie wiem, dlaczego.

- Czyli mamy coś wspólnego w sumie - oparłem się o kanapę. - Wszystko okej?

-Mhhm-mruknęłam chowając ręce do rękawów swetra.

- Właśnie widzę, że nie - przyciągnąłem ją do siebie i objąłem ciepło. - Nie powinienem pytać, prawda?

-To nic takiego-mruknęłam. Po raz kolejny poczułam zapach jego perfum.

- Mam nadzieję - westchnąłem i pogłaskałem ją po głowie.

Nie odpowiedziałam, jedynie oparłam głowę o klatkę piersiową chłopaka. Cicho westchnęłam, czułam się jakoś senna, ale nie chcę teraz zasypiać.

Oddychałem spokojnie i wciąż ją głaskałem. Czułem coś dziwnego, czego nie byłem w stanie określić.

Gdy słyszałam rytmiczne bicie serca chłopaka uśmiechnęłam się lekko i zamknęłam oczy, zasnęłam.

- No ej no... Mam być Twoim łóżkiem? - przewróciłem oczami, ale wciąż ją głaskałem i wbiłem wzrok w kominek zamyślony.

-Mhhhm-mruknęłam uśmiechając się lekko.