Dormitorium Dziewcząt 1

- Co? - zaczęłam się głośno śmiać i tarzać po łóżku - Na brodę Merlina!

Pokręciłam tylko głową zrezygnowana i wrzuciłam kartkę do pudełka. - Smacznego Janusz. - Odłożyłam pudełko. - Azazel równie dobrze może tworzyć nowy kraj od nowa i szaleć ile chce a ja mam pamiętać o wszystkim - prychnęłam jednocześnie rozbawiona widokiem Chris. - No ej! - również wybuchłam śmiechem i się przewróciłam na łóżko.

W czasie śmiania się moje włosy wróciły z ciemnego fioletu do brązu.
- Wytrzymały dłużej, niż myślałam - powiedziałam z zachwytem - Zrobiłam dosyć silny eliksir.

- Chris, Ty geniuszu - zaśmiałam się. - Gdyby nie Az, nie dałabym rady go zrobić w ogóle. W tym przedmiocie jestem jego przeciwieństwem, zapewne zszokowałabym nauczycielkę gdyby znów mi wybuchł eliksir - westchnęłam.

Weszła po cichu do pokoju bez słowa. Położyła się na swoim wyrku. Po jakimś czasie sięgnęła po książkę z zaklęciami. Ale okładka była inna niż powinna.

Zerknęłam tylko na Azjatkę, nie była chyba w humorze. No i w przeciwieństwie do mnie była całkowicie Japonką, a nie pół-Włoszką.

Odłożyła książkę. Spojrzała na Is.
- Um.. no...um..nandemonai. - Powiedziała i przebrała się w piżamę.
Położyła się, przykrywając się po same uszy.

Kiwnęłam tylko głową. Jak się wyśpi to ją zapytam czy wszystko okej.

Przebudziła się w samo południe. Nie wstała z wyrka. Leżała tak i myślała. Postanowiła udawać, że śpi.

- Słabo udajesz - rzuciłam znad książki. Tak... Znowu się uczę. Ale wiem już coraz więcej i jestem coraz bliżej swojego celu. Ostatnia księga tylko, bo więcej już nie miałam. Potem zacznę czytać coś normalnego. Westchnęłam, pogłaskałam kocicę, która ocierała się o mój bok.

Przeczytałam już księgę w całości, wzięłam już wszystkie i schowałam je na drugim dnie, pod pierwszym dnem mojego kufra. Wyjęłam książkę romantyczną, spojrzałam na książkę. ,,Diana in Florenzia". Diana... Oj tam. Niedługo rodzice mieli mi przysłać nowe książki, ale także i takie po japońsku. Gdzie się będzie to najlepiej czytało? No tak... Wstałam i poszłam na błonia.

Nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić, więc poszłam coś zjeść.

NP Wielka Sala

Wstała przebrała się i wzięła miotłę. Wyleciała z pokoju.

NP: Nie wiem xd

Wróciła do pokoju. Odłożyła miotłe i przebrała się. Położyła się na łóżku i zamknęła oczy.

Przyszłam do dormitorium, zerknęłam na Miyafuji-san. - Miyafuji-san, mogę Ci mówić po imieniu? - zapytałam siadając na sąsiednim łóżku.

Hai. - Odpowiedziała. Ziewnęła, po czym spojrzała w sufit. Chciało jej się spać, ale z jakiegoś powodu chciała uniknąć uśnięcia.

- Pomyślałam o Twoim pytaniu. Może nauczyciele wiedzą w jaki normalny sposób to zrobić?

Zamyśliła się.
- Tylko którzy mogliby coś wiedzieć ... Dyrcia? Wiedziałaby? Hm...
Później ich dorwę.

- Dyrektorka? - westchnęłam momentalnie rozmarzona. - Na pewno! - przewróciłam się, twarz miałam jakbym się zjarała.

W sensie, żeby poradziła do którego nauczyciela się zgłosić. Ona.. powinna chyba wiedzieć takie rzeczy nie? - Pomyślała na głos.

- No ba! W końcu jest dyrektoooorką - odpowiedziałam wciąż leżąc na łóżku. Samo wyobrażenie sobie dyrektorki... Uhhhh! Otworzyć okno! Wstałam i otworzyłam je. - Duszno mi - wytłumaczyłam krótko.

Usłyszałam alarm. Już?! Londyn?! Tak! Ubrałam się szybko, jak zwykle, gotycki styl. Wzięłam pospiesznie kasę i wybiegłam. - Londyyyyyyn!!
NP: Londyn.

Wstała z łóżka, przebrała się i ruszyła za resztą. Do Londynu.

NP: Londyn

Wbiegła do pokoju. Wzięła miotłę do ręki. Po chwili jednak, zdecydowała się przebrać. Kiedy był już gotowa wsiadła na miotłę i poleciała gdzieś.

NP: Gdzieś na terenie szkoły.

Weszłam do dormitorium i od razu padłam na łóżko. Zasnęłam w sekundę.

Obudziłam się i od razu dopadł mnie ból głowy, nie mówiąc już o tym jak mi się chciało pić. Wstałam i z trudem się przebrałam. Coś mi musi to ukoić... Złapałam się za głowę, krzywiąc się z bólu. Wiem! Szybko wyszłam narzekając pod nosem na ból głowy.

Wleciała do pokoju na miotle. Spojrzała na Is. Zaczęła się chichotać, że prawie by zleciała z miotły.

Wbiegłam do dormitorium, z wściekłością trzasnęłam drzwiami i rzuciłam się na łóżko.
- Ta tępa szmata nie będzie mi mówiła, jak mam żyć - wrzasnęłam - Zrobię co mi się żywnie podoba.
Przyłożyłam poduszkę do twarzy i zaczęłam się w nią drzeć. Po chwili się uspokoiłam i ze spokojem otworzyłam książkę.

Spojrzała zdziwiona na Chris. Odstawiła miotle i przebrała się. Chwilę później położyła się na swoje wyrko.

Weszłam do dormitorium. - Co tam? - zapytałam ziewając, nie zauważając ich humorów. Nagle mnie naszła inspiracja i przybliżyłam się do Riny. - Więc... Ostrożnie na tych sesjach - uśmiechnęłam się do niej tajemniczo i zacierając ręce skoczyłam na swoje łóżko.

- Hej - mruknęłam, gdy Is weszła do pokoju. Wróciłam do czytania jak gdyby nigdy nic. Emocje ciągle się we mnie tłumiły. Miałam ochotę znowu się wydrzeć. Najlepiej krzyczeć na wszystko i wszystkich.

- Coś nie tak? Az coś zrobił? - zapytałam zdziwiona Chris. Aż bałam się odezwać.

- To nie on - powiedziałam - To ta Diana, czy jak jej tam. No wiesz, od eliksirów. Wredna szmata.

Trochę mnie zabolały jej słowa, głównie dlatego, że nie widziałam świata poza nią. - Co takiego zrobiła? Wygląda na świetną osobę... - zapytałam jeszcze bardziej zdziwiona.

- No cóż - mruknęłam dalej patrząc w ksiażkę - Poszłam zobaczyć jak czuje się twój brat. Soo wpuściła mnie do dormitorium. Przyszła Diana i mnie stamtąd wyrzuciła. Potem wyrzuciła również Soo. Nawet nie pozwoliła mi dokończyć rozmowy.

- uhhh... Pogadacie jutro... Jest nauczycielką, nie mogła nie zareagować - powiedziałam nerwowo bawiąc się włosami, starałam się ją usprawiedliwić, mimo że mnie w ogóle nie dostrzegała.

Obudziłam się już zupełnie spokojna. Jak zwykle byłam głodna, więc wyszłam do Wielkiej Sali.

NP wielka sala

Obudziłam się, czułam się jak nowonarodzona. Ten eliksir robił cuda. Poszłam pod prysznic i później poszłam do Wielkiej Sali.
NP: WS

Przebudziła się. Wstała leniwie, po czym rozejrzała się po pokoju.
- Hm...nikogo nie ma...Przebrała się i usiadła na łóżku.
Zastanawiała się czy gdzieś iść. Wzięła miotłę i poleciała gdzieś.

NP: WS

Wleciała do pokoju. Prawie spała na stojąco. Postawiła miotłę opartą o ścianę. Przebrała się w piżamę i położyła na łóżku. Ale chyba pomyliła drogę do swojego i położyła się na łóżku Is.

Przebudziła się, po dłuższym czasie wstała leniwie. Przebrała się i wsiadła od razu na miotłę. Wyleciała z pokoju szybciej niż rakieta.

NP: jezioro

Przybiegłam tu, wiele razy potykając się po drodze lub uderzając w drzwi, albo też i ściany. Cholerne łzy rozmazywały obraz. Nie przestawałam płakać, usiadłam na łóżku pragnąc umrzeć, schowałam twarz w dłoniach. Trzęsłam się cała.

Wleciała do pokoju. Spojrzała na Is pytająco. -Is..?-Zapytała

Drżałam płacząc, spojrzałam na nią - Tak? - zapytałam.

Podeszła do niej i przykleiła się.
-Nauczycielka mówiła, żeby każdy do niej poszedł po kolacji.