Wielka Sala

- Ja również. Tak na tydzień co najmniej tam wyjedziemy, nie? - uśmiechnęłam się szeroko na pocałunek w usta.

-To świetnie-powiedziałam dalej patrząc przed siebie. To, nie dawało mi spokoju. Zamrugałam kilkakrotnie, bo chyba po raz kolejny odpłynęłam. Westchnęłam i wzięłam jakąś bułkę, zaczęłam ją jeść.

Pobiegłam do Wielkiej Sali jak najszybciej się dało. Stanęłam przed zamkniętymi drzwiami, otrzepałam szatę i poprawiłam krawat. Porzuciłam pracę marzeń tylko po to, żeby go spotkać. Miałam nadzieję, że Charlie przyjechał …
Powoli uchyliłam drzwi i niezauważalnie wślizgnęłam się do środka. Przynajmniej miałam nadzieję, że nikt tego nie zobaczył.

Wstałem i skierowałem się ku jednemu z puchonów. Położyłem rękę na ramieniu Charliego Caufielda. - Chodzisz tu już od dłuższego czasu, zaprowadzisz uczniów ze swojego domu do dormitoriów? - zapytałem cichszym tonem. - Opiekunki chwilowo nie ma i nie wiem, kiedy przyjdzie - odwróciłem się i zasiadłem do stołu z powrotem. - Dakota, byłabyś tak miła i zaprowadziła krukonów do dormitoriów?

- Wszystko w porządku? - zerknąłem na Samanthę, mając wrażenie, że coś jest nie tak.

Że niby teraz mam iść za tą loszką do pokoju? Jakby jeszcze mi się chciało wstać. No ale muszę się ruszyć, bo potem nie trafię i nie będę znała hasła.

NP pokój wspólny

Pokiwałem głową i podniosłem się z miejsca-Hufflepuff! Za mną-powiedziałem kierując się do drzwi wyjściowych. Czekałem na Puchonów, na mojej twarzy malowało się przygnębienie. Tęskniłem za nią. Gdy zebrała się grupa otworzyłem drzwi.

NP Pokój Wspólny (Hufflepuff)

Dakota spojrzała na Dyrektora i wstała
-Ja oczywiście dyrektorze z przyjemnością- powiedziała kobieta uśmiechając się przy tym w ten swój uroczy sposób. Skończyła swój sok dyniowy i wstała po czym powolnym krokiem przeszła przy stole kurukonów
-Krukoni za mną, raz raz- powiedziała donośnie czekając na swoich podopiecznych. Kiedy się zebrali zaczęła ich prowadzić w stronę pokoju wspólnego
Z/t do Pokoju wspólnego Krukonów

Dziewczyna wstała bardzo niechętnie no ale musiała wkońcu pójść do siebie. Poszła za chłopakiem do pokoju wspólnego
Z/t do pokoju wspólnego

Ruszyłam za Lyss do pokoju wspónego Z/T do pokoju wspólnego

Jest tu. O Merlinie, przyjechał. W moich oczach ponownie pojawiły się łzy, ale mocno przygnębiło mnie to, że mnie nie zauważył. Poczekałam, aż wszyscy puchoni wyjdą i poszłam na samym końcu tłumu.

NP pokój wspólny

Evie wstała i bardzo leniwie poszła za swoją opiekunką. Chciała jeszcze chwilę posiedzieć i pojeść a tu taka niespodzianka. Westchnęła zabierając jakieś jabłko i jadła je po drodze
Z/t do pokoju wspólnego

-Mhhm-mruknęłam, a potem wstałam i ruszyłam za nauczycielką. Znam drogę, wiem, co i jak. Poprawiłam krawat i wytarłam usta, które pewnie były ubrudzone od kakaa.

NP: PW (ravenclaw)

Wstałem od stołu i wyszedłem za nauczycielką.
Next: Pokój Wspólny (Ravenclaw)

Chłopak zagapił się znowu przez książkę i biegiem ruszył za swoją grupą do pokoju
z/t

Wstałem i podszedłem Azazela Tokisaki, uznawałem go za najbardziej odpowiedzialnego Gryfona. Nachyliłem się do niego jak do tamtego puchona. - Zaprowadź swoich do pokoju - mruknąłem i wyszedłem z sali.
NP: Pokój Jamesa Shadows.

- Pewnie - kiwnąłem głową i wstałem. - Gryffindor, za mną - zawołałem donośnym głosem i wyszedłem.
NP: Pokój Wspólny

Chodzenie po Hogwarcie zaczęłam od Wielkiej Sali. Usiadłam przy stole Gryfonów I nalałam sobie soku dyniowego oraz nałożyłam na talerz kilka pieczonych ziemniaków. Zjem i ruszam dalej.

Wracając z ukachanej biblioteki zgłodniałam i wstąpiłam do sali i zaczełam objadać się ciasteczkami i jabłkami

Wszedłem do Wielkiej Sali z rękami w kieszeniach. Rozejrzałem się po pomieszczeniu. Cóż, nie za wiele osób... O, jakaś nowa gryfonka. Usiadłem więc obok niej i nalałem sobie kawy. - Hej, nie widziałem Cię na rozpoczęciu.

Udając się na błonia Hogwartu wstąpiłam do wielkiej sali po coś do picia ZT

Po wypiciu kawy udałam się na błonia

-Hej. -powiedziałam kiedy zorientowałam się ze chłopak kieruje słowa do mnie.
-Pewnie dlatego ze mnie na nim nie było. .. Jestem Kath. -przedstawiłam się.

- Azazel miło poznać - upiłem łyk kawy i oparłem się łokciami o blat. - Witam w Gryffindorze.

-Azazel? To trochę dziwne imię. Bez obrazy.-powiedziałam szybko.

- Wiesz, może i dziwne, ale ma swoje znaczenie w wierzeniach żydowskich - napiłem się kolejnego łyka kawy. - Nie żebym był żydem, ble! Ale ma swoje znaczenie właśnie, dosyć ciekawe.

-Możesz powiedzieć jakie? Nie bardzo się tym interesuje ale to chciałabym wiedzieć.

- Azazel wg nich jest pustynnym demonem. Może coś z niego mam - westchnąłem i się oparłem wygodniej o krzesło.

Weszłam do Wielkiej Sali i usiadłam przy stole puchonów. Nałożyłam sobie tosty z szynką i w czasie jedzenia zaczęłam myśleć, co by było, gdybym jednak nie wróciła.

-Moze? -uniosłam brew. -Nie wiesz? Czy jeszcze nie wiesz?

- Cóż, do kościoła jakoś wszedłem - pokazałem z rozbawieniem obrączkę na palcu. - Więc może małą część z niego mam.

-Żona? !-krzyknelam łapiąc go za dłoń i przyglądając się małemu kółku. -Kim jest twoja obrączka? -zapytałam. Coś mi nie pasowało w tym co powiedziałam. ..

- Annabelle Tokisaki. Jest w tym samym domu co my - uśmiechnąłem się rozbawiony jej reakcją.

-To chyba nie będzie dziwne jeśli powiem ze jej nie znam..? -zapytałam puszczając jego dłoń.

- Nie, nie będzie. Moja Annabelle jest niestety mało aktywna - westchnąłem i napiłem się znów kawy.

-Przykro mi ze nie zaspokaja twoich potrzeb.-powiedziałam robiąc poważna minę i klepka go po ramieniu. Po chwili nie wytrzymałam i parsknęłam śmiechem. -O wybacz... Korzystam z wolności słowa po prostu. ..

- Spokojnie, z tym to problemu nie ma - zaśmiałem się z nią i napiłem kolejnego łyka.

-Wow... Będę mogła pochwalić się rodzinie ze poznałam pustynnego demona... A nie. Czekaj. Moja rodzina jest nie normalna.-wybuchnelam śmiechem atakując widelcem naleśnika.

- Czemu nie jest normalna? - zmarszczyłem brwi i dopiłem kawę do końca.

-Nazywam się Katherina Black. Nie wiem czy kojarzysz nazwisko ale powiem ci ze ludzie którzy je posiadają normalni nie są.

- Fajne nazwisko... - odpowiedziałem i spojrzałem na nią ponownie. - Czemu nie są normalni?

Rozejrzałam się po sali i zobaczyłam Azazela. Postanowiłam, że nie będę tak sama siedziała, tylko się tam przesiądę. 
- Witam witam - powiedziałam siadając obok chłopaka - Jak tam po wakacjach?

-Każde miało coś z głową... Jak nie wiesz to może lepiej żebyś nie wiedział bo nie ma się czym chwalić... -powiedziałam po czym spojrzałam na dziewczynę. -Hej - rzucilam machajac do niej widelcem.

- Hej Chris. Jak po wakacjach? Aaa... Za szybko się skończyły - westchnąłem i trzymałem dalej kubek z kawą, dało się łatwo zauważyć obrączkę na mojej dłoni. - Ty wyglądasz na normalną, Kath.

-Bo pewnie jestem adoptowana. W ogóle nie jestem nawet podobna do nich. Kolor włosów nawet mam inny...