Zbrojownia

Za otwartymi drzwiami.

/Po rozmowie z Grahamką/
Weszłam na trzecie piętro po schodach, a następnie skręciłam w kierunku jakichś drzwi. Nacisnęłam na dużą, czarną klamkę i mocno pchnęłam drewnianego klocka. Dawno chyba nikt tu nie bywał, bo drzwi otwierały się bardzo ciężko, ale to lepiej. Posiedzę sobie tu sama, nareszcie spędzę jakiś czas tylko ze sobą. Już czas na to, żeby pomyśleć nad samą sobą. Kilka dni temu miałam urodziny, nawet o nich nie pamiętałam, bo myśli krzątały się po mojej głowie jak opętane. Weszłam w głąb pomieszczenia i już wiedziałam gdzie się znajduję. Zbrojownia. Przełknęłam głośno ślinę, nie wiem czy powinnam tu być. Chociaż i tak pewnie nikt nie o tym nie dowie, więc nie mam nic do stracenia.

/ Po seksach i rozmowie z Lio.
Potrzebowałam czegoś ze zbrojowni, dokładniej, przyjrzeć się pewnemu przedmiotowi. Chodziło o jeden z mieczy, oddzielony od innych i w tym celu właśnie przyszłam, by teraz stać i patrzyć na gablotę, w której się znajdował. Przyglądałam się klindzie i dopiero po paru minutach zauważyłam, że nie jestem sama.
- Nie masz przyjaciół, by z którymkolwiek teraz spędzać czas? - spytałam beznamiętnie.

-Uh co? -Miało tu nikogo nie być, oczywiście Kim Elizabeth Rose jest jakimś cudnym magnesem na ludzi i musi ich przyciągać. Odwróciłam się i zobaczyłam ciemnowłosą kobietę. Zaraz zaraz skądś ją kojarzyłam. Ach no tak, to dyrektorka Hogwartu. Niechętnie otworzyłam usta by wytłumaczyć się z mojej obecności w zbrojowni.
-Na szczęście, nie. Wole spędzać go sama-Odpowiedziałam wzruszając ramionami.

- Nie mówi się co - odparłam od razu i przykucnęłam, by mieć lepszą możliwość przyjrzenia się broni. - To po pierwsze - dodałam i specjalnym kluczykiem otworzyłam ją, by na chwilę go wyciągnąć z gabloty. Przejechałam palcem wzdłuż klingi i westchnęłam.
- Na szczęście, powiadasz? Klasyczny przykład odludka? - spytałam retorycznie, nie odwracając wzroku od miecza.

-Myślałam, że to kolejna osoba, która chce nawiązać ze mną przyjacielską relacje, przeraszam.-Pomimo mojej niechęci do innych ludzi, szanuje ich, a tym bardziej jeśli są dyrektorką szkoły, do której chodzę. Przyglądałam się kobiecie z zaciekawieniem. Oparłam się o jedną ze ścian i odpowiedziałam na kolejne pytanie.
-Jak widać-Wzruszyłam ramionami nie odwracając wzroku od kucającej nauczycielki.

- Więc nie myśl tyle, jeśli zawiodło to już na starcie - odparłam beznamiętnie i zobaczyłam ostatnią rzecz, jaka mnie interesowała. Zdobienie. Przyjrzałam się mu dokładnie, po czym odstawiłam miecz na miejsce do gabloty, z donośnym brzękiem.
- Cóż, co kto lubi, nie wnikam w twoją antyspołeczność.

Kiwnęlam głową dla samej zasady, bo i tak nie zwróciłaby na mnie uwagi i podeszłam do jednego z okien. Nie otwierając go podziwiałam widok, dosłownie w każdym miejscu tej szkoły widoki są cudowne, mogłabym spędzić tak całe dnie. Niestety lekcje są obowiązkowe, a i ludzie nie dadzą mi w spokoju posiedzieć.
-Dziękuję-Odpowiedzialam, gdy kobieta powiedziała, że nie zamierza w to wnikać. Była aż tak wyrozumiała, czy może aż tak jej nie obchodziłam? Nie ważne, na szczęście jest osoba, która na siłe nie chce mnie do siebie przekonywać.

Pstryknęłam palcami i z mojej torebki wyskoczył nie tylko notes, ale i samopiszące pióro. Skojarzcie sobie po prostu jakie miała Rita Skeeter. Tak więc zaczęłam mu dyktować konkretne rzeczy o różnych antykach z kolei, nic więcej już do ślizgonki się nie odzywając. Jedno po drugim, wszystkie cechy łączące te ważniejsze przedmioty.
- Często tu przychodzisz? - spytałam ją w końcu.

Przysłuchiwałam się wszystkiemu co mówiła dyrektorka, jednak mój wzrok nadal spoczywał na cudownym krajobrazie z za okna. Zielone pagórki już bez śniegu. Ostatnio pogoda znacznie się polepszyła, było cieplej, a słońce wysyłało na ziemię swoje pierwsze, tańczące po niebie promyki. W końcu kobieta przestała dyktować i zwróciła się do mnie.
-Tak właściwie, to jestem tu pierwszy raz i kompletnie nie wiem jak się tu znalazłam. Chciałam znaleźć ciche miejsce, myślałam, że na wieży nikogo nie będzie ale się myliłam-Spojrzałam na nauczycielkę.

- Jesteś Kim, Slytherin. Nie jesteś długo w Hogwarcie, zgadza się? - skończyłam spisywanie, notes oraz pióro wylądowały na powrót w torebce.
- Ach ta chęć znalezienia miejsca bez ludzi... O to ciężko w tej szkole. Lepiej przestań się o to starać - pokręciłam głową z politowaniem i usiadłam na jednej z szafek, założyłam nogę na nogę.
- To bez sensu. Pogódź się lepiej. Im szybciej, tym łatwiej.

-Jestem nowa to prawda-Kiwnęłm głową potwierdzając wcześniejsze słowa kobiety. Czy ona znała wszystkich uczniów tej szkoły? Może i jest dyrektorką, ale nie wyddaje mi się, żeby to stanowisko tego wymagało. Wzruszyłam ramionami w duchu i poprawiłam spadające na twarz kosmyki zaczesując je za ucho.
-Już znalazłam takie miejsce, nie sądze, żeby dużo osób odwiedzało zbrojownie. Mam rację?-Chciałam się upewnić, mogło być też tak, że akurat dzisiaj zbrojownia była wolna, a na codzień uczniowie fascynują się wszystkim co można tu znaleźć. No właśnie, czy to miejsce nie powinno być dla uczniów zakazane?

Nie znałam wszystkich, ale wiele kojarzyłam. A zwłaszcza tych nowych, których przyjmowałam sama i nie mogłam ic po prostu nie znać. Chcąc nie chcąc zapadali w pamięć, a gdyby nie ja, nie byliby w Hogwarcie.
- Mało kto odwiedza, owszem, ale różne są zrządzenia losu. Akurat teraz przyszłaś, godzinę później mnie by nie było, ale że akurat teraz, to na mnie trafiłaś. Uciążliwe, co?

-Tak właściwie to całkiem miło się z panią rozmawia-Wzruszyłam ramionami osobiście będąc zdziwiona tym, co właśnie powiedziałam. Bardziej zdziwiło mnie to, że ja na prawdę tak myślałam. Nie była to rozmowa prowadzona na siłę, mogła wyjść i nie pytać o nic zamiast siadać na szafce i zaczynać rozmowę. Jednak to nauczycielka i dyrektorka, nie sądzę aby uczennica mogła się przyjaźnić z taką osobą jak pani Illaria. Jestem głupia, jeśli nawet przez chwilę o tym pomyślałam.

- Cieszę się - odpowiedziałam aż tak bardzo nie dając po sobie poznać, że faktycznie tak jest. Była mi obojętna, a rozmowa... Właściwie to tylko dla zabicia czasu. Nie prowadzona na siłę, okazyjnie, ale luźno szła. Tak to mniej więcej wyglądało. Wyjrzałam z ciekawości na chwilę przez okno. Owszem, widoki były piękne, ale w porównaniu z moim gabinetem to było nic.

Tak zdecydowanie byłam jej obojętna. No trudno. Cały czas ją obserwowałam, wyjrzała za okno, ponownie zrobiłam to samo znów zachwycając się krajobrazem.
-Cudowny, prawda?-Aż uśmiechnęłam się lekko, choć niewidocznie, w stronę okna. Długie, blond włosy nie dawały mi spojoju więc szybko związałam je w wysokiego kucyka. Tak lepiej.

- U mnie w gabinecie są lepsze - odparłam przy okazji wzruszając ramionami i podparłam podbródek na ręce w krótkim zamyśleniu. Owinęłam w tym czasie kosmyk swoich włosów wokół palca, zastanawiając się nad czymś bliżej nieokreślonych. Mi włosy ułożyły się na tyle dobrze, żebym nie musiała ich wiązać.
- I w gabinecie jeszcze obejmuje to jezioro, nie tylko las - westchnęłam cicho.

-Szczęściara z pani, codziennie patrzeć na takie widoki i to w dodatku w cudownej ciszy-Westchnęłam cicho i wyobraziła sobie siebie na miejscu dyrektorki. Ja, kubek herbaty i te przepiękne widoki. Byłabym w raju. Jednak niestety to tylko moja wyobraźnia, chociaż zawsze można marzyć o zostaniu dyrektorką Hogwartu nie? To głupie marzenie, ale te nie zawsze muszą się spełniać. Zaśmiałam się cicho, po czym zakryłam usta, miałam nadzieję, że nie usłyszała.

- Cisza mnie irytuje zazwyczaj. No chyba że słyszę bachory na lekcjach, które nie mogą się ogarnąć, to wtedy ją kocham. Ostatnio chodzi u mnie dwadzieścia cztery na dobę najnowsza płyta Sabatonu, nie wiem czy znasz ten zespół - odpowiedziałam i przeniosłam na nią swój wzrok. Dziewczyna była nawet ciekawa, mimo że jej towarzystwo i tak mi po prostu "wisiało".

Na wzmiankę o bachorach nawet się uśmiechnęłam, przecież to mogę być też ja, chociaż na lekcjach zawsze siedzę cicho i robię co mi każą. Co jak co, ale nauczycielom wolę nie podpadać.
-Sabaton? Znam i to bardzo dobrze- Dyrektorka wcelowała w sam środek. Mój ulubiony zespół, ale oczywiście rodzice nienawidzą mojego gustu muzycznego i zabrali mi do niego dostęp. Wszystkie płyty powyrzucali wcześniej je łamiąc, bo nie chcą pozwolić aby inne dziecko zaraziło się szatańską muzyką. Zamiast tego dostałam płyty z nagraną muzyka klasyczną, które od razu wylądowały za granicą wieży astronomicznej. Biedne rozprysły się na kawałeczki. Przez chwilę byłam zamyślona, ale wracając do rzeczywistości lekko uśmiechnęłam się do nauczycielki.

- Więc widzę, że chociaż gust muzyczny masz dobry - uśmiechnęłam się delikatnie i utkwiłam swój przenikliwy wzrok w uczennicy. Chociaż jedna osoba wolała coś innego niż jakieś marne bum cyk cyk czy mówienie z muzyką w tle i pełne wulgaryzmów.
- Choć ostatnio szaleję za Avenged Sevenfold. Pokochałam jedną ich piosenkę - westchnęłam. - Dużo masz płyt Sabatonu? - spytałam i podparłam głowę na ręce.

-Mam? Żadnych, ale miałam wszystkie. Rodzice wszystkie połamali i wyrzucili- Wzruszyłam ramionami, teraz już mnie to nie ruszało, to przecież tylko płyty. Mój wzrok spoczął na dyrektorce, a nasze spojrzenia się spotkały. To było dziwne, serio, ale kontakt wzrokowy w rozmowie to podstawa, prawda? No właśnie. Jeździłam palcem po jednej z półek i nawet nie zauważyłam, ze była zakurzona. Otarłam nos i kichnęłam, zbyt dużo kurzu... głupia alergia. Kichnięcie brzmiało jak odgłos pikaczu. "Aaaaciuuuuuu"

Prychnęłam z lekkim rozbawieniem, słysząc jej kichnięcie. Cóż, rzadko kiedy ktoś kicha tak jak właśnie ta dziewczyna. Uniosłam jednak brwi kiedy opowiedziała co się jej stało z płytami. Aż tak źle? No nic, choć i tak miałam coś...
- Mogę ci dać dwie, ponieważ mam dwa duplikaty - zaoferowałam i utkwiłam w niej swój wzrok.
- Przyda się odkurzyć parę miejsc, będę musiała pogonić woźnego, bo chyba za bardzo się rozleniwił - dodałam z westchnieniem.

-Oh, na prawdę? Dziękuję- Uśmiechnęłam się lekko do dyrektorki. No może nie uśmiechnęłam, bardziej wyszedł mi wesoły grymas, czy coś w tym stylu. To było miłe ze strony kobiety, nikt tak po prosu nie oddałby czegoś nieznajomej osobie, nawet jeśli tego nie potrzebuje. Ludzie już tacy są, nie potrafią się dzielić i są materialistami. Ugh. Kichnęłam jeszcze kilka razy, za każdym razem brzmiało to tak jak wcześniej. Tak, woźny zdecydowanie mógłby posprzątać to miejsce. Podoba mi się tu, a to miejsce nie jest zbyt często odwiedzanie. Idealnie.

- Tak, naprawdę, no chyba nie na niby - odpowiedziałam i przewróciłam teatralnie oczami. Bił już ode mnie mniejszy chłód niż wcześniej, nie było co do tego wątpliwości, ale wciąż jakiś był. Normalnie bym była o wiele bardziej zdystansowana, ale związek z Anastasią już jakoś mi pomógł w otwartości.
Widząc jak znów kichnęła, wyciągnęłam różdżkę i rzuciłam na obiekty obok niej po kolei zaklęcie chłoszczyść. Chwila moment i było czyste, odkurzone.
- Później możemy podejść do mnie na chwilę pod pokój, to ci dam te płyty.

-Cóż za wspaniałe zaklęcie, od razu czuje, że żyje- Powiedziałam z lekkim uśmiechem na ustach, tak w końcu nie wyszedł jakiś dziwaczny grymas, ale całkowicie szczery uśmiech. Może i mało widoczny, ale szczery, nie wymagajcie ode mnie byt wiele, to i tak duży sukces jak na mnie.
-Okej, niech tak będzie-Przytaknęłam kobiecie i znów spojrzałam na okno, to nie było lekceważące odwrócenie wzroku. O nie nie nie, po prostu widok z za okna jest cudowny, mam nadzieję, że dyrektorka nie odczuła tego w negatywny sposób.
Wspominałam już, że uwielbiam wpatrywać się w okna z pięknymi widokami? Jeśli nie to właśnie to mówie, są cudowne i nie można od nich oderwać oczu.
Często zamiast mówić myślałam, tak było i tym razem.

— Dlatego nie idzie nie kochać magii. Tak użyteczna, tyle można dzięki niej robić, nie? - odparłam lekko rozbawiona. Podążyłam za jej wzrokiem, gdy spojrzała w okno. No tak, od tych widoków szło się wręcz uzależnić, tak były piękne. Podniosłam się z siedzenia i podeszłam powolnym, pełnym gracji krokiem do parapetu, by z rękami splecionymi na wysokości piersi samej się przyjrzeć widokom.
— Pomyśleć, że kiedyś spacerowałam wiele po okolicy, ale w Hogwarcie do czasu zostania nauczycielką nie byłam ani razu - westchnęłam.

-Dokładnie tak, trzeba ją kochać i tyle-Powiedziałam cicho, jakby pod nosem, ale nie na tyle, żeby kobieta nie mogła tego usłyszeć. Gdy podeszła do okna, kątem oka na nią spojrzałam i lekko się uśmiechnęłam. Po chwili odwróciłam się na pięcie i oparłam o parapet.
-Nie ciągnęło pani nigdy do Hogwartu? Nie ciekawiło co jest wewnątrz?- Zainteresowałam się spoglądając na dyrektorkę.

- Kochałabym okolicę znacznie wcześniej, ale widzisz... - westchnęłam i stanęłam tym razem przy niej, preferując widoki tym razem z tego okna.
- Ukończyłam Beauxbatons. Praca w Hogwarcie jest zarazem moim pierwszym pojawieniem się w tej szkole oraz pobytem. Na tyle ile tu jestem, wciąż nie rozumiem, po co te domy. We Francji tak nie było - zmarszczyłam nos na krótko i westchnęłam.
- Uczona francuskiego ode najmłodszych lat, bo uczniowie z Włoch chodzą do Beauxbatons - mruknęłam. Choć gdyby nie to, zapewne nie umiałabym na obecną chwilę i moment mówić biegle po francusku. Przez otwarte okno zawiał wiatr, który pozwolił zapachowi moich perfum udać się prosto do Kim. Przerzuciłam włosy na jedno ramię i utkwiłam swój wzrok w jakimś punkcie przed sobą, za oknem, w lesie.

Spacerowałam po piętrach Hogwartu i otwierałam wiele drzwi, ale zawartość tego pomieszczenia przykuła moją uwagę najbardziej.
Mnóstwo posągów, zbroi oraz pucharów. Przyglądałam się akurat jednemu z nich, puchar za osiągnięcia sportowe dla Gryfindoru. Moim marzeniem jest kiedyś zdobycie takiego dla mojego domu...

Wszedłem do rudery pełnej pucharów i innych dupereli. Jednak ojciec miał racje w Hogwarcie jest i graciarnia. Rozejrzałem się po pomieszczeniu i zauważyłem znajomą postać
- Hej - powiedziałem do dziewczyny i oparłem się o pobliską ścianę

Z moich rozmyśleń wyrwał mnie znajomy głos. Spojrzałam na niedawno poznanego chłopaka i lekko się uśmiechnęłam.
-O Tyler, cześć- Lekko się zdziwilam, że go tu spotkałam, ale nawet mnie to ucieszyło.

- Co tu robisz? - spytałem dziewczyny. No bo niby jakie pytanie mam zadać.

-Spacerowałam po zamku i jakoś tu trafilam, a ty? -
Zapytalam oddalając się od pucharów i przechodząc do zbroi. Przesunęłam opuszkami palców po jednej z nich, niesamowite jak piękne przedmioty kiedyś tworzyli.

- Ojciec mi mówił o tym miejscu i chciałem je zobaczyć - no bo po co wspominać, że niewierzyłem mu iż w Hogwarcie jest graciarnia
- Nie ma na niej kurzu - spytałem, widząc jak dziewczyna dotyka zbroi

-Jest, mnóstwo. -Odpowiedziałam niemalże od razu. Wpatrywałam się w piękno zbroi, nie obchodziło mnie to czy jest na niej kurz czy go nie ma. Uśmiechnęłam sie delikatnie i otrzepalam dlonie z kurzu.

- Tak myślałem - zaśmiałem się
- Jestem ciekaw kiedy mugolom to zabraliśmy - mruknąłem - bo czarodzieje raczej w tym nie łazili - dodałem. W sumie Noe widziałem tu niczego niezwykłego. Jedyne co przykuło moją uwagę to puchary mojego domu. Byłem pewny że mamy ich o wiele mniej, a tu się okazuje, że każdy dom idzie łeb w łeb.

-Muszą stać tu bardzo dlugo, szkoda tylko, że nikt ich nie czyści. -Mruknęłam i szybko wyszeptalam jedno z zaklęć. Swoją różdżkę skierowałam na piękna stal zbroi, a te w kilka sekund lśniły jak nowe.
-Tak lepiej-Uśmiechnęlam się sama do siebie.

- Może będziesz tu woźną - zaśmiałem się, widząc że czyści zbroje - Chodziła byś tak po wszystkich pomieszczeniach i je czyściła.

-Nie, chcialam po prostu zobaczyc je w pelnej okazalosci-Wzruszylam ramionami.
-Ale moze to byloby dobre rozwiazanie, nasze wozne nie bardzo sie spisują w swojej robocie-Parsknelam śmiechem chowając różdżkę do kieszeni

- Wiesz ważne są dla nich miejsca odwiedzane często, a nie te rzadko - zaśmiałem się
- Przyszlabyśbyś sobie raz w tygodniu, ogarnęła wszystko i miała za to hajs - dodałem

-Biedne panie sprzątaczki chyba nie uzywaja magii jak ja vo nie? -Zaśmiałam się cicho. Usiadłam na jednym ze stołków gdzies obok Tylera i zaczęłam machać nogami.

- Nie wiem - mruknąłem - chyba są czarodziejami, bo Mugola nie wpuścili by do Hogwartu, prawda? - spytałem dziewczyny, patrząc na nią kątem oka.

-Nigdy nie widziałam sprzątaczki z różdżką-Wzruszylam ramionami rozbawiona, moje nogi nadal latały nad podłogą.
-tak z ciekawosci.. Jakaś ślicznotka juz nabrała się na twoje gierki? -Zapytalam z usmiechem na twarzy

- A co chcesz się do kolejki wpisać? - spytałem uśmiechając się - wiesz kolejka jest długa więc trochę poczekasz - stwierdziłem śmiejąc się.