Składzik z eliksirami

Całowałam ją namiętnie, przymykając oczy zadowolona, rozkoszując się jej ustami. W końcu zrobiłam przerwę na złapanie oddechu.
— I miał tyle kosztować, to w końcu pierścionek zaręczynowy — szepnęłam i pogłaskałam ją kciukiem po policzku.

— Mogłaś to ze mna skonsultować...— mruknelam.
— Jest śliczny..— dodałam po chwili. Nie chciałam zeby myslala ze tylko narzekam. Po prostu za duzo myślałam.

— Konsultować z tobą zaręczyny z tobą, to prześwietny pomysł — zaśmiałam się krótko i popatrzyłam jej w oczy z lekkim uśmiechem.
— Cieszę się. Całą godzinę starałam się wybrać coś co na pewno ci się spodoba.

— Wiesz ze pierścionek z tych śmiesznych automatów z kulkami tez byłby odpowiedni?— powiedziałam.
— Tak na serio. — dodałam.
— Na pewno jestes zdecydowana?— zapytałam przygryzajac lekko wargę.

— Dla wyjątkowej dziewczyny wyjątkowy pierścionek — odpowiedziałam równie spokojnie i odgarnęłam kosmyk włosów rudowłosej za ucho.
— Jestem na sto procent pewna i nie wyobrażam sobie zmienić zdanie w tej kwestii — odpowiedziałam, patrząc jej znów głęboko w oczy.

– Przed chwila byłam jakas super wiewiórka...— mruknelam z lekkim uśmiechem.
— A jak wpadnie ci w oko jakas super laska Hm? Mam cie od razu zabic czy poczekać Sekundke?— zapytałam uśmiechając sie szeroko.
— Kocham Cie pani dyrektor.

Zaśmiałam się rozbawiona, gdy usłyszałam jej obawy i westchnęłam. Objęłam ją w lędźwiach i przyciągnęłam do siebie, by przylegała do mojego ciała. Spojrzałam jej głęboko w oczy i pogłaskałam czule dłonią po policzku.
— Nie musisz się martwić, nikt inny mnie nie interesuje. I ja ciebie też kocham, wiewióreczko.

— TO wiem. Ale inni sa zainteresowani Toba...— odparlam przymykajac oczy by rozkoszować sie jej delikatnym dotykiem.
— Cieszę sie... Kozo.

— Zainteresowanie innych mną równa się zerowe szanse. Ktoś był najlepszy spośród nich wszystkich i wziął już sobie moje serce — powiedziałam, wymownie kładąc jej dłoń na moją pierś, w okolice serca.
— Urocza i kochana jesteś.

— Wiesz... Ja tam sie z nikim nie konkursowal... Aha po prostu wiedziałam ze jestem najlepsza... No bo kto ci zrobi lepiej niz ja..— zasmialam sie. Spojrzałam na swoja dlon gdy położyła ja na swoim sercu. Wstrzymałam oddech by przez chwile czuć jego bicie.

— Jesteś najlepsza, doskonała, Ana — szepnęłam do niej i położyłam swoją głowę na jej ramieniu. — Chodźmy może do mojego pokoju — zaproponowałam, biorąc ją nagle na ręce.

— Powinnam teraz powiedziec cos w stylu... "oj No wez bo sie zarumienie"... Ale... Cóż. Ja to wiem. — zasmialam sie.
— Woop... Uwazaj. Ciężka jestem. — powiedziałam. — I mysle ze to bedzie dobry pomysł zeby przenieść sie do twojego pokoju. Programy w karty. Albo cos.