Wielka Sala

- Cóż... Nieraz doświadczyłem czegoś takiego - wzruszyłem ramionami. - Skóra się przyzwyczaiła, ale miała urlop gdy wyrzucono mnie ze szkoły. Co miało mi przejść? - zapytałem zaskoczony.

- Chociażby chęć zemsty. Chyba, że to było wszystko, co planowałeś zrobić.
Poprawiłam włosy przedrzeźniając Azazela.

- No... Planowałem więcej, ale skoro przeprosiła Isobel, to nawet jej nie zauważam - mruknąłem w odpowiedzi. - Tylko szkoda, że zostałem sam, a chciałem dobrze dla siostry. Jeszcze dodatkowo Diana się pewnie na mnie wnerwi, bo tamta jej naskarżyła jak lekcja się skończyła - westchnąłem kręcąc głową. Nie martwiłem się tym, tylko bawiło mnie to.

- Diana - powiedziałam ze zdziwieniem - Znaczy profesorka od eliksirów? A od kiedy jesteście na ty?

- Zawsze gdy nie ma nauczycieli to mówię o nich po imieniu. W Japonii chłopak, który był moim współlokatorem w akademiku, wzdrygał się kiedy tak mówiłem - zaśmiałem się. Brakowało mi jej reakcji oraz ruchliwości. Czułem się już o wiele lepiej teraz, w końcu na swoim terenie.

- Jeszcze popraw włosy i zapomnę o tym, co się stało z Soo - zaśmiałam się.

Uwodzicielsko, lekko wolniej, przeczesałem włosy i uśmiechnąłem się do niej, patrząc jej w oczy.

- Świetnie - mruknęłam z uśmiechem - Tego mi brakowało.

- A mi brakowało Twoich reakcji na ten widok - uśmiechnąłem się rozbawiony. Spojrzałem na swoją kolację. Objąłem Chris w pasie. Cóż, trzeba zrobić jakiś krok w końcu, prawda? Wziąłem kęs mięsa.

Weszłam do Wielkiej Sali powolnym krokiem. A jeśli ma rację? W końcu też jest Ślizgonką. ..I profesorką. .. Fajnie... Tylko co mi to da? Jedyne osoby które były na tyle nienormalne żeby chcieć się ze mną zaprzyjaźnić odrzuciłam. .. I gdzie ja znajdę takich wariatów. .? Heh.. Usiadłam przy stole Ślizgonów i uśmiechnęłam się do siebie.

- Nie za szybko? - zapytałam i zaczęłam się śmiać.
Zrobiło mi się troszkę gorąco i duszno.

- Ale co? Aaaaa... Jeśli nie chcesz to nie - wzruszyłem ramionami i cofnąłem rękę. Zjadłem kolację do końca.

- A czy ja powiedziałam, że coś mi nie pasuje? - zapytałam i położyłam głowę na jego ramieniu.

- No chyba że tak... - uśmiechnąłem się i znów ją objąłem - Ładnie Ci pachną włosy.

- Dziękuję - powiedziałam - To pewnie po tym eliksirze.

- Zobaczy się jeszcze - odpowiedziałem i dopiłem sok do końca. - Przez ten kolor czasami Cię mylę z Isobel - zaśmiałem się.

- Poczekaj - powiedziałam i zaczęłam myśleć o innym kolorze. Moje włosy zmieniły się w ciemny fiolet - Lepiej?

Kiedy siedziałam  przy stole, do sali wleciało kilkanaście sów,  na czele z Sową.  Każda z nich niosła w pazurach paczkę.  Moje ciuchy! Tak szybko...?  Kiedy sowy upuszczaly na stół i ławkę pakunki,  ja krzyknelam do Azazela. -Tokisaki!  Zamienisz się ze mną na dormitoria?

Zobaczyłem, że wiele sów, zaczęło latać. Nade mną nadleciała jedna i opuściła mi list. Popatrzyłem na list i zobaczyłem, że jest od moich rodziców. Prędko go otworzyłem i ujrzałem dwie kartki. Wziąłem pierwszą, jak się okazało od mojej siostry. Czytałem go powoli i uśmiechałem się. Pomimo tego, że literki nie były idealne, a do tego było trochę błędów ortograficznych cieszyłem się z listu od Judith. Schowałem go do koperty i napiłem się wody.

- Zawsze Ci ładnie, i tak i tak - odpowiedziałem z uśmiechem. Złapałem sowę ode mnie z domu. Otworzyłem kopertę jedną ręką i zobaczyłem sporo kasy. Dołączona była do niej kartka: ,,Masz, trafiłeś do Slytherinu, więc w Gospodzie pod Świńskimi Łbami Ci się przyda. Mamy nadzieję, że będziesz pamiętał co tam robiłeś i odszkodowania dla właściciela nie będą zbyt wysokie." Uśmiechnąłem się czytając to. Rodzice zawsze wiedzieli co jest na rzeczy i zawsze umieli się ze mną i siostrą dogadać. Obok spadła też koperta dla Is. Oooooo... Ciekawe czy i dla puchonów będzie ta wycieczka... Włożyłem do kieszeni. Itachi jej to później da. - Nie będę spał w żeńskim! Już Ci coś mówiłem na ten temat! - odpowiedziałem jej. Mam w żeńskim spać? Mowy nie ma.

Wchodząc do wielkiej sali, niemalże oberwałam trzema kartkami w twarz. Zwinnie je chwyciłam i odsuwając się nieco od drzwi, stanęłam i zaczęłam rozpakowywać powoli zapieczętowane listy. Mój wzrok powędrował na wielkie stoły w sali, nie miałam gdzie usiąść. Gdzie jest stolik Slitherinu?

Wyjąłem z koperty drugą kartkę, czyli list od rodziców. Zacząłem to czytać. Nalałem sobie kawę i popijałem ją czytając list.

- Slytherin to ten! - zawołałem do nowo przybyłej wskazując nasz stół. - I do takiego kontaktu chcę się z nią ograniczyć - mruknąłem do Chris.

Usiadłam na brzegu stołu przy którym siedział ten brązowowłosy ślizgon płci męskiej. Zaczęłam od pierwszego, niepodpisanego listu.

- Serio? - zapytałam Aza - Tylko tyle? Przecież z ludźmi trzeba trochę pogadać.
Po chwili dodałam
- Nie dziwię się, czemu trafiłam do Hufflepuffu.
Zaczęłam się śmiać.

- Gdybyś ją poobserwowała trochę na lekcji, to gdyby nie to że jest Europejką, to pomyślałabyś, że jest to siostra SooAh - wyjaśniłem Chris swoje wrażenia o niej. - Lecę do dormitorium, posprzątam swój bałagan by było na czym spać, zobaczymy się jutro - mrugnąłem okiem do Chris, wstałem i wyszedłem.
NP: Dormitorium Chłopaków (Slytherin)

Nie? Hah.. to nie... zabrałam swoje pakunki i ruszyłam w stronę lochów.

Next : Dormitorium Ślizgonów

Nie jestem ślizgonką, więc wróciłam do stołu Hufflepuffu, gdzie coś zjadłam, a potem poszłam do dormitorium.

NP dormitorium dziewczyn (huff)

Wstałem z miejsca, po czym skierowałem się do dormitorium.

Wchodząc do Wielkiej Sali zauważyłam że nikogo tam jeszcze nie ma. Usiadłam przy stole i nalozylam sobie na talerz kilka tostow. Podczas jedzenia przypomniała mi się sytuacja z wczorajszego wieczora... ciekawe co teraz z tym zrobi. ..

Wszedłem na Wielką Salę lekko zaspany. Przetarłem nos szatą. Dalej nie miałem chusteczek. Podszedłem w stronę stołu Gryfonów i nałożyłem sobie coś do jedzenia. Widziałem swoje odbicie w pucharku. Boże, wyglądałem jak gówno. Tak też się czułem. Na co mi to było?

Carl wszedł do sali, nie zauważając mnie. A może specjalnie udawał ze mnie nie widzi? Ehh.. Poczekam na dalszy ciąg wydarzen.. będzie udawał ze nic się nie stało czy może wręcz przeciwnie?

Gdy wziąłem pierwszy kęs, skrzywiłem się. Ugh, to nie było zbyt smaczne. Odsunąłem talerz i zacząłem pić sok. Chwilę potem kubek był opróżniony.

Podczas jedzenia cały czas obserwowałam chłopaka i zastanawiałam się kiedy w końcu coś zrobi. Wczoraj chyba byłam otumaniona. . Nawet nie wiem jak to się stało. ... Jeśli będzie chciał to pociągnąć dalej to będę musiała mu wyjaśnić kilka spraw.. Aish...

Może powinienem odpisać na listy? Wyciągnąłem kartkę i zacząłem odpisywać na wczorajszy list. W pewnym momencie moje pióro upadło na podłogę. Schyliłem się i odwróciłem głowę. Zobaczyłem Soo. Zacisnąłem palce na piórze i podniosłem się. Carl, skup się na liście... Nie potrafiłem. Pisałem, przekreślałem i tak w kółko. Fakt, że była tam sprawił, że nie mogłem się skoncentrować.

Uchwyciłam wzrok chłopaka. Był jakiś rozkojarzony. Miałam wrażenie ze co chwila mazał po kartce. Myślałam że chciał coś napisać. .. Ale chyba nie.. heh.. No dobra Soo. .. Coś mi się wydaje że uroiłaś sobie coś. .. Może mi sie to śniło. .. Bardzo możliwe. .. hahha Jezu o czym ja myślę. .. hahha

Patrząc na pobazgraną kartkę pokręciłem głową. Moja siostra uznałaby to za bardzo ładny rysunek, ale wątpię aby rodzice cokolwiek z tego wyczytali. Westchnąłem i wtopiłem rękę w włosy, pisząc już na nowej kartce.

Kiedy skończyłam jeść, wstałam od stołu. Zanim wyszlam, spojrzałam jeszcze raz na Carla zastanawiając się czy to co mi się wydawało ze się wydarzyło. .. było prawdą. Wyszłam z sali kierując się na błonia.

-Chyba niczego nie wymyślę-wymamrotałem. Wstałem po czym pomyślałem, że przyda mi się świeże powietrze-tak więc postanowiłem, że wybiorę się nad jezioro.

Weszłam do sali i usiadłam przy swoim stole. Wzięłam tradycyjny zestaw: sok dyniowy i tosty z szynką i serem. Rozejrzałam się. Aza nigdzie nie było, Ryana także. Nie miałam do kogo podejść, a tym bardziej z kim pogadać.

Kurt wszedł by zjeść sobie obiad. Nie było zbytnio osób, trochę to zasmuciło go.-Miałem nadzieję, że choć Lyros będzie.-

Usłyszałam alarm i szybko podniosłam się z miejsca.
- Co się dzieje? - powiedziałam - Już jedziemy do Londynu?
Dopiłam sok do końca i wyszłam.

Brunet właśnie jadł gdy usłyszał alarm i o mało nie zakrztusił się."C-co się dzieje?!" Spytał się głośno, rozglądając się po sali.

Weszłam do Sali z nieprzytomnym Azem. Położyłam go na ławce przy stole ślizgonów i usiadłam obok. Nalałam sobie soku z dyni i wypiłam cały od razu.

Weszła do Sali zaraz za Chris z nieprzytomną Is. Podeszła do stołu Puchonów i położyła Is na ławce.
Usiadła i pierwsze co sięgnęła po coś do picia. Jak już się napiła oparła się o stół, a właściwie położyła głowę na rękach.