Dormitorium Chłopców 1

— Tu nie ma co oglądać! Nosze wypchane staniki i tak naprawde mam penisa...— skłamałam szybko, powoli wychodząc z szafy.
— I zawsze jestem grzeczna gburze

- Oczywiście - odparłem.
Słysząc jej kolejne słowa podszedłem do niej, tak blisko, że nasze ciała prawie się stykały.
- To było niegrzeczne - stwierdziłam i chwyciłem za rąbek jej recznika, odwijając go lekko.

Wstrzymałam oddech gdy podszedł ponownie.
— Zostaw!— krzyknęłam uderzając do w dlon i zawiązując ręcznik ponownie. Zacisnelam na nim dłonie.
— Zbok!

- Ostrzegałem - mruknąłem
- Jeszcze raz a naprawdę recznik, znajdzie się daleko, a tego nie chcesz - odparłem i skierowałem się do szafy.
- Nie wiem czy nosisz sukienki, ale nie obchodzi mnie to za bardzo - stwierdziłam i wyjąłem z szafy czerwoną koszulę, w której i tak bym nie chodził.
Podszedłem do łóżka i położyłem ją na nim.
- Masz ze sobą różdżkę? - spytałem.

— A wyglądam jakbym miała?— zapytałam i tozchylilam poły ręcznika, zeby udowodnić ze nie mam. W tej samej, dosłownie, sekundzie zorientowałam sie co właśnie zrobiłam i szybko sie zakryłam, ruszając do drzwi od ktorych sie odbiłam, lądujac na podłodze. Mogłam je najpierw otworzyć.

- No nie za bardzo - odparłem i patrząc na nią oblizałem wargi.
Widząc jak dziewczyna odbija się od drzwi, podszedłem do niej i podcignąłem ją do góry.
- Dobra zróbmy to szybko, bo albo zostaniesz tu przez to że ze wszystkim będziesz się biła albo zaraz zaproponujesz mi seks - dodałem.
- Co konkretnie chcesz, musisz wybrać coś co jestto jednoczęściowe - mruknąłem i patrzyłem na zadumaną dziewczynę.

— Co?! Co zróbmy szybko?! Mowilam żebyś mnie nie dotykał zboczeńcu!— krzyknęłam.
— Nie ruszaj ręcznika...— powiedziałam nie patrzac na niego i czerwieniac sie. Nawet nie wiem o co znowu pytał.
— Zboczeniec... Pedofil... Erotoman...

- Dasom! - krzyknąłem
- Ogarnij się, nie zamierzam Cię zgwałcić, ani nic z tych rzeczy. Nie ściągnął bym z Ciebie tego ręcznika, chodziło mi jedynie o to byś wyszła z szafy - odparłem. No niezłe ma o mnie zdanie.
Westchnąłem głośno, a następnie skierowałem różdżkę na koszulę i wyszeptałem zaklęcie. Przede mną leżała teraz czarna sukienka z długimi rekawami.
- Łap - mruknąłem i nie patrząc na dziewczynę rzuciłem jej sukienkę.

Podskoczyłam gdy krzyknął na mnie.
Gdy rzucił we mnie sukienka, złapałam ja zwinnie i popatrzyłam na niego po czym zapytałam cicho.
— Dlaczego na mnie krzyczysz?

- Bo ty krzyczysz - odparłem spokojnie.
Czując, że dziewczyna się nie poruszyła nawet o kawałek, podszedłem do łóżka i usiadłem na nim.
- Idź już się przebrać - mruknąłem i zacząłem obracać swój sygnet.

— Ale ja krzyczę do ciebie... a nie na ciebie...— powiedziałam.
— A ty ciagle sie na mnie wydzierasz albo mi grozisz...— poskarżyłam sie.

Przestałem bawić się sygnetem i spojrzałem na dziewczynę.
- Nie krzyczę na Ciebie - mruknąłem.
- Idź w końcu do tej łazienki i ubierz tą sukienka. Później już pójdziesz do dormitorium i będziesz miała spokój - dodałem.

— Znowu jestes dla mnie niemiły. Nie chce Teojej sukienki. — powiedziałam i rzuciłam nia w niego.
— Ręcznik zwrócę kiedy indziej. — dodałam i na moment jeszcze zniknęłam w łazience.

Złapałem sukienkę w locie i położyłem obok siebie. Popatrzyłem jak dziewczyna znika za drzwiami łazienki, a następnie westchnąłem z bezradności.
Nie zamierzałem za nią iść, bo łazienka to jednak łazienka.

Wróciłam po chwili trzymajac w dłoni swoje majtki i biustonosz. Na stopach miałam juz swoje skarpetki.
Kto normalny wychodzi bez butów...
— Dobranoc kochanie

- Ubierzesz się chociaż normalnie? - spytałem spoglądając na dziewczynę.
- Chyba nie chcesz wyjść w samym reczniku? - mruknąłam, przechylając głowę, jak mały piesek, gdy czegoś chce.

— Nie chce ale wyjdę. — powiedziałam i podeszłam do kota na moment wstrzymując oddech i całując go miedzy uszkami.
Odskoczylam szybko.
— Badz grzeczny kochanie. Zjedz cos bo w brzuszku ci dzisiaj burczalo.

Wstałem i trzymając w dłoni sukienkę, stanąłem za dziewczyną.
- Żartujesz sobie prawdą? - spytałem retorycznie.
- Nie założysz jej tylko dlatego, że ja ją przekształciłem? Rób jak chcesz, bo ja już do Ciebie siły nie mam - odparłem, rzucając sukienkę na łóżko i zły ruszyłem do łazienki, gdzie od razu wskoczyłem pod zimny prysznic.

Wyprostowalam sie ale nie odwrocilam do niego.
Gdy poszed do łazienki, rozejrzałam sie po pokoju i wzięłam bloczek karteczek oraz pióro.
"Dzisiaj w nocy bede na wieży zegarowej. Miło by było gdybys tam nie przyszedł dzis. Naprawde chce odpocząć wiec Prosze, idz dzisiaj gdzies indziej." - napisałam po czym polozylam karteczki na szafce przybiegł lozku i cicho wyszłam z dormitorium, trzymajac kurczowo ręcznik.


Next: Dorm. krukonek

Gdy tylko wyszedłem z prysznica, od razu się wytarłem do sucha i założyłem ciuchy. Przechodząc do pokoju, zauważyłem, że jest cisza i spokój. Sukienka, której dziewczyna nie chciała, cały czas leżała na łóżku. Podszedłem i ponownie przemieniłem ją w koszulę.
Widząc, że kociak kręci się wokół czegoś, podszedłem tam i przeczytałem wiadomość, z jednej strony chciałem jej zrobić na złość, ale z drugiej nie chciałem uprzykrzać sobie życia, więc postanowiłem, że dziś zostawię jej wieżę zegarową, a ja wraz z Alariciem posranowiliąmśmy pójść coś zjeść.

Next > WS

Wszedłem pędem do pokoju i zacząłem szukać jednej ważnej buteleczki, a mianowicie tej która ugasi pragnienie.
Jednak los chciał bym jej nie miał, więc zostały dwie opcje zakazany las, okolice szkoły albo Hogsmeade.
Podszedłem do łóżka i przetarłem dłonią twarz.
Dlaczego większość ludzi myślała, że jestem nieczuły, tak jakbym nie miał serca...czekaj wróć ja nie mam serca. No i wszystko jasne.
Podszedłem do okna i zacząłem wpatrywać się bezchmurne niebo za oknem.
No cóż najgorsza pora na polowanie, ale no cóż poradzić.