Klub ze striptizem

Popijałem whisky dalej, z tego co widziałem można tu było nawet palić, więc wyjąłem paczkę i zapaliłem jednego.

Ruszyłam z gracją kota w stronę sceny, gdzie miałam dać swój mało profesjonalny pokaz. Jeszcze przystanęłam w drugiej części baru i wlałam w siebie trzy kieliszki czystej.
- Na trzeźwo tego nie zrobię. - śmiałam się z typem z baru.
Otrzepałam swoje ubranie i poprawiłam piersi. Z wdziękiem pantery wskoczyłam na scenę, nie patrząc na Azazela. Tańczyłam przy rurze razem z inną "koleżanką po fachu", która idealnie skumała wszystko bez użycia słów. Procenty wdały się w moją krew, jak dobrze...

Nie zauważyłem Annabelle nawet, zajęty byłem inną striptizerką i na niej skupiłem swój wzrok, przy okazji puściłem dwa kółka z dymu.

-Oppa! -krzyknęłam kiedy weszłam do klubu i zobaczyłam Aza. Wiedziałam że tu będzie. Rozdzielilismy się z Nathem na moment, żeby nie było że wchodzimy tam razem. -Nie gap się tak! -powiedziałam podchodząc do niego i cmokając go w policzek. -Bo zacznie się rozbierać a wtedy ja tu umrę

Odwróciłem spojrzenie za siebie i zauważyłem Soo. - O, hej! Jaki strój! - skomentowałem z uznaniem. - Niech się rozbiera, uciech dla oczu nigdy za dużo - zaśmiałem się.

Obok mnie pojawiła się dość znajoma twarz, a ręce znajomego trafiły na moją talię. Poznałam mojego dobrego kolegę z domu dziecka. Poważnie zabrał się za bycie striptizerem? Obraz przypominał mi efekt slowmo z filmów akcji.
Już nic wokół mnie nie przykuwało mojej uwagi, alkohol sprawił, że jako striptizerka poczułam się... dobrze.
Boże Annabelle jesteś pojebana.
Kręciłam biodrami przy kroczu chłopaka, co jakiś czas obracając się dookoła rury, śmiejąc się jak psychopatka.

Spojrzałem w bok i zauważyłem Annabelle. Kurwa. Co. To. Ma. Być. Ah, tak, zobaczymy jak to później wyjaśni. - Soo, chodźmy może do innego klubu. Tu jest przekomicznie teraz - prychnąłem z rozbawieniem i pogardą.

-Strój zajebisty, tak jak i posiadaczka. .-zaśmiałam się I usiadłam obok niego, patrząc na dziewczynę. -Nie. Nie bawi mnie to..-odwrociłam się w stronę baru i próbowałam zamówić kilka drinków co raczej mi nie wyszło, dopóki nie zaczęłam bajerowac barmana, przy okazji wykonując odpowiednie gesty. Kiedy w końcu dostałam to czego chciałam, upił am łyka swojego niebiesko białego drinka. -Gdzie masz Ann?

Wszedłem do klubu i usiadłem przy barze. Wzrok zawiesiłem na jednej z striptizerek. Uśmiechnąłem się pod nosem. Przypomniało mi się jak Soo tu tańczyła. Zamówiłem sobie drinka i powoli go piłem.

- Tam mam - wskazałem na swoją (byłą) dziewczynę. - Idziemy gdzie indziej, tu jest... Zbyt drętwo - dopiłem whisky do końca. Wstałem i podszedłem do parki przy rurze. Jeden porządny prawy sierpowy wystarczył, by pokruszyć mu nos i żeby upadł nie wiedząc co się dzieje. Odwróciłem się bez słowa i wyszedłem.
NP: Zwykły Klub.

-Azazel! -krzyknęłam kiedy ten przyłożył striptizerowi. Co się z nim dzieje. Zostawiłam pieniądze na barze i poszłam za nim. Przechodząc obok Natha zauważyłam jak gapi się na te gołe panny i cieszy jak debil. Ciesz się ciesz. Ja tez będę się dzisiaj cieszyć. -Zaczekaj! -krzyknęłam za Azem, biegnąc za nim.
Next: Zwykły klub

Zaśmiałam się w duchu i skończyłam swój staż przy rurze. Spojrzałam na swojego kumpla.
- Do wesela się zagoi! - rozbawiona w podskokach udałam się na zaplecze.
Wydaje mi się, że ten pokój przepełniony był jakimś dymem halucynogennym albo odurzającym. Zakręciło mi się w głowię, kiedy ubierałam swoje szpilki.
Za mną usłyszałam głos innej dziewczyny, lecz zignorowałam go i jak skowronek wybiegłam z zaplecza i dogoniłam Azazela już w zwykłym klubie.

NP: Zwykły klub

Po wypiciu drinka zapłaciłem i wyszedłem z klubu.

Kiedy wróciłam do klubu ze striptizem okazało się że hogwartczyków wywiało.  Łącznie z Nathanem.  Z jednej strony to dobrze bo nie gapił się na gołe baby a z drugiej źle bo chciałam żeby tu był. Z ciężkim westchnieniem usiadłam przy barze i zamówiłam kilka shotów które od razu wypiłam.
Kilka kolejek później,  podeszłam do tańczącej na rurze dziewczyny i grzecznie wyprosiłam ją, zrzucajac ze sceny, na przeciwko której siedział chłopak mogący mieć ze 20 - 25 lat. Trudno było ocenić. Zrzuciłam z siebie jeansowa kurtkę,  zostając w topie i shortach po czym zaczęłam tańczyć.
Po jakimś czasie, widząc że chłopak podnosi się, byłam pewna że zbiera się do wyjścia,  ewentualnie po kojec drinka ale ten, zamiast tego podszedł do mnie. Był dosyć wysoki bo mniej więcej wzrostu Aza, przez co również musiałam zadzierac głowę do góry.  Kiedy zaczął się zbliżać,  cofałam się do momentu aż trafiłam na metalową rurę na której chwile temu tańczyłam. Popatrzyłam na niego, dostrzegając coś niepokojącego w jego twarzy. Przeprosiłam i ruszyłam się z zamiarem zejścia ze sceny ale chłopak złapał mnie za rękę,  co wywołało u mnie nieprzyjemny dreszcz, i znów zawrócił na miejsce. Zbliżył się do mnie na maksymalną odległość po czym pocałował gwałtownie. Próbowałam go od siebie odepchnąć ale wtedy nieznajomy złapał moje nadgarstki i unieruchomił za plecami,  mocno zaciskajac na nich palce i nie przerywając pocałunku.  Kiedy próbowałam go kopnąć, przycisnął mnie swoim cielskiem do rury tak, że nie mogłam się ruszyć.  Oczywiste było to ze nie oddałam pocałunku,  wiec stałam tak płacząc i czekając aż w końcu mnie puści. Nie wiem ile to trwało ale po chwili przyszło zbawienie i straciłam przytomność nie pamiętając juz nic.

Lykon z przyjemnością skorzystał z dnia, w którym nie miał lekcji z żadną klasą. Po poproszeniu Ilarii o zgodę, co dość sporo kosztowało jego dumę, zdecydował się zaspokoić swoje typowe męskie potrzeby i wybrał się do klubu ze striptizem. Po zsledwie dziesięciu minutach, z whisky w karafce przy stoliku, patrzył sobie na jedną z tancerek popijając alkohol. Dzień wolny od bachorów ze szkoły, spędzony na relaksie. Wątpił, by jakiś uczeń sobie zwiał z lekcji i się tutaj wślizgnął.
No ale los jest pełen niespodzianek.

Naprawianie swojej osobowości graniczy z cudem, odbudowanie od podstaw charakteru to rzecz wręcz niemożliwa. Tsa, to wszystko sprawiło moją wszechobecną obojętność. Przed udaniem się do domu moich żałosnych wspomnień, potocznie zwanego Hogwartem, wkroczyłam pewnym siebie krokiem do klubu... striptizerskiego. Miałam na sobię krótką sukienkę, szpilki i ramoneskę - wszystko w odcieniach czerni. Usiadłam przy barze, zamawiając sobie trzy kieliszki czystej wódki i tradycyjne sok truskawkowy.

Lykon tak siedział i siedział, aż... Jego wzrok trafił na charakterystyczną białowłosą. Kojarzył ją z widzenia. Pamiętał głównie dwie rzeczy, Slytherin i rocznik, na którym panna była. Nie pilnował się regulaminów i zasad, ale chciał po prostu wykorzystać to i sprawić sobie trochę rozrywki. Jaki uczeń na wagarach nie przestraszyłby się mrożącego krew w żyłach nauczyciela socjopaty? Chcąc nie chcąc, przez swoją socjopatię, musiał się wspierać Ilarią by zaklimatyzować się w tym miejscu, zanim stał się nauczycielem-despotą. Zszedł z krzesła i stanął za panną de Violine.
— Eliksiry. Mówi ci to coś? - no i akurat plan rzucił mu się w oczy, więc pamiętał którą lekcję ta ma teraz.

- Eliksiry czy nie, co za różnica. - upiłam na oczach nauczyciela kieliszek alkoholu, który rozszedł się po całym moim ciele. Fuj. - Jutro dopiero wracam do szkoły, a tu... spędzam ostatnie godziny wolności. - z sekundy na sekundę coraz bardziej mi kogoś przypominał, kurwa, może nauczyciela socjopatę, który zgwałcił mnie, prawie że. Tak to on, nie miałam już żadnych wątpliwości.
Zawartość kolejnego kieliszka jakby samowolnie wlała się w mój organizm, a sok truskawkowy tylko wypłukał zawartość dość niesmacznego trunku w moich ustach, pozostawiając cudowny smak na podniebieniu.
Ściągnęłam ramoneskę, odkrywając swoje blade ramiona i wystające obojczyki. Zarzuciłam włosami z pociągającym uśmieszkiem na twarzy.

— Taka różnica, że to jest lekcja na której powinnaś być - odparł ze stoickim spokojem, mając głęboko gdzieś to, że de Violine wypiła kieliszek na jego oczach. Doczepił się tylko dlatego, że to lubił, a nie dlatego że był sztywny. Poza tym, pijana uczennica będzie miała bardziej przechlapane niż miałaby trzeźwa, nieprawdaż? Fakt, że nie wyglądała mu na osiemnaście. Aż by chętnie zażądał od niej jakiegoś dowodu na pełnoletność, ale nie chciało mu się fatygować. Zajął miejsce obok niej i upił łyka swojej whisky.

- Pan chyba dalej nie rozumie. - parsknęłam śmiechem niezwykle rozbawiona - Wracam do szkoły j u t r o, więc dzisiaj nie powinno mnie być na zajęciach. - poprosiłam barmana o kolejną dawkę małych shotów, które z największą przyjemnością mi wręczył.
Sok truskawkowy skończył się tak samo szybko jak napełnione trunkiem kieliszki przede mną. Czułam się niesamowicie zrelaksowana, moja aspołeczność wymierała z każdą kolejną dawką zimnego alkoholu. Kołysałam się na krześle w rytmie muzyki bijącej z głośników.
- A pan... nie powinien być w szkole? - zagryzłam wargę, upijając łyk na nowo zamówionego soku truskawkowego.

— A zatem co było powodem, że masz więcej praw od innych uczniów i dziś możesz nie być w szkole? Ot tak sobie, bez żadnej konkretnej przyczyny? - prychnął rozbawiony. Widząc ilość drinków, posłał barmanowi spojrzenie "ani jednego więcej dla niej, albo zaraz tam do ciebie przyjdę". Nie zamierzał w końcu brać jakiejś pijanej małolaty na ręce i zanosić do szkoły. Prędzej zaniósłby do agencji by zarobić na niej. Upił głębszy łyk whisky, po tym jak zadała mu pytanie. Barman specjalnie się oddalił, nie widząc innych klientów. Nie chciał wchodzić Lykonowi w drogę, instynkt samozachowawczy działał dobrze.
— Mam dzisiaj wolne od tych bachorów, dlatego nie ma mnie w szkole - odparł lekkim tonem.

- Dokładnie tak jak ja. - zauważyłam jakie spojrzenie przesyła barmanowi, który oddalił się od nas gdy chciałam zamówić kolejną kolejkę trunku - Mam tak jakby psychiczne zwolnienie do dnia dzisiejszego. - nektar bogów koił moje gorzkie podniebienie.
Odrzuciłam z gracją swoje włosy, całkiem nieświadomie po raz kolejny przegryzając dolną wargę. Mężczyzna był kompletnie w moim typie, mocno zarysowana szczęka i szerokie barki, a głos roznosił się melodyjnie w mojej głowie. To skutek upicia alkoholowego czy mówię to całkiem serio? Moje spojrzenie lustrowało go od dołu do góry, mimo słabego oświetlenia pomieszczenia, w którym się znajdowaliśmy.

— Psychiczne zwolnienie, tak? I dokładnie jak ty? Ciekawe. Co miałoby być powodem takiego zwolnienia? - spytał z powątpiewaniem w głosie. Oczywiście, zauważył co robi Nelly, jej odrzucenie włosów, przygryzienie wargi. Pokusa jednak nie wzięła nad nim góry, z jednego powodu - chciał zobaczyć, do czego jeszcze się posunie, jeśli chodziło o to, o czym myślał. Upił łyk whisky i skinął na barmana, by przyniósł mu kolejną szklankę. Oczywiście, wciąż biedaczyna pamiętał groźbę połamania kości, jeśli da coś jeszcze de Violine.

- Różne czynniki. - mruknęłam powściągliwym głosem, lekko wstawiona - Barman, mogłabym poprosić jakieś mojito? Z dużą ilością lodu? - rzuciłam mu spojrzenie niczym głodny kotek, językiem zwilżając swoje usta.
Kieliszki czystej byłyby dla mnie w tym momencie za mocne, a z minuty na minutę było mi coraz gorącej. Miałam nadzieję, że to przez aurę panującą w klubie. Parę gorących ciał striptizerek jak i striptizerów, kręciło się wokół naszej dwójki. Jeden z przystojnych i dobrze zbudowanych tancerzy podszedł do mnie, kładąc mi rękę na odkrytym ramieniu. Czułam jak zapach zbyt mocnych, męskich perfum dostaje się do moich nozdrzy. Jego ręka w szybkim tępie zaczęła zjeżdżać w dół mojego ciała, dostając się na udo. Kiedy zahaczył palcem o moją koronkową bieliznę, wzięłam kulturalnie jego rękę i ścisnęłam paznokciami.
- Twój kolega Cię wolał. - puściłam oczko w jego stronę, zostawiając między jago bokserkami jakiś banknot.
Odwróciłam się w stronę baru, czekając na mojito.

Każdy musi się kiedyś odstresować, a ja byłam po lekcjach. Uznałam, że mogę się wymknąć, jako że i tak zazwyczaj w nocy się uczę. Żałuję, że już nie muszę spać, nie odczuwam tego potrzeby. Swego czasu kochałam spać, a teraz zostało mi to odebrane. Poza tym, miałam serce spragnione miłości, spragnione też dobrych, ładnych widoków, których było to pełno. Najgorzej, gdy wraz z pożądaniem szło pragnienie, uczucie, którego najbardziej nie znosiłam. Usiadłam sobie przy stoliku i dla niepoznaki zamówiłam sobie pierwszy, lepszy drink. Alkohol i tak nie dość, że na mnie nie podziała, to drink i tak nie będzie miał smaku. Chyba że się czegoś do niego doleje. Zignorowałam usłyszane od nauczyciela w oddali "O, wampirek przyszedł," Zauważyłam go wraz z Nelly, co mnie zaniepokoiło. Nie pamiętałam jednak, że to sprawka Norrisa, że jestem kim jestem. Za dużo się wtedy działo. Poza tym, był nauczycielem, dlatego nie zdziwiło mnie, że o tym wiedział. Dodałam dyskretnie krwi do drinka i zaczęłam sobie popijać, podziwiając widoki.
Kiedy jednak jeden ze striptizerów zaczął się przystawiać do mojej byłej dziewczyny i mnie zauważył, posłałam mu najgorsze spojrzenie, na jakie mnie było stać. Dodając do tego fakt, że jestem wampirzycą, zwiększyło to nawet efekt. Nie musiała nawet mówić, że ktoś na niego czeka, od razu bardzo szybko odszedł od niej. Zajęłam się dalej tym czym wcześniej.

Pokręcił głową, patrząc na barmana. Ten udał, że nie słyszał i nie zrealizował zamówienia.
— No i przyszedł wampirek - skomentował zauważone kątem oka wejście Isobel do klubu ze striptizem i splótł ze sobą obie dłonie, splecione palcami. Nie reagował na striptizerów, zaś pannie obejmującej jego ramię i ocierającej się o jego ciało swoim nie zamierzał przeszkadzać. W końcu, było to przyjemne dla niego. System wartości Lykona był zdecydowanie zbyt trudny dla kogokolwiek.
— A to wampirek - ponownie skomentował z rozbawieniem widok twarzy Isobel, posłany jednemu ze striptizerów. Widać było, że był zaciekawiony.
— Twoja była? - uniósł pytająco brew.

Odwróciłam się ze spokojem w stronę Lykona, starając się nie rozglądać po całym pomieszczeniu. Nie czułam takiej potrzeby, a jego komentarze w stronę jakiejś dziewczyny upewniły mnie, że była to Isobel.
- Możliwe. - zacisnęłam na chwilę zęby, upominając barmana o mojito - Ile razy muszę się prosić o drinka?
Na jakich relacjach zatrzymała się nasza znajomość? Czy nasza znajomość istnieje i czy ona mnie śledzi może? Kontemplowałam nad tym, pijąc swój sok i z pokusą patrząc na nauczyciela.

Lykon się nie martwił wampirzycą, znał sposoby. Zawsze był pewny siebie, co było spowodowane tym jak wielkie miał doświadczenie i wiedzę. Upił łyk, zaś kiedy Nelly się upomniała, odłożył na chwilę swoją szklankę i spojrzał na nią ze stoickim spokojem.
— Odpuść sobie, daruj, siedź spokojnie - odpowiedział jej, zamiast barmana i wrócił do popijania. Czuł się wygrany.

Warknęłam bez innej odpowiedzi, jak śmiał mówić mi co mogę pić a czego nie. Przyciągnęłam jego szklankę do mojej ręki, szybko upijając zawartość. Nim się zorientował jego trunek zniknął w moich ustach. Odłożyłam delikatnie szklankę bez alkoholu i lekko wykrzywiłam usta.
- Dosyć smaczne. - skomentowałam powolnie, swój wzrok przenosząc na jego twarz.

Wyglądało na to, że się dogadują. Czemu poczułam się smutna? Od czasu Nelly, tylko z Evie miałam romans, ale krótki. Czy potrzebowałam miłości? Czułam się samotna? Nie rozumiałam siebie w tym miejscu. Dopiłam drink do końca, po czym wstałam i szybkim krokiem wyszłam z klubu.
/zt

Poczuł irytację, ale w sumie... Skoro tak nie rozumie, to mądra będzie po szkodzie. Tak uznał. Skinął na barmana, po czym przyniósł on dwie szklanki z whisky, ponownie. Jedną dla białogłowy, jedną dla nauczyciela. Lykon upił sobie większy łyk, na jego twarz powrócił spokój.
— Gdyby nie było smaczne, to bym tego nie pił - odparł z nieodgadnionym tonem głosu.

- Wolałabym jednak mojito. - upiłam alkohol, zostawiajac pół szklanki trunku.
Z każdym kolejnym łykiem byłam coraz bardziej wstawiona, nie żeby mi się to nie podobało... było wręcz cudownie. Jakiekolwiek problemy, które ze sobą tu wniosłam jakby mnie opuściły, całkowicie samowolnie. Przyciągnęłam się delikatnie, uwypuklając jeszcze bardziej swoją klatkę piersiową. Jedna ręka całkowicie przypadkowo wylądowała na udzie nauczyciela, kompletnie niezorientowana zaistniałą sytuacją, zaczęłam sączyć swe whisky.

— Nie narzekaj - wywrócił oczami. Whisky była znacznie mocniejsza od mojito, a Lykonowi teraz bardziej pasowało, by jednak sie spiła. Nie wiedział jak w ogóle zrobić pierwszy krok, żeby był z tego związek. Był w końcu socjopatą, co miało się na swój sposób do jego nawiązywania relacji międzyludzkich. Zdecydował się po prostu położyć dłoń na udzie Nelly i zacząć nią powoli jeździć, zachęcony widokami, jakie przed chwilą miał.

Mruknęłam z lekko podniecającym tonem, kiedy poczułam jego sporą dłoń na moim udzie. Wyzerowałam szklankę alkoholu, czując jak procenty znacznie mocniej uderzają mi do głowy. Czułam się w tej chwili niesamowicie przyjemnie i błogo. Położyłam swoją rękę na dłoni Lykona, prowadząc ją wzdłuż wewnętrznej strony.

Jak to mówią, jak się bawić, to się bawić. Lykon się przesunął na krześle przodem do Nelly i popatrzył na nią, w jego oczach widać było pożądanie. Sam się czuł rozluźniony, a że facet miał solidną głowę, to nie miał takiego stanu jak białogłowa.
— Może panna chce się wybrać do hotelu?

- Panna czekała aż pan zaproponuje. - tłumiąc chichot, odwzajemniłam spojrzenie Lykona.
Wdziałam na siebie ramoneskę, odrzucając figlarnie swoje włosy do tyłu. Lekki loki cudnie ułożyły się na plecach. Kulturalnie dopiła resztkę alkoholu ze szklanki nauczyciela.

Lykon, stwierdzając, że będzie miał świetną zabawę, uznał że jest już w stanie zapłacić za białogłowę. Zostawił kasę barmanowi, narzucił na siebie swoją skórzaną kurtkę i z szarmanckim, czarującym uśmiechem posłanym ku niej, ruszył do wyjścia z klubu.