Pokój nauczycielski

Usiadłam na jednym z krzeseł i zaczęłam stukać palcami o stół. Było tak cicho, że słyszałam tylko dźwięk przesuwającej się wskazówki w dużym, starym zegarze. Pomimo tego, że lekcje skończyły się już chwilę temu, żaden nauczyciel jeszcze tu nie dotarł. Co jak co, ale miałam kilka ważnych rzeczy do przekazania. Chociażby to, że mamy w swojej szkole wilkołaka, a zły przykład dawany uczniom jest czymś naprawdę karygodnym.

Spojrzałam prosto w jego oczy. Moja twarz nie okazywała totalnie żadnych emocji. Nic. Pustka. Miałam nadzieję, że to go przynajmniej trochę naprowadzi na to, jakie mam zdanie o tym, co zrobił rano.
- Dexter, twój czas, żebyś się wytłumaczył, dlaczego rano zachowałeś się jak szczeniak, a nie jak nauczyciel w tak elitarnej szkole. Masz dokładnie minutę, później pewnie przyjdzie reszta. Postaraj się, żeby twoje argumenty były na wyższym poziomie niż twoje wcześniejsze zachowanie...

- Proszę cię o to, aby więcej się to nie powtórzyło. Tym razem bardziej chciałabym obgadać z tobą sprawę... wilkołaka w naszej szkole. Diana podobno o tym wie, tak samo jak były opiekun Gryffonów. Czemu do cholery ja o tym nie wiedziałam przez tak długi okres czasu?! Czy i ty wiesz coś na ten temat?

- Tak. Dokładnie. Musisz z nim dziś porozmawiać. Wiesz, pełnia się zbliża i chociaż dałam mu mapkę z bezpiecznymi miejscami do przeżycia tego wydarzenia, to jednak twoja pomoc wyda się tu nieoceniona. Doskonale zdajesz sobie z tego sprawę, prawda? Skoro powiedziałam ci już wszystko, to możesz odejść. Masz pewnie wiele spraw do załatwienia, tak samo jak i ja.