Wielka Sala

Znów zrobiłem facepalm, aż zabolało mnie czoło. Sam szatan by się do Ciebie nie przyznał, pomyślałem rozbawiony. Obawiałem się mówić głośniej to. Mogłaby wtedy udowodnić przydomek "dzierżawca patelni".

- Co cię tak znowu śmieszy? Chętnie posłucham.

Nie skończyłam rysunku, nie wiedziałam co robić, od samotności świrowałam. Wstałam i wyszłam.
NP: Wieża Astronomiczna.

- Nic takiego - odpowiedziałem niewinnie.

- I ty myślisz, że ci uwierzę? - zaśmiałam się - Na pewno nie.

- Mi nie wierzyć to grzech - zaśmiałem się razem z nią.

- Grzechem jest ci uwierzyć - powiedziałam cicho - Łatwowiernej nie ma w moich tytułach.

- Ehhh... - westchnąłem ciężko, znów przenosząc znudzony wzrok na sufit.

- I co tak wzdychasz? Nie pasuje ci moje towarzystwo? - zaśmiałam się - Idź pogadać z Let o cyckach. Albo zostawię cię z Charliem. Może wreszcie się odezwie.

- Nie mówiłem, że mi nie pasuje - odpowiedziałem również się śmiejąc, znów ziewnąłem.

- Ale widać, że ci się nudzi.

- Nie, jestem jedynie niewyspany. Nie mówiąc o tym, że od rana nie widziałem Annabelle. Musiałem jeszcze raz złamać regulamin i wejść do gryfonów, gdyby nie to, spałaby poza dormitorium - westchnąłem. - A poczucie winy nie dało mi spokojnie spać w nocy.

-Ja już sobie pójdę, jeszcze się nie wypakowałem ii...-ziewnąłem-Dobranoc-powiedziałem wstając i wyszedłem kierując się do dormitorium.

NP Dormitorium Chłopaków (Huff)

- Pa - powiedziałam do Charliego i zwróciłam się do Aza - Mam nadzieję, że chociaż na An ci zależy, a nie tak jak na Dianie i na mnie.

- Na razie jesteśmy w fazie "lubienia się" . Ale rozwija się to szybko. Nie chcę nikogo więcej ranić już... - westchnąłem.

- Ta faza lubienia się jest dość nietypowa - zaśmiałam się - Powinnam się cieszyć, że między nami nie rozwinęła się w ten sposób?

- Powinnaś żałować braku seksu - zaśmiałem się.

- W takim razie niczego nie żałuję - zaśmiałam się - Nawet tego pocałunku w klubie w Londynie.

Kiedy wstałam strasznie piekły mnie rany od wbitych paznokci. Trzeba je obciąć i ograniczyć się z tym wszystkim, nie mogę po raz kolejny pokazać jaka jestem słaba.
Otworzyłam drzwi do Wielkiej Sali i powoli je zamknęłam, kiedy dostrzegłam Azazela, zaraz ruszyłam w jego stronę z szerokim uśmiechem na twarzy.

- To miło - zaśmiałem się razem z nią. Usłyszałem otwierane drzwi i zobaczyłem Annabelle, uśmiechnąłem się do niej promiennie. - No hej, tęskniłem.

Stojąc, wydawałam się choć trochę wyższa od niego. Ucałowałam go w czubek głowy i usiadłam obok niego, dalej bez słowa.
- No cześć. - spojrzałam na niego, a potem zwróciłam się ku nieznanej mi jeszcze dziewczynie - Jestem Annabelle de Violine, nie zdążyłyśmy się wczoraj poznać. - uśmiechnęłam się promiennie i wyciągnęłam do niej dłoń.

- Chris - powiedziałam podając jej rękę - Hej Az, mam wymienić wszystkie tytuły?
Zaczęłam się śmiać.

- Proszę, nie załamuj mnie znowu - zaśmiałem się i objąłem jedną ręką Annabelle w pasie. Pocałowałem ją w policzek. - Jak się spało? Gdyby nie ja, wciąż byłabyś w tamtej klasie.

- Naprawdę wtedy zasnęłam? Bo tak coś do mnie mówiłeś chyba i chyba już nie kontaktowałam ze światem. - zaśmiałam się - A spało się dosyć przyjemnie, tylko jakoś tak... samotnie, nawet mój szynszyl postanowił mieć mnie w dupie. - udałam obrażoną, zakładając ręce na klatkę piersiową.

- Gdyby nie regulamin, to bym tam został - powiedziałem z rozbawieniem i pocałowałem ją w czoło.

- Może was zostawić, co? Czuję się tu troszkę niepotrzebna.

- Nie no co Ty, zostań. Jakie tytuły? - zapytałam zaciekawiona jej propozycją skierowaną do Azazela.

- Racja, zostań, raźniej będzie, lepiej poznasz Ann - uśmiechnąłem się, a na pytanie dziewczyny zrobiłem facepalm. Znowu te tytuły... Daj mi ktoś rewolwer by ukrócić sobie to. Rozbawiało mnie tytułowanie się Chris.

- Ekhem ... - Christine Amy Marie Stephens, pierwsza tego imienia, zrodzona w deszczu, nieposkromiona, matka leniwców, khaleesi Walii, królowa Swansea i Quidditcha, władczyni świata bólu, morderczyni ludzkich uczuć, córka szatana i dzierżawca patelnii - powiedziałam z powagą.

- Woow. - otworzyłam lekko usta ze zdziwienia - Matka leniwców i córka szatana podoba mi się najbardziej. - zaśmiałam się - Skąd tego tak tyle?

Odwróciłem wzrok lekko się śmiejąc, nalałem sobie kawy.

- Tak wyszło - zaśmiałam się - Przepraszam, że zapytam, ale czy nie przeszkadza ci, że Az miał i chyba nadal ma dzoewczynę?

- Rozmawialiśmy o tym wczoraj. - zrzedła mi mina od rozpoczęcia tego tematu - Sama nie wiem.

- Miałem - upewniłem Chris. - Tak mnie potraktowała, że nie ma już mowy o związku z nią.

- Wiecie co, ja sobie jednak pójdę - powiedziałam.
Wzięłam książkę i wyszłam. Poczułam się dziwnie, bo nie do końca rozumiałam, w czym ona i Diana były lepsze ode mnie.

NP dormitorium

Spojrzałam zdziwiona na Azazela, a potem na odchodzącą Chris. Chciałam poznać ją bardziej, nie wiem co ją tak poruszyło. Będę miała jeszcze pewnie dużo okazji by ją poznać.

Objąłem Ann cieplej, wziąłem łyk kawy i się uśmiechnąłem do dziewczyny. - No to co, zostaliśmy sami, sam na sam.

Rozejrzałam się po całej sali, właśnie zdałam sobie sprawę jaka ona była ogromna.
- To prawda. - szepnęłam - Coś sugerujesz? - uśmiechnęłam się łobuzersko.

- Może tak, może nie - zaśmiałem się i spojrzałem w jej oczy.

Poprawiłam włosy ręką, zaczesując kosmyki za ucho.
- Zdecyduj się. - powiedziałam stanowczo, ale w jakimś stopniu pociągającym tonem.

- To mi pomóż się zdecydować - zamruczałem do jej ucha ignorując jej stanowczy ton

Dłonie ułożyłam na jego policzkach, muskając dolną, spierzchniętą wargę chłopaka. Odsunęłam się zanim nawet zdążył zareagować, pozostawiając go z niedosytem.

- Lubisz kusić, prawda? - z rozbawieniem uniosłem brew i jednym ruchem przysunąłem ją do siebie i namiętnie pocałowałem.

Przerwałam pocałunek.
- Uwielbiam kusić. - puściłam mu oczko i znowu ucałowałam jego usta.

- Nie chcesz się całować to nie - zaśmiałem się i dopiłem kawę. Prędzej czy później nie wytrzyma i mnie pocałuje, tak obstawiałem.