Jezioro Hogwartu

- Sama nie wiem... Nie jest źle. Spodziewałam się, że będzie tu lepiej, ale nie narzekam. Czy tęsknię... Nie miałam tam dziewczyny... - odpowiedziałam i się ogarnęłam po chwili to co powiedziałam. - Wróć! Chłopaka i... - znów byłam lekko zakłopotana. Aż nie poznawałam samej siebie. - Więc nie mam za kim tęsknić - uśmiechnęłam się.

Usiadłam obok Charliego i w ataku furii zaczęłam wyrywać kępki trawy z ziemi, a potem wrzucałam do jeziora coraz większe kamienie.
- Idioci - zaśmiałam się.

Patrzyłem na nią uważnie. Nie była aż tak zdenerwowana jak na wieży astronomicznej. Wziąłem jeden niewielki kamień i rzuciłem go, a on odbijał się od wody, aż do niej wpadł.

Przygryzłam wargę, aby powstrzymać się od śmiechu, gdy zobaczyłam jej zmieszanie.
"Mam cię" pomyślałam.
- A przyjaciele?

- Znałam się z ludźmi, ale nie na tyle blisko by za nimi tęsknić  - odpowiedziałam krótko i wzięła mnie ochota, by przygryźć jej tą wargę. Miałam wrażenie, że miała satysfakcję z mojej "pomyłki". Moja pewność siebie zaczęła spadać.

Spojrzałam na Charliego i zaczęłam się zastanawiać, co miałam na myśli ta laska z Gryffindoru mówiąc, że utknęłam we friendzone. Serio to tak wygląda, jakby Charlie mi się podobał? Jest spoko kumplem, ale wcześniej nie myślałam o nim w ten sposób i wolałabym, żeby tak zostało.

Rzuciłem kolejny kamień-ten już nie poleciał aż tak daleko. Westchnąłem odwracając się w stronę Chris-Coś nie tak?-spytałem patrząc na nią.

- W tej sytuacji to może lepiej. Pewnie przez to łatwiej poznawać nowych ludzi. - Oparłam policzek na zgiętym kolanie i z przekrzywioną głową patrzyłam na dziewczynę. - No wiesz, bez zbytniego porównywania do innych i tak dalej.

- Dokładnie. Zresztą... W ciekawy sposób poznałam pierwszą osobę z domu - zagryzłam wargę patrząc na kamień, który rzucił puchon. Zapewne ten Charlie, o którym mówiła Chris.

- Ciekawy to znaczy? - zapytałam. Szybko przejechałam palcem po dolnej wardze, gdy zobaczyłam, że dziewczyna przygryza swoją. Ciekawe jak smakują jej usta...

- Przez przypadek w progu się przewróciłam i poleciałam prosto na nią i przez przypadek złapałam jej piersi - powiedziałam na jednym dechu, lekko niezadowolona, że użyłam dwa razy "i". Jakbym mówiła jak pokemon...

- Komu podobało się bardziej? - zaśmiałam się krótko i machnęłam ręką, poważniejąc. - Przepraszam, nie musisz odpowiadać. Czasem coś mówię zanim pomyślę. - Zamilkłam na chwilę.

- Mi - odpowiedziałam bezwiednie i zatkałam usta dłonią. Co ja właśnie powiedziałam?... - Przepraszam, ja też - zaśmiałam się nerwowo.

- To chyba mamy sporo wspólnego - wyprostowałam się. Spojrzałam w niebo z uśmiechem. Trafiłam na ładną pogodę.

- Masz na myśli impulsywność? Tak - przyznałam bawiąc się włosami, wzięłam kamień i rzuciłam nim w wodę jak poprzednio puchon.

- Co? - mruknęłam wyrwana z zamyślenia - Nie ... nic się nie stało. Wszystko jest okej.

-Jesteś tego pewna?-spytałem patrząc na nią. Miałem wrażenie, że coś kręci.

- Tak ... na pewno - powiedziałam. Popatrzyłam na niego z wymuszonym uśmiechem.

Zmarszczyłem brwi-Nie wydaje mi się-mruknąłem-Ale nie będę naciskać-powiedziałem po czym wziąłem kolejny kamień i podniosłem się. Rzuciłem go, a on poleciał dalej niż wcześniejsze. Westchnąłem patrząc na wodę i usiadłem ponownie obok Chris.

- Chciałabym popływać - powiedziałam cicho - Ale pewnie coś by mnie zjadło.

-Woda wygląda na naprawdę przyjemnie, ale stworzenia, które w niej są raczej nie-powiedziałem śmiejąc się.

- No wiesz ... Druzgotki raczej nie są zbyt przyjemnymi stworzeniami. A co dopiero Trytony - zaśmiałam się - To kto wskakuje pierwszy?

- Impulsywność, przeprowadzka, nie miałyśmy dziewczyny... chłopaka - Mrugnęłam do niej. - w poprzedniej szkole.

-Ja tam nie zamierzam kąpać się z drażetkami czy jak im tak-powiedziałem śmiejąc się.

Zamknęłam oczy. Letycja, skup się, jesteś Letycją, bezpośrednią, zboczoną bezwstydnicą, czemu nie jesteś po prostu sobą? Wzięłam oddech, otworzyłam oczy i spojrzałam na nią. - Wolisz dziewczyny? Tak mam to rozumieć? - uśmiechnęłam się.

- A ja wręcz przeciwnie - zaśmiałam się i na bosaka pobiegłam w stronę jeziora. Wskoczyłam do chłodnej wody i w tym momencie zdałam sobie sprawę z tego, że bardzo dawno nie pływałam. Wydostałam się na powierzchnię ze śmiechem.

Zaśmiałem się patrząc na dziewczynę-Daj znać czy niczego nie ma w tej wodzie!-rzuciłem w jej stronę luzując krawat.

Nie chce wchodzić do wody? Zmuszę go do tego.
- Woda jest świet ... - nie dokończyłam zdania, bo zniknęłam pod wodą z krzykiem. Wstrzymując oddec czekałam na reakcję Charliego.

Patrzyłam na jezioro. Pływają! Ja też chcę! Gdy usłyszałam pytanie spojrzałam na Letycję z błyskiem oku.
- W tej kwestii też mamy coś wspólnego - uśmiechnęłam się. Zdjęłam buty i spodnie i podeszłam bliżej wody. - Wchodzisz? - zapytałam.

Śmiałem się patrząc jak dziewczyna pływa. Mina mi zrzedła gdy ujrzałem, że dziewczyna z krzykiem zniknęła w wodzie. Czym prędzej podniosłem się z miejsca i wskoczyłem do wody.

Zamknęłam oczy i "bezradnie" zaczęłam opadać na dno. Wystarczyło kilka sekund, żeby ten geniusz nabrał się na mój talent aktorski i wskoczył do wody.

- A... Druzgotki? - zapytałem unosząc brew, ale jak popatrzyłam na nich... Trudno. Może moja fascynacja hentaiami z mackami się zrealizuje? Zdjęłam z siebie ubranie zostawiając samą bieliznę, odkrywając blade jak kreda ciało. - Pewnie - odpowiedziałam i wskoczyłam do wody na bombę, po czym się wynurzyłam.

Zanurzyłem się i po chwili złapałem dziewczynę, po czym wynurzyłem się.

Zdjęłam też bluzkę, a różdżkę wsunęłam za stanik na plecach. Poczułam jak się rumienię, gdy spojrzałam na Letycję, więc skoczyłam na główkę do wody. Zimna woda zazwyczaj pomaga w takich sytuacjach.

Gdy wynurzyliśmy się otworzyłam oczy.
- Ha! Lama! - powiedziałam i zaczęłam się śmiać - Ty tak na serio? Przecież druzgotki są w innej części jeziora.

-No, ale ty jesteś Chris-prychnąłem po czym się zaśmiałem. Po chwili skierowałem się na brzeg i zdjąłem moje przemoczone ubrania zostając w bokserkach. Po chwili skoczyłem do wody ochlapując przy okazji Chris.

- Nie wstyd ci tak się rozbierać? - zaśmiałam się - Ja rozumiem, że puchoni ufają sobie i innym, ale aż tak bardzo?

Zanurkowałam, przy okazji przyglądając się ciału Cynthii. Mam u niej szanse, może z nią coś wyjść! Pomyślałam ucieszona i zanurkowałam jeszcze głębiej.

-Nie będę się przecież w ubraniach kąpać-powiedziałem śmiejąc się-A przeszkadza ci to?-spytałem z uśmiechem

- Sugerujesz coś? - zaśmiałam się - Teoretycznie rzecz biorąc też mogłabym zdjąć ubrania, ale tego nie zrobię. Mam jeszcze resztki godności.

Płynęłam żabką wokół Letycji. Wskoczenie do wody nie było najmądrzejsze, ale na szczęście nie straciłam soczewek. Teraz starałam się nie zanurzać już głowy.

-Ja? Nic!-odparłem wzruszając ramionami. Po chwili ponownie ochlapałem dziewczynę.

Wynurzyłam się na powierzchnię, przy okazji podziwiając jej walory. - Tak przyjemnie chłodna woda... - westchnęłam.

- Grabisz sobie, Caufield - powiedziałam z udawaną powagą i również go ochlapałam - Nawet nie próbuj robić tego jeszcze raz.

-Nie boję się ciebie, Stephens-odparłem i ponownie ją ochlapałem.