Dormitorium Dziewcząt

— Ale za co?!— zapytałam. — Przeciez obiecałam mu buzi! — obruszyłam sie.
– Ale ty jestes.. bałwan. O. — mruknelam. — Rhodes. Skad ty w ogole jestes?

- O co ci chodzi? - spytałem, obracając się w jej stronę.
Nacisnąłem klamkę i wypuśliłem przez nie psa.

— No... zadałam ci pytanie. — odparlam.
— Nie mówiłeś mi skad jestes. — wyjaśniłam. — To chyba nie przestępstwo ze chce wiedziec?

- No z Norwegii - odparłem, zamykając drzwi i podchodząc do dziewczyny.
- A po co Ci to? - spytałem.

— Aaa.. No to teraz wszystko jasne. — powiedziałam przekręcając sie na brzuch i opierając podbródek i przedramiona.

- Co jest wszystko jasne? - spytałem, chwytając ją za kostkę i przyciągając do siebie, tak że dziewczynie podwinęła się lekko sukienka.

— Ej...— mruknelam kiedy pociągnął mnie za kostkę.
— Jak chciałeś zobaczyc czy mam majtki to mam. — odparlam.
— A nic... Po prostu teraz wszystko stało sie jasne...

- No nawet nie pomyślałem, że możesz nie mieć - mruknąłem.
- Co niby stało się jasne? - spytałem

— Ale mogłabym. Mam na sobie takie ktorych prawie nie ma. Zeby nie odciskały sie na sukience. — odparlam.
— No wiesz... Wszystko. Trzeba było od razu mowic ze jestes z Norwegii.

- Ale masz - odparłem, wkładając dłoń pod sukienkę.
- Co to niby tłumaczy? To co mówisz nie ma sensu - dodałem.

— Ma sens. Bo przez jakis czas sie nad tym zastanawiałam. I teraz juz wiem. — powiedziałam.
– Rhodes gdzie masz łapkę?

- Ale co ma sens? Niby co takiego ma to wspólnego z Norwegią? - spytałem.
- Tam gdzie być powinna, ale zaraz możesz ją poczuć - odparłem, oblizując wargi.

Celowo nie odpowiedziałam od razu na jego pytanie.
— Juz ją czuje. Dlatego pytam i upewniam sie czy aby na pewno jest tam gdzie powinna. — odparlam.
— O... I.. Wracając do twojego pytania... To tłumaczy skad masz taki chujowy akcent.

- No tak tam powinna być - odparłem i złapałem za skrawek bielizny ciągnąć ją w dół i ściągając ją z niej całkowicie.
- To na chuj ze mną gadasz - mruknąłem.

— Bo masz dużego. — odgryzlam sie.
— Znowu zabrałeś mi majtki...Moze po prosty dam ci kilka Hm?

- Wystarczy seks, skoro tak bardzo Ci na tym zależy - mruknąłem - Ale spokojnie, już niczego nie usłyszysz.
- Nie zabrałem tylko zdjąłem - odparłem i położyłem jej majtki na sukience.

— Tak czy siak. — odparlam. Spojrzałam na niego przez ramie.
— Chyba mi nie uwierzyłeś prawda...?— zapytałam na wszelki wypadek. — Bo ja ci dogryzalam... Nie mowilam tego na serio. To znaczy o tym ze akcent jest chujowy i ze rozmawiam z toba tylko dla twojego fiuta..

- Przynajmniej nie z rozmową - odparłem spokojnie, wstając z łóżka.
- Dobra to do zobaczenia jutro - mruknąłem.

— Tyler...— powiedziałam zsuwając sie z lozka i stając przed nim.
— Przepraszam.. zapomnialam zeby z toba nie żartować... — mruknelam i spojrzałam na niego.
— Masz najpiękniejszy głos na świecie a twoj akcent jest uroczy. Mam ochotę sluchac cie dzien i noc. Rankiem słyszeć jak szepczesz mi do ucha "dzien dobry Rian" a w nocy życzysz dobrej nocy. Kocham sluchac twoich jęków kiedy nawzajem doprowadzamy sie go granic rozkoszy. Moge sluchac nawet twoich krzyków... Nie obrażaj sie na mnie...

- Nie obrażam - odparłem spokojnie.
- Możesz mówić, że mój akcent jest najgorszy na świecie, a ja i tak będę z Tobą siedzieć tylko bym się mniej odzywał - wyjaśniłem.
- Ale ja naprawdę chcę iść, bo chcę coś zjeść. Siedziałem tu i czekałem na Ciebie od praktycznie początku śniadania - mruknąłem.

— No przeciez ci mowie ze kurwa żartowałam... Czy ty mnie słuchasz? Czy słuchasz tylko tego co chcesz?— warknelam.
— A.. — wzięłam głębszy oddech. — Okej. To... Idz...— powiedziałam odsuwając sie.

- Słucham Cię skarbie, po prostu mówię że jeżeli by Ci się nie podobał to wiem co bym zrobił - mruknąłem spokojnie.
- A ty nie chcesz iść? - spytałem.

— Nie... Jadłam juz w hotelu...— powiedziałam nie patrzac na niego.
— Ale ty idz... Niepotrzebnie tu siedziałeś...

- Dlaczego na mnie nie patrzysz, aż tak brzydki jestem? - spytałem.
- Nie wierzę, że jadłaś - mruknąłem.

— Nie. Dobrze wiesz ze nie jestes. Nawet twarz masz ruchajacą...— mruknelam patrzac na niego.
— Dlaczego nie wierzysz?

- Nie wiem jak można mieć twarz ruchającą - zaśmiałem się
- Bo mało jesz - stwierdziłem.
- Ale chodź ze mną - mruknąłem, patrząc na nią

— No... Moze zle sie wyraziłam. Bardziej wzrok. Ruchasz ludzi wzrokiem. To znaczy nie wiem czy innych, oby nie, ale mnie tak. Nie wiedziales?— zapytałam.
– Jem duzo. Ostatnio duzo. — burknelam.— Okej. — zgodziłam sie i podeszłam do niego, biorac go za rękę.

- Rucham Cię wzrokiem? - spytałem - No nie wiedziałem - mruknąłem z uśmiechem.
- Nie widać po Tobie byś dużo jadła - odparłem.
Gdy podeszła do mnie i chwyciła mnie za rękę, splotłem nasze palce.
- Będziesz miała przez to problemy - stwierdziłem, unosząc nasze splecione dłonie - Ale wierzę, że sobie poradzisz - dodałem.

— No to teraz wiesz..— mruknelam. — Mam dobra przemianę materii. Poza tym wole trzymać linie żebyś przypadkiem nie zwiał. — odparlam.
— Słuchaj... Jak będziemy ciagle zachowywać sie tak jak do tej pory... Ja sie nie dziwie ze ciagle jesteśmy zazdrośni. Nikt nie wie ze jesteśmy razem. Wiec kazdy kto ma odwagę startuje do mnie albo do ciebie. — wyjaśniłam. – A co do reszty... Mogą mi podskoczyć. Przeniesiesz sie do mojego dormitorium.. No albo ja do twojego i raczej nic nam nie grozi.

- Ale ty wiesz, że wspólne noce, zwiastują podniecenie i pożądanie, prawda? - spytałem.
- Bo raczej do słodkich par nie należymy - mruknąłem z łobuzerskim uśmiechem.

— No... Nie należymy. — przyznałam.
— Ale bede spała w habicie i to na kanapie wiec luz. — odparlam, wcale nie żartując.

- W końcu mi ulegniesz i nie będziesz chciała w nim sypiać - mruknąłem i pociągnąłem ją w stronę wyjścia.

Next > WS

— Taak...— powiedziałam przygryzajac wargę. Scisnelam jego dlon i wyszłam razem z nim.

Next: WS

Weszłam do swojego dormitorium lekko niezadowolona.
Zamknęłam drzwi noga i ruszyłam w kierunku lozka, siadając na nim i zdejmując buty. Miskę odłożyłam na szafke nocna po czym kontynuowałam rozbieranie. Wskoczyłam w krótkie shorty i zielony top bez ramiączek, zasłaniający biust i polowe brzucha.
Rzuciłam sie na lozko i zgarnęlam miskę, powoli dopieszczają sie frytkami. Nie chciało mi sie spac. Wyspalam sie w ciagu dnia.
Siedząc po turecku i wcinając frytki, zaczelam zastanawiać sie co mam robic.

W koncu zrezygnowałam z frytek. Odstawiłam miskę i pobiegłam do łazienki umyć ręce. Gdy wróciłam, usiadłam przy biurku, wpadając na pomysł. Znalazłam kartkę na ktorej napisałam "spisz? PS zeby odesłać po prostu podrzuć ja w powietrzu" po czym narzuciłam na nia zaklęcie i zlozylam na cztery, następnie podrzucając w powietrzu gdzie ta zniknęła by następnie pojawić sie tuz przed Tylerem, lewitując lekko.

Uśmiechnelam sie gdy kartka sie pojawiła. Szybka ja chwyciłam i odpisałam " No co? Tylko pytam czy juz sobie zwaliłeś i spisz. Kurczaku. ". Podrzuciłam kartkę ktora natychmiast zniknęła.

Gdy dostałam kartkę od razu odpisałam, lekko marszcząc brwi ze zdziwienia.
"A widzisz... Gdybys mnie nie porzucał (biedna i napalona) to byśmy sie teraz ładnie bawili . I co to znaczy ze ich nie bedzie? Cos ty narobił??" - podrzuciłam kartkę

"Czyli teraz do konca zycia mnie nie dotkniesz? No ładnie... :/ Jak tam chcesz. Zmuszać cie nie bede. I nic im nie rób. PS To juz nieważne. Juz odesłałam umowę. "
Odpisałam z uśmiechem. Odesłałam. Z odmowa. Ale tego nie musi wiedziec.

" Nazywaj to jak chcesz. Dzisiaj bardzo chciałam spac z toba ale rozumiem o co chodzi. Tez nie chce zebysmy sie kłócili. Tylko boje sie tez ze w koncu przez to sie ode mnie odsuniesz. A decyzje podjęłam taka jaka mi radziłeś. " — odpisałam zerkając uwage na to ze kartka jest dosyc mocno pomięta.

Westchnęłam cicho gdy przeczytałam kartkę.
" Kierowałam sie twoimi słowami. 'juz i tak wszyscy widzieli'. I wiem ze miałam racje. Używałam tego zaklęcia nie raz i nie dwa dopoki nie przekonałam sie ze czasami warto przeżyć emocje przez chwile niz potem czuć jak rozsadzają cie od srodka. PS I nie rób nic tym "obczajaczom". Sam byś sie gapił gdybyśmy nie byli razem. "

"Odmówiłam. Nie chce żeby ktoś inny niż ty oglądał mnie nago. Czasami warto zrezygnować z czegoś dla kogos kto jest ważniejszy niz pieniadze. Śpij dobrze kochanie. "
Odpisałam i rzuciłam długopis do ozdobnego kubka stojącego na rogu biurka. Wstałam z krzesła i poszłam na lozko, wyciągając z walizki ktorej nie rozpakowałam nawet, kilka magazynów. Nie byłam zła. Raczej troszkę rozczarowana tym co napisał.

Gdy kartka wróciła, wstałam po długopis i odpisałam na szybko "Nie. Nie przejmuje. To akurat ostatnia rzecz ktora sie w tej chwili przejmuje. Nie ide spac. Spałam pół dnia. Muszę ułożyć plan na jutro, jak mam kusić płeć przeciwna na oczach mojego chłopaka. Takie hobby widzisz."

"A wszyscy mówili moim rodzicom ze trzeba mnie utopić po porodzie. Mogli posluchac. Zabolało mnie to co powiedziałeś. Zobaczmy sie jutro najwcześniej na kolacji. Baw sie dobrze" - odpisałam i odrzuciłam kartkę ktora w połowie była czysta bo sama sie wyczyściła.

Gdy zobaczyłam jego wiadomośc, prychnelam pod nosem.
"Po co? A moze nie chce cie teraz widzieć? Myślisz ze jak tylko pstrykniesz palcami i zawolasz to zaraz przylece?! PS. Zaraz bede. "
Odesłałam po czym podniosłam sie z lozka i wyjęłam z szafy krótka koszule nocna, majstrując przy niej zaklęciami.

"No jasne... Dobrze wiesz ze zawsze przyjdę kiedy tylko bedziesz miał takie życzenie. To troche nie fair. " odpisałam po czym zarzuciłam na ciuchy które miałam na sobie, przerobiona koszulke ktora teraz była rozowa w drobne niebieskie kwiatki i sięgała do samych kostek. Bardziej babcinej nie mogłam sobie wyobrazić. Nim wyszłam, weszłam do łazienki i bawie łam włosy na walki. Stojąc przed lustrem skromnie stwierdziłam ze nie potrafie wyglądać nie pociągająco. Ale kto go wie. Moze zadziała. Nie zamierzałam go katować seksownymi ciuszkami kiedy on probowal sie hamować.
Założyłam jeszcze swoje puchate kapcie - króliczki i wyszłam z dormitorium.


Next; dormitorium Puchonow