Skrzydło szpitalne

Wbiegłam do skrzydła szpitalnego z dziewczyną na rękach. - Pomocy! - zawołałam, rozejrzałam się po sali chcąc kogoś znaleźć, położyłam ją na łóżku.

Znalazłam się szybko przy dziewczynie, a dokładnie a jej plecami i trzymałam akta dziewczyny na łóżku. - Hmmm... Upadła na trawę albo gdzieś na ziemię, ale nie wygląda na nic złego. Odwiedzisz ją po lekcji Eliksirów. - Złapałam Isobel za ucho i wyprowadziłam z Sali. - Tylko się pośpiesz.

- Ałaaaaa! Dobrze! - powiedziałam poirytowana i pobiegłam do sali.
Następny post w: Sala eliksirów.

Otworzyłam powoli oczy. Zamknelam je natychmiast bo oślepiło mnie światło. W końcu po kilku mrugnięciach otworzyłam oczy. -Gdzie ja jestem? -zapytałam samą siebie podnosząc się na łokciach. Skrzydło szpitalne?! Co., A.. aaaa.. to wszystko przez tę wariatke. .. Uczepiła się cholera...

- Hey. Jak się poczujesz dość dobrze to możesz spokojnie iść na lekcję. O ile ona nadal będzie trwać. - Siedziałam koło dziewczyny na krześle i czytałam artykuły medyczne. - Masz problemy z tym jak ktoś cię dotyka czy może przez rękawiczki nie ma aż tak wielkiego problemu.- Szybko zadałam pytanie. Nie była mi potrzebna odpowiedź ani przytaknięcie.

-A jaką lekcje ja teraz mam? -zapytałam siadając na łóżku. Zrzucilam nogi na ziemię i wstałam. -Jak ja się tu znalazłam? -dodałam chociaż dobrze znałam odpowiedź.

- Eliksiry. Pośpiesz się. Ktoś cię przyniósł. - Szybkie kilka odpowiedzi powinno jej wystarczyć. Jeśli się już dobrze czuje to powinna sobie poradzić. Choć... Podałam jej kubek z "soczkiem". - Soczek na uspokojenie. Wypij i sio.- Wesoło skwitowałam jej obecność.

Rina błądziła dłuższy czas aż w końcu przechodząc obok pomieszczenia poczuła zapach szpitalny. Zapukała i weszła do środka.
- Um.. tego..- Powiedziała cicho.
Ręka jej się nadal świeciła na różowo. Ogarnęła pomieszczenie i przeszedł ją dreszcz.

Szybkim krokiem podeszłam do dziewczyny omijając drugą. Jej soczek położyłam obok. Minęłam kolorowo ręką i podeszłam do szafki z lekami. - Pamiętasz z czego był ten Eliksir? Chyba, że zgodzisz się na użycie magii. - Podeszłam z ogólną " odtrutką ". Nie spodziewałam się konkretnych informacji na temat tego co źle dodała do eliksiru.

-Nie chce.-powiedziałam odsuwajac od siebie kubek.-Do widzenia -mruknelam wychodząc. Po drodze minelam się z jakąś dziewczyna której dłoń świeciła. .. Aha.. Skierowałam się do lochów.

Następny post w lochach

Eee. eliksir snu...podwoiłam każdy składnik. Chciałam uzyskać silniejszy efekt no i...nie wyszło. - Powiedziała. Spojrzała uważnie na pielęgniarkę. Spojrzała na koleżankę leżącą w sali, po chwili odwróciła wzrok.

Podałam jej soczek którego nie chciała poprzednia dziewczyna. - To na uspokojenie. - Do drugiego kubka wlałam prostą odtrutkę. Nie smakuje dobrze, ale bardzo dobrze usuwa eliksiry z człowieka. - Wypij szybko i do dna. Polecam wpić soczek na uspokojenie później. Po tym możesz iść.

Kiwnęła głową. Nieufnie wzięła kubek z odtrutką i wypiła. Po paru minutach ręka przestała się świecić. Rina odetchnęła.
-Arigatou. - Powiedziała.
Wzięła sok i wyszła z gabinetu. Idąc korytarz popijała sok.

Następny post, gdzieś tam..

Po chwili Kurt otworzył drzwi wolną ręką i szybko przytrzymał dziewczynę."Proszę pani, Isobel zemdlała!" Zawołał, niosąc dziewczynę do łóżka i kładąc ją na pościeli."Rozmawialiśmy i nagle stracila przytomność." Brunet wytłumaczył, nadal wystraszony.

Spojrzałam na dziewczynę i chłopaka zdegustowana. - Najpierw przychodzi z dziewczyną, a teraz sama zemdlała i przyniósł ją chłopak. Barwne życie ma dziewczyna. Kto by pomyślał o takich zabawach w tym wieku i na dodatek w szkole. - Przyjrzałam się jej i ta też łaziła po dworze. - I to w plenerku ! - Usiadłam obok niej i nalałam do kubeczka soczku. - Może chcesz na uspokojenie chłopaczku? Ogólnie czuj się zwolniony z obowiązku i możesz wyjść.

Kurt nie mógł zrozumieć czemu mówiła o tym, jakby oni mieli seks. Potrząsnął głową, siadając obok łóżka."Wolę być pewien że nic się jej nie jest." Odpowiedział i spojrzał na nią zmartwiony. Czy to było przez stres?

Spojrzałam się na chłopaka. - Nie masz jakiś innych zajęć? Mniejsza oto. Tylko postaraj się jej nie stresować. Druga przez stres już tu dziś znalazła się tu. Polecam iść uczyć się pilnie i nie przejmować niczym. Będzie z nią dobrze. - Wcisnęłam mu soczek do ręki. - Ja idę do pokoiku. - Machnęłam różdżką i pojawiły się drzwi. Za nimi był mój pokoik w skrzydle szpitalnym. - Pukaj w ścianę jak się obudzi.

Obudziłam się i rozejrzałam, zmarszczyłam brwi. Pokazałam Kurtowi gestem by był cicho, nachyliłam się do niego. - Dziękuję - szepnęłam i ukradkiem wyszłam ze Skrzydła, chwiejnie, ale dawałam radę. Ruszyłam do Wielkiej Sali coś zjeść.
NP: Wielka Sala

Kurt pozwolił jej odejść, mając nadzieję że nic jej się nie stanie. Zapukał w ścianę, gdy pielęgniarka przyszłą powiedział że przysnął i dziewczyna zniknęła. Wyszedł z pokoju i pokierował się do dormitorium odpocząć. Trochę się działo dzisiaj.

Następny wpis w dormitorium chłopców gryffindorów.

Weszłam do skrzydła szpitalnego i rozejrzałam się. -Dobry wieczór! -krzyknelam wchodząc dalej.

Nikogo nie ma... Okej. . Ale jak coś to ja tu byłam! Heheh Wyszłam z pomieszczenia i poszłam do Wielkiej Sali

Biegłem ile sił w nogach-Jest tu ktoś?!-krzyknąłem i zacząłem szukać wzrokiem pielęgniarki. Zbliżyłem się do łóżka i delikatnie odłożyłem Soo. Usiadłem na łóżku obok i czekałem na kogokolwiek.

Otworzyłam powoli oczy i pierwsza rzeczą jaką zobaczyłam był. ... No... On.
-Co ty tu robisz? -usiadłam i rozejrzalam się. -Co ja tu robię?

-Ogółem to nie wiem co się stało, ale zobaczyłem cię na schodach nieprzytomną i nie wiem dlaczego i tak dalej-zacząłem się plątać w tym, co mówię i podrapałem się po karku.

-Aha... Rozumiem. .. to całkiem logiczne...-zrzucilam nogi z łóżka i wstałam. -Która jest godzina? -zapytałam chyba sama siebie i rozejrzalam się. Za chwilę mam zaklęcia. .. Spojrzałam na siebie i swoją koszulkę. .. Zajebiście. .. Jakoś to załatwię. -Mamy zaklęcia prawda..?

-Tak...Wiesz, co lepiej abyś tutaj została. Ja powiem nauczycielowi, że jesteś tutaj i nie możesz przyjść, może coś ci się stać...-zacząłem i wstałem z łóżka-Przyjdę po nich obiecuję!-powiedziałem i wyszedłem z skrzydła szpitalnego.

-Ale..! -krzyk elam za nim ale juz zniknal z sali. Że niby po co....? Posiedzieć ze mną. ..? Śmieszne. . Heh... Przez chwilę stałam i nie wiedziałam co robić. Nie no... sama się usprawiedliwie. Wzięłam różdżkę i poszłam do sali zaklęć.

Next: Sala zaklęć.

Weszła powoli opierając się na miotle. Cała poobijana i chyba ze złamaną ręką położyła się na pierwszym wolnym łóżku. Nie zamierzała wychodzić, czekała cierpliwie na lekarkę.

Wyszłam ze swojego pokoju i podeszłam do łóżka Dziewczyny. Nie musiałam zgadywać co jej się stało. Było to dość oczywiste. Szybko machnęłam różdżką bez pytania o nic. Mogło zaboleć, ale zdarza się. - Poboli i przestanie. Nie ruszaj się bardzo i obejdzie się bez gipsu i opatrunków. - Szybko przygotowałam odpowiedni eliksir i podałam do picia. - Wypij i na wieczór wrócisz do Łóżka swojego. - Usiadłam obok i zacząłam wpisywać conieco do akt.

Spojrzała na lekarkę i wypiła eliksir.
- Już? Obejdzie się bez gipsu? Serio? - Zapytała.

- Tylko nie ruszaj i nie lataj, tak przez trzy godziny. I zaraz dostaniesz zwolnienie na tydzień i na jutro. Skorzystasz jeśli chcesz. - Wypisałam karteczke i podałam dziewczynie. - Z pomocy lekarskiej to tyle. Nie próbuj takich zaklęć samemu bo możesz sobie żebra przestawić przez przypadek.

Kiwnęła głową.
- i nici z latania...-Mruknęła. Arigatou. - Powiedziała i wzięła zwolnienie od lekarki.

Trafiłam do jakiegoś pomieszczenia, po chwili zastanowienia się zauważyłam, że to skrzydło szpitalne. A na łóżku leciała jakaś dziewczyna. Pewnie tak jak ja nie ma z kim siedzieć i nie chce samotności, pomyślałam i podeszłam. Żadnego macania, żadnego, powtarzałam w myślach jak mantrę i usiadłam na sąsiednim łóżku. - Hej.

Usiadła i spojrzała na dziewczynę.
-Cześć. - Powiedziała cicho.
Spoglądała na nią pytająco. Pierwszy raz ją widziała, zastanawiała się z jakiego jest domu. Gdyby była z Puchonów, wiedziałaby o tym.

- Letycja, miło poznać - powiedziałam z uśmiechem i podałam jej rękę.

-Rina desu. Yoroshiku onegai shimasu. - Odpowiedziała i podała rękę. Jesteś nowa? Pewnie masz ciekawsze zajęcie niż siedzenie tutaj.

- Szczerze? Ktoś na kim mi zależy ma kogoś na kim mu zależy, a ja zostałam olana podwójnie, bo przez jeszcze kogoś. Nic w tej szkole nie mam do robienia, naprawdę. Tak, nowa. Czemu jesteś tutaj? - zapytałam unosząc brew, nie widziałam by coś jej było nie tak.

- Mały wypadek przy lataniu. Uczyłam się manewru i....-Ucichła. Westchnęła. Złamałam rękę i się poobijałam, ale lekarka dała jakiś eliksir i jakieś zaklęcie i no..tego..kazała leżeć dziś tutaj. I na dodatek żadnego latania do końca tygodnia. Nie wytrzymam....aż tyle nie wytrzymam. - mruknęła. jedyne co zostanie to szkicowanie albo coś..

- Jeju... To kiepsko - odpowiedziałam i westchnęłam. - Też rysujesz? Co najczęściej? - zapytałam.

-Manga, głównie w tym stylu. Portrety dla mnie czarna magia. - Zaśmiała się.

- Aaa... Zdarzyło mi się trochę mang czytać, szkoda, że nie zabrałam żadnych ze sobą - zaśmiałam się razem z nią.

- Nie musisz się zmuszać, by tu być. Mam wrażenie jakbyś się zmuszała. Więc kto dał ci kosza? - Zapytała.

- Nie zmuszam się, naprawdę. Nie mam i tak z kim rozmawiać, a z Tobą nawet fajnie mi to idzie. A... Taka jedna... Osoba. Znaczy no, niekoniecznie że kosza, ale ma kogoś do kogo coś czuje. Ten ktoś był po prostu przede mną - westchnęłam.

-Sio, Is albo Sam...-Zamyśliła się i zaśmiała. Nieważne, głośno myślę. - Zachichotała. Kiedyś ci pokaże moje szkice jak chcesz. - Powiedziała.