Dormitorium Dziewcząt

— Zaraz...— mruknelam i wsadziłam rękę byle jak w koszulke, byleby przeszła na wylot.
— A nie chciałeś przerwy od mojej osoby przypadkiem?

- Nie Rian nie chciałem - mruknąłem.
Spojrzałem na dziewczynę i przeszła mi przez głowę pewna myśl.
- Chcesz bym wyszedł? - spytałem

— Nie. — odpowiedziałam bez chwili namysłu. Podniosłam się do siadu i założyłam koszulke nie dość ze tył na przód to jeszcze na lewa stronę.
— Mozesz zostac...

- Dziękuję - odparłem z uśmiechem.
Popatrzyłem na dziewczynę, która źle założyła koszulkę, ale postanowiłem nic nie mówić.

— Tylko zastanawia mnie jedno... Dlaczego do cholery przychodzisz tak rano?— zapytałam patrzac na chłopaka niezadowolona.
— Jak mozesz mnie budzić...

- Jest prawie południe, skarbie - mruknąłem
- Poza tym nie ja Cię obudziłem, a to że Magnusa nie było - zaśmiałem, drapiąc kociaka za uchem.
- Jak chcesz to idź spać - dodałem, osuwając się po ramię łóżka.

— Teraz to juz nie chce spac.— mruknelam i wcisnęłam sie na kolana chłopaka, uprzednio zsuwając kota.
– Tak lepiej.

- Nic Ci przecież Magnus nie zrobił, dlaczego tak go traktujesz? - spytałem, jednak nie mogłem powstrzymać uśmiechu, który pojawił się na mojej twarzy.
- W sumie masz rację, jest lepiej, wolę czuć coś na sobie - zaśmiałem się.

— Nic mu nie zrobiłam. Nie zmieścilibyśmy się na tobie razem. — mruknelam obejmując Puchona za szyje i całując w policzek.
— Wyspałeś sie?

- Po prostu nie chcesz się mną dzielić - zaśmiałem się, trzymając ją za biodra.
- Ja zawsze się wysypiam, to ty nigdy nie jesteś wyspana gdy przychodzę - powiedziałem, przejeżdżając dłonią po jej policzku.

— Bo przychodzisz w nieodpowiednich porach. — powiedziałam i przeciągnęłam się z jękiem.
— To twoja wina. — powiedziałam i objęłam go mocno w pasie.

- To chyba będziemy się umawiać, że ty do mnie bedziesz przychodziła - zaśmiałem się.
- Chociaż wolę przychodzić do Ciebie rano, bo wtedy zawsze jesteś skąpo ubrana - odparłem.

— Nie bede tam łazić...— mruknelam.
— Nie jestem skąpo ubrana... Zreszta jak chcesz to przy to je moge chodzic nawet w samej bieliźnie. — dodałam.

- Chyba będziesz, skarbie do mnie chodziła - mruknąłem
- Nie dziękuję, już i tak się na Ciebie rzucam - odparłem spokojnie.

— Nie. Nie bede. — odparlam. — Bo ty przychodzisz turaj i niech tak zostanie. — dodałam.
– Jestes grzeczny. Jak zawsze.

- Nie, bo Cię budzę, skarbie, a nie chcę Cię budzić - mruknąłem.
- Chciałbym Rian, chciałbym być grzeczny - odparłem.

— Ale ja lubie kiedy mnie budzisz... Nawet bie wiesz jak miło otworzyć oczy i zobaczyc cie tuz obok...— odparlam.
— No ale jestes... Siedze na tobie kusząc niczym diabeł, a ty jeszcze nie próbowałeś się do mnie dobrać.

- W takim razie będę wpadał - odparłem
- Dlatego, że nie chcę przychodzić i pierwsze co robić to rozbierać Cię. Wolę patrzeć na ciebie, gdy tak na mnie siedzisz - westchnąłem i ściągnąłem jej uda.

— Tyler. Do czego jest wanna? Do patrzenia? Czy go używania? A krzesło? Tez do używania. Rozdzka? Lozko? Tez sie ich używa. — odparlam. — Ja tez jestem do używania wiec... Nie musisz sie hamować.

- Wanna, krzesło, różdżka czy nawet łóżko to przedmioty, materialne przedmioty - odparłem.
- A ty nie jesteś przedmiotem, skarbie - mruknąłem.

— Ale tez jestem stworzona a raczej przeznaczona do celów użytkowych. — powiedziałam prostując się.
— Jestes pewien ze nie przyszedłeś tu po to? Mow prawdę.

- Nie przyszedłem Cię pieprzyć - odparłem
- Wiem po co przyszedłem i nie po to - mruknąłem - i nie chcę byś uważała się za rzecz - dodałem.

— Nie mowie ze jestem rzeczą... Ale... Ze podobnie..— odparlam chrzakajac.
— Wiec po co tak naprawde przyszedłeś?— zapytałam całując go z czułością w szyje.

- Dokładnie to po Ciebie, ale nie po to by w Ciebie wchodzić - zaśmiałem się.
- Po prostu, żeby przyjść, myślałem, że się ucieszysz - odparłem - ale chyba się pomyliłem.

— Hej. — powiedziałam prostując się i patrzac mu w oczy.
— Cieszę sie. Naprawde!— odparlam szybko i cmoknelam jego idealne usta.
— Cieszę sie. Po prostu wole sie upewnić ze sie nie męczysz. — dodałam z lekkim uśmiechem.
— Bardzo sie cieszę bo bardzo tęskniłam.

- Z Tobą nigdy się nie męczę - odparłem, podnosząc się i całując ją namiętnie.
- I tak wiem, że dostanę to co chcę - mruknąłem.
- Też się cieszę - uśmiechnąłem się.

Uśmiechnelam sie delikatnie gdy zaczął mnie całować. Pogładziłam go w tym czasie po policzku.
— Dostaniesz...— powiedziałam nadal gładząc jego policzek kciukiem i jednocześnie uświadamiając sobie te prawdę.
— Co bedziesz dzisiaj robic?

- Nie wiem, a co chcesz? - spytałem.
- Zrobię wszystko co chcesz, no dobra nie wszystko - zaśmiałem.

— Nie wszystko?— uniosłam brew.
— Czego byś nie zrobił?— dopytalam.
— Poza tym pytałam co ty bedziesz robił. Ja bede tu gnić

- Nie skoczyłbym z wieży - odparłem krótko.
- W takim razie będziemy oboje tu gnić - dodałem.

— Nie skoczyłbys dla mnie z wieży? Albo za mna?— zapytałam cmokajac lekko jego ucho.
— Hm?— mruknelam i zaczelam głaskać go po włosach.

- Nie, ale pociągnąłbym Cię w górę - jęknąłem cicho.
- Rian nie skoczylibyśmy - mruknąłem cicho.

— Jestes pewien?— zapytałam.
— Ze nie skoczyłabym?— zamruczalam wprost do jego ucha.

- Nie jestem pewien - warknąłem i ścisnąłem jej pośladki.
- Rian, doprowadzasz mnie do szaleństwa, samym gestem - mruknąłem

— Tak myślałam...— powiedziałam przesuwając dłonią po jego torsie gdy zacisnął dłonie na moich pośladkach.
— To zle? Mam założyć szlafrok, wsadzić we włosy papiloty a miedzy zeby peta?

- Nie, ale to nie dobrze, że tak na mnie działasz - mruknąłem
- Błagam Rian - westchnąłem
- Jakbym zobaczył Cię z papilotami i papierosem, od razu bym wyszedł, skarbie - odparłem, podnosząc się lekko.

— Blagasz?— powtorzylam z lekkim uśmiechem, przygryzajac wargę i wsuwając dłonie pod jego koszulke.
— Dlaczego to zle?— zapytałam lekko marszcząc nos.

- Tak, błagam - westchnąłem
- Bo przyszedłem tu z innym zamiarem, a mam kompletnie inny - mruknąłem

— I martwisz sie tym?— zapytałam sunąc paznokciami po jego brzuchu.
— Na twoim miejscu martwiłabym się gdybym przestała na ciebie działac w ogole...

- Tak właśnie tym się martwię - odparłem i położyłem dłonie na jej nadgarstkach.
- Tym, że przestaniesz na mnie działać w ogóle się nie martwię - dodałem z uśmiechem.

— A ja bym zaczela... I korzystała z tego co jest. — odparlam.
— Mam zabrac łapki?— zapytałam powoli. Westchnęłam cicho.

- Korzystam, ale dobrego nigdy za wiele - mruknąłem i zabrałem ręce z jej dłoni.
- Nie, niczego nie masz zawierać - odpowiedziałem, uśmiechając się szeroko - Nawet o tym nie myśl. Masz robić co tylko ze chcesz - odparłem

— Gdybym robiła to chce to teraz poznawalny moja rodzine. — parsknelam smiechem i zabrałam rece, przeciągając sie na chłopaku, tym samym zsuwając sie lekko i zostając w takiej rozwalonej pozycjom.
— Muszę sie wykapać.

- Jasne - odparłem.
- Idź idź, śmierdzioszku, poczekam - westchnąłem, kładąc dłonie na talii dziewczyny, a następnie udach. Moje ciało było nią nienasycone, pragnąłem więcej i więcej.

— Sam śmierdzisz...— warknelam i zdjęłam jego rece z siebie, zsuwając sie z lozka.
— Do tego jestes brzydki, wygladasz jak baba i jestes Puchonem. — dodałam po czym z uśmiechem zwiałam do łazienki.