Pokój spotkań

-Jeśli będziesz tak zaciskac nogi to będzie trudno..-powiedziałam przerywając na moment pocałunek.

- Wybacz, nie panowałam nad tym - odszepnęłam i rozłożyłam nogi, wróciłam do pocałunku, dłońmi zaczęłam się bawić jej piersiami całkowicie. Po chwili jednak zsunęłam rękę do jej pochwy i zaczęłam masować intensywnie.

Podskoczyłam lekko kiedy zaczęła mnie masowac. Energicznie ruszalam ręką, wkładając palce coraz głębiej. Po chwili zaczęłam cicho jęczeć.

Zajęczałam w końcu kilka razy pod rząd i z głośnym okrzykiem rozkoszy doszłam, opadłam na nią, ale kontynuowałam masowanie jej, pragnąc by i ona doszła.

Jęki dziewczyny jeszcze bardziej mnie podniecały. Poczułam jak zaciska się na moich palcach po chwili zalewając je swoimi sokami. Opadła na mnie z lekkością, nie przerywając pieszczenia mnie. Zachchlo mi w ustach od ciągłego sapania wiec oblizalam wargi w momencie kiedy przeżyłam swój pierwszy w życiu orgazm. Kiedy moje krzyki ucichły, w pokoju zrobiło się zupełnie cicho. Słychać było tylko przyspieszone oddechy i dwa szybko bijące serca.

Zabrałam rękę i oparłam głowę o jej ramię, przez chwilę podziwiałam jej gładką skórę, którą miałam przed swoimi oczami. - Byłaś... Super - wydyszałam.

Przycisnęlam dłoń zwinieta w pięść do piersi i nic nie odpowiedziałam. Zaczęło do mnie docierać co właśnie zrobiłam...
Poczułam łzy w kacikach oczu, ale za wszelką cenę starałam się z nimi walczyć.

- Kath? - spojrzałam pytająco to na jej pięść, to na jej twarz.

-Hmm? -zapytałam nie patrząc na nią. Zamknęłam oczy. -Coś źle?

- Ciebie chciałam o to zapytać - odparłam schodząc z niej i siadając prosto na kanapie.

-Mnie? Dlaczego?  -zapytałam uginając i zaciskajac nogi. Zaczęłam się trząść z chłodu lub... z jakiegoś innego powodu.

- Bo widzę, że coś jest nie tak - odparłam patrząc na nią z niepokojem.

-Wszystko gra. -powiedziałam zaciskajac usta. Bałam się wykonać jakikolwiek ruch. Czułam się winna temu co się przed chwilą stało.

- Widać... - zaczęłam się ubierać.

Otworzyłam oczy słysząc ruch.
-Przepraszam. -powiedziałam siadając na kanapie i wciskając się w sam jej róg, jakbym chciała w nim zniknąć.

- Nie masz za co przepraszać, Kath, zrozum to raz na zawsze do cholery - odpowiedziałam z irytacją. - Nie czuj się winna, bo nie masz czemu czuć się winna!

-Nie krzycz na mnie...-powiedziałam cicho, wydając z siebie szloch który szybko stłumiłam dłonią.

- Nie krzyczę - odpowiedziałam spokojnie, aczkolwiek wciąż czułam irytację, która jednak nie wpływała na mój ton. Ileż można? Zacisnęłam usta w wąską linię.

Spojrzałam na nią. Była zła.
-Czy... Czy zrobiłam coś złego?

- Nie, skądże - wstałam i poprawiłam szatę. - Lecę coś zjeść - mruknęłam i wyszłam.
NP: Wielka Sala.

-Ale zaczekaj... -zaczęłam ale dziewczyna juz wyszła, zostawiając mnie samą. Przez chwilę jeszcze siedziałam bez ruchu. W końcu wstałam I jak najszybciej się ubrałam. Nogi się pode mną uginały ale nie chciałam tam już siedzieć. Nigdy więcej.
Next: Dormitorium Gryfonek

Wszedł, otwierając uprzednio drzwi przed dziewczyną.

Weszłam do środka, rozglądając się uprzednio czy nikogo tam nie ma.
Usiadłam na kapapie i oparłam głowe do tyłu.

Usiadł obok dziewczyny. -Jak się czujesz?

— Dobrze. — powiedziałam z mglistym uśmiechem.
— Serio. No co sie stało to sie nie odstanie.

Odjąłem dziewczynę delikatnie. -Będzie dobrze

— Hej. Luzik. Przecież mowie ze wszystko gra. Nie lituj sie tylko nade mna. — zasmialam sie.

-Miałem ochotę się do Ciebie przytulić okay...

— Kłamca. Ale jaki kochany za to...— cmoknelam go w policzek.
— Ty moj Romełło

Lekko się zarumienił. -Julio. -Uśmiechnął się miło

— Skończymy marnie. Nie zakochuj się. — teatralnie odrzuciłam włosy do tyłu.
— Domy szkolne niczym rody.— zaśmiałam się.

-Ehh, uda nam sie Julio. -Uśmiechnął się miło

Zaśmiałam się.
— Co nam się uda? umrzeć? Jak będziesz się do mnie zbliżał to na pewno...

-I trudno

— Nie. No nie zgadzam się na to. Lubie Cię więc wiesz.. Bądź grzeczny. Nie chce ci nieświadomie zrobić krzywdę..

-Dam radę, z Twojej ręki mogę umrzeć

— Nawet tak nie żartuj. — powiedziałam. — W sumie to chce mieć swojego Romełła. Wiesz.. Sialibyśmy miłość po Hogwarcie jak debile...

Zaśmiałem się cicho. -Może i dobrze

— Co dobrze? Że sialibyśmy czy że chciałabym?

Udawałem, że się zastanawia. -w sumie, to i to.-uśmiechnąłem się delikatnie.

— Ehh.. Już nie wiem co plote.. Opowiedz mi coś o sobie.— poprosiłam.

-Co chciałabyś wiedzieć słonko. -Usiadł po turecku, przodem do dziewczyny

— Wszystko. Co lubisz robic?
Jeść? Oglądać? Ulubiona pozycja?— zasmialam sie głośno.
— Wybacz

-Uwielbiam rysować, śpiewać, grać na gitarze, na pianinie, czytać, pisać, fotografię, gotowanie, motoryzację, filmy, aktorstwo, przytulanie, seks. Eeee, co nic -zaśmiał się -teraz Ty. -uśmiechnął się słodko

— Oooo człowiek orkiestra. Serio. — powiedziałam pod wrażeniem.
— Ja? Co ja? Lubię jeść