Wielka Sala

- Spoko - mruknęłam - Jesteś dorosły. Nie mogę ci zakazywać chodzenia gdzie chcesz.
Od razu poczułam się lepiej, chociaż nie do końca dobrzs.

- I tak to nie w porządku wobec Ciebie - westchnąłem. Spojrzałem na Soo. - Jakaś rzeźnia była że taki wyraz twarzy?

-Co?-zapytałam słysząc głos Aza skierowany do mnie.-Ee... nie.. jeszcze nie..

- Chciałbyś mi powiedzieć, co cię tak męczyło cały dzień? - zapytałam z uśmiechem łapiąc Azazela za rękę.

- Ale nic mnie nie męczy - odpowiedziałem skupiając myśli na czymś, co budzi mój prawdziwy uśmiech. Taki nie budzi podejrzeń, że wymuszony. - Jak Ci poszło na lekcji?

- Nie okłamuj mnie - powiedziałam wyrywając się z jego objęcia - Ja to widzę. Nie jestem aż tak głupia.

Wszedłem do WS. Byłem cholernie zmęczony po lataniu. Usiadłem przy swoim stolem i omal nie położyłem się na stole.

I co ja mam powiedzieć? Nie chciałem tego robić... Jaki ja jestem kur... głupi. Wstałem z twarzą pełną bólu. - Przepraszam - powiedziałem i wyszedłem.
NP: Pokój Wspólny (Slytherin)

Kiedy zobaczyłam Carla przesunelam się w bok chowając za Chris. -Chris.. Wszystko okej?

- Az - krzyknęłam ze łzami w oczach, ale zdążył już wyjść.
Walnęłam głową o stół i leżałam. Nie wiedziałam za co mnie przepraszał, ale to nie znaczyło nic dovrego.
- Soo - powiedziałam nie podnosząc głowy - Idź za nim, błagam. Prozmawiaj z nim.

-Ja? O Boże. .. Dobra... ale ty idziesz do Carla i badasz czy nadal mnie kocha czy strzeli we mnie avada.-powiedziałam po czym wstałam I pobiegłam za Azem.

Ze łzami w oczach podeszłam do Carla.
- Hej, mogę się dosiąść?

-Jasne- powiedziałem i popatrzyłem na nią- Co się stało?

- Nie wiem - powiedziałam starając się uśmiechnąć - Chciałam zapytać, czemu Soo i ty nie rozmawiacie.

Uniosłem brwi w zaskoczeniu- Ja...Ja dzisiaj nie miałem czasu po prostu. Wstałem przed lekcją i musiałem się śpieszyć, a na lekcji skupiłem się na robieniu tego eliksiru. Po lekcji poszedłem polatać na miotle.. jakoś tak się złożyło, że nie zauważyłem dzisiaj Soo... Jest na mnie zła?

- Nie - powiedziałam wycierając łzy - Nie jest. Myślała, że ty jesteś na nią zły.

-Ja zły? Niby za to, co się stało w pokoju wspólnym?- zaśmiałem się- Bez przesady. Odpłacę się jej potem, ale nie jestem zły.

- To chyba dobrze - powiedziałam - Chyba...muszę się przejść. Cześć.

NP jezioro

-Przypominam wszystkim ze widzimy się dzisiaj po kolacji w mojej klasie - powiedziałam wchodząc do Wielkiej Sali I siadając przy stole nauczycielskim.

Po posiłku wróciłam do swojej klasy. Usiadłam za biurkiem i zaczęłam czytać Proroka Codziennego.
Next: Klasa transmutacji

Weszłam na WS i usiadłam przy stole Krukonów. Wzięłam coś do jedzenia na talerz i nalałam sobie soku dyniowego.

Weszłam do sali i usiadłam obok Sam.
- Hejka - powiedziałam z uśmiechem, nakładając na talerz trochę makaronu i nalewając soku dyniowego.

-Hej Chris, co tam?-powiedziałam uśmiechając się

- Wiesz co, byłam w sali od eliksirów - powiedziałam z obojętnością przeżuwając makaron - I znalazłam tam nieźle poturbowanego Azazela. Zabrała go nauczycielka od transmutacji - napiłam się trochę soku - I tak się zastanawiam, czy nie iść do nich i zobaczyć co z Azem. Ale w sumie, mam to gdzieś.

-No cóż... Zrobisz to co uważasz za słuszne-powiedziałam pijąc sok.

- Właśnie nie wiem, co jest słuszne - powiedziałam - Dlatego przyszłam z tym do ciebie. Co mam robić?

-Jak to kiedyś powiedziałam jestem beznadziejnym doradcą w sprawach sercowych. Naprawdę Chris nie wiem, co ja bym zrobiła na twoim miejscu i nie wiem jak mogłabym ci pomóc.- powiedziałam patrząc na nią

- Świetnie - powiedziałam z uśmiechem - Przynajmniej jakoś starałaś się pomóc.

NP sala transmutacji

Zostałam sama przy stole krukonow z Sam. Nie bardzo wiedziałam czy odezwać się coś czy nie wiec po prostu piłam swój sok który sobie nalalam.

W końcu pożegnałam się z Sam i wyszlam z Wielkiej Sali.
Next: Sowiarnia

Wyszłam z WS i skierowałam się na błonia.

Wykorzystałam okazję ze wszystkich najprawdopodobniej są na lekcji ewentualnie gdzieś się rozeszli i poszłam do Wielkiej Sali, która na moje szczęście była pusta. Usiadłam na samym początku stołu Ślizgonów, najbliżej drzwi i zaczęłam jeść to co mię pod rękę nasunelo.

Nie wiem ile spałem, ale najwidoczniej opuściłem zajęcia... Ta, jakby mnie to obchodziło. Wszedłem na salę patrząc na swoje buty. Usiadłem przy stole Gryfonów i poczułem ból w karku. Tak, Carl ta drzemka to był zajebisty pomysł! Oby tak dalej! Przyłożyłem do niego dłoń i rozmasowałem. Nie wiele to dało. Nałożyłem jedzenie na talerz i zacząłem jeść. Byłem cholernie głodny.

Kiedy skończyłam jeść do sali wszedł Carl. Nawet mnie nie zauważył. Grunt ze ja jego zauważyłam. Odłożyłam serwetke która zdążyłam złożyć i rozłożyć z pięćset razy i wstałam podchodząc do stołu Gryfonów i sI dając obok chłopaka. -Definitywnie? -zapytałam gapiąc się w swoje dłonie.

Jadłem kolację wpatrując się w jeden punkt. Wtedy usłyszałem głos. -A chcesz tego?-spytałem obracając palcami łyżeczkę. Tak po prostu. Aby zająć czymś moje ręce. Może właśnie mówiłem do siebie. Ale co to dla mnie i tak już zniszczyłem to na czym najbardziej mi zależało.

-Jesteś głupi. -powiedziałam. Nie mogłam się powstrzymać. -A gdybym tego chciała to czy przychodzilabym tu do ciebie i pytała?

-Masz rację, jestem głupi-powiedziałem dalej bawiąc się łyżką.

-Carl... -zaczelam, zastanawiając się co powiedzieć. -Nie jesteś. .. chodzi o to... Czy ty dalej chcesz? Jeśli nie... To mi to powiedz. Prosto z mostu. Ja to zrozumiem.-powiedziałam przełykajac głośno ślinę i zawzięcie wpatrując się w blat stołu.

-Chcę, ale...-westchnąłem- Czy to nie byłoby samolubne z mojej strony, bo skoro ty nie odwzajemniasz moich uczuć, to nie powinienem cię tak trzymać, bo ja chcę...Ogółem to chciałbym to powiedzieć ci prosto w twarz, ale kark zbytnio mnie boli, wybacz- powiedziałem i uśmiechnąłem się słabo.

-Samolubne? -prychnelam. On jest samolubny? Błagam. ... -Carl.. to nie jest tak ze ja nie odwzajemniam twoich uczuć. ..To nie do końca tak... Aish... Gdyby tak było to nigdy bym z tobą nie była. Chce mieć jasną sytuacje...-spojrzalam na niego. -Jesteśmy razem...-Nie... Chwila. .-Chcesz dać mi szansę?

-Wydaje mi się, że tak- powiedziałem dalej patrząc na ścianę-Wiesz, że ciężej jest bez ciebie niż z tobą wytrzymać w Hogwarcie?-powiedziałem i zaśmiałem się.

Zaśmiałam się lekko nerwowo. -To popatrz jaki zbieg okoliczności. ..-powiedziałam nie mając zielonego pojęcia co zrobić. Chrząknęłam : -A.. A coś się dzieje?

-Soo, coś nie gra. Słyszę to po twoim tonie głosu. Dla własnego dobra, powiedz o co chodzi- powiedziałem i zacząłem ręką szukać jej dłoni. Złapałem ją delikatnie- Proszę..

-Mm.. po prostu... Boje się że już teraz robisz to tylko z litości. ..Albo dla świętego spokoju... albo żeby nie widzieć jak płacze. .. W pokoju spotkań poniosło mnie i juz nie potrafiłam się opanować. ..-odpowiedziałam ściskając lekko jego dłoń. -Czuje się tak cholernie winna przez to co powiedziałam. ... Ja po prostu chyba boje się zakochać żeby potem nie cierpieć. .. Bo już dużo bólu i cierpienia dostałam. .. za dużo. .Chce żebyś powiedział mi naprawdę szczerze czy mnie chcesz.

-Rozumiem Soo, ale nie robię tego z litości, ani dla świętego spokoju... Naprawdę cię kocham.