Dormitorium Chłopców 1

Patrzyłam na niego bez mrugnięcia, czujac jak łzy napływają mi do oczu.
— Nie mogłeś powiedziec tego od razu?— zapytałam.
— Tak po prostu?!

- No ale...znów Cię zraniłem - mruknąłem, widząc jak jej oczy robią się szkliste.
- Poczekaj daj mi czas a lepiej to ujmę - powiedziałem, opuszczając głowę i drapiąc się po karku

— Nie głupku...— przewróciłam oczami. — "Tak po prostu" w sensie dlaczego nie mogłeś tego powiedziec tak po prostu. Jak teraz. — powiedziałam biorac jego twarz w dłonie i całując kilkakrotnie usta.
— Juz dawno bylibyśmy pogodzeni...

- Bo obawiam się, że to albo źle zabrzmi, albo i tak nie będzie wystarczającym argumentem - mruknąłem.
- Ale wszystko co powiedziałem było prawdą - dodałem - Chciałbym tego Rian, naprawdę, ale zdaję sobie sprawę, że to nie jest to co chcesz usłyszeć.

— A od kiedy ty wiesz co ja chce usłyszeć Hm?— zapytałam zsuwając dłonie na jego pas.
— Co Twoim zdaniem chciałabym usłyszeć?

- Coś bardziej romantycznego - mruknąłem - albo chociażby więcej argumentów, byś została - dodałem - Tak mi się zdaje Rian.

— Zle ci cie zdaje. — powiedziałam. — Naprawde bie jestem rozpieszczona dziunia ktorej trzeba tak mowic. Czasami najprostsze słowa wystarcza. — odparlam. Zamilklam na chwile.
— Jestes pewien? Przemyslales to?

- Rian - odparłem, zatrzmując dłonie na jej tułku - Powiedziałem Ci to, nie myśląc nad tym co mówię, kierowałem się uczuciami - dodałem.
- Więc tak jestem pewien - stwierdziłem.

— Dobrze wiedziec ze jednak masz jakies uczucia...— powiedziałam żartobliwie jednak zakodowalam sobie w głowie to co powiedział.
— Nie odwołasz tego?

- Aż trudno uwierzyć, że taki dupek jak ja ma uczucia, co nie? - zaśmiałem się, ściskając jej pośladki w dłoniach.
- Nie. Jedyne co mogę zrobić to to powtórzyć - mruknąłem.

— Nie chodzi o to... Chodzi o to ze ty raczej nie mówisz o uczuciach... Po prostu. — odparlam przylegajac do niego gdy ścisnął moje pośladki.
— Mysle ze raz wystarczy..

- Racja skarbie, nie mówię, więc tym bardziej powinnaś mi uwierzyć - odparłem z lekkim uśmiechem.
- Zachlastałbym się, gdybyś wsadziła mnie w friendzone...a nie przepraszam...w przyjaciół. Ja wiem że z Tobą bym długo nie wyrobił i chował się po kątach, by tylko Cię nie dotknąć - zaśmiałem się.

— Wierze. Naprawde wierze. — powiedziałam.
— Hmm... Teraz to az jestem ciekawa jak ty byś to...— zasmialam sie.

- Jakbym to robił? - spytałem, myśląc, że tak dokończyłaby zdanie.
- Normalnie, pewniw bym się zaszywał w jakiejś bibliotece, byś nie mogła mnie znaleźć - zaśmiałem się.

— Wszędzie bym cie znalazła...— powiedziałam przeczesując dłonią jego włosy.
— Jak... dostaniesz ode mnie koszulke... to bedziesz ja nosił?

- To bym zmienił imige - zaśmiałem się.
- Skarbie, bie chcę Cię urazić, ale nie mieszczę się w twoją koszuleczkę. Potrzebuję o 2 rozmiary większą, jak nie 3 - odparłem, głaszcząc ją po policzku.

— Jezu Tyler...— parsknelam śmiechem.
— Moze inaczej... Gdybym dała ci męska koszulke w odpowiednim rozmiarze, nosiłbys ją?

- Tak, wtedy bym ją nosił, skarbie - odparłem
- Ale w twoją bym się nie zmieścił - zaśmiałem się cicho, cmokając ją w usta.

— Mm... Czekaj,.— powiedziałam odchylając się lekko od niego.
— Bedziesz ja nosił publicznie bez względu na to co bedzie na niej napisane..?

- Boje się, co to za napis - mruknąłem.
- Jeżeli napis brzmi "Jestem największym dupkiem" albo coś podobnego to nie założę - zaśmiałem się
- Ale tak to założę - mruknąłem

— Naprawde byś takiej nie założył...?— zapytałam unoszac brew.
— Dla mnie?— dopytalam.
— Bez obaw. Myślałam o czyms w stylu... Nie wiem... Mam laske w Slytherinie wiec lepiej trzymać sie z daleka ode mnie. Faceci: 5m Dziewczyny: 25 km

- Nie skarbie - zaśmiałem się - takiej bym nie założył - zaśmiałem się.
- Taką, bym założył, ale tylko dla ciebie - odparłem - ale tylko tą, gdzie jesteś zaborcza.

— Nie jestem zaborcza...— mruknelam odsuwając sie od niego.
— Po prostu... Nie lubie jak ktos rusza mojego faceta. Nawet wzrokiem...

- Twojego faceta? - spytałem, unosząc brew.
- Z twoich ust ślicznie to brzmi - odparłem z szerokim uśmiechem.
- W takim razie ja muszę Ci jakiś habit kupić - mruknąłem.

— Mojego faceta. — powtorzylam przytakujac głowa.
— Skoro jednak mamy byc razem i próbować byc grzeczni to chce zrobic to jak należy. — odparlam.
— Habit? Po co? Zeby kazdy myślał tylko o tym co jest pod nim?

- Próbować być grzeczni? - powtórzyłem za dziewczyną.
- Spójrz na mnie i powiedz to jeszcze raz - mruknąłem.
- Lepiej habit niż ciuchy tak jak teraz - odparłem.
- I tak będą się zastanawiać co masz pod spodem, a tylko ja to zobacze - stwierdziłem.

— Tyler... Ty juz jestes grzeczny. Najgrzeczniejszy chłopczyk na świecie..— posłałam mu buziaka.
— A co ci sie nie podoba w moich ciuchach? — zapytałam od niechcenia lekko podwijając koszulke, ukazując wystająca nad krawędzią spodni biała koronkę pasa od pończoch.

- Tylko na tą chwilę, byś nagle nie stwierdziła, że mnie zostawiasz - mruknąłem - teraz rzeczywiście jestem. Aż sam jestem dumny - dodałem.
- Za bardzo opinają - odparłem, a następnie wciągnąłem powietrze.
- To o tym mówiłeś? - spytałem wkładając palec wskazujący za białą koronkę.
- I ty chciałaś wyjechać...chyba bym zwariował - mruknąłem.

— Juz cie nie zostawię. Bede musiała mieć naprawde poważny powód. Juz z ciebie nie zrezygnuje.— powiedziałam poważnie. — Mozesz byc moim niegrzecznym chłopcem. Tylko moim. — dodałam.
— Moze o tym... A moze o tej paczce z Victoria's Secret ktora ma nadejść...— odparlam niewinnie.

- No ja mam nadzieję, bo i tak długo spałem, więc zmęczenie Ciebie, jak i samego siebi, byłoby cudowne - odparłem.
- Rian, a ty zdajesz sobie sprawę, że połowa bielizny, zakładana na noc ze mną, może być poszarpana? - spytałem.
- Zwłaszcza ta - mruknąłem, przejeżdżając po koronce palcem.

— Hmm...— udawałam ze sie zastanawiam, pukając palcem wskazującym w usta. — Taka mam nadzieje. — powiedziałam i uśmiechnelam sie przygryzajac wargę.
— Teraz mysle... Ze chyba powinnam sie konsultować z toba co do bielizny...— zamruczalam.

- W takim razie nie wydawaj na nią fortuny, bo twoja bielizna będzie jednorazowa - zaśmiałem się i musnąłem jej usta, a nastepnie sam przygryzłem jej wargę, którą przed chwilą zagryzała.
- Dlaczego chcesz się konsultować? - spytałem.

— Te pieniadze warte sa twojego spojrzenia...— odparlam po czym Steknelam głośno kiedy przygryzł moja wargę.
— Zeby spełnić twoje oczekiwania. Chce zebysmy mówili sobie czego chcemy, jesli czegoś chcielibyśmy spróbować... A.. I kajdanek to sie nie pozbywaj.

- Aż tak nakręca Cię moje spojrzenie, gdy na Ciebie patrzę? - spytałem, oblizując wargi.
- Moje oczekiwania nie są wygórowane - mruknąłem - więc u mnie z tym problemu nie będzie - dodałem - ale ty masz mi mówić wszystko czego chcesz.
- Specjalnie dla Ciebie je zostawię - odparłem, wsuwając dłonie pod jej bluzkę i podwijając ją jeszcze wyżej.

— Tak. — powiedziałam bez zastanowienia.
— Chce ciebie. Napalonego, seksownego i niegrzecznego ciebie. — odparlam. Spojrzałam na jego rece gdy podniosl wyżej moja bluzke.

- Mam pomysł, ale to nie ma dzisiejszą noc - uśmiechnąłem się łobuzersko - zrobisz mi striptiz - mruknąłem, powoli podwijając jej bluzkę, a następnie zdjąłem ją z niej i rzuciłem w bok.
Pochyliłem się do przodu i ucałowałem jej piersi, zanim się oddaliłem szepnąłem "tęskniłem za wami".
- No to będziesz miała takiego mnie codziennie - mruknąłem z uśmiechem.

— Striptiz?— zdziwiłam sie lekko. Uśmiechnęłam sie patrzac na niego. 
— One za toba tez. — zasmialam sie nie mogąc powstrzymac rozbawienia. 
— No ja mysle...

- Ale to jak tylko będziesz chciała - odparłem, biorąc się za rozpinanie jej spodni. Niestety kiepsko mi to szło, bo próbowałem kilkakrotnie, ale zawsze kończyło się niepowodzeniem, przez to że ręce mi drżały. Wziąłem głeboki oddech i spróbowałem powoli jeszcze raz, ale jak widać to też nie pomogło.
- Ja pieprze - mruknąłem pod nosem, próbując jeszcze raz rozpiąć jej spodnie.

— Cokolwiek nie wymyślisz, i tak to zrobie.— powiedziałam, patrzac na niego zaciekawiona kiedy probowal rozpiąć mi spodnie.
— Dopoki ich nie rozepniesz to nici z pieprzenia. Pomogłabym ci... Ale pięknie sie irytujesz.

- No nie, nie wyrobie zaraz - odparłem, gdy ponowna próba, nie przyniosła żadnego efektu.
- Co ty kurwa za spodnie założyłaś? - spytałem zirytowany.
Miałem już dość zabawy z guzikiem i po prostu rozerwałem zapięcie, przez co guzik poleciał w zupełnie inną stonę. W tym czasie zsunąłem z niej spodnie. Zacząłem całować jej brzuch, a nastepnie pocałunkami schodziłem coraz niżej.

— Normalne...— mruknelam. — O... O nie... Rozporek tez zepsułeś...— powiedziałam udawajac zrozpaczona.
Stanęłam w lekkim rozkroku zeby zachować równowagę i oparłam dłonie na jego barkach gdy zaczął mnie obcałowywać.
— Miałam nadzieje ze programy w scrabble...

- Odkupię Ci je - zapewniłem z lekkim uśmiechemem.
Zaśmiałem się na jej komentarz i kucnąłem przed nią.
- Wiesz jak tak bardzo chcesz to programy - odparłem, patrząc na nią z dołu.
- Zbyt seksownie wygladasz kochanie - mruknąłem, przeleciałem po niej wzrokiem, a następnie oblizałem wargi lubieżnie.

— No ja mysle. — prychnelam.
— Zbyt? Nie mozna wyglądać zbyt seksownie..— powiedziałam z uśmiechem.
— Zaczekaj. — powiedziałam i przytrzymując się go, zdjęłam buty i spodnie, następnie z powrotem zakładając szpilki.
— Buty zostają.

- Ale ty jesteś - odparłem.
- Dlaczego chcesz zostawić szpilki? - spytałem, patrząc na buty, przez które jej nogi wyglądały na jeszcze dłuższe.
- Gdybym nie był napalony, właśnie tak przypiąłbym Cię do łóżka i zostawił - mruknąłem.

— No nie wiem... Bo bez nich gdybym była jeszcze troche niższa to mogłabym ci zrobic dobrze bez klękania?— burknelam.
— Bo sa ładne. I ładnie wyglądają. I ja w nich ładnie wyglądam. — dodałam. — Przykuć mozesz...
Ale nie zostawiaj