Dormitorium Chłopców 1

- Nie ja - zaśmiałem się na jej pytanie.
- Rian stój - mruknąłem, odrywając ją od siebie.
Czując zimny nosek, ocierający się przy moim uchu, wyciągnąłem rękę do tyłu i pogłaskałem kociaka, na co od razu Damon zaczął szczekać, by i go głaskać.

— Dlaczego?— zapytalam lekko zaskoczona, prostując sie gdy mnie odsunął. Magnus zaczął mruczeć gdy tylko Tyler go dotknal. Podskoczyłam kiedy Damon zaszczekał. Az złapałam sie za serce. Głupie zwierzaki.

- Bo mnie dekoncentrujesz - mruknąłem, patrząc na nią.
Gdy dziewczyna podskoczyła, przeniosłem swoje obie dłonie na jej uda i pochyliłem się w jej stronę.
- Przy mnie nie musisz się niczego bać - wymruczałem w jej ucho, odsuwając się po chwili.

— To sie skup porządnie. — mruknelam.
— Mm... Na pewno. — odparlam patrzac na niego. — Czy zwierzaczki sie juz nacieszyły i moge wrócić do napastowania mojego chłopaka?— zapytałam na co Mag zsunął sie po ramieniu chłopaka i wyładował miedzy nami na grzbiecie, wystawiając jezyk.

- Chyba nie możesz - stwierdziłem, widząc między nami Magnusa i Damona, który siedział obok.
- Jak widzisz nie możesz napastować swojego chłopaka - odparłem, patrząc na dziewczynę.

— Wydaje mi sie czy ciebie to bawi?— zapytałam i zaczelam drapać kota po brzuchu na co ten zaczął wydawać z siebie jakies dziwne dźwięki w tym... chyba nawet szczęknięcie... Zabrałam rękę.
— slyszales to...?— zapytałam patrzac na Tylera.

- Tak - odparłem z szerokim uśmiechem.
Po chwili popatrzyłem na kota.
- Już Ci mówiłem, że to nie kot - dodałem.

— Kot... To na pewno jest kot. — odparlam zerkając na Magnusa. — Schowaj jezyk. — powiedziałam i podniosłam kota by przytulić go do siebie i pocałować w pyszczek. Zaczelam mowic do niego pieszczotliwie, nie przestajac go głaskać.

- No nie wiem...szczeka, wystawia język - zacząłem wyliczać, a następnie popatrzyłem na Damona, który w tym momencie, też wystawiał język.
- Zdecydowanie to nie kot - mruknąłem.
Widząc, że dziewczyna głaszcze kota i całuje go w pyszczek, odsunąłem się od niej, na tyle ile pozwalało oparcie kanapy.
- Nie myśl nawet by potem mnie całować - odparłem, krzywiąc się.

Spojrzałam na Tylera katem oka po czym odwrocilam głowę w jego stronę.
— Mam cie nie całować?— zapytałam unoszac brew. — Jestes pewien swoich slow Tyler?

- No teraz to na pewno - odparłem, nadal nie mogłem uwierzyć, że pocałowała zwierzaka.
- Tego jestem na 100% pewien - mruknąłem.

Popatrzyłam na niego po czym przysunelam do siebie Magnusa i pocałowałam go w bok pyszczka tak jak wcześniej.
— Koty sa czystsze niz ludzie. A Mag podwójnie bo go przed chwila wykąpałam. — mruknelam i uniosłam kota w stronę chłopaka. — Poniuchaj jak pachnie...

- Na pewno nie są czystsze od ludzi - mruknąłem.
- To, że się myją, liżąc, nie oznacza że są czystsze. Poza tym wąchają przeróżne rzeczy - odparłem, przewracając oczami.
- Nie dzięki - stwierdziłem i odepchnąłem jej ręce wraz z kotem w jej stronę.

— Robisz sie nieprzyjemny. — stwierdziłam i zeszłam z jego kolan, kierując sie na lozko na którym sie polozylam wraz z kotem ktory wyjątkowo lezal spokojnie a nie biegał i tarzał sie po całym lozku. Zaczelam sie w niego wpatrywać, czujac pod dłonią jak spokojnie oddycha.

- Dopiero to odkryłaś? - spytałem, patrząc na nią.
Gdy wstała z moich kolan, otrzepałem spodnie, by je wygładzić.
Jednak zaraz po dziewczynie, na moich kolanach ułożył się pies, a bardziej ułożył swoją głowę.
Zacząłem go głaskać po głowie.

- Nie.-odparłam krótko, wtulajac się w futerko zwierzaka gdy ten zawinal się w kłębek. Zamknęła oczy, wsłuchując się w bicie serca kociaka, zaczynając powoli przysypiac.

- To nie wiem czemu tak zareagowałaś - mruknąłem.
Gdy Damon obrócił się na bok, zacząłem go drapać za uchem.
Widać, że mu się podobało, bo zaczął machać ogonem, którym mocno trzepał w sofę.

Otworzyłam oczy slyszac głos chłopaka.
— Możemy skończyć te bezsensowna wymianę zdan?— zapytałam. — Dobrze wiesz dlaczego. Jestem człowiekiem Tyler i zachowanie takich ludzi jak ty, nadal mnie dziwi.

- Możemy - odparłem, spoglądając na dziewczynę ukradkiem.
- No właśnie nie wiem - mruknąłem.
- Wiesz, trochę mnie już znasz, więc nie powinnaś. Widziałaś mnie w wielu sytuacjach - dodałem.

— Kocham cie Tyler. — powiedziałam tym samym ucinając rozmowe bo wiedziałam ze nigdy nic mi mam to nie odpowie.

- Mhm - wymruczałem, zamykając oczy - a nie powinnaś - dodałem na spokojnie z przymkniętymi powiekami.

— Wiem. Nie musisz mi tego powtarzać. — odparlam cicho.
Skuliłam sie na lozku, przyciągając do siebie kota i zamykajac oczy z nadzieja ze prześpie całe zycie.

- To dobrze, że wiesz - odparłem.
Miałem coś jeszcze dodać, ale ugryzłem się w język nim zdążyłem coś dodać.
Popatrzyłem na dziewczynę, która skuliła się w ręczniku i wtuliła w kota.

Czy on naprawde nie mógł sie uciszyć..
— Czerpiesz z tego satysfakcję prawda?— zapytałam po chwili.

- Nie - mruknąłem cicho.
- Śpij już - dodałem, głaszcząc psa po głowie.
Teraz miałem dobrą okazję, by sprawdzić czy dziewczyna ma rację. Czy rzeczywiście mogę czarować bez różdżki.
Popatrzyłem na koc w rogu pokoju i kiwnąłem palcem, a następnie przekierowałem go na łóżko, tak, że opatulił dziewczynę w całości.

A ja mysle ze tak. Na szczescie nie powiedziałam tego głośno bo na bank byśmy sie pokłócili. A ja tego nie chciałam.
Westchnęłam tylko i podłożyłam rękę pod głowę starając sie oczyścić mysli zeby zasnąc.
Poczułam jak opada mnie ciepły koc. Otuliłam nim Magnusa po czym odplynelam szybciej niz bym sie tego spodziewała.

Słysząc jej miarowy oddech, odetchnąłem z ulgą.
Wiedziałem, że ta cała rozmowa mogła ponownie nas skłócić. A teraz właśnie tego najmniej chciałem.
Zastanawiałem się czy lepiej wyjść z psem czy zostać. Obawiałem się tego, że Damon może ich obudzić. Jednak póki był spokojny postanowiłem posiedzieć w pokoju.

O dziwo udało mi sie zasnąc dosyc mocno. Śniły mi sie dziwne i niezbyt miłe rzeczy. W skrocie jakby powtórka z naszych kłótni tyle ze w rezultacie Tyler wyjechał do Brazylii i juz nigdy wiecej do mnie nie wrócił. Z jednej strony koszmar z drugiej strony najlepszy sen na świecie. Bo okazało sie ze słowa Anastasii były prawdziwe i po odejściu Tylera urodziłam syna ktory juz od małego miał te wkurwiona żyłkę na czole... Nie ma to jak brak przestrzeni czasowej we śnie. Dziecko rosło a ja nie powtarzałam sie nawet o dzien. Takie rzeczy dzieją sie tylko w snach.
Zazwyczaj snimy o tym o czym marzymy. Nawet podświadomie. Albo o tym czego sie najbardziej boimy. Ja dostałam w pakiecie i to i to. Nie po raz pierwszy zaczelam płakać przez sen. Najgorsze w tym wszystkim było to ze sen nigdy sie nie spełni ale koszmar ma taka możliwość.

Przez jakiś czas głaskałem psa, dopóki dziewczyna nie zaczęła wydawać dziwne odgłosy.
Najpierw płakała, a w następnej chwili się śmiała.
Ale gdy usłyszałem, że dziewczyna szlocha bardziej niż poprzednio, wstałem z kanapy i ruszyłem w jej stronę. Usiadłem na brzegu łóżka i zacząłem delikatnie ją wybudzać

Poczułam na sobie jego dotyk. Wrócił. Ale... On przeciez nie odchodził. Wraz z tym jak zaczelam sie budzić, wracał do mnie obraz rzeczywistości. Otworzyłam powoli oczy, rozglądając sie w ciszy.

Odetchnąłem lekko, gdy powoli otworzyła oczy.
Zacząłem powoli gładzić ją po plecach, ponieważ była położona na boku, plecami do okna, czyli też do mnie.
- To tylko sen - mruknąłem cicho, chcąc ją uspokoić.

Nie odpowiedziałam nic. Tylko sen... Dla niego to był tylko sen. On sie niczego nie bał. Przeszedł mnie zimny dreszcz po całym ciele.

Poczułem jak cała się trzęsie, więc bardziej opatuliłem ją kocem. Siedziałem cicho i po prostu głaskałem ją po plecach.

Gdy otulal mnie kocem, cofnęłam sie lekko do tylu chcac sie w niego wtulić.
— Mozesz mnie objac?— zapytałam wydając z siebie lekko przerywane zdanie.

Uśmiechnąłem się na jej pytanie i na chwilę wstałem, by następnie przylgnąć do niej całym ciałem. Objąłem ją w talii i mocniej w siebie wtuliłem, kładąc podbródek tam gdzie zwykle, czyli na jej głowie.

Polozylam dlon na jego przedramieniu, sunac dalej by spleść nasze palce. Zacisnelam swoja dlon na jego i zamknęłam oczy gdy znow przeszedł mnie dreszcz.

Zacisnąłem mocnej swoją dłoń na jej, gdy poczułem, że przechodzi ją dreszcz.
- Co się dzieje skarbie? - spytałem zaniepokojony, gładząc kciukiem jej delikatną skórę dłoni.

Mruknelam wtulajac sie w niego plecami. Nie chciało mi sie o tym mowic. Wiedziałam ze to sen ale to nie było takie łatwe pozbyć sie pewnych obrazów z głowy.

Zrozumiałem, że bardziej potrzebowała teraz ciepła drugiej osoby, niż rozmowy. Albo przynajmniej nie chciała gadać o tym co jej się śniło ze mną. Ale to nie było ważne.
Cieszyłem się jedynie tym, że to właśnie ja ją uspokajam, a nie nikt inny.
Uśmiechnąłem się lekko i nasze złączone dłonie polożyłem przy jej brzuchu.

Znow zamknęłam oczy, skupiając sie na dźwiękach które do mnie docierały. Leżeliśmy tak w ciszy przez długi czas. Chcialam sie odezwać ale nie wiedziałam co powiedziec.
Po prostu chciałam zeby był blisko. Miałam nadzieje ze nie wpadnę w jakas paranoje i gdy tylko bedzie ch jak wyjsć chociażby do łazienki, zacznę panikować ze odchodzi...

Czując jej ciepłą dłoń w swojej i miarowy oddech, zamknąłem oczy, wsłuchując się w rytm jej serca.
Nie potrzebowałem by mi cokolwiek tłumaczyła, bo możliwe, że sam bym tak zrobił, dlatego też oboje się nie odzywaliśmy i po prostu cieszyliśmy bliskością.

— Lubisz święta?— zapytałam po chwili, otwierając oczy. Byłam ciekawa tego jak beda wyglądać moje tegoroczne święta.

- Śpij skarbie - mruknąłem, słysząc jej pytanie
- Jak się wyśpisz to pogadamy - dodałem, całując ją we włosy.
- Nie musimy teraz rozmawiać - odparłem.

Przytaknelam tylko głowa i znow zamknęłam oczy. Po raz pierwszy miałam wrazenie ze mnie rozumie. Ze wie co czuje i jak sie czuje. Zastanawiając sie nad tym znow mi sie przysnęło, w mocniejszy sen.

Poczułem jej miarowy oddech, ale że jej uchwyt na mojej dłoni nie był lżejszy, na początku nie myślałem że zasłynęła. Dopiero po czasie się zorientowałem.
Miałem się podnieść i ponownie wrócić na kanapę, ale wcale mi się nie chciało. Było mi w tej pozycji wygodnie. Do tego mój kompan z kanapy także ustanowił się na łóżku i sam z siebie przykrył kołdrą.