Nieużywana klasa

Jest tutaj trzymane zwierciadło Ain Eingarp.

Wszedłem do klasy, akurat świeciło słońce. Oparłem się o parapet i zająłem się patrzeniem przez okno na krajobraz.

Gubiłam się w otchłani tego wielkiego budynku, straciłam kompletnie rachubę czasu. Może była już noc? A może zaraz miała zacząć się lekcja? Gdzie są ludzie?! Krzyknęłam w myślach sama do siebie. Próbowałam otwierać wszystkie drzwi, ale tylko jedne były otwarte. Wielkie pomieszczenie oświetlone promieniami słońca. Ughh, słońce nie zaszło, czyli wcale nie zwiedzałam szkoły tak długo jak mi się wydawało.

Odwróciłem wzrok w stronę drzwi, zmarszczyłem brwi widząc po raz pierwszy brunetkę. Miała wyraz twarzy jakby była zagubiona. - Jak Alicja w króliczej norze? - zaśmiałem się.

Wzdrygnęłam się, słysząc nieznajomy dla mnie głos. Zwróciłam swój wzrok na... o mój Boże. Zastygła w miejscu i gapiłam się na niego jakbym została przynajmniej zaczarowana jakimś zaklęciem.

Usiadłem na parapecie i odruchowo przeczesałem włosy. A jej co? Po imperiusie jest? - Wyglądasz jakbyś spojrzała na meduzę - dodałem. - Skamieniałaś.

Otrząsnęłam się i powolnym krokiem ruszyłam w stronę okna, wyrzucając jakieś nieprzemyślane słowa.
- Nie pamiętam kiedy ostatnio tak wryło mnie w ziemię. - zaśmiałam się sama z siebie

- Hah. Nieźle. Jakbyś nie wiem, zobaczyła potwora - zaśmiałem się i spojrzałem na nią, wciąż zaskoczony kimś nowym. - Pierwszy raz Cię widzę.

- Tak, jestem tu nowa. Właśnie jakoś staram się nieudolnie zwiedzać Hogwart. - podałam mu rękę i przedstawiłam się - Jestem Annabelle, dokładnie to Annabelle de Violine. - uśmiechnęłam się szeroko, ukazując swój kolczyk w wędzidełku

Uścisnąłem jej rękę z uśmiechem, z uznaniem spojrzałem na kolczyk. - Azazel Tokisaki. Moment - zmarszczyłem brwi. - De Violine?

- Taak. - przeciągnęłam sylabę - Coś nie tak? - w geście zdziwienia uniosłam prawą brew.

- Nie. Nelly nic nie mówiła, że ma siostrę. I w dodatku tak zabójczo piękną - uniosłem brew z rozbawieniem, westchnąłem i się przeciągnąłem.

- Słucham? - omal nie zemdlałam gdy skomplementował mnie,a le to nie teraz jest najważniejsze... chyba - Jaka... Nelly?

- Ze Slyterinu, De Violine - złapałem ją jedną ręką i posadziłem na parapecie. - Dobrze się czujesz? Słabo wyglądasz.

Jego dłoń, taka ciepła i wielka w porównaniu do mojej.
- Dobrze, chyba. Może to tylko zbieżność nazwisk? - spojrzałam na chłopaka, który był dużo większy ode mnie

- A nie wiem, potem może jakoś sobie to wyjaśnicie. Z jakiego domu jesteś? - zapytałem i spojrzałem na nią. - A, nie dość, że zabójczy wygląd, to i po prostu... Jakby to określić, to tak jakbyś się czymś zjarała, takie uczucie mam widząc Twoje oczy. Oszałamiające - rozłożyłem ręce w geście "no taka prawda".

Czy aby na pewno te wszystkie komplementy były kierowane w moją stronę? Na mojej bladej twarzy wkradł się lekki rumieniec, okalający moje policzki.
- Gryffindor. - powiedziałam jakby z dumą - Czemu Nelly jest ślizgonką? Znaczy się, mógłbyś mi ją opisać? - zapytałam z zawstydzeniem

- No... Blada, białe włosy. Podobnie jak Tobie, ma zajebiste tatuaże i kolczyk, co pasuje do niej i jej wyglądu. Wysoka, trochę płaska. Gorąco Ci? Masz rumieńce - spojrzałem na nią unosząc brew.

- Nie jest mi gorąco. uśmiechnęłam się przyjaźnie - Dobra koniec o niej. - pierwszy raz w rozmowie użyłam swojego stanowczego głosu, nie chciałam wyjść na jakąś wstydliwą idiotkę.
Wstałam z parapetu odwracając się przodem w odległości metra do niedawno poznanego chłopaka,

Spojrzałem na nią, olśniewała tym co obdarzyła ją natura, nie mówiąc o jej biuście, ale... Byłem już zajęty. - Dziś przybyłaś do szkoły?

- W sumie to kilka godzin temu. Nie wiem ile chodziłam tutaj zanim doszłam do tego pokoju. - zaśmiałam się ukazując szereg perfekcyjnie białych ząbków - Jak długo się tu uczysz? - zmieniłam ton głosu na bardziej podniecający, niż miałam to w zamiarze.

Spojrzałem na nią lekko zaskoczony, słysząc ton jej głosu. - No... Przybyłem tu tydzień po rozpoczęciu i już wtedy narobiłem zamieszania - zaśmiałem się. - Widać, że dbasz o włosy - znów ją skomplementowałem z uznaniem w oczach. Trzeba będzie to ograniczyć, bo za dużo już pochwał. Jeszcze się wnerwi i pójdzie gdzieś do Chris i zawiąże sojusz przeciwko mnie.

- Zamieszania? Co takiego mogłeś zrobić? - spojrzałam na jego szerokie ramiona i przypomniałam sobie wielkość jego dłoń - Bójka? - uniosłam kąciki swoich ust.

- Nie. Mało jest chłopaków, więc nie ma z kim. Poza tym, przed przeniesieniem się tu miałem już dość bójek i pojedynków, z których te drugie przerażały innych - westchnąłem. - Wyobrażasz sobie w zemście urządzić kogoś tak, że przybiega do Ciebie z płaczem w samej koszulce, majtkach i nie panuje nad sobą totalnie? A potem dostać w twarz za to? Mściłem się za to, co zrobiła na siostrze, a tak mnie za to nagrodzono - wzruszyłem ramionami. - Nie mówiąc o tym, że zerwałem z kimś po... 3-4 dniach.

Otworzyłam usta ze zdziwienia. Wyobraziłam sobie właśnie sytuację, którą przed chwilą starał się mi zobrazować. Wpatrywałam się w jego oczy, w których potrafiłam całkowicie się zatracić.
- Co zrobiła siostrze? - niezauważalnie zrobiłam krok w jego stronę.

- Wykorzystała ją. Isobel ma to do siebie, że przywiązuje się do ludzi, wcześniej zawsze zachowywała dystans. A tamta była zimną suką i powiedziała, że przyjaźniła się z nią tylko po to, by ją wykorzystać i później upokorzyć przed całą szkołą. Teraz się zmieniła, może po horrorze jaki jej zgotowałem, nie wiem, ale cieszę się, że nie prowadzę już z nią wojny - również spojrzałem w jej oczy, nieświadomie znów przeczesałem włosy palcami.

Jego niesforne kosmki zostały perfekcyjnie poprawione. Przypatrywałam się jego wystającym kościom policzkowym, dopóki między nami nie zastała dziwna cisza.

Siedziałem tak w ciszy, patrząc w ścianę. Tak jak zawsze, znów negatywnie osądzony, nieważne, że było to dla siostry.

- Coś się stało? - zapytałam z lekką troską, kiedy zauważyłam, że chłopak drętwo patrzy się gdzieś.

- Zastanawiam się tylko, czy naprawdę nie masz mnie za potwora - odpowiedziałem z rozbawieniem, oparłem się o szybę okna.

- Nie. - zaprzeczyłam donośniejszym głosem - Sama miewam ataki wściekłości i potrafię skyrzwdzić nawet najbliższą osobę. Nie wiem z czego to się bierze. - opuściłam wzrok

- Więc coś nas łączy - zaśmiałem się. - Czym się interesujesz? - spojrzałem na nią.

- Głównie śpiewem, będąc w domu dziecka występowałam tu i ówdzie. Kołysałam małe dzieci do snu, bo mnie o to prosiły. - zachichotałam, unosząc wzrok - Nauczyłam się pokory przez przebywanie w takim ośrodku. - zapatrzyłam się w jego oczy - A Ty?

Zamilknąłem na chwilę i się zamyśliłem. Dom dziecka, tak? Więc nie ma łatwej przeszłości za sobą. - Cóż... Ja? Gram na gitarze elektrycznej, lubię co nieco poczytać sobie o czarnej magii i jej się uczyć dodatkowo... Coś tam książek czytam i gram w quidditcha. Zaśpiewasz mi coś? - spojrzałem na nią. Długo patrzyła w moje oczy, a dzięki swojemu doświadczeniu wiedziałem, o co chodzi. Leci na mnie. A ja będę musiał tej piękności dać kosza... Szkoda. Ale ranić Dianę? Większa szkoda.

- Mogłabym coś zaśpiewać, ale... - rozejrzałam się po pomieszczeniu - Mój głos nie będzie miał tutaj za czysto. Może wyjdziemy gdzieś na zewnątrz? - zaproponowałam, patrząc za okno, a następnie na Azazela.

- Hm, pewnie. Chodź nad jezioro - powiedziałem i zeskoczyłem z parapetu, co bardziej z powodu mojego wzrostu wyglądało jak krok. Udałem się do wyjścia.
NP: Jezioro Hogwartu.

Wszedłem do klasy i usiadłem pod ścianą, czekając na resztę. Dyrektorka straciła właśnie w moich oczach.

Usiadłam pod ścianą, zaraz przy chłopaku, który nas tu sprowadził. Miałam chyba już dość wszystkiego na dziś. Oparłam się o jego ramię, czekając na inne osoby.

Objąłem ją i oparłem swoją głowę o jej. - Przepraszam Cię za ten cały stres - zamruczałem jej do ucha.

Na mojej skórze powstała gęsia skórka, okryłam się mocniej bluzą i czulej wtuliłam się w chłopaka. Naszych towarzyszy długo nie było.

Podniosłem dziewczyną i posadziłem sobie na kolanach wtulając ją w siebie, podniosłem palcami brodę Ann do góry, w stronę swojej twarzy i namiętnie pocałowałem.

Nareszcie mogłam poczuć smak jego malinowych ust. Zasysałam jego wargę, delikatnie ją przegryzając. Szybko skończyłam ten pocałunek, kładąc głowę na jego klatce piersiowej.

Pogłaskałem ją czule po włosach, oddychając spokojnie i trzymając tą swoją kruchą istotkę przy swojej piersi, ogrzewając swoim ciałem.

Jeszcze na chwilę odsunęłam się od niego, by najzwyczajniej w świecie cmoknąć go w policzek i znowu zatracić się w jego oczach.

- Bo się uzależnisz, kochana - zaśmiałam się i odwzajemniłem spojrzenie, odgarnąłem jej włosy za ucho podziwiając szarość jej oczu, która była niczym zmierzch.