Boisko do quidditcha

-Całe pół godziny, domyślam się, że ty też coś koło tego?- Zapytałam nie zmieniając wyrazu twarzy. Uwielbiam się uśmiechać, sądzę, że uśmiech to najlepszy przyjaciel. Gdy widzisz uśmiech na czyjejś twarzy, to od razu sam masz ochotę go odwzajemnić, prawda? No właśnie. Odgarnęłam kilka różowych kosmyków z twarzy i zmieniłam dłoń. Tą drugą podałam chłopakowi.
-Jestem Hye Min, a ty? Nowi powinni trzymać się razem, żeby nie zginąć w tym domu wariatów.-Puściłam mu oczko.

Popatrzyłem na jej wyciągniętą dłoń i od razu podleciałem bliżej, może nawet trochę za blisko, być podać jej dłoń
- Też coś około tych kilkudziesięciu minut - dodałem - Jestem Tyler - powiedziawszy to uścisnąłem jej dłoń.

Nawet nie zauważyłam odległości a raczej tych centymetrów, które nas dzieliły. Może to przez przypadek, a może nie. Już przyzwyczaiłam się do takich gierek i na szczęście uodporniłam się na nie wszystkie, więc i bliskość mnie nie peszyła.
-Tyler hmmmmm miło mi cie poznać-Wyszczerzyłam się wesoło i na miotle zrobiłam pod nim fikołka tak, że znalazłam się tuż za chłopakiem, na bezpiecznej odległości.

Było po niej widać, ze jest pewna siebie i łatwo nie będzie jej zdobyć. Dlatego też właśnie ona stała się moim celem. Gdy "zanurkowała" pode mną ,od razu się odwróciłem wiedząc, ze tam się pojawi.
-Mi również jest miło Hye Min - powiedziałem i podleciałem do niej, zachowując już bezpieczną odległość - Do jakiego domu przydzieliła cie ta stara czapka - spytałem od niechcenia

-Gryfindor, ale masz racje stara ta czapka, już nie działa chyba.-Parsknęłam śmiechem i spojrzałam po rękach za czarną gumką do włosów. Czym prędzej związałam włosy w wysoką kitkę, oczywiście krótsze kosmyki z przodu zostały na swoim miejscu.
Chłopak zaczyna rozumieć gdzie jest jego miejsce, bardzo dobrze. Zaśmiałam się w duchu gdy nie przybliżył się tak jak wcześniej, czyżby dał się tresować jak mały chihuahua? Słodko.

- Wołał bym być tam, słyszałem, ze są tam zajebiste dziewczyny - dodałem szybko się uśmiechając, jednak przybliżyłem się trochę do niej by zmniejszyć odstęp między nami - Zamierzasz grać w druźynie? - spytałem, wiedząc, iż Gryff miał całkiem niezłą ekipę

Na jego słowa jedynie wzruszyłam ramionami, w sumie granie w drużynie mogłoby być bardzo dobrym pomysłem, ale kto wie czy męska duma naszej drużyny pozwoli wziąć mnie pod swoje skrzydła.
-Nie sądzę by mnie wzięli-Wzruszyłam ramionami i lekko przybliżyłam się do chłopaka wyjmując mu z kieszeni wcześniej zauważone prezerwatywy. Po chwili odsunęłam się na miotle.
-Skup się bo cie okradną-Zaśmiałam się machając paczuszką przed jego nosem

-Możesz zatrzymać, mam ich w zapasie - puściłem jej oczko - może ci się dzisiaj przydadzą - dodałem i zaśmiałem się. Nie jestem pewny czy miała racje co do drużyny, jednak ja wiedziałem, że grać nie będę, chyba, ze mnie przeniosą do innego domu tj. Slytherin lub dom Hye Min

-Myślę, że tobie będą bardziej potrzebne, lepiej żeby takie geny się nie rozprzestrzeniały na świat- Cmoknęłam ustami i się zaśmiałam. Podleciałam i włożyłam paczuszkę za pasek od spodni chłopaka.
-A co z tobą, chcesz latać za piłkami na swojej maszynie?-Zapytałam zainteresowana, co jak co ale gdybym chciała dojść do drużyny to takie informacje przydadzą mi się na pewno.

- Nawet nie wiesz ile dziewczyn, skorzysta z tej okazji - dodałem i schowałem paczuszkę do tylnej kieszeni spodni - W Hogwarcie na pewno nie będę grał, dostałem propozycje od innej drużyny, już nawet trochę znanej, wiec tej podziękuje- uśmiechnąłem się i okrążyłem dziewczynę. Wcale nie kłamałem, bo owszem dostałem tą propozycje, jednak myślałem, że może będę trenował tez tutaj

-Powodzenia w łowach- Parsknęłam śmiechem nie dowierzając słowom chłopaka. Może i był przystojny, ale bez przesady jaka inteligentna dziewczyna poszłaby z nim gdziekolwiek.
-A szkoda, sprawdziłabym cie- Powiedziałam całkowicie pewna siebie i swoich umiejętności.

- Możesz mnie sprawdzić,ale nie na miotle, tylko w mojej sypialni - dodałem i puściłem jej oczko - żałuj nie wiesz co tracisz - powiedziałem i zleciałem na dół. Mimo, ze byliśmy na dość dużej wysokość, na dole byłem 4 sekundy później. Zsiadłem z miotły i złapałem ją w rękę, by następnie odnieść ją do pokoju.

-Oj tego się nie doczekasz kochaniutki-Krzyknęłam za nim gdy ten schodził z miotły. Wzruszyłam ramionami i zaczęłam zataczać koła w około boiska. Z każdym pędziłam coraz to szybciej i szybciej, ale i to mi nie wystarczało, chciałam więcej prędkości, więcej adrenaliny. Dopiero teraz czułam, że żyję, byłam tu sama dla siebie i od siebie. Gdy prędkość mnie zadowoliła z impetem wylądowałam tuż obok chłopaka i wesołym uśmieszkiem zaczęłam mówić.
-Nie bądź taki pewny siebie, bo nie każda poleci na równe, białe ząbki i drogą miotłę- Pstryknęłam chłopaka w nos i cicho się zaśmiałam.

Podszedłem do niej bliżej i nachyliłem się nad jej uchem szepcząc
- To, że zgrywasz niedostępna, nie znaczy, że taka jesteś. Ale zdradzę ci pewien sekret, kobiety kochają mnie i pieniądze, a akurat pieniędzy mam w brud - powiedziałem i stwierdziłem, ze się nie odsunę od niej na pewien czas, by zobaczyć jej reakcje, na moje poczynania

Sama nachyliłam się nad jego uchem i uśmiechnęłam delikatnie, co mógł poczuć. Zabawne jest to co myśli o płci pięknej, w sumie mogę mu tylko współczuć, chyba nie spotkał nigdy żadnej porządnej dziewczyny.
- Wiesz co Tyler? Współczuje ci, że trafiałeś na same puste materialistki, powinieneś rozejrzeć się za kimś poważniejszym- Poradziłam i odsunęłam się od chłopaka chwytając za różdżkę. Wypowiedziałam cicho zaklęcie, a miotła skurczyła się do kieszonkowych rozmiarów. Zaczęłam obracać nią w dłoni.

Trzymając nadal swoją miotłę w ręku, zaśmiałem się na słowa dziewczyny
- Nie szukam dziewczyny na stałe -powiedziałem, patrząc jej w oczy - Nie wiem czy zauważyłaś, ale nie potrzebna mi laska, która robiła by mi o wszystko problem - mruknąłem, przypominając sobie problemy przyjaciela - Te, które spotkałem idealnie nadają się do mojego stylu życia, ponieważ ja nie kocham się z dziewczyna, ja ją pieprze - dodałem i zwilżyłem językiem usta

-Mam nadzieję, że kiedyś dorośniesz do tego, bo całkiem miły z ciebie chłopak- Pokiwałam głową i usiadłam na ziemi opierając się o jakiś słup i zaczęłam przypatrywać się niebu. Piękne chmury zaczęły układać się w drużynę, która jak widać coś wygrała. Zawsze chciałam grać i wygrywać dla innych, może w tej szkole się to uda. Tak się rozmarzyłam, ze przestałam zauważać nowo poznanego chłopaka, mam nadzieję tylko, że moja postawa go nie uraziła.

- Raczej podziękuję - powiedziałem do niej. Widząc jednak, że dziewczyna pogrążyła się w patrzeniu na niebo, postanowiłem ją po cichu opuścić. To, że twierdziłem, iż dziewczyny są tylko po to by je przelecieć, nie oznaczało, że mam im przeszkadzać, niekiedy szanowałem wolę ludzi. Dlatego też postanowiłem, oddalić się, a zarazem odłożyć miotłę, która i tak już mi się dzisiejszego dnia nie przyda.

Kolejny : Dormitorium chłopców Hufflepuff

Wyszłam z miotła na boisko do gry, trzymajac miotle w reku.
To nie do konca było tak ze chciałam latać... Chciałam stwarzać pozory. Przeciez nie jestem jakas dziwna zeby chodzic bez celu po boisku. Lepiej nad nim latać bez celu. Wsiadłam na miotle i poszybowalam w gore. Z tylnej kieszeni obcisłych jeansów wyjęłam proce. W woreczku przywiązanym do trzeba miotły znajdowały się czarne, szklane kulki. Wzięłam jedna i trzymajac ja w dłoni, podlecialam w stronę trzech obręczy. Zawislam w powietrzu po czym uzbroilam proce w kulkę i strzeliłam w środkowa obręcz. Idealnie.

Wszedłem na boisko, a następnie powędrowałem na schody. Usiadłem w jednej z ławek i uniosłem wzrok ku niebu. Tam też zauważyłem dziewczynę, która latała i strzelała z procy. Trochę dziwne połączenie, jak dla mnie, ale każdy lubi co innego. Jak to mówią o gustach się nie dyskutuje. Westchnąłem, gdyż nie miałem własnej miotły, przy sobie, dlatego też obserwowałem dziewczynę oraz jej ruchy.

W pewnym momencie skończyły mi się kulki. Wezwałam je za pomocą różdżki ktora potem spadła kilkanaście metrów w dół na trawę, czego nie zauwazylam przy chowaniu.
Obróciłam się do góry nogami, kontynuując strzelanie.

Widząc jak dziewczyna wywraca w powietrzu koziołki, zauważyłem, ze wypada jej różdżka, która niespodziewanie wylądowała prosto przed moimi nogami. Podniosłem ją i chciałem wezwać moja miotłę zaklęciem, by oddać dziewczynie różdżkę, lecz po chwili zastanowienia, schowałem ją do tylnej kieszeni spodni i czekałem aż sama się zorientuje, ze jej nie ma.

Szczerze mowiac po ostatniej kulce mi się znudziło. Ale musiałam zebrać kulki. Wróciłam do normalniej pozycji lekko potrząsając głowa.
Sięgnęłam po różdżkę... Ktorej nie było. Rozejrzałam sie dookoła. Tak.. stad na pewno zobaczę. W ciagu zaledwie sekundy znalazłam się na dole. Zaczelam szukac różdżki w trawie, chodząc pochylona i przeklinając pod nosem w każdym znanym mi języku.

Widząc jak brunetka leci z prędkością , sokoła który wypatrzył swoja ofiarę, wiedziałem o co jej chodziło, byłem pewny, ze dopiero teraz ogarnęła się, ze nie ma jej tam, gdzie powinna być. Zaśmiałem się lekko widząc jej pochyloną postawę, gdy skoncentrowana szukała swojej zguby. Podszedłem do niej, by się jej spytać czy jej nie pomóc, choć tak naprawdę, jej różdżka znajdowała się w moich spodniach, chciałem by dziewczyna trochę się pomartwiła.
- Hej, stało się coś? - spytałem i starałem się nie wybuchnąć gromkim śmiechem

Omal nie zeszłam na zawał slyszac nad sobą głos.
Kucalam na trawie szukając zguby.
— Hej... Wypadła mi różdżka... Musiała wypaść bo używałam jej w gorze. — powiedziałam znow zaczynajac wędrować na kuckach po trawie.
— Poradze sobie niby bez niej... ale niektóre zaklęcia wymagają różdżki...

Usiadłem w miejscu, przy którym usiadła i obserwowałem ją. Musiałem przyznać, ze miała naprawdę niezłe kształty.
- Skoro mówisz, że sobie poradzisz to okej - powiedziałem, dalej obserwując jej ciało
- Jesteś pewna, że nie wypadła ci gdzieś dalej, sporo koziołkowałaś na miotle - mówiłem dalej, by zasiać w niej zdezorientowanie, które już malowało się na jej twarzyczce.

— Poradze sobie bez niej... Dopoki nie kupie drugiej..— powiedziałam wzdychając.
— Nie....wieeem...— jeknelam patrzac na niego i nadmuchując policzki.
— Przeszukam wiec całe boisko... Chyba ze pożyczysz mi swoja różdżkę i wtedy zawołam swoja..

Zaśmiałem się na jej słowa
- No nie wiem, a skąd mam mieć pewność, że nie zabierzesz jej i nie uciekniesz? - zadałem pytanie, które wcale nie było głupie
- Może, tak naprawdę masz ją w kieszeni - dodałem

— Bo... Nie jestem złodziejka?— powiedziałam unoszac brew. Co to za głupie pytania...
— Nie mam. Głupia nie jestem. — wstałam i poklepalam się po tyłku gdzie zazwyczaj w kieszeni nosiłam różdżkę.
— No? Widzisz tu cos?

Machnąłem różdżką i wypowiedziałem cicho zaklęcie, tak by jej różdżka znalazła się w drugiej kieszeni, której nie sprawdzała
- A w drugiej nie sprawdzisz? - spytałem, głupio się uśmiechnąłem. Już naprawdę nie wytrzymywałem, chciałem wybuchnąć śmiechem

— Jestes głupi czy głupi? Przed chwila...— urwałam gdy przejechałam dłonią po kieszeni i wyczułam w niej różdżkę. Wyjęłam ja i obejrzałam dokładnie bardzo mocno zdezorientowana.
Spojrzałam na chłopaka ktory uśmiechał się jak debil.
— Z czego się cieszysz... jak to twoja sprawka to wsadzę ci ją...

Już nie wytrzymałem, wybuchnąłem śmiechem, kładąc się na trawie. Jej reakcja, gdy znalazła różdżkę była przezabawna, do tego jeszcze ta groźba wypowiedziana z jej ust słodkim głosem. Myślałem, ze od razu zapyta, gdzie spadłą jej różdżka, gdy mówiłem, ze ja obserwowałem, jednak ta postanowiła jej szukać po całym boisku. Mój brzuch bolał mnie od śmiechu, ale nadal nie mogłem przestać się śmiać z zaistniałej sytuacji. W tej chwili dziewczyna powinna dziękować Bogu, że mam melodyjny śmiech, a nie rże jak osioł.

Rozchylilam usta gdy ten omal nie posikal się ze smiechu. W mojej głowie pojawiła się wizja jak zaczynam go dusić na tej trawie i wyświadczane światu przysługę.
— Hahahahaha... zesraj się...— pokazałam mu jezyk.
— Głupi osioł....— warknelam i za pomocą różdżki pozbawiłam go górnej czesci garderoby ktorej szczątki rozsypały się po trawie.

Lekko się uspokoiłem, jednak gdy dziewczyna jakimś zaklęciem pozbawiła mnie koszuli, znów się zaśmiałem
- Jeżeli chciałaś zobaczyć mnie bez koszulki, wystarczyło powiedzieć - stwierdziłem
- Mam rozumieć, ze nie lubisz gry wstępnej - dodałem z lekką chrypką - W sumie ja lubie, ale dla ciebie, mogę zrobić to bez niej - mruknąłem

— To ty wiesz co to jest gra wstępna?— zapytałam "zaskoczona".
— Wow... Brawo. Nie wygladasz.— dodałam ze złośliwym uśmiechem.
— I fakt... chciałam cie zobaczyc bez ubrań... ale kurczę... tak rozczarowana to jeszcze nigdy nie byłam...

- Dobra dobra już, nie czaruj mi tu - powiedziałem - Widać w twoich oczach, ze kłamiesz - zaśmiałem się
- Ale skoro jesteś , tak rozczarowana - dodałem - To pójdę się ubrać - stwierdziłem i zaśmiałem się , podnosząc z trawy.

— Mmm... co jeszcze widzisz w moich oczach? Słyszałam ze ponoć sa duże. Mozesz zobaczyc w nich głupka bez koszulki. — puściłam mu oczko lekko wytykając jezyk.
Spojrzałam na niego do góry gdy się podniosl.
— Chcesz to pożyczę ci cos swojego..

- Jeżeli już, to w twoich oczach widzę przystojnego głupka bez koszuli - mruknąłem
Popatrzyłem na nią z góry, by i otaksowałem jej ciało
- Nie zmieszczę się w żadna twoja koszulkę - dodałem - Poza tym po co mam iść do ciebie, skoro mam swój pokój, a twój pewnie jest lata świetlne od mojego - powiedziałem, stojąc nadal przy dziewczynie i patrząc na jej ciało

— Nie gap się tak...— skrzyzowalam ramiona chcac się tak zasłonić jednak tym gestem scisnelam swoj biust ktory bardziej się uniósł.
— No nie wiem... Zalezy w jakim jestes domu... Poza tym. Ja bym cie nie wpuściła do dormitorium. Tam jest anty-szuminowy radar. — powiedziałam uroczo.
— Nie gap się bo dojdziesz..

Uniosłem brwi
- To na mnie jakoś, już nie robi wrażenia - dodałem wskazując na jej piersi - Wiec nie dojdę - dodałem, puszczając jej oczko
- Niestety w Hufflepuffie - mruknąłem i skierowałem swoje kroki do mojego pokoju

Opuściłam szybko rece.
— To trza było mowic ze jestes gejem! Zawsze chciałam mieć kumpla geja!— powiedziałam z entuzjazmem.
— To nasze pokoje sa bardzo blisko siebie...— powiedziałam i wyczarowalam kałuże błotna tuz przed nim prze co nie zdążył zahamować i władował się w nia.
— Ochrzczony Puchon!

Myślałem, ze ją zabije, za tego geja, ale jeszcze bardziej za to błoto, którym byłem cały upierniczony
- Tego już, za wiele - powiedziałem i szybko podszedłem do dziewczyny.
Popchnąłem ja lekko na ziemię, by leżała i wtuliłem się w nią, jak małe dziecko w misia. Wycierałem się w nią jak tylko mogłem, by pozbyć się błota i ubrudzić brunetkę.

Nie powiem. Lekko się przestraszyłam widzac jak idzie w moja stronę...
Zapiszczałam krotki gdy popchnął mnie na trawę.
Przestałam się ruszać zszokowana gdy zaczął się o mnie ocierać.
— Skończyłeś? Mogłeś mnie najpierw podniecić. Albo co...— mruknelam lekko rozbawiona juz. — Gejowy puchonie

Zaśmiałem się i wstałem z niej.
- Sama mówiłaś, że wolisz bez gry wstępnej -dodałem, uśmiechając się do niej
- Aguamenti - wypowiedziałem zaklęcie, a z mojej różdżki wytrysnęła woda, którą skierowałem na siebie. Po chwili byłem mokry od wody, ale wolałem ociekać wodą niż by moje ciało było pokryte błotem. Po tej czynności przeczesałem lekko włosy, które opadały mi na twarz.

Podparłam się na łokciach patrzac na niego.
Nie powiem... Niezły był. Uniosłam zwyczajowo brew.
— A ja?— zapytałam po czym przewróciłam oczami i zrobiłam to samo co on. Błąd. Nie w tej koszulce. Przerzuciłam mokre włosy do przodu.
— No dobra ty moj homogenizowany. Jak masz na imię?