Zakazany las

Weszłam do lasu i zaczęłam chodzić między drzewami. Za to na pewno powinnam dostać szlaban... Kilka szlabanów. .. Punkty... Może się uda. ... Z jednej strony wcale nie chce stąd uciekać. Bo mi tu dobrze. Ale jest tu za dużo ludzi. Chociażby takich którzy jak najszybciej by się mnie pozbył. .. Co się dziwić? Nie znają mnie... I nie poznają. Zostane tu jakiś czas. I tak nikt nie zauważy. A być może mi się poszczęści i coś mnie zeżre?

Wbiegłam do lasu, starałam się jak najciszej biec. Rozglądałam się dookoła, czułam wielki niepokój, zobaczyłam osobę, którą szukałam, w końcu. Odetchnęłam z ulgą.
- Ufff, jesteś cała i zdrowa - westchnęłam z ulgą, na tyle głośno by usłyszała, na tyle cicho by nie ryzykować. Byle kto nie wiedział jakie istoty tu żyją, ale ktoś kto zajmował się nekromancją, wiedział więcej niż inni oraz jak dużo niektóre istoty mogą mieć wspólnego z chociażby inferiusami bądź innymi, o których w tym miejscu obawiałam się myśleć.

-Isabel? Kurwa!  -krzyknęłam kiedy odwróciłam się i w nagrodę zaatakowała mnie gałąź.  Wyrżnęłam  o ziemię głową. -Kurwa Isobel. ..-jeknelam mrugajac kilka razy żeby wyostrzyć obraz koron drzew. Nie wiedzieć czemu czułam piekący ból w prawym policzku. Dotknęłam go i poczułam coś mokrego...Podsunelam sobie dłoń przed oczy i zobaczyłam krew.-Omo. .. Krew... -powiedziałam otwierając szeroko oczy. Juz nie obchodził mnie ból głowy. .. To jest krew..-I co żeś narobila!

- Przepraszam! - wyjęłam szybko chusteczki i starając się nie dotykać SooAh zaczęłam wycierać krew. - Martwiłam się o ciebie...
Usłyszałam czyjś głos mówiący moje imię. Poznałam ten głos, zamarłam w bezruchu, przełknęłam ślinę i powoli się odwróciłam, uśmiechnęłam się i zakłopotana podrapałam się po głowie. - Ehhhh... Faktycznie, Pani profesor... - odpowiedziałam czując narastajacą panikę. To już po mnie...

Pokiwałam głową szybko. - Ta jest, pani profesor - powiedziałam szybko i wstałam, spojrzałam na Koreankę, czekając aż razem ze mną pójdzie do szkoły. Nie chciałam zostawiać jej samej.

-Mówiłam ci żebyś mnie nie dotykała wariatko! -powiedziałam odtracajac jej dłoń i siadając. Byłam całą w ściółce. ..-Wszystko przez ciebie..-powiedziałam i spojrzałam na swoją opiekunkę. Jeszcze tej tu kurwa brakowało. -Niby dlaczego?

Następny post... gdzieś xd

-Sretetete. .-powiedziałam kiedy kobieta odeszła. -Mówcie mi jeszcze kiedy mam oddychać. ..Gdyby nie był zakazany to bym tu nie przylazła nie? -przewrocilam oczami.-A ty czego tak stoisz?

- Nie chciałam. Ja... Sprawdzałam tylko czy wszystko okej z Tobą - odpowiedziałam do SooAh, czułam się jakbym była bliska płaczu, ze spuszczoną głową po prostu odeszłam do szkoły.
NP: Wielka Sala

Kiedy dziewczyna odeszła podniosłam się w końcu  z ziemi i ruszyłam przed siebie chwiejnym krokiem.

Next :Błonia

Poszłam przejść się do Zakazanego Lasu. Nie wiem dlaczego ale jakoś mnie tu ciągnęło. Powinnam teraz szukać naszyjnika ale nie czułam się teraz na siłach. .. Dlatego ze go nie mam.. ale naprawdę mi się nie chciało....
Chodziłam po lesie, słysząc wokół siebie różne dźwięki... Po kilku godzinach, nogi odmówiły mi posłuszeństwa i ugiely się pode mną. Ręką zaamortyzowalam upadek , po to by za chwilę bezwładnie osunac się na ziemię.

Ocknelam się leżąc na ziemi w Zakazanym Lesie. Nawet nie pamiętam jak tu dotarłam... Podnioslam się na kolana a następnie trzymając się drzewa, całkowicie wstałam. Moje ubranie było całe oblepione liśćmi które szybko strzepnelam na ziemię. Kilka znalazło się również w moich włosach wiec wyjelam tyle ile zdolalam, olewajac te które zostały. Lekko chwiejnym krokiem ruszyłam do zamku.

Next : WS

Przybiegłam do lasu. Miałam jeszcze czas, liczyłam, że nie zacznie tak szybko Diana polowania na mnie. Wciąż byłam zapłakana i załamana rozłąką z Nelly, którą tak mocno kochałam całym sercem. Dookoła była mgła, lecz nie było już we mnie miejsca na strach. Całą mnie wypełniła tęsknota za Nelly i martwienie się o nią. Rozpoczęłam poszukiwania zwłok, udało mi się znaleźć ich sześć. Wyciągnęłam różdżkę, żałowałam, że po raz pierwszy tworzę inferiusy w takich okolicznościach, zamiast w triumfie, że się tego nauczyłam. Trochę mi z tym zeszło, ale po pewnym czasie miałam sześć nieumarłych, przerażających i budzących grozę sług, strażników i wyjątkowo niebezpieczną broń. Usiadłam w gęstych krzakach nasłuchując. Czułam od siebie perfumy ukochanej. - Nelly... - powiedziałam piskliwie z bólu sama do siebie roniąc kolejne łzy.

Po dłuższym czasie spędzonym tu, kiedy już się uspokoiłam, wręcz rozmawiałam nawet z inferiusami. Wstałam i skierowałam się z powrotem do szkoły, przy okazji ucinając życie swoich kreatur. Powinno już się wszystko uspokoić, a tęsknota za Nelly przybierała coraz bardziej na sile.

Zaczęłam płakać kiedy tylko wyszlam z pokoju. Nie przestawałam aż do lasu gdzie wkroczyłam rozglądając się w ciemności. Ostrożnie stawialam kroki żeby nie skręcić sobie kostki przez wysoki obcas. Itachi siedział spokojnie na moich rękach ruszając łebkiem na wszystkie strony i również się rozglądając. Przysiadłam na jakimś pniu, płacząc najciszej jak się da i nasłuchując dźwięków nocnego życia lasu.

Evie miała dość Nudy panującej w zamku, osoby nagle stały się jakieś takie nudne i nie interesujące, jakby ktoś od tak zabrał im tożsamości. Szybko się wykradła z pokoju wspólnego swojego domu, nie chciała dalej być w tymi nudziarzami. Musiała szybko znaleźć jakiejś miejsce gdzie będzie mogła posiedzieć w spokoju. Błonia nie ponieważ za dużo ludzi, boisko też odpada. Nagle przyszła taka niecna myśl, a gdyby zwiedzić zakazany las. O to był bardzo pomysł i zamierzała go zrealizować. Poszła w stronę zakazanego lasu rozglądając się czy nikt jej nie śledzi. Była już na jego granicy i wzięła głęboki oddech po czym powolnym krokiem ruszyła między drzewa miejsca w którym nie powinna być. To dodawało jej takiej adrenaliny i takiej ekscytacji. Teraz tylko nie wpaść na nikogo kto by mógł jej dać szlaban

Przechadzałam się po zakazanym lesie znudzona. Potrzebowałam jakoś się zrelaksować, a cóż, jako że miałam inne upodobania niż większość, ten las dawał mi uczucie spokoju, rozluźnienie. Szłam powolnym krokiem, wsłuchując się w otoczenie z uśmiechem. Kątem oka zauważyłam między drzewami rude włosy. Już pierwsza, której dam szlaban... Odwróciłam się w tamtą stronę, po kilku krokach zobaczyłam swoją podopieczną. - Więc co panno Lodbrok? Widzę, że ktoś tu szuka szlabanu - westchnęłam i oparłam się o drzewo, zakładając ręce na wysokości piersi

Evie szła spokojnie nie spodziewając się niczego, nagle usłyszała głos który zdążyła poznać. Niech to szlag ze wszystkich osób musiała się trafić akurat jej opiekunka. Mogła by teraz zakląć na głos w kilku językach ale to by tylko pogorszyło cała sprawę. Powoli się odwróciła uśmiechając się przy tym delikatnie. Trzeba zrobić dobrą minę do złej gry
- Nie akurat szukałam jakiś ciekawych stworzeń, szlaban wogóle nie było w planach- powiedziała wzruszając ramionami jakby to było coś normalnego.

- Ciekawych zwierząt? Wątpię, byś mogła znaleźć takie. Bardziej możesz Ty być dla nich ciekawym stworzeniem, zwłaszcza pod względem smaku - westchnęłam i zmierzyłam ją spojrzeniem.

-Och szczerze wątpię ponieważ mogę być ciężkostrawna. Jeszcze miały jakąś zgagę czy inne wrzody na żołądku, wolałabym im to darować- powiedziała ze spokojem patrząc na Isobel, uśmiechając się delikatnie

- Możliwe, ale nie powinnaś tu być dla własnego bezpieczeństwa, zrozumiano? - przewróciłam oczami.

No niech pani będzie, jednak nie gwarantuje że nie przyjdę tutaj ponownie- powiedziała z uśmiechem opierając sie o jakieś drzewo obok niej

- Naprawdę nie ma lepszych miejsc niż to? - uniosłam pytająco brew.

-Tutaj jest najlepiej poza tym nie ma tutaj ludzi. No dobra teraz jest pani- powiedziała z uśmiechem wkładając dłonie do kieszeni

- A co jest takiego złego w ludziach? - zmarszczyłam brwi.

-Akurat dzisiaj nie mam ochoty przebywać w ich towarzystwie. Są dni kiedy natura jest lepszym towarzyszem niż człowiek- powiedziała jakby to było oczywiste niczym słońce

- Owszem, ale jest przecież łąka, błonia, dziedziniec pod Wieżą Zegarową... Tam też jest natura. Albo chociażby jezioro - odpowiedziałam i westchnęłam.

-Jednak nadal są tam ludzie - powiedziała obojętnym tonem -Dalej tak to będziemy ciągnąc do czasu aż pani mnie przekona jakim złym miejscem jest zakazany las

- Wiesz... Nie ma co przekonywać... - dyskretnie machnęłam różdżką za swoimi plecami, z naprzeciwka zza drzew wyłoniły się trzy inferiusy. Ukrywałam fakt, że pod moją kontrolą. - Teraz możesz się przekonać sama - mruknęłam.

Spojrzała na inferiusy a później na kobietę. Naprawdę myślała że się nie domyśli kto je przyzwał. No niech jej będzie, uda głupią lalkę która nie wie. Wyjęła różdżkę i spojrzała na stwory-Lacarnum Inflamari- powiedziała i podpaliła stworzenia.

- Eh - westchnęłam. - Większość osób ucieka widząc inferiusy, nie zachowują zimnej krwi - odpowiedziałam chowając różdżkę. Spojrzałam na wielkiego węża przed nami owijającego się wokół drzewa, z nim akurat już nic wspólnego nie miałam. - Spędziłam kiedyś noc w Zakazanym Lesie, więc nie myśl, że tak po prostu mówię, że jest tu niebezpiecznie.

-Jak widać nie jestem "większością"- powiedziała ze spokojem także chowając swoją różdżkę. Nie przeraził ją wąż ale przyglądała mu się z zainteresowaniem - Wierzę pani wierzę, jednak powinna pani wiedzieć jak to jest. Można mówić, suszyć głowę i temu podobne, ale do czasu aż dana osoba nie przekona się na własnej skórze może tylko potakiwać. Albo tylko ja tam mam- powiedziała wzruszając ramionami.

- Bez całej dziesiątki inferiusów nie zmrużyłabym tu oka - mruknęłam w odpowiedzi i obejrzałam uważnie leżące na ziemi drzewo. Gdy się upewniłam, że niczego dookoła niego nie ma, usiadłam na nim.

-Zapewne były by bardzo pobudzające szczególnie w takim miejscu- powiedziała z uśmiechem nadal stając oparta o drzewo i patrzyła na swoją opiekunkę.

- Pobudzające? Co masz na myśli? - zmarszczyłam brwi i spojrzałam na rudowłosą.

-Tak jak niektórzy mają po dużej ilości kofeiny. Czyli nie możesz spać i rozsadza cię energia. Chociaż chyba te stworzenia aż tak nie działają- powiedziała wzruszając ramionami

- Nie, nie działają tak - odpowiedziałam i się podniosłam z kłody. - Wracamy do zamku.

No dobrze pani profesor- powiedziała prostując sie. - Pewnie nie mam co liczyć że szlabanu nie dostanę - powiedziała ze spokojem

- Przemyślę to. Przyjdź dziś wieczorem do mnie do pokoju, to Ci powiem czy go dostałaś, dobrze? - spojrzałam na nią uważnie.

-Dobrze pani profesor, jakieś wskazówki jak do pani trafić?- spytała ją z uśmiechem i oparła dłoń na biodrze

- Szóste piętro, nietoperz namalowany na górnej części drzwi - odpowiedziałam i minęłam ją idąc ku wyjściu.
NP: Pokój Isobel

-Dobrze pani profesor-powiedziała dziewczyna i poszła chwile po niej
Z/t