Zakazany las

- Obrażasz mnie, wiec ja jestem na ciebie obrażony - mruknąłem - mam tz. "focha" na ciebie - odparłem
- Jestem obrażony, więc to ja pójdę - stwierdziłem i podniosłem się z ziemi, otrzepując, całe ciało z liści.

— Ja po prostu cie prowokuje bo to kocham. — powiedziałam wzdychając.
— Nie idziesz. — gdy się otrzepał i wyprostował, wskoczyłam mu w ramiona, obejmując rękoma za szyje i oplatajac nogami w pasie tym samym uczepiajac się jak małpka.

- Nie lubię, gdy to robisz - mruknąłem, a gdy na mnie wskoczyła odruchowo złapałem ją za uda
- Myślałem, że idę sam, a nie z tobą - stwierdziłem i lekko się usmiechnąłem

— Wiec juz nie bede. — powiedziałam lekko się krzywiąc.
— A widzisz... Niespodzianka!

- To gdzie idziemy? - spytałem i zacząłem się rozglądać
- Tak w ogóle, skarbie, gdzie jest Magnus? - zapytałem patrząc w bok

— A gdzie tylko chcesz..— powiedziałam.
— Mag... cholera..— rzuciłam rozglądając się. Za plecami chłopaka na drzewie zobaczyłam żółte ślepia.
— Ni Chodz.— powiedziałam do kota i dodałam do Tylera nim kot wskoczył mu na plecy, następnie wciskając się miedzy nas. — Uwazaj..

- Super mam żonę i dziecko - zaśmiałem się
- No to w głąb lasu - mruknąłem i trzymając brunetkę pod udami szedłem przed siebie.

— Brakuje ci tylko kochanki..— powiedziałam łapiąc go mocniej za szyje.
— Dlaczego w głąb lasu? Co będziemy tam robic?

- No właśnie nie brakuje - usmiechnąłem się
- Nie wiem, a co się robi w lesie? - spytałem - możemy wyjść na błonia jak chcesz, albo nad jezioro albo też nad łąkę - powiedziałem stając w miejscu

— Chce tam gdzie ty. – powiedziałam wciągając policzki do srodka i robiąc "rybkę" z ust.
Zatrzepotalam rzęsami wesoło podskakując na biodrach chłopaka.

- Skoro cię trzymam to będziesz tan gdzie ja - zaśmiałem się
- Nie skacz, to nie trampolina - dodałem ze śmiechem
- To gdzie idziemy? - spytałem

Przestałam skakać robiąc mine zbitego psa.
— Nigdzie...— mruknelam niezadowolona.
— Jestes drętwy.

Stanąłem w miejscu
- Odłożyć cię na ziemie? - spytałem, patrząc na nią

— Prosze bardzo. — warknelam wczepiajac się w niego tak zeby nie miał szans się mnie pozbyć.
Pocałowałam go krótko w usta.
— Nadal nie wierze ze myślałeś ze się w tobie zakochałam

- A ja nie wierze, że pozwoliłaś mi tak myśleć - warknąłem
- Jestem zły w cholerę - dodałem

— Dlaczego jestes zły?— zapytałam.
— Przeciez cieszysz się ze to nieprawda...— dodałam. Prawda nieprawda...
— Wiec o co chodzi?

- Bo cały czas mnie podpuszczasz - mruknąłem - a jak nagle byś powiedziała, że jesteś we mnie zakochana to bym się zaśmiałem, myśląc że to kolejny żart

— I dobrze. — powiedziałam. Bardzo dobrze. Przyznałam się? Przyznałam. A ze potem obróciłam w zart to inna sprawa...

- Połóż Magnusa na mojej szyi - mruknąłem, ponieważ miałem genialny plan.
- Niby dlaczego dobrze? - spytałem

— Dlaczego?— zapytałam ale zrobiłam to. Grubas jakimś cudem zawinął się na jego ramieniu i wrócił do spania.
– Po prostu. — odparlam.

Gdy poczułem miękkie futerko na szyi od razu przekręciłem dziewczynę, tak że widziałem jej twarz bez obracania się
- Po to - mruknąłem
- A co jeśli się zakochasz? - spytałem - To chyba nie będzie dla nas dobra relacja, ta jaka jest - dodałem

— Dlaczego? — zapytałam.
— Dlaczego w ogole zakładasz ze się zakocham?— dopytalam.
— Dla ciebie to nadal byłaby dobra relacja

- Nieee - mruknąłem - nie jestem potworem - odparłem
- Nie wiem, takie mam przeczucie - stwierdziłem - a ono nigdy mnie nie myli - dodałem

— Nie jestes. Wiem. — powiedziałam.
— Ale juz ci mowilam ze trwałabym w tym byleby cie nie stracić. O ile bym się w tobie zakochała co jest tak samo "możliwe" jak nasze małżeństwo i dzieci..

- Nie straciłabyś mnie - powiedziałem patrząc na nią
- Skoro składasz mi taką propozycję, to może kiedyś się skusze - dodałem

— Straciłabym. Nie pamiętasz co powiedziałeś?— zapytałam unoszac brew.
—"Nie chce tego kończyć". Tak powiedziałeś. Ale to nic. Przeciez nie moge mieć pretensji czy cos. To była twoja naturalna reakcja.

- Dokładnie o to mi chodziło - mruknąłem - Nie chciałem kończyć, bo to by oznaczało, że już nigdy nie będę cię ruchać - powiedziałem, patrząc jej w oczy - a nie wiem czy bym wytrzymał, skoro masz takie ciało - odpowiedziałem, całując ją w szyje
- Ale nie straciłabyś - powtórzyłem

— Straciłabym... Oboje o tym wiemy skarbie...— powiedziałam bez cienia emocji.
— Nie rozumiem dlaczego sadzisz ze to byłby koniec..— powiedziałam.

- Teraz jak mnie tak nazywasz, stwierdzał iż facet, który będzie twoim chłopakiem będzie miał szczęście - powiedziałem i pocałowałowałem ją
- Bo nie mógłbym tego robić - mruknąłem miedzy pocałunkami

— Co? Dlaczego?— zapytałam znow, nim nnie pocałował.
— No... Ale... Dlaczego?— dopytalam miedzy jego pocałunkami.
— Powiedz mi

- Normalnie - odparłem - Nie mógłbym cię pieprzyć wiedząc, że darzysz mnie takimi uczuciami - stwierdziłem

— No ale dlaczego? Przeciez to jeszcze lepiejzz— mruknelam.
— Nie rozumiem zupełnie...

- Dlaczego lepiej ? - spytałem - wtedy jeszcze bardziej byś się zatracała w tej więzi - mruknąłem

— Ale to JA. nie TY. Wiec o co ci chodzi? — zapytałam.
— To moj problem. Nie Twoj. A ja nie pozwoliłabym ci mnie zostawic..

- Skoro jesteś ze mną to byłby to tez mój problem - stwierdziłem
- Nie chce cię ranić - mruknąłem ciszej i postawiłem ją na ziemi, w razie gdyby chciała odejść ode mnie.

— Jestem z toba...? Teoretycznie. — odparlam. Nie byłam zadowolona gdy mnie odstawił.
— Mhm..— Steknelam wyciągając do niego rece i stając na palcach.
— Nie jestem ciężka... Jak chcesz to przestane jeść..

Ze śmiechem schyliłem się i ponownie ją podniosłem, chwytając tym razem za jej tyłek.
- Nie, nie jesteś ciężka - mruknąłem - Będziesz jadła tak jak teraz - stwierdziłem. Położyłem swój podbródek na jej obojczyku i westchnąłem
- Dlaczego jest mi z tobą tak dobrze? - spytałem retorycznie.

Uśmiechnelam się zadowolona gdy mnie podniosl. Nawet jego dłonie na pośladkach mi pasowały.
— Nie wiem... ale tak jest i po prostu korzystaj...

- Cały czas to robie - stwierdziłem ,całując jej szyję - wcześniej, teraz i będę to robił później - mruknąłem, cały czas mając schowaną twarz w zgłębianiu jej szyi.

— Pamiętaj tylko o tym...— powiedziałam cicho.
— Teraz jestes zupełnie inny niz kilka dni wcześniej kiedy cie poznałam... Lubie cie takiego

- A jaki byłem wcześniej? - spytałem, patrząc jej w oczy i uśmiechając się
- Ja nie zauważyłem różnicy - mruknąłem, cały czas uśmiechnięty

—Byłeś taki... Zdystansowany... Bapraede czułam się jak szlauf...— powiedziałam.
— Teraz czuje... Ze mnie lubisz. Tak jak koleżankę chociaz

- Chociaż? - powtórzyłem jej ostatnie słowo
- Może dlatego, że nie byłem pewien czy zostaniesz na więcej niż jedną noc - stwierdziłem - a teraz jest inaczej - mruknąłem

— A teraz jestes pewien?— zapytałam odsuwając się lekko by spojrzeć mu w oczy.
— Ze nie zwieje?

- Nie, nie jestem pewien, ale nie zwiałaś po pierwszym razie - stwierdziłem - nie przeraziłaś się tego iż pragnę tylko seksu, więc teżInaczej na ciebie patrzę - wytłumaczyłem - ale nigdy nie traktowałem cię jak szlauf - dodałem