Skrzydło szpitalne

— Czyli... Chodzi tylko o pożądanie? Tak?— zapytałam.
— Tak. Odkąd jestes w Hogwarcie... duzo ich było? I... Ile byłeś z jakas najdłużej?

- Nie, nie tylko - odparłem
- Do Hogwartu uczęszczam od niedawna - mruknąłem - Dużo razy zmieniałem szkołę- dodałem

— Pytam... Pytam ile ich miałeś odkąd jestes w Hogwarcie. I z ktora byłeś najdłużej. — zapytałam.
— Wiec o co jeszcze chodzi?

- Były dwie - odparłem spokojnie
- A najdłużej nie byłem, a jestem z Tobą - mruknąłem w odpowiedzi na jej pytanie.

— Dlaczego? Nudziły ci się az tak szybko? — zapytałam. — Czy az tak ci mnie zal ze jestes przy mnie zebym czegoś nie zrobiła i nie chcesz mnie mieć na sumieniu? Przeciez nic sobie nie zrobie. Lubie zycie.

- Tak, w sumie to tak - odparłem - nudziły mi się bardzo szybko -wyjaśniłem
- Nie, nie jestem przy Tobie dlatego. Gdybyś chciała to byś to zrobiła, a ja nie miałbym na to żadnego wpływu - mruknąłem
- Dlaczego tak bardzo chcesz wiedzieć to wszystko?

— A ty nie chciałbys?— zapytałam.
— Chce z toba normalnie i szczerze rozmawiać. Bez głupich kłamstewek.

- Przecież i tak mówię Ci wszystko jak na kazaniu - odparłem ze śmiechem
- Chcesz to pytaj, zazwyczaj ci odpowiem - mruknąłem
- Ale teraz ja mam do siebie pytanie. Jesteś 100% hetero czy nie - spytałem unosząc brwi

Zmarszczyłam brew patrzac na niego.
— A masz jakies wątpliwości? — zapytałam. — Nie. Wiesz co. Jestem homo a z toba jestem bo masz ładne cycki. — zatrzepotalam rzęsami.
— Skad to pytanie w ogole?

- Nie musisz być homo, ale wiesz bi to też orientacja. dodałem z uśmiechem
-Tak z ciekawości - wyjaśniłem.

— Masz jeszcze jakies ciekawe pytania?— zapytałam. — To moze byc twoja jedyna szansa. — odparlam unoszac dlon i kładąc mu ja na policzku.

- Jeszcze tylko jedno - odparłem, uśmiechając się, czując jej dotyk na sobie
- Próbowałaś robić coś takiego z kobietą? - spytałem wyczekując odpowiedzi.

— A co? Planujemy trójkąt i jeszcze o tym nie wiem.— zapytałam.
— Nie. Nie próbowałam. Ale chyba nie przeszkadzałoby mi to.

- Niczego nie planujemy - odparłem - po prostu lubię pytać - mruknąłem.
- Ja już skończyłem i widzę, że ty też - odparłem, śmiejąc się.
- Właśnie to w Tobie cenię, otwartość - dodałem

Otworzyłam usta zeby cos powiedziec ale po krótkim namyśle zrezygnowałam.
— Kocham cie, Tyler Rhodes. — powiedziałam po chińsku wiedząc ze i tak nie zrozumie. Zabrałam dlon.

- Co tym razem źle zrobiłem? - spytałem, gdy zabrała dłoń
- Wiesz, że nie lubię niewiedzieć co do mnie mówisz - odparłem - jedyne co zrozumiałem to swoje imię - mruknąłem niezadowolony.

— Nic. Dlaczego myślisz ze cos zrobiłeś?— zapytałam.
— Powiedziałam ze śmierdzisz. — uśmiechnelam się szeroko.

- Bo na to wygląda - odparłem
- Skarbie, za dobrze Cię znam i wcale tak nie powiedziałaś - powiedziałem całując ją w czoło - skoro powiedziałaś to po chińsku, to oznacza że nie chcesz bym znał treść - odparłem
- Niedługo nauczę się chińskiego - odparłem

— Nie nauczysz. – parsknelam. Za duzo pracy by hot o kosztowało. No i czasu.
Popatrzyłam na niego i powtorzylam wyznanie po koreańsku. Moim zdaniem brzmiało lepiej niz po angielsku.
— I nie zrobiłeś nic złego.

Gdy powtórzyła swoje słowa w jezyku którym znam, zmiękłem.
- Rian Shin, skarbie, ty nawet nie wiesz jak mnie to boli - odparłem - to że zakochałaś się w takim dupku jak ja - mruknąłem
- Zawsze robię coś źle, przez wzgląd także na to, mkezzkam sam - dodałem

— Przepraszam. — powiedziałam. — Gdybym mogła cofnąć czas, zakochałabym się w tobie po raz kolejny... I kolejny...— powiedziałam.
— Mieszkasz sam bo nie ma sensu mieszkac z kims kto potrzebny jest tylko na noc i to maksymalnie na tydzień.

- Dlaczego Rian? - spytałem - To nie jest normalne, poza tym że jestem przystojny, nie mam w sobie nic niezwykłego - odparłem - Po co miałabyś się zakochać kolejny raz we mnie? - spytałem zdziwiony
- Chodziło mi raczej o współlokatora - odparłem - ale mam zbyt piękne mieszkanie - wyjaśniłem.

— To jest normalne. Masz w sobie duzo niezwykłych rzeczy. One cie tworzą. Poza tym... Chciałam ci przypomnieć ze zakochałam się w tobie nie znając praktycznie... Wiec mysle ze w moim przypadku nie chodzi tu o "cos". — powiedziałam szczerze.
— Tu nie ma "po co". Bo ja nie zakochałam sie w tobie nie wiem.... dlatego ze... załóżmy ze jestes obrzydliwie bogaty... Nie zakochałam się z tego powodu.. albo ze jestes świetnie zbudowany... Nie po cos..— odparlam. — Po prostu cie kocham. I bez względu na to czy tego chcesz czy nie... Nie zmienię tego.

Patrzyłem na nią z szeroko otwartymi oczami
- Rian jesteś pewna, że mnie kochasz, a nie jesteś pp prostu zauroczona we mnie? - spytałem
- Wytłumacz mi jedno. Dlaczego nie chciałabyś tego zmienić skoro nic ode mnie nie dostajesz - mruknąłem

— A ty jestes pewien ze masz penisa?— zapytałam.
— Bo ja wiedziałam ze nic nie dostane. To znaczy.. ze nie dostane tego samego. Ale dostaje od ciebie bardzo duzo.

- Dobra zrozumiałem aluzje - mruknąłem
- Nie Rian nie oszukuj chociaż samej siebie, nie dostajesz - odparłem - ale nic z tym nie zrobię

— Dostaje. Dostaje to ze moge byc przy tobie... Ze mnie dotykasz... Dajesz mi przyjemność w lozku... Spisz ze mna nawet jesli tego nie lubisz... Duzo dostaje.

- Skarbie, to jest nic - odparłem - to dla mnie przyjemność np. dotykanie cię - mruknąłem, przejeżdżając kciukiem po jej policzku.
- Jednak najbardziej martwi mnie twój stan - mruknąłem - jesteś taka słaba, chudziutka i drobniutka - dodałem - Naprawdę boję się o ciebie

– Dla mnie to duzo. Dostosowywuje wymagania do osoby...— odparlam.
— Nic mi nie bedzie. Grunt ze cycki sa. — zasmialam sie.
— Szczerze... To tez sie tego nie spodziewałam... Ze przez kilka dni tak się stanie...

- Żebra też są - odpowiedziałem z sarkazmem
- Rian, zacznij dbać o siebie, bo jesteś za chuda - odparłem - za chuda dla mnie. Wiesz jaką mam siłę i czasami nie umiem jej opanować - dodałem

— To nic. Przeciez nic mi nie jest. — powiedziałam.
— Nie jestem taka chuda jak ty to mówisz. Duzo mi brakuje do ideału. — dodałam. — Organizm jest tylko osłabiony i przez to wyglądam gorzej

- Teraz to na pewno daleko ci od ideału - odparłem zły - Ale jak normalnie jesz, masz siłę, to wiesz...- powiedziałem poruszając brwiami
- Właśnie mówiłaś coś o piersiach, to powiem ci, że przez to, że schudłaś one ci zmalały - stwierdziłem

— Nie zmalały... Moze troche. Ale nadal sa jędrne...— powiedziałam wykonując taniec brwiami.
— Nie wolisz mnie takiej?

- Jakiej? - spytałem
- Bladej, ledwo się poruszającej, chudej jak szkielet, karmiona kroplówką, słabej, nieporadnej, zbyt słabej by podnieść się o własnych siłach? - zapytałem
- Nie Rian nie wolę - odparłem

Mimo ze mowil prawdę, to bolało.
— To wcale nie jest tak jak ty mówisz...— powiedziałam.
— Nie wyglądam tak zle... Ale jestem szczuplejsza. — odsunęłam kołdrę i uniosłam koszulke pizamy do biustu.
– Patrz!

Popatrzyłem na jej brzuch i się skrzywiłem
- Zanim zachorowałaś chciałem byś przytyła, ale teraz - odwróciłem wzrok - może będziesz miała chociaż ładne zdjęcia - odparłem, nie patrząc na nią.
- Ale jeżeli będziesz tak wyglądać to w sumie może być zabawnie - mruknąłem, gapiąc się w sufit - Jestem pewny, że przy takiej tobie, będzie mi się łatwiej powstrzymywać od seksu - dodałem

Widzac w jaki sposób spojrzał... Zrobiło mi się naprawde zle... Opuściłam koszulke gdy odwrócił wzrok. Wow. Nie sądziłam ze kiedykolwiek tak się jeszcze poczuje. Wolałabym zeby na mnie nakrzyczał... Przykryłam sie kołdra w milczeniu. No tak. Czego ja oczekiwałam w ogole.

- Powiedz mi jedną rzecz. Liczyłaś iż będę się cieszył iż gwałtownie twoja waga zmalała? - spytałem - W takim razie przepraszam, ale możesz iść do innych osób i pochwalić się nową figurą - mruknąłem, odwracając się do niej tyłem.

Dobrze ze się odwrócił. Miałam krótka chwile dla siebie. Zagryzłam wargę by stłumić płacz i powoli rowniez odwrocilam się tyłem, zsuwając na krawedz lozka. Wycierałam wierzchem dłoni łzy które masowo spływały po policzkach. Dotknęły mnie jego słowa bardziej niz kiedykolwiek. Jedno trzeba było mu przyznać. Nie liczył się z moimi uczuciami. Żadnymi.

Gdy nie poczułem jej ciepła usiadłem na łóżku i spojrzałem w jej stronę, widziałem jak z jej oczu płyną łzy. Odkryłem z siebie kołdrę i bardziej opatuliłem Ślizgonkę pościelą.
- Mówiłem - szepnąłem i pocałowałem ją w policzek, następnie zszedłem z jej łóżka i zacząłem zawiązywać buty.

Nie drgnelam nawet gdy mnie okrył.
— Idziesz.— powiedziałam cicho. Nie odwrocilam sie by na niego spojrzec zamiast tego wpatrywałam sie w drzwi wejściowe oddalone kawałek ode mnie.

- Mhm - mruknąłem tylko - mówiłem, że im dłużej ze mną siedzisz tym bardziej cierpisz - odparłem, kończąc zawiązywać buty.
- Jak będziesz chciała bym jutro przyszedł, to wezwij moją sowę, wystarczy, że napiszesz moje imię na kartce, a ona przyleci - mruknąłem wstając
- Dobranoc Rian - powiedziałem i po cichu wyszedłem ze skrzydła

Next > Dormitorium Puchonów

— Nie idz...— powiedziałam cicho ale chyba za cicho bo chłopak nawet się nie odwrócił. Ostatnie co widziałam to jego plecy.
Rozpłakałam się jeszcze bardziej. Nie chciałam zostac tu sama.
Płakałam dopoki nie nie zasnelam ze zmęczenia. Było po drugiej nocy gdy to zrobiłam.




Następnego dnia obudziłam się lekko obolała. Znow byłam przypieta pod kroplówkę. Ale nawet nie chciało mi się jej odpinac. Anastasia powiedziała ze gdy rano wyszła zastała mnie nieprzytomna, leżąca na podłodze. Stad siniak na przedramieniu i biodrze.
Dostałam śniadanie. Patrzyłam na tace spoczywającą na moich kolanach i zastanawialam się czy zjeść. Po Tylera na pewno nie pośle... Nie bede mu dupy zawracać.
W koncu powoli podniosłam widelec i wbiłam go w pieczona kiełbaskę. W głowie ciagle brzęczały mi słowa chłopaka. Okropne.

Wieczorem, około 19 musiałem zjawic sie w Skrzydle Szpitalnym z powodu bólu brzucha. Dosyć mocnego bólu brzucha - inaczej nie zjawiałbym się w skrzydle. Na szczęście tak jak tego oczekiwałem, pielęgniarka szybko się tym zajęła. Kazała mi tylko posiedzieć chwile jeszcze po czym poszła do dziewczyny siędzącej smętnie na łóżku. z tego co słyszłem kobieta próbowała ją namówić do tego by zjadła coś więcej niż tylko serek topiony i kawałem tosta, jednak ta mała odmawiała. Postanowiłem podejść do niej i porozmawiać sobie z nią, gdy w końcu Lankford sobie poszła.
- Cześc. - przywitałem się. - Jestem Woo Bin. - powiedziałem siadając na krześle przy łóżku. Dziewczyna zawahała się jakby na moment po czym również się przedstawiła.
- Skąd jesteś?- zapytałem słysząc jej imie i nazwisko. Towarzyszyło mi nieodparte wrażenie że gdzieś ją widziałem. Później okazało się gdzie.Nie, nie w pornolu..

Zjadłam śniadanie. Prawie całe. Obiadu juz nie ruszyłam ale za to zjadłam troche kolacji.
Czas miedzy posiłkami przesypialam. Po kolacji miałam zrobic to samo ale ktos mi przerwał. Chłopak. Jak się pozniej okazało - Gryfon i Koreańczyk. Powiedzmy ze wybaczę mu to gryfonowanie bo fajnie było porozmawiać w ojczystym języku.
Był dosyc miły i ucieszył jak, tak jakby, kiedy potwierdziłam ze moze mnie skądś znać i powiedziałam mu skad mnie zna.
Rozmowa przebiegała całkiem okej. O dziwo. Przeciez to Gryfon.
Z racji tego ze mógł korzystać z towarzystwie Slizgonki zapytałam czy mógłby zanieść mnie do toalety. Tylko zanieść. Zaznaczyłam to bo z tego co zauwazylam chłopak w glowie miał tylko jedno.