Klasa zaklęć i uroków

- Dobrze, to Mimblewimble. A teraz Soo, Twoja kolej - mruknąłem poirytowany i wskazałem skinieniem głowy na biżuterię.

Eist z lekkim uśmiechem wrócił na swoje miejsce do swojej książki. Nie czytał jednak tylko patrzył jak radzą sobie inne osoby

-Ale tak przy wszystkich? ! -zapytałam wstając i podchodząc do niego. -Może wyprosimy chociaż część... -powiedziałam wyjmujac różdżkę.

Weszłam do sali jak zwykle robię to ja, czyli z rozmachem. Coś w stylu wejścia smoka.
- Witam bardzo serdecznie, panie profesorze! - powiedziałam tak donośnym tonem, jak on robił to praktycznie zawsze - Przepraszam za spóźnienie, no ale tak wyszło. 
Ładnie się uśmiechnęłam i usiadłam w wolnej ławce.

- Azazel Tokisaki, miło mi Cię poznać. Widzę, że jesteś metamorfomagiem - uśmiechnąłem się lekko do niej. - Soo, dajesz! Daaaajesz! - spojrzałem znów na puchonkę. - Ogółem widzę Cię pierwszy raz - zmarszczyłem brwi.

- Nie widzę powodu, dla którego miałbym wypraszać część. Już - wskazałem znów na szkatułkę.

- Chris! - pisnęłam i skoczyłam na puchonkę. - Psiapsi!!!

-Przestań mówić do mnie "Soo"! -powiedziałam I machnelam różdżka. Nie wiedziałam czemu ale irytowal mnie ten skrót. Kiedyś go lubiłam. . Rękaw bruneta zapalił się niebieskim płomieniem.
Wzięłam pierścień i rzuciłam zaklecie.
-Nie wiem... Chyba jest okej.

- Na brodę Merlina! Psiapsiiiii! Jak dobrze cię widzieć! - powiedziałam, gdy tuż obok mnie pojawiła się Is.

-Azazel? Bardzo ładne i oryginalne imię, a mogę ci mówić Azi? albo Az? Czy wolisz pełnym imieniem? Och co mnie zdradziło ten uśmiech czy złe spojrzenie?- spytała lekkim żartem patrząc na niego - Naprawdę? Pomyśl dobrze może mnie widziałeś tylko akurat wyglądałam inaczej, zastanów się dobrze - powiedziała z szerokim uśmiechem splatając ze sobą swoje dłonie

Patrzyłam się lekko nie ogarnięte na nauczyciela. Czej..Co my robimy. Podrapałam się po skroni, miałam małą zawieche..

- Cóż, kolor włosów Ci się zmienia - odparłem spokojnie. - Ludzie mówią mi Az, niektórzy Jezu, jeszcze inni "Ty chory pojebie". Kwestia gustu - wzruszyłem ramionami. - Chciałabyś pogadać po lekcji? W bibliotece?

- Jasna cholera - warknąłem z irytacją, machnięciem różdżki gasząc rękaw gryfona i wszedłem między ławki, złapałem Azazela i Soo za szaty i zaciągnąłem ich do drzwi wyjściowych, otworzyłem je kopniakiem i wypchnąłem uczniów przez nie. - Wynocha mi dopóki się nie ogarniecie! - zamknąłem drzwi z hukiem. - Zatem teraz kolej Willow Harrison.

Kiedy dyrektor nas wywalił zaczęłam się śmiać tak, że słychać było mnie na błoniach. Aż się popłakałam ze śmiechu.
-Hahaa pies w środku. . A ja na zewnątrz. .. Kurwa nie wytrzymam....

- oho... - westchnęłam i wróciłam na swoje krzesełko, wyszło, ze siedziałam między Evie a Chris. - Właśnie, psiapsi! Poznaj Evie, Evie, poznaj Chris.

Po chwili nauczyciel wyrzucił za drzwi dziewczyny.
-Em no, uhm.- Wstałam trzymając ten głupi kijek i drapiąc się po karku. Co mam robić, boże wolę chyba już dawną szkołę. Tam chociaż nie muszę latać w pelerynie z kijem..

-Och to zdradzieckie szumowiny a mówiłam ich zachowujcie się normalnie przy obcych ech i jak mam żyć z takimi żmijami- powiedziała udając dramatyzm i teatralnie położyła dłoń na czoło-Jeżu? o to mi się podoba będziesz takim fajnym i uroczym jeżem dla mnie- powiedziała z uśmiechem co z tego że jest przygłucha i przeinaczyła jego ksywkę- No nie wiem sprawdzę swój kalendarz, czekaj o pacz wolny termin. O czyli widzimy się w bibliotece- powiedziała z uśmiechem, jednak ich romantyczne spotkanie pospuł ten zły profesor. Pomachała za chłopakiem i skupiła się na lekcji

- No cześć - powiedziałam z szerokim uśmiechem.

Miło mi - powiedziała z uśmiechem do puchonki, chyba zaczynał z niej wychodzić człowiek czy coś podobnego.

- Willow, śmiało - wskazałem na biżuterię. - Specialis Revelio.

Uśmiechnęłam się zadowolona, że się w miarę dogadały.

O kurwa, za chwilę szkołę podpale. Podeszłam i spojrzałem na biżuterie.
-Tylko jak coś wybuchnie to nie moja wina.-Mruknęłam i machnęłam różdżką.
-Specialis Revelio..-

Naszyjnik się zabarwił na chwilę na czarno, nie pytałem póki co o nic więcej, widząc że niezbyt sobie radzi. - Dobrze, siadaj.

Podniosłam brwi do góry widząc.
-Okej.-Mruknęłam przełykając ślinę i wracając do ławki. Dobra..nic się takiego nie stało..Chodź nawet nie ogarniam, co zrobiłam ale no..

- Christine Stephens, zapraszam - spojrzałem to na puchonkę, to na biżuterię. - W tym czasie Delilah Evangelina może się szykować - spojrzałem na rudowłosą ślizgonkę.

Starałam się uspokoić.
Po dłuższej chwili udało mi się. Oparłam się o zimna ścianę i spuściłam głowę, zasłaniając się włosami. Gdyby nie to ze nie jestem wiatropylna pomyślałabym ze jestem w ciąży przez te humorki. .. ale to i tak nie byłoby usprawiedliwienie chyba... Ugh. .

- I co? Nie było tak źle - uśmiechnęłam się pokrzepiająco do Willow.

Dziewczyna spojrzała na mężczyznę spod ukosa- Starczyło by samo Delilah psorze- powiedziała i zaczęła sobie przygotowywać swoją różdżkę do swojej kolejki

- Ah, czyli Evie to skrót? - zapytałam zerkając na rudowłosego anioła. Jeju, ona była oszałamiająca... Cholerna moja słabość.

-Nawet nie ogarniam co zrobiłam i no.. Naszyjnik stał się czarny i pewnie coś zjebałam heh.-Zaśmiałam się nerwowo kręcąc głowa na boki.-Nie powinnam tu być.-Szepnąłem bardziej do siebie niż do szatynki obok..

Wstałam powoli i stanęłam obok nauczyciela.
- No to co robimy? - powiedziałam nadal się uśmiechając. Czułam się trochę jak na haju. Czy ta herbatka na pewno była tylko herbatką?

- Ale o to chodziło właśnie, Specialis Revelio służy do sprawdzania, czy przedmioty są przeklęte - odpowiedziałam Willow i ją objęłam w pasie delikatnie. - Spokojnie, przyzwyczaisz się.

- Specialis Revelio, wiesz co to za zaklęcie? - przewróciłem oczami.

-Tak to skórt od pełnych imion. Mało kto potrafi wymówić poprawnie moje imię więc Evie jest prostrze dla nich- powiedziała ze spokojem i spojrzała na drugą koleżankę

- Aaaa... Rozumiem - odparłam z delikatnym uśmiechem. - Skąd jesteś?

- Oczywiście, tylko idiota nie wie, do czego ono służy - powiedziałam pewnie - Specialis Revelio.
Delikatnie poruszyłam różdżką i obserwowałam reakcję przedmiotu.

-Ja jestem z Upssali w Szwecji nic szczególnego. A jak jest z tobą?- spytała patrząc na nią swoimi zielono-niebieskimi oczami

Otworzyłam drzwi sali i weszłam do środka.
-Już się uspokoiłam. Mogę zabrać psa? -zapytałam. Chciałam zrobić sobie wycieczkę do Londynu. Ta szkoła chyba źle na mnie działała.

- Dobrze. Czas na Delilah - spojrzałem na rudowłosą, poprawnie wymawiając jej imię. - Możesz - rzuciłem na odczepne do Soo.

- Aaaah - westchnęłam. - Ciekawe imię ogółem masz. Cóż, ja jestem z Włoch - dodałam z uśmiechem.

Wróciłam na swoje miejsce i oparłam głowę na dłoni.

Przewróciłam oczami słysząc, że jestem idiotką bo nie ogarniam tego zaklęcia.
-Nie sądzę. Mimo iż od małego jak się wściekałam...Co jest częste, to zdarzały się dziwne przypadki.-Westchnęłam cicho.-A teraz się okazuję że to normlane.-Zaśmiałam się cicho i spojrzałam deliaktnie uśmiechnięta czując że obieła mnie w pasie..

-To fajnie ale pogadamy później- powiedziała do niej z uśmiechem po czym wstała i spojrzała Jamesa- Dziękuję-powiedziała do mężczyzny i podeszła do niego z wyciągniętą różdżką przy boku- To co zostało dla mnie- spytała uśmiechając się do niego słodko

-Chodź Cong Cong. -powiedziałam do psa. Ten nie ruszył się z miejsca, jakby wiedział co planuje. -Powiedziałam chodź... Jeden dzień. -powiedziałam podchodząc do niego i kucając obok. Nie wiedziałam nigdy czemu pies jie chce tam jechać. Za każdym razem kiedy chciałam jechać do Londynu pies coś wymyślał. -Maksymalne dwa. Obiecuje. -dodałam ciagnac go za obroże. W końcu się ruszył i wyszliśmy.
next: Dormitorium Soo.

- To - wskazałem na pierścień. - Śmiało.