Wieża Astronomiczna

- Nie, Rina - powiedziałam ze łzami w oczach - Zostaw mnie. Daj mi tu powiedzieć. Jeśli chcesz mi pomóc, to idź do Azazela i powiedz mu co się dzieje. Ostatnio był w pokoju profesor Blake, która go leczyła.
Usiadłam spokojnie na podłodze, ale nadal patrzyłam w dół.

Przykleiła się do niej mocno.
-Nigdzie nie idę! - Powiedziała.

- Idziesz - powiedziałam spokojnie - Błagam, zrób to dla mnie. Przyrzekam, że nie skoczę, jeśli tylko to zrobisz.

-Nie idę! Nie dam ci skoczyć! Wezmę cię ze sobą! A po drugie on nie jest tego wart! A po trzecie każdy wiedział o Is i...sama wiesz kim. Przecież to było widać gołym okiem. -Powiedziała, ale nadal jej nie puściła.

- Rina, błagam - powiedziałam - Nie skoczę dla niego, ani przez niego. Chcę tylko, żeby poczuł się winny. Nie mam zamiaru skakać. Po prostu przyprowadź go tu.

-Dobra, pójdę. Ale później... nie powiem co ci zrobię. -Powiedziała.
Odkleiła się do niej i poszła po Aza.

NP: gdzieś w szkole

Znudziło mi się to siedzenie na wieży. Po tym krótkim czasie stwierdziłam, że to nie ma sensu. Po prostu miałam na wszystko wywalone. Zeszłam na dół i poszłam gdzie tylko mnie nogi poniosły, zapominając o Rinie i Azazelu.

NP gdzieś

Dotarłyśmy na wieżę. Na której nikogo nie było. Strzelilam facepalma i odwrocilam się do Tiny. -Rina.... ja jestem ślepa czy ... to jakiś mało śmieszny żart?

-Była tu przed chwilą! kazała mi iść po Aza, przez niego chciała skakać. Więc poszłam po niego, ale Diana powiedziała, że mam dać spokój to pobiegłam po panią. A ona se poszła, a mówiła, że będzie tu czekać.... Serio mówię!

-Rina...Właśnie pozbawilas swój dom 5 punktów. -powiedziałam. Nie lubiłam takich żartów. -Mam nadzieje że to się więcej nie powtórzy prawda?

-Hai...Jakby co idę mordować Chris...i się nie powtórzy będzie chciała skakać to niech skacze...-Mruknęła pod nosem.

-Przyprowadz ja do mnie jak ja znajdziesz. W trybie now. -powiedziałam I wróciłam do swojej klasy.

Zeszła z wieży.
NP nie wiem

W drodze na szczyt wieży śmiałam się histerycznie i płakałam jednocześnie. Masz rację Chris.. Ehh... Głupia głupia. .. Trzeba to było zrobić rok temu już.. a nie... rozmyślać się kurwa... idiotka. .. Dotarłam na wieżę. Otworzyłam drzwi i odetchnęłam świeżym powietrzem. Kurde... zajebisty dzień. .. nie ma co... Podeszłam do krawędzi i oparłam się o nią , między dwoma wystajacymi murkami. I nad czym ty się zastanawiasz. .. Usiadłam, wywieszając nogi na zewnątrz . Zerwalam z szyi naszyjnik i przyjrzałam mu się. -Pokuta co? -zasmialam sie.

Jakim ja jestem tchórzem. .. Największym jakiego znam... Że złości rzuciłam naszyjnik gdzieś przed siebie i znów się rozpłakałam. Ja tak nie mogę. .. Tchórz. .. będę tak o sobie myśleć do końca życia. ... ale trudno...  wstałam z miejsca i zbiegłam z wieży.

Next: Dormitorium

Przyszłam tu, po drodze biorąc swoją książkę po włosku, romansidło z główną bohaterką o imieniu Diana. Chciałam się jej pozbyć, więc wzięłam zamach i nią rzuciłam poza wieżę. Nie zauważyłam nawet, że spadło to na jakąś dziewczynę. Zeszłam i udałam się na błonia.

Wyszłam na wieżę po czym usiadłam za drzwiami tak, żeby nie było mnie od razu widać jak ktoś wejdzie. Zaczęłam powoli jeść tosty od czasu do czasu popijając sokiem. Kiedy już się najadłam , popatrzyłam na niebo pełne gwiazd. Siedziałam tak przez jakiś czas, nawet nie zauważyłam kiedy zasnęłam, zsuwajac się na ziemię.

Wszedłem na wieżę. Hm, jestem sam? Idealnie, ziewnąłem, chciałem gdzieś się zdrzemnąć Usiadłem przed Soo, której nie zauważyłem i się na niej położyłem momentalnie zasypiając.

Śniło mi się że coś mnie przygniata... Wręcz wydusza mi powietrze z piersi otworzyłam oczy. No tak. To faktycznie COŚ. Uniosłam się na łokciach. -A tobie to nie za wygodnie?!

Obudziłem się zaskoczony krzykiem. Tuż przy moich uszach? - Aaaaa! Bez krzyku do cholery! - oparłem się o murek. O luju, leżałem na Soo. - Lepiej się kryj, to może Cię zauważę.

-Az to nie jest zabawne. -powiedziałam. -Głupek. ..

- Wyglądam na rozbawionego? - uniosłem brew i się oparłem lepiej o ścianę - Co Ty tu robisz? Nie śpisz w dormitorium?

-Nie... Śpię tutaj.. Spałam. A ty? -zapytałam łapiąc go za koszule i podnosząc się do siadu. Również oparlam się o ścianę.

- Widzę, że dominująca - zaśmiałem się - A nic, rozmawiałem z Chris, myślałem że coś jej się stało, a ta tylko narkotyzowała się trawą... Jak tam z Carlem? - zapytałem.

-Taaak... heh... Jak ja ostatnio widziałam to to samo robiła. . -chrząknęłam. -Nie wiem... Nie widziałam go od zielarstwa a nie rozmawiałam z nim od.. wczoraj..

- Tak jak ja z Is. Ciekawe jak się czuje... - westchnąłem i znów spojrzałem w niebo. - Spokojnie, Carl się wyliże z tego.

-Wiem... To Carl... Ale przez moją głupotę może mieć problemy...-westchnęłam opierając głowę o chłopaka. -Nie chce żeby go wywalili. .. Ani mnie... Nie chce stracić mocy...

Objąłem ją przyjacielsko. - Będzie dobrze - powiedziałem.

-Jezu... Błagam. .. nie mów mi takich rzeczy bo mam ochotę za takie coś strzelić cie zakleciem. .. Wszyscy tak zawsze mówią. . -odparłam. -"Będzie dobrze " , "wszystko się ułoży " blagam... to najgorsza rzecz jaką można powiedzieć. .

- No to inaczej. Będzie tak zajebiście, jak nawet chomik Janusz nie wierzy że aż tak może być, lepiej? - spojrzałem na nią z uniesioną brwią.

-Chomik? -podnioslam glowe i spojrzałam na niego. -CHOMIK? Wyjeżdżasz do mnie z CHOMIKIEM?

- Ah... Zapomniałem. Że aż mój kot nie wierzy, że będzie tak zajebiście. Lepiej? - odpowiedziałem zakłopotany przypominając sobie jej fobię.

Cmoknelam robiąc minę do niego. -Powiedzmy ze się uratowałeś. . a... Dlaczego nie poszedles zdrzemnac się do dormitorium?

- Po prostu przyszedłem tu i stwierdziłem, że się jedynie zdrzemnę. Cóż, trawa na błoniach wciąż mokra.

-Aha... No chyba ze tak. -opuscilam głowę opierając się o niego z powrotem. -Niewygodny jesteś. ..

- Do Carla też takimi komplementami sypiesz? - zaśmiałem się, spojrzałem na niebo znów.

-Skąd wiedziałeś? -zasmialam sie. - Pieszczotliwie mówię do niego Slow Motion

Zakrztusiłem się to słysząc, teraz naprawdę mnie rozwaliła. - Fajnie ma. Swoją drogą, widziałaś dziś Isobel?

-Isobel... Dzisiaj... Tak chyba tak... W Wielkiej Sali , ale zmyłam się bo nie chciałam im przeszkadzać. .

- Im? - uniosłem brew.

-No.. jej i Nelly...Is na nią leci.-powiedziałam. -Ślepy jesteś?

- Oby się znowu nie przejechała, nie wiem czy Nelly wiesz... Ta tą - powiedziałem z przekąsem. - Ślepy? Znam się z Nelly, ale od wczoraj się z nią nie widziałem, więc żaden ślepy - przewróciłem oczami.

-Nie przejedzie... mam taką nadzieję przynajmniej... Nie chce żeby płakała. ..-powiedziałam uginajac jedna nogę i obejmując kolano rękoma. -Tak w ogóle to poczułam to.

- Poczułaś to, że obie coś poczuły? - zmarszczyłem brwi.

-Co? -odchyliłam głowę i spojrzałam na niego. -Nie.. to że przewrociles oczami.. nie rób tak bo ci to nie pasuje..