Wieża Astronomiczna

- Jak uważasz, panno przewodniczko stylu. Od kiedy zaczęłaś przejmować się w takim stopniu Isobel? - zapytałem zaskoczony. Ta dziewczyna była jedną wielką niespodzianką.

-Nikt nie powiedział że zaczęłam. ..-mruknęłam opuszczając wzrok na swoje dłonie. -Lubie twojego kota...

- Nie da się go nie lubić - powiedziałem i zagwizdałem w pewien dziwny sposób, dźwięk sam w sobie był specyficzny. Nagle na wieżę wbił mój kot i podbiegł do nas.

-Kocie! -krzyknęłam biorąc siersciucha na ręce. -Koteczku! Mizu miziu. .-potarlam policzkiem o jego małą główkę.

Zaśmiałem się widząc tu, usiadłem wygodniej, prawie leżąc.

-Może idź do dormitorium. .. Tylko zostaw kotka..-powiedziałam tulac zwierzaka który zaczął mruczec. -Ja tez cie kooocham. ...

- Pfff, nie wyganiaj mnie i nie rozporządzaj Itachim - prychnąłem rozbawiony i zamknąłem oczy.

-Nie rozporzadzam. ... Jako jeden z niewielu zwierząt mnie lubi..-zastanowiłam się. -Nie no.. w sumie tylko on na mnie nie syczy i mnie nie drapie.....

- Bo to Itachi, a nie byle jaki kot - wzruszyłem ramionami i położyłem głowę na jej nogach. - No to dobranoc.

-Śpij juz padalcu...-powiedziałam głaszcząc kota.

- Już wolałbym żmiję, ale okej - westchnąłem.

-Padalec lepiej pasuje. -powiedziałam opierając głowę o ścianę i zamykając oczy.

- Pff - prychnąłem jedynie znów, kot wskoczył mi na klatę, podrapałem go za uchem.

Skrzyżowałam ręce na piersi przechylajac głowę na bok. -Jak mnie znowu obudzisz, to zrobisz dobrze kałamarnicy.-mruknęłam.

- Nie mam takich fetyszy jak Ty, wybacz - odpowiedziałem i zacząłem udawać, że śpię.

-Masz gorsze..-powiedziałam, po chwili zasypiajac.

Zasnąłem.

Po dłuższym czasie i po mozolnym wchodzeniu po schodach trafiłem na wieżę astronomiczną. Zobaczyłem Soo i tamtego Ślizgona, co przyszedł do pokoju dwa razy- Co tu się..-powiedziałem i usiadłem na podłodze.

- Co do luja... - obudził mnie jakiś głos. O, to ten "Slow Motion". Ziewnąłem i się przeciągnąłem. - No siema.

-Ta, cześć- mruknąłem patrząc na niego niezbyt przyjaźnie.

-Tokisaki.... Mówiłam ci co ci zrobię jak mnie obudzisz. ...-powiedziałam otwierając powoli oczy. Przed sobą zobaczyłam Carla. -O, hej..-powiedziałam znów zamykając oczy. -Jak tam?

- To on Cię obudził, nie ja, bo mnie obudził - mruknąłem i wstałem. - Idę gdzieś, gdzie nikt mnie obudzi. Itachi, idziemy - powiedziałem do kota i razem z nim poszedłem do dormitorium.

-Zostaw kicie we wspólnym!  Zgarne go do siebie, dzięki!  -krzyknelam zanim zniknął. Spojrzałam na Carla. -I jak?

-Mówiła, że ja nie mam chodzić do twojego dormitorium, a ty do mojego. Jeśli chcemy, to wiesz... Niby są tu jakieś miejsca, a jak nie to na wycieczkach... Ogółem to chyba nie jest aż tak źle- powiedziałem i przysunąłem się do dziewczyny.

-Mhm...Przepraszam... Mówiłam ci ze będziesz miał przeze mnie problemy... Juz na samym początku to przewidziałam... ale ty mnie nie słuchałeś...

-Nic wielkiego... No oprócz tego, że list od rodziców wpadł mi do jeziora. Grunt, że mam ten od Judith.-uśmiechnąłem się i objąłem delikatnie dziewczynę.

-Współczuję. .. Judith to twoja siostra, dobrze pamiętam. .?-zapytałam patrząc na niego.

-Mhm... Może też będzie uczyć się w Hogwarcie, ale nie wiem czy sobie by poradziła.-powiedziałem i oparłem głowę o ramię dziewczyny.

-A dlaczego nie? Tu sobie każdy poradzi... Bo to Hogwart. ..-powiedziałam bawiąc się kosmykiem swoich włosów.

-Ale to Judith... Z nią nic nie wiadomo. A jakby ktoś ją skrzywdził... Ehh biedny- westchnąłem wpatrując się w niebo

-Kochający starszy brat, co? -zasmialam sie. -Dobrze ze ma kogoś kto zawsze stanie w jej obronie. -powiedziałam podciagajac kolana do piersi i opierając na nich łokcie.

-Oczywiście-odpowiedziałem uśmiechając się- Tęsknię za wnerwianiem jej.

-Heh... Jestem prawie pewna że ona tez...-uśmiechnęłam się opierając policzkiem o jego głowę.

-Mhhm-mruknąłem przytulając dziewczynę.

-Coś się stało -zapytałam marszczac brwi. -Miałeś mi mówić jak coś się dzieje. ..

-Zastanawiam się po prostu...- westchnąłem patrząc w niebo.-Czy po prostu nie lepiej by było, jakbym w ogóle nie pojawił w Hogwarcie i był normalny.-powiedziałem i poluzowałem krawat. Nie lubiłem go.

-To znaczy? W jakim sensie normalny? Chodzi ci o to ze gdybyś nie wiedział o Hogwarcie, magii i tak dalej?

-Dokładnie.-powiedziałem patrząc w horyzont- Byłbym prostym człowiekiem, Carlem Clawsem. Chodzącym do liceum gdzie nie byłoby magii i czarów. Nie, żebym narzekał, bo zajęcia są naprawdę świetne, ale... Tęsknię za światem mugoli. Po prostu.

-Nie poznałbyś mnie...-zaśmiałam się lekko sztucznie. -Ale w sumie... mugolskie szkoły nie są takie złe. ..Tak samo jak i cały świat mugoli..

-Wiem, wiem- powiedziałem i poprawiłem włosy.

-Mhm...- mruknęłam bez jakichkolwiek emocji.

-Wszystko okej?-zapytałem patrząc na nią troskliwie.

-No tak. A dlaczego nie? -zapytałam patrząc w niebo.

-Nie wiem-westchnąłem przymykając oczy

Wzięłam go za rękę i splotłam nasz palce. Dzisiaj eliksiry. Z nią. . Na samą myśl o tym rozbolał mnie brzuch. .. Przełknęłam ślinę. -Musimy iść na eliksiry, prawda?