Wielka Sala

-Bo to ja. Mówiłeś ze mnie kochasz i ze po usunięciu pamięci zrobisz wszystko ze tamy było razem. Dlatego. Mow. -powiedziałam.

-To, że Claws wpadł do fontanny?-powiedziałem patrząc na nią z uniesioną brwią.

-Tylko to?-zapytałam.
-Nie przeczytałeś dalej?- moze i to było dziecinne ale w tym zeszycie, kiedy mnie naszło, na marginesach wypisywałam swoje uczucia związane ze wspomnieniami. Pomiędzy kartkami były tez szkice. Szkice rożnych osob. Isobel, Aza,Chris, Charliego, nawet Carla i kilkunastu innych osob ktorych juz nie pamiętałam. Jeden najbardziej mnie zadziwiał. Nawet nie wiedziałam dlaczego go narysowałam. Dlaczego narysowałam Prestona Blue.

-Tylko to-powiedziałem patrząc na nią. Prawda była inna, widziałem wizerunek jednej osoby. Skurwiela, którego tak bardzo nienawidzę.

Wszedłem do wielkiej sali, z wrzech ogarniajniającym mnie pozytywnym humorem. Skierowałem się w stronę stołu ślizgonów, zajmując miejsce na przeciwko białowłosej.
- Działo się coś ciekawego jak mnie tutaj nie było? - zwróciłem się do nieznajomej, spoglądając w stronę Slytherinowej dwójki.

-Nie okłamuj mnie tylko. -powiedziałam siadając i opierając głowę na reku. Spojrzałam na chłopaka który dosiadł sie do nas.
-Znam go?-zerknęłam na Natha.

-Um to do mnie?-Odwróciłam się by zobaczyć czy przypadkiem ktoś za mną nie stoi. On serio mówi do mnie? Tak po prostu? Przyszedł i zaczął mówić. Uśmiechnęłam się lekko
-Nie wiem od kiedy cie nie było-zaśmiałam się oswajając z obecności kolejnej, nieznajomej mi osoby.

- No a do kogo mógłbym mówić. - uśmiechnąłem się szeroko - Też racja, dość dlugo mnie nie było. Jestem Luke. - wyciągnąłem w jej stronę rękę.

-Po co miałbym kłamać-stwierdziłem siadając na miejscu. Zerknąłem na dosiadającego się ślizgona-Ja go nie kojarzę, ale możliwe, że ciebie zna-powiedziałem przenosząc wzrok na zeszyt, a następnie na dziewczynę, która siedziała obok-Soo-zacząłem patrząc uważnie na jej twarz-Co będzie ogółem z nami?-zapytałem po dłuższej chwili milczenia.-Chcesz to kontynuować?

-Viktoria ale mówi mi Vik-Podałam mu dłoń i ją uścisnęłam.- Czy ona straciła pamięć?-zapytałam zerkając na koreankę- Bo tak w ogóle, to ja nie mam pojęcia o co tutaj chodzi-zaśmiałam się ponownie patrząc przed siebie na nowo przybyłego.

-Nie wiem. Ty powinieneś wiedzieć...-powiedziałam.
-Nie moge go sobie przypomnieć...
-Co? Z nami?-zamilklam na chwile. -A co byś chciał? Co ma miedzy nami byc? Wiesz ze sie zmieniłam? Znowu. Przez ten czas kiedy mnie nie było.
Spojrzałam na Vik.
-Tak. W zeszłym roku. Jak popytasz to dowiesz sie ze jeden z uczniów tak jakby mnie zgwałcił podczas wycieczki do Londynu. Ze względu na niego. -wskazałam długopisem na Natha. -Dyrektor usunął mi pamięć. Jednak dużo rzeczy wróciło. -uśmiechnęłam sie.

Ucałowałem wierzch jej dłoni, puszczając ją lekko.
- Gdybym tylko wiedział co dzieje się w tej szkole... - rozejrzałem się po pomieszczeniu - Tu co dzień dzieje się coś innego, nie nadążam za tym wszystkim. - wziąłem do ręki kawałek marchewki, podgryzając go co chwilę.

Spojrzałam na SooAh-Um, przepraszam nie powinnam pytać-speszyłam się, na prawdę nie powinnam, jestem głupia. Następnym razem po prostu będę siedzieć cicho, buzia na kłódkę, żeby tylko nie wyleciało z niej żadne nieodpowiednie słowo. Tak, wspaniały pomysł
-Ja będąc tu nie rozumiem zupełnie nic-zaśmiałam się cicho

-Parokrotnie się zmieniałaś-wywróciłem oczami-Jednak wciąż nie odpowiedziałaś na moje pytanie. Chcesz czy nie?-powiedziałem i oparłem łokieć o blat stołu-Chyba, że zeszyt ma odpowiedzieć za ciebie-parsknąłem.

-Spokojnie. Gdybym nie chciała to bym nie powiedziała. Oswoiłam sie z tym. -powiedziałam puszczając Vik oczko. Spojrzałam na Natha.
-Widziałeś cos wiecej prawda.-powiedziałam na wspomnienie o zeszycie.
-Sklamales.

- O, to wiele nas łączy. Dramy Hogwartu nas nie obowiązują. - wyprostowałem się, przyglądając się nowej znajomej.
Tak dawno tu nie bywałem... Tak wiele mnie ominęło...

-Um okej-odpowiedziałam dziewczynie z lekkim uśmiechem na twarzy. Odetchnęłam z ulgą i przytaknęłam chłopakowi-chyba mamy szczęście-zaśmiałam się-niezbyt lubię te dramaty-przyznaję się bez bicia, sama w paru uczestniczyłam ale wole ich unikać

-Nie wierzysz mi. Nie bój się nie widziałem tamtego twojego cyklu-parsknąłem patrząc na nią-Jedynie wpadnięcie do fontanny przez twojego byłego Gryfona. Chociaż zastanawiam się jakim cudem on tam trafił-powiedziałem śmiejąc się.

—A.. Długa historia..-machnęłam ręka.
— Chcesz znowu?-zapytałam dla pewności.
-Męczyć sie po raz kolejny?

-Dla mnie to nie było się męczenie. Bardziej najlepsze co mnie spotkało-powiedziałem z powagą wymalowaną na twarzy-A dla ciebie to było męczenie, Soo?

Zaprzeczyłam głowa.
-Ty nie. Sama dla siebie jestem męka. - powiedziałam nie patrząc na niego.

-Nie potrafię czytać w myślach. Jedynie ty wiesz jaka jesteś naprawdę. Wciąż uważam, że tak nie jest. Jesteś wyjątkowa i uczucia wciąż się nie zmieniły-powiedziałem patrząc na stół-Dobra, ewidentnie za bardzo słodzę-parsknąłem.

-Nie. Po raz pierwszy mówisz...Dobrze. -powiedziałam.
-Jesli jestes pewien to tak.

-Czyli wcześniej mówiłem źle? Dzięki SooAh Kwon- parsknąłem patrząc na nią- Jestem tego pewien-dodałem już poważnym tonem dłonią przejeżdżając po policzku dziewczyny. Aktualnie moje myśli wirowały obok dwóch słów. Nathan Collins, ogarnij się. Nie powinienem się powstrzymywać od pocałowania jej. Zachowanie jak u jakiejś niemoty. Po chwili ponownie swój wzrok przeniosłem ma twarz Soo i musnąłem jej usta. Brakowało mi tego.

-Kwon SooAh. Nadal nie przyzwyczaiłam sie do zachodniego nazewnictwa. -poprawiłam go. No przecież chora bym chodziła gdybym chociaz jednej osoby w ciagu dnia nie poprawiła.
Przymknelam oczy kiedy lekko pogładził moj policzek. Jednak szybko sie opamiętałam i otworzyłam je w momencie kiedy jego usta dotknęły moich. Niewielu rzeczy potrzeba mi by byc szczęśliwa. Jedna z nich był on. Przynajmniej tak teraz czułam. Polozylam mu dlon na piesi i odsunęłam sie lekko.
-Moze nie w Wielkiej sali co? - powiedziałam cicho.

-Okej, Kwon SooAh-mruknąłem-Przeszkadza ci przebywanie w Wielkiej Sali?-spytałem patrząc na dziewczynę z lekkim uśmiechem.

-Nie... Tego nie powiedziałam Collins. Lubie tu przebywać.-spojrzałam na niego.
-Po prostu komuś moze nie spodobać sie to ze całujemy sie akurat tutaj... Wiem jak sama kiedyś na to reagowałam. -wyjaśniłam.

-Więc, gdzie możemy pójść?- spytałem przeciągając się- Co powiesz na pokój wspólny ślizgonów?- powiedziałem. Mówiłem cokolwiek. W środku cieszyłem się z tego, że jestem obok Soo.

-Po co chcesz tam iść?-zapytałam.
-Czyżby cie wzięło?-poruszyłam sugestywnie brwiami.

-Że co proszę?- prychnąłem patrząc na dziewczynę z uniesionymi brwiami- A czemu by tam nie iść?

-No a czemu by tam iść?-odpowiedziałam pytaniem na pytanie. Patrzyłam na niego przez chwile po czym parsknelam śmiechem. Pokręciłam głowa i wstałam biorąc swoje rzeczy. Ruszyłam do wyjścia, odwracając sie jeszcze na moment aby sprawdzić czy chłopak sie ruszył. Zasmialam sie i wyszłam z Wielkiej sali.
NeXT: Pokoj wspólny Ślizgonów.

Zaraz po tym jak Soo wstała i skierowała do wyjścia postąpiłem podobnie. Przechodząc obok Vik i tamtego ślizgona jedynie rzuciłem coś w rodzaju "następnym razem pilnuj różdżki" po czym wyszedłem z sali.
NP Pokój Wspólny

Weszłam do WS od razu zastanawiając sie gdzie usiąść. Odwrocilam sie czekając na Max.

Wszedl zaraz za dziewczyna. -Gdzie siadamy Julio? -zapytal i zaczal isc w glab sali

— Nie wiem. Slytherin. — powiedziałam idąc w stronę swojego stolu.

Zanim dziewczyna zdazyla usiasc, zlapal ja za dlon i zatrzymal tym samym w miejscu. Nadal ja trzymajac uklekl, zza plecow wyciagnal dwie roze, czarna i biala po czym podarowal dziewczynie. -Czy chcialabys uczynic mi ten zaszczyt i zostac moja Julia? Innymi slowy, czy zechcialabys zostac moja dziewczyna?

— Co? Wolisz Gryff..— zaczelam kiedy zatrzymał mnie w miejscu. Patrzyłam to na niego to na róże.
— Y... Ee.. Tak!— powiedziałam biorąc kwiaty i schylając sie aby objąć go za szyje.

Nie zwracam uwagi na patrzacych uczniow, cieszyl sie z chwili. Przytulil dziewczyne i wstal tym samym lekko unoszac ja do gory. Postawil ja na ziemi i splotl ich palce.

— Wiesz ze żaden nie zrobił tego w taki sposób? — zapytałam. Spojrzałam na niego i złożyłam na jego ustach pocałunek.
— Dziękuje. — powiedziałam i pociągnęłam go do stołu Slizgonow.

Zasmial sie cicho. -to dobrze, jestem oryginalny. -usmiechnal sie i ruszyl do stolu

— Powiem ci.. Ze w każdym calu. — przyznałam kiedy usiedliśmy.
— Na co masz ochotę?— zapytałam rozglądając sie po stole. Gdzie naleśniki?!

Usmiechnal sie szeroko i usiadl obok dziewczyny. -"Zaraz dostane wpierdol" -zasmial sie pod nosem

— Co?— zastygłam trzymając dzbanek z kawa w powietrzu.
— Za co?

Zaczal nucic jakas piosenke. -"Jestem gryfonem przy stole slizgonow" -wzial budyn

Spojrzałam na niego. Parsknelam śmiechem.
— "Masz racje. Zeżrą cie żywcem" — rowniez odpowiedziałam w myślach.