Skrzydło szpitalne

- I zostawisz mnie? - spytałem, wpatrując się w nią.
Tak po prostu odejdzie, jeśli będzie musiała. A ja będę wiedział, że to wszystko przez głupiego Gryfona.

— No... Postaram sie ulokować w Hogsmeade... Zeby byc blisko. — powiedziałam zaciskajac dłonie na jego koszulce po bokach.
— Cos wymyślę...

- Ja już zadbam o to byś była jak najbliżej mnie - odparłem.
- W razie kryzysu, będę Cię zamykał w kufrze - dodałem.

— Obawiam sie ze nie pozwolą mi wejsc na teren Hogwartu...— powiedziałam.
— Spokojnie. Cos... Cos wymyślę..— dodałam coraz bardziej przerażona tym ze mogą mnie wywalić.

- Może zwalisz to jednak na mnie - odparłem
- To byłoby bardzo prawdopodobne - dodałem.
Wyciągnąłem rękę i zacząłem ją gładzić po policzku.
- Jeszcze duzo, rzeczy mamy do zrobienia w Hogwarcie - mruknąłem.
Teraz wręcz prosiłem by Anastasia się zjawiła i dowaliła nam jakąś karę.

— Aha. Genialny pomysł. Naprawde. — prychnelam.
— Któreś z nas wywala i tak... I tak i tak bylibyśmy osobno. — odparlam i zeszłam z niego szybko gdy Anastasia wparowała do gabinetu, zamyakajac drzwi i zaczela od razu "atakować" Tylera, oskarżając go o to co sie stało.

Gdy zajęłam sie Gryfonem, nadszedł czas zeby zająć sie Puchonem ktory tym razem przesadził.
— Czy ty zdajesz sobie sprawe ile punktów w regulaminie złamałeś?! Wiesz ze mozesz zostac zawieszony a nawet wylany?! Czy ty w ogole czasami myślisz Rhodes?!

Popatrzyłem na rudowłosą, która od razu wparowała do gabinetu.
- Czasami zdarza mi się myśleć - odparłem, uśmiechając się do niej.
- A ile dokładnie tych punktów złamałem? - spytałem dla jasności.

— Czy ciebie to bawi głąbie?!— krzyknęłam.
— Przynajmniej z dziewięć! — warknelam.
— No co?!— zapytałam patrzac na Slizgonke ktora próbowała cos powiedziec.

Podskoczyłam gdy Anastasia na mnie krzyknęła.
— Ale to ja...— powiedziałam.
— To nie Tyler tylko ja rzuciłam zaklęcie...

- Bawi mnie, iż to właśnie na Panią wybrali na opiekuna mojego domu - odparłem.
Gdy tylko krzyknęła na Rian, wyprostowałem się.
- Wystarczy tego, nie może Pani na nią krzyczeć - mruknąłem.
Jednak gdy Rian się odezwała mnie zamurowało. Spiąłem każdy mięsień, na to co usłyszę od Rudowłosej.

— A niby kogo?!— krzyknelam.
— Milcz. — rzuciłam do chłopaka i spojrzałam na dziewczynę.
— Że co przepraszam?— zapytałam. Gdy dziewczyna powtórzyła, spojrzałam krótko na Puchona.
— Mowi prawdę? Zreszta... Cholera... Nie było innych zaklęć?! Nie znasz innych zaklęć?' Ponoć masz magię wrodzona!

- A widzi Pani co on jej zrobił czy wskazać palcem? - spytałem, wstając z kozetki i stawając naprzeciwko nauczycielki.
- Naprawdę tak trudno zrozumieć? - spytałem.

— Tyler!— krzyknęłam na niego ciagnąc go za szlufke od spodni z tylu. Nie musiał jej tego mowic. W ogole miał o tym kurwa nie mowic!
— Wez sie troche..

Po jego słowach przyjrzałam sie dziewczynie lekko marszcząc brwi. Dopiero gdy ruszyła sie z miejsca i włosy odsłoniły twarz, zobaczyłam... dosłownie odcisk dłoni na jej policzku.
— To na pewno on?— zapytałam patrzac na Puchona.

Czując jak dziewczyna ciągnie mnie do tyłu, zamilkłem, czekając na kolejne zdarzenia.
Wiem, ze chciała bym się uciszył, ale musiałem odpowiedzieć na pytanie rudowłosej.
- A wyglądam na damskiego boksera? - spytałem z sarkazmem

— Tak. — odparlam podchodząc do dziewczyny i unoszac jej twarz lekko do góry.
— Troche ci to spuchło...— powiedziałam delikatnie dotykając policzka.
— Gdzies jeszcze ci cos zrobił? Dotykał?— zapytałam będąc najgorszej mysli.

Puściłam Tylera gdy Ruda zaczela mnie oglądać.
— Nie. — odparlam na jej pytania.
— Tylko to. — dodałam nie patrząc na Tylera na wszelki wypadek.

Popatrzyłem na rudą, która oglądała Rian. Ślizgonka jak zwykle nic nie powiedziała, bo jej duma była za duża.
- Ale nim nie jestem - powiedziałem do rudowłosej, a następnie oddaliłem się od Ślizgonki i opiekunki mojego domu.
Rian nie chciała mówić, więc ja też nie zamierzałem, ale też nie będę stał przy nich.
Podszedłem i usiadłem przy biurku pielęgniarki.

— Dam ci maść zeby ci to szybko zeszło... Bo nie wyglada to dobrze a i pewnie nic przyjemnego. — powiedziałam odsuwając sie od dziewczyny i podchodząc do dużej gablotki ktora zaczelam przeszukiwać.
— Na pewno nic wiecej ci nie zrobił? Mam wyprosić Tylera?— zapytałam.

Wstałem słysząc słowa Anastasii i podszedłem do wyjścia.
- Sam wyjdę - odparłem.
- Rian, powiedz Anastasi co Ci zrobił, najlepiej też to czego i mi nie mówiłaś - powiedziałem, patrząc Ślizgonce w oczy.
Gdy tylko powiedziałem wyszedłem z sali i usiadłem pod drzwiami.

Przytaknelam głowa na słowa Rudej i spojrzałam na Tylera ktory siedział kawałek dalej.
Slyszac jen słowa, gwałtownie na nia spojrzałam. Az mi cos strzyklo w szyi.
Następnie spojrzałam na Tylera.
— Ale Tyler...— zaczelam ale nim powiedziałam wiecej, ten juz wyszedł.
Spojrzałam ze złością na nauczycielkę ktora odwróciła sie do mnie ze słoiczkiem w dłoni.
Podciagnelam sukienkę i zdjęłam ja całkowicie, rzucając na ziemie.
— Prosze. Tu... Tu... Tu... I tu!— warknelam wskazując jej lekko fioletowe miejsca.
— Zadowolona?! Nie mogłaś sie zamknąć po prostu?! Po prostu powiedz co ze mna i tyle! Nie potrzebuje z nim kolejnych kłótni! Dzięki bardzo pani zasrana profesor!

Odwrocilam sie do dziewczyny kiedy moj podopieczny wyszedł. Lekko uniosłam brwi widzac ślady palców na jej ciele. Zauwazylam kilka małych, oprócz miejsc które wskazała. Wyglądało to tak jakby Gryfon dosłownie ją obłapiał. Podeszłam blizej i zgarnelan włosy z jej ramienia, patrzac na czerwony ślad na szyi, tuz pod uchem.
— To Tyler?— zapytałam ostrożnie, dotykając malinki. Gdy pokrecila głowa spojrzałam na nia.
— Widział to?— gdy znow zaprzeczyła zakryłam znamię włosami.
— Wiesz ze to podchodzi pod molestowanie? I mysle.... Ze w związku z tym nie ma potrzeby by stosować wobec ciebie jakies konsekwencje. — odparlam ignorując jej wcześniejszy ton i obelgi.

Czekałem niecierpliwie na jakieś wieści.
Wiedziałem, że dziewczyna ukryła przede mną więcej, bo za bardzo się denerwowałem , ale nic nie potrafiłem na to poradzić.
Jedyne co bym mógł zrobić to wykończyć Gryfona.

Przez moment milczałam. W koncu wzięłam od niej słoiczek i podziękowałam od razu przepraszając za swoje zachowanie. Poniosło mnie. Nie chciałam żreć sie juz z Tylerem o byle gowno. Zabrałam dwoją sukienkę z podłogi i wyszłam z gabinetu, zamykajac drzwi.
— Mamy problem...— powiedziałam patrzac na Tylera ktory siedział pod ściana tuz przy drzwiach.

Popatrzyłem na dziewczynę, która stała przede mną półnaga.
- Jaki? - spytałem natychmiast wstając z podłogi i przysuwając się do dziewczyny.
- Przecież muszą uwzględnić to co Ci zrobił - westchnąłem, ciągnąc za końcówki swoich włosów.

Nabrałam powietrza w płuca.
— Ja... Nie wiem co teraz bedzie... Jak ja mam ci to powiedziec...— powiedziałam przyciskając sukienkę i słoiczek do piersi i wbijając wzrok w podloge.

- Skarbie, coś wynyślimy - odparłem i pogłaskałem ją po policzku.
- Pogadam z Anastasią - dodałem i chwyciłem za klamkę od gabinetu pielęgniarki.

Złapałam go za rękę ktora polozyl na klamce.
— Zaczekaj..— powiedziałam wzdychając.
— Niestety ale bedziesz musiał sie tutaj ze mna męczyć jeszcze długi czas...— odparlam po chwili uśmiechając sie szeroko i radośnie jak nigdy.

Słysząc jej słowa uśmiechnąłem się, a następnie odwróciłem do dziewczyny.
- Rzeczywiście, beznadziejne wieści - odparłem krótko.
Jednak przy Rian trudno mi było powstrzynywać emocje. Od razu do niej podszedłem i złapałem za uda, podnosząc. Położyłem głowę w zagłębieniu jej szyi.
- Nie strasz mnie tak - powiedziałem, przejeżdżając nosem po jej obojczyku.

Przez ułamek sekundy moj usmiech lekko zbladł, jednak widzac jego usmiech, przestałam sie martwić.
— Przepraszam. Przepraszam kochanie. — powiedziałam obejmując go za szyje gdy mnie uniósł.
— Anastasia powiedziała... ze to podchodzi pod molestowanie i ze względu na to przymknie oko na zaklęcie..

Cały czas byłem w nią wtulony, wiedziałem już, że jej nie stracę, to było pewne.
- Na twoim ciele jest więcej jego znaków, prawda? -spytałem cicho.
- Dobrze, że tak postąpiła - odparłem - odsuwając się od niej.
Spojrzałem na jej perfekcyjne ciało.
- Skarbie, czy ty mnie do czegoś zachęcasz tym strojem? - spytałem.

— Ni... Tak..— powiedziałam rezygnując z oszukiwania go. I tak zauważy i tak.
– Jakim strojem?— zmarszczyłam brew.
— Buty na obcasie, majtki i na wpół poplamiony Gryfonska krwią stanik? Mózg ci sie przegrzał?

- Tak myślałem, zee jest ich więcej - odparłem.
- No właśnie dlatego trzeba zdjąć ten stanik - mruknąłem ciszej.
- A sukienka...dlaczego nie jest na Tobie? - spytałem.

— A... Bo ja zdjęłam zeby pokazać sie Anastasii...— powiedziałam probujac założyć sukienkę, będąc nadal w jego ramionach i trzymajac słoiczek.
— Przepraszam ze musisz przechodzić przez takie cos przeze mnie.

- Przez co niby? - spytałem i postawiłem ją na chwilę na ziemii, by mogła założyć sukienkę.
- Cieszę się, zer pokazałaś jej wszystko co Ci zrobił? - spytałem.

— Przez to. Ciagle problemy. — odparlam. — Ze mna. — dodałam zakładając sukienkę przez głowę i zapinając suwak z boku.
— Tak. Chyba tak...

- Najpierw problemy potem przyjemności - powiedziałem z uśmiechem przy jej uchu.
- Możemy stadr wyjść i iść albo do Ciebie, albo do mnie? - spytałem
- Wiem, że przez to co zrobił , jesteś obolała, ale chyba muszę coś z Tobą zrobić - powiedziałem z uśmiechem.
- Spokojnie naprawdę chodzi tylko o dotyk i nic więcej - dodałem szybko na wszelki wypadek.

— Tylko policzek mnie bardzo boli bo ciagle mowie... No i troche biodro. Ale tak to wiesz... Przywykłam. Ciagle sie gdzies zabijam. — zaśmiałam sie.
Popatrzyłam na niego.
— Uspokajasz mnie a nawet nic nie powiedziałam. Ty to ty. Mozesz wszystko. I jasne ze możemy stad isc..— odparlam.

- Właśnie przez to,że ja to ja, nie usłyszę od Ciebie, że coś Cię boli, bo będziesz to dusiła w sobie - mruknąłem.
- Akurat do tej twojej ślizgońskiej części nie przywykłem - zaśmiałam się cicho i pocałowałem jej usta.
- Bałem się Rian i nadal się boję - odparłem.

— Bede mowila jesli cos mnie bedzie bolała. Przynajmniej sie postaram. — odparlam.
— Czego sie boisz?— zapytałam cicho. — Nie masz juz czego sie bać. Bede przy tobie dopoki mi na to pozwolisz, bede sie trzymać daleko od Woo Bina... I jesli cos mi zrobi to ci powiem. Przyjdę na skarge.

- Nie o to mi skarbie chodzi - odparłem.
- On zawsze do Ciebie przychodzi, gdy jesteś sama, chyba wynajmę Ci bodygarda - mruknąłem cicho.
- Chodźmy do Ciebie, to się przebierzesz - powiedziałem, splatając nasze dłonie.

— Ja ciagle sie zastanawiam dlaczego akurat go mnie sie przyczepił...— odparlam. — Nie zna mnie ani ciebie... Wiec to nie moze byc forma zemsty czy czegoś innego chorego..— mruknelam.
— Okej. Ale zeby potem nie było ze nie chce przychodzić do ciebie. — ostrzegłam i scisnelam jego dlon, czym prędzej wychodząc ze skrzydła.


Next: Dorm Slizgonek

- Akurat wiem dlaczego do Ciebie się przyczepił - odparłem szybko.
Słysząc następną jej wypowiedź zaśmiałem się.
- Następnym razem pójdziemy do mnie - powiedziałem, patrząc na nasze złączone dłonie.

Next > Dormitorium Ślizgonek

Wszedłem do skrzydła, cały czas podtrzymując dziewczynę. Gdy znaleźliśmy się przy jednym ze szpitalnych łóżek, posadziłem ją na nim.