Skrzydło szpitalne

– Watpie. — przytaknelam.
— Nie to nie... bede sobie leżeć sama...
chodź Magnus...— powiedziałam a kot natychmiast wskoczył mi na brzuch.

- Poczekaj kilka dni a sama się przekonasz - stwierdziłem i gdy tylko kot skoczył na pościel, wyprostowałem się
- Może zostawię was samych gołąbeczki - mruknąłem z uśmiechem

— Znowu kilka dni...— mruknelam pod nosem.
— Nie. Mozesz patrzeć. — powiedziałam i uniosłam kota, stykając się z nim nosem i drapiąc go grzbiecie. Kociak zaczął mruczeć i przymykać ślepia.

- Aż wyzdrowiejesz - odparłem uśmiechając się do niej. Spojrzałem na kota i stwierdziłem że mu też się należy chwila z Rian
- Mówię poważnie, mu też się należy chwila z Tobą - stwierdziłem, spoglądając na ich oboje.

— Daj spokoj. — powiedziałam odkladajac kota na bok. Ten wślizgnął sie pod kołdrę i zawinął w kłębek przy moim boku.
— To kot. To po pierwsze. A po drugie..Ma mnie codziennie. Miał zawsze przez tyle lat.. Bez presady. Nie olewam go przeciez

- To kot - powtórzyłem za nią - po pierwsze zazdrosny o swoją Panią. A po drugie miał Cię przez cały czas, a teraz już tak nie jest - mruknąłem, siadając na krześle przy łóżku.

— Bo jego Pani chce mieć kogos wiecej niz tylko kota...— powiedziałam przekrecajac się na bok, przodem do chłopaka. I chce byc z tym kims bez przerwy

- Uwierz mi masz - odparłem - i praktycznie nie ma momentu w którym nie ma Cię przy mnie - stwierdziłem, pochylając się i skadając na jej pełnych wargach pocałunek.

— Bo ci się naprzykrzam...— mruknelam nim jego usta spoczęły na moich. Byłam uzależniona od tego chłopaka. To się stawało coraz bardziej niebezpieczne.

Po jej słowach szybko oderwałem się od niej, cały czas patrząc na nią.
- Dobrze wiesz, że tak nie jest - mruknąłem
- Oboje wiemy czego chcemy i myślę, że jeśli któreś z nas nie chciałoby towarzystwa drugiej osoby, to by o tym powiedziało - stwierdziłem

— Wiesz czego chcesz?— zapytałam cicho. — Jestes pewien ze naprawde wiesz?— wyciagnelam dlon i delikatnie polozylam ja na jego zdrowym policzku, głaszcząc go kciukiem.

Gdy położyła dłoń na moim policzku przymknąłem lekko oczy i uśmiechnąłem się do dziewczyny
- Tak jestem pewien, czego chcę - odparłem, otwierając oczy
- A ty wiesz czego chcesz? - spytałem

— Czego chcesz?— zapytałam nim postanowiłam odpowiedziec mu na pytanie.
— Powiesz mi czego chcesz?

- W tym momencie? - spytałem, lecz widząc jak dziewczyna przytakuje, szybko odparłem
- Ciebie, to chyba jasne, dokładnie tego byś stąd wyszła - mruknąłem
- Odpiwiesz mi teraz? - spytałem nawiązując do poprzedniego pytania

— Tak. Wiem czego chce. — powiedziałam. —
zawsze wiem czego chce.— dodałam.
— Ale nie pytaj czego. To zabiorę ze sobą do grobu. — puściłam mu oczko i powoli zabrałam rękę.

- Zakładam, że i tak jest to związane ze mną i twoimi uczyciami do mnie - mrugnąłem okiem i zaśmiałem się - ale możesz zabrać swoją tajemnicę do grobu - dodałem

— Zabiorę. — powiedziałam nie przyznając mu racji.
Usiadłam prosto i wzięłam go za rękę.
— Chce juz stad wyjsc...

- Wiem - odparłem - ale jeszcze musisz tu posiedzieć, wiesz o tym dobrze - mruknąłem
- Zabrałbym Cię nawet teraz, ale boję się że mogę Ci tym zaszkodzić - dodałem

— Wiem... Wiem to..— jeknelam. Wtedy przypomniałam sobie o czyms. Puściłam jego rękę i i chwyciłam fiolki ze stolika.
— Miałam to wypić jak zjem. — powiedziałam i otworzyłam pierwsza fiolkę, niuchajac zawartość.

- A wiesz chociaż na co są? - spytam, widząc jak dziewczyna wącha zawartość fiolki.
- Ale skoro rudowłosa ci kazała to lepiej byś to zrobiła - dodałem po chwili.

— Nie. I nie obchodzi mnie to. — powiedziałam i wypiłam zawartość fiołki, następnie robiąc to samo z druga. Odłożyłam puste buteleczki na stolik.
— Nie sadzisz ze jest troche dziwna?

- Wiesz...- zawahałem się - nie uważasz iż w tej szkole nie ma normalnych ludzi? - spytałem
- Dlaczego uważasz że jest dziwna? - zapytałem ściszając głos.

— Ja jestem normalna. — powiedziałam.
— Wiesziala ze wczoraj wyszłam... I powiedziała zebym dała sobie spokoj z dieta...Ona wie wszystko..

- Jak najbardziej normalna - zaśmiałem się
- No widzisz mądra kobieta - mruknąłem - Pewnie obudziła się w nocy by sprawdzić twój stan, a Ciebie w łóżku nie było. A o diecie mogłabym wiedzieć przez to że twój organizm na pewno jest osłabiony - dodałem
- Byłaś na diecie przez to jaką masz pracę, prawda? - spytałem ciekaw

— Normalniejsza niz ty. — pokazałam mu jezyk.
Na jego pytanie pokręciłam głowa.
— Nie. — odparlam krótko. — Jestes świetny wiesz?

- To dlaczego byłaś na diecie? - spytałem - Chciała schudnąć? - nie wiedziałem tylko z czego mogła by chcieć schudnąć
- Nie schodź z tematu - mruknąłem

— Nie. Byłam na diecie z nudów. — przewróciłam oczami.
— Moj menadżer ktorego dnia "zażartował" sobie ze troche mi się przytyło... Nie kazali mi nic z tym zrobic bo nie jest zle...Ale wiesz... No... Wiesz..

- No patrz nie wiem - odparłem - ale takich rzeczy faceci nie zrozumieją - wyjaśniłem
- Teraz chyba ze względu na swój stan zaprzestajesz diety, prawda? - spytałem

Podniosłam na niego wzrok.
— Nie mow tak jakbys był na mnie zły...— powiedziałam.
— Tak... Pewnie tak...

- Wiesz, że nie jestem, ale niepodoba mi się to, że chciałaś się odchudzać - mruknąłem
- To dobrze - odparłem - może twoja skóra nie będzie taka podatna na moją siłę - zaśmiałem się

— To nie ma nic wspólnego z dieta... Poza tym moja skóra jest odporna na twoja "sile". – powiedziałam robiąc znak palcami.

- Myślę, że trochę ma - mruknąłem
- Tak, oczywiście, wcale nie jest tak, że jak zacisnę palce na twoim nadgarstku, zostaną siniaki na kilka dni - dodałem

— No nie..— powiedziałam i odruchowo schowałam rece pod kołdrę.
— Dlatego nie możemy tak długo czekać... Bo potem bede wyglądać jak dalmatyńczyk

- A na co ty chcesz czekać? - spytałem, wpatrując się w jej oczy
- Bo teraz naprawdę nie rozumiem - dodałem

Uśmiechnelam sie i znow polozylam.
— Ehh... Nie możemy czekać tak długo z seksem bo potem jak się do siebie dobierzemy to zle to sie skończy. Do-ta-rło?

Zaśmiałem się gdy dotarło do mnie o co chodziło
- Dotarło skarbie - odparłem z uśmiechem
- Spokojnie, postaram się, byś nie wyglądała jak dalmatyńczyk - dodałem, puszczając jej oczko.

— Nie?— zapytałam zawiedziona.
— Na mizianie idz sobie do innej...— mruknelam. — Pff...

- Dlaczego mam iść do innej? - spytałem
- Nie, nie chcę byś po nocy ze mną bolał Cię każdy skrawek ciała - wyjaśniłem
- Poza tym po co mam iść do innej skoro przy Tobie mam wszystko czego chcę - dodałem

— A ja chce zeby mnie bolało. — powiedziałam.
— Bo znaczy ze było w chuj dobrze. — dodałam — A ja lubie jak mi z toba dobrze.

- Jesteś masochistką? - spytałem, unosząc brwi
Jednak po jej kolejnej wypowiedzi zrozumiałem o co jej chodziło.
- Ze mną zawsze jest ci dobrze - odparłem - więc nie ma potrzeby, żebyś odczuwała ból, bo uwierz mi, tylko stąd wyjdziesz a już się Tobą odpowiednio zajmę.

— Moze troche jestem...— powiedziałam.
— Nie zrozumiesz tego... Uczucie wypełniania.. Rozpychania wręcz...Duże dłonie... Palce wbijające się w biodra... Ten moment kiedy napinasz mięśnie..

- Rozmarzyłaś się chyba - zażartowałem
- Nie wiedziałem, że aż tak tego pragniesz - mruknąłem, uśmiechając się zadziornie - myślałem, że tylko ja cierpię, gdy nie jestem w Tobie - dodałem

— Mało o mnie wiesz...— powiedziałam lekko smutno.
— Cierpię zawsze kiedy cie nie ma obok... we mnie... nade mna... za mna...pode mna...

- Ale skoro śpisz to chyba nie cierpisz - odparłem - bo spać w Tobie nie mogę - dodałem, przejeżdżając dłonią po jej włosach
- W takim razie skoro zazwyczaj siedzimy cały dzień ze sobą to raczej nie cierpisz - mruknąłem

— Ale mógłbyś spac ze mna...— mruknelam.
— Troche cierpię... bo jestem samolubna trzymajac cie przy sobie