Biblioteka Hogwartu

Po wejściu do biblioteki, usiadł przy stole z kilkoma książkami. Miał nadzieję że nauka pomoże odciągnąć jego myśli od pesymistycznej strony umysłu. Dopiero co wziął tabletkę, ale zajmie trochę czasu zanim zacznie działać. Po długim czasie postanowił odpocząć i pójść nad jezioro, zażyć świeżego powietrza.

NP: Błonia Hogwartu.

Wszedłem do biblioteki i zacząłem się rozglądać za czymś ciekawym wśród książek, nie miałem co ze sobą zrobić, a do Diany planowałem iść jakoś wieczorem. Westchnąłem i przeglądałem książkę za książką.

Weszłam do biblioteki trzymając szkicownik. Usiadłam przy stole i usiadłam kładąc zeszyt na ławie. Zauważyłam Azazela- Cześć- powiedziałam

Odwróciłem się. - O, hej Sam - odpowiedziałem, akurat udało mi się znaleźć książkę, która mnie zainteresowała. Usiadłem koło stołu i spojrzałem na jej szkicownik, coś wystawało spomiędzy kartek. Z zaciekawieniem wyciągnąłem rysunek Isobel, tak by nic go nie urwać. - Nieźle. Z mojej siostry robi się modelka? - uniosłem pytająco brew. Książkę o tytule "Historie i dokumenty o widmach, zjawach i omenach śmierci" położyłem na stoliku, jeszcze nie mając zamiaru jej czytać.

Momentalnie poczerwieniałam-M-Mógłbyś mi to oddać?-powiedziałam patrząc na niego. Nikt nie miał tego widzieć.

- Wiesz.. - oparłem się wygodniej na krześle i spojrzałem na nią. - Jeśli chciałabyś jakieś koloru na tym rysunku, to jakbyś przeniosła ze swojej twarzy kolor na jej włosy, to byłby on idealnie oddający rzeczywistość... - złapałem swoją brodę w zamyśleniu patrząc na rysunek. - I jakie detale... Nie no, świetnie rysujesz, masz moje uznanie - oddałem jej z łobuzerskim uśmiechem.

-Dzięki- mruknęłam biorąc od niego kartkę. Schowałam ją w zeszyt, ten zamknęłam i oaodsunęłam jak najdalej od chłopaka. Nie chciałabym aby widział inne bazgroły z tego zeszytu. Chwilę patrzyłam na swoje ręce, a potem przeniosłam wzrok na jeden z regałów.

- Co jesteś taka zawstydzona? - zmarszczyłem brwi w zaskoczeniu i zaciekawieniu. - Przecież ładnie rysujesz i w ogóle.

-To nic takiego. Po prostu długoletnie ćwiczenia. Nic szczególnego.-powiedziałam wzruszając ramionami.

- E tam, nieprawda. Na pewno kiedyś zabłyśniesz - połozyłem za swoją głową na krześle swoje splecione dłonie i oparłem ją o nie, całkowicie wyluzowany. - Tylko zastanawia mnie skąd pomysł narysowania jej.

-Nie wiedziałam, co narysować potem przyszła Is, później zasnęła i tak jakoś wyglądała, że zaczęłam ją rysować- powiedziałam pomijając fakt, co mówiła i co robiła Isobel podczas snu.

- Wyglądasz, jakbyś wstydziła się coś jeszcze o tym powiedzieć.

-Nie mam nic do dodania- powiedziałam z uśmiechem unosząc wzrok na twarz Aza.

- No okej - wzruszyłem ramionami. - Jesteś chyba jedyną krukonką jaką widzę, nie czujesz się samotna? - zaśmiałem się.

-Zastanawiam się, co się stało z resztą krukonów- powiedziałam opierając dłoń o policzek.-Rzadko kogo widuję i w sumie to... trochę czuję się samotna.

- A widzisz. Jak coś to tam uderzaj do mnie jak nie masz z kim gadać, może i jestem zajęty, ale to nie oznacza, że można pospędzać czas - powiedziałem i spojrzałem na nią, ziewnąłem. - Albo wiesz... Mogłabyś też powiedzmy narysować mnie, jak jednego ze swoich krukońskich chłopaków - zaśmiałem się. - Albo po prostu pożar narysujesz... Opcji jest sporo.

-Coś się zrobi- powiedziałam uśmiechając się

- Dokładnie. I może chociaż ktoś w końcu nie będzie mnie uważał za polnego ruchacza - westchnąłem z rozbawieniem.

Słysząc chłopaka wybuchnęłamZ głośnym śmiechem. Zaraz potem próbowałam się uspokoić, bo to biblioteka- Skąd takie przezwisko?- spytałam z uśmiechem na ustach

- Hah, przez to, że mój związek z Chris się rozpadł i jestem z kimś innym. Kobieca solidarność - zaśmiałem się.

-No to nieźle- powiedziałam i poprawiłam włosy.

- Nieźle? Nie powiedziałbym. Nie mam z kim gadać, z wyjątkiem Ciebie, Nelly i siostry, z którą na szczęście się pogodziłem - przeczesałem włosy palcami.

-I tak to lepiej niż ze mną- westchnęłam podnosząc wzrok na sufit-No wiesz, nie jestem duszą towarzystwa- od razu wyjaśniłam

- No i co? Lubię Cię, zresztą, Isobel też Cię lubi, a ona ma dobry gust, więc widzisz - uśmiechnąłem się pokrzepiająco.

Słysząc jego słowa kąciki moich ust uniosły się- Dzięki, miło to słyszeć.-powiedziałam i wzięłam ołówek do ręki, który obracałam między palcami.

- Nie ma sprawy, mówię jak jest - wzruszyłem ramionami z uśmiechem, do biblioteki wbiegł mój kot i wskoczył mi na nogi. - Ty to zawsze mnie znajdziesz - odezwałem się do niego.

-Mam nadzieję, że nie zje Nelsa- powiedziałam widząc kota. -Jest uro...Apsik!- z ręki wypadł mi ołówek, a ten upadł mi na podłogę, od razu schyliłam się aby go podnieść

Moje oko od razu powędrowało do jej dekoltu gdy się schyliła. Nie! Co ja robię? Odwróciłem wzrok z powrotem na kota. - Spokojnie, nie powinien - odpowiedziałem jej. - Więc, nici z kolacji dopóki nie wrócę do dormitorium, zrozumiano? - powiedziałem do kota, miauknął na znak, ze rozumie.

-Mam nadzieję- powiedziałam i wróciłam na miejsce. Spojrzałam jeszcze raz to na kota, a to na Aza. Wzięłam szkicownik i szukałam wolnej strony, bo to był wciąż ten mój, a nie tamten od chłopaka.

- Nie używasz tego ode mnie w ogóle? - zapytałem głaszcząc kota.

-Jeszcze nie skończyłam tego uzupełniać. Staraj się nie ruszać, okej?-powiedziałam i nareszcie znalazłam czystą kartkę.

- O, okej. A masz jakąś kanapę czy coś? Zresztą, trzeba by zamknąć jeszcze drzwi do biblioteki, nie chcę by ktoś mnie zobaczył bez ubrań. Chyba że nie chcesz tradycyjnie i chodzi o zwykły portret - wzruszyłem ramionami. - No dobra, więc się nie ruszam - zaśmiałem się i znieruchomiałem.

Zaczęłam szkicować. Chwilę zajęło rysowanie pozy, a także kota. Z skupieniem wpatrywałam się w kartkę lekko zagryzając wargę. Po chwili zaczęłam rysować włosy, w które się wpatrywałam aby dobrze je odwzorować.

Siedziałem nieruchomo, z rozbawieniem obserwowałem jej skupienie.

W sumie może być bardziej w stylu kreskówkowym... W sumie to zabawnie wygląda, ale ma swój klimat.-Myślę, że możesz się już ruszać- powiedziałam uśmiechając się.

- No to świetnie, bo chyba jakiś owad mi wleciał do spodni - wstałem. - Jednak mi się wydawało, po prostu nie lubię siedzieć w miejscu - zaśmiałem się i usiadłem obok niej, patrząc jak rysuje.

Skupiłam się na rysunku i nie zauważyłam, że Az się dosiadł. Chwilę potem zakręciło mi w nosie. Nie wiem czy to spowodowane kotem, czy może zapachem perfum Azazela. Gdy skończyłam rysować włosy, zajęłam się twarzą.

- Naprawdę umiesz rysować - powiedziałem z uznaniem, wciąż obserwując jak rysuje, kątem oka widziałem jej dekolt.

-Dalej mam problemy z rysowaniem zwierząt, co widać- pokazałam palcem na pseudo kota, którym było kółko, dwa trójkąty, oczka i buźka. Odgarnęłam włosy z twarzy i pochyliłam się bardziej, aby dopracować oczy.

- Praktyka czyni mistrza. Miałem podobnie, ale to z kilkoma utworami na gitarze, teraz mogę, no, wszystko już zagrać - odpowiedziałem pokrzepiająco i coraz ciężej mi było nie uciekać wzrokiem do dekoltu i szyi. Miała w sobie coś z Diany, tylko że w przeciwieństwie do niej była nieśmiała.

Chwilę potem uniosłam głowę i zmazałam niepotrzebne ślady ołówka.-Kiedyś chętnie posłucham- powiedziałam dalej pracując nad detalami twarzy. Zerknęłam na niego i poprawiłam włosy.

- No to nie ma sprawy - usiadłem wygodniej, zastanawiałem się, czemu nie poznałem jej przed Dianą i Chris. Ale trudno, może kiedyś, nie przy aktualnym obrocie spraw. Zauważyłem, że miała jeden rozpięty guzik przy dekolcie. - Masz rozpięty guzik - powiedziałem z rozbawieniem i spojrzałem w okno zainteresowany aktualną pogodą.

Odłożyłam szkicownik na stolik, a ołówek z przyzwyczajenia przytrzymałam w ustach. Zapięłam guzik, poprawiając przy tym bluzkę, aby nie było widać za dużo. Położyłam szkicownik na kolanach i wróciłam do szkicowania- Dzięki- powiedziałam przechodząc na rysunku do szyi.

- Spoko - odpowiedziałem i się zamyśliłem na chwilę. Rysunek ją pochłaniał tak, że nie dało się z nią zbytnio rozmawiać, ale jeśli nie z nią, to z kim? Diana pewnie teraz była czymś zajęta, a znając Isobel, to pewnie siedzi z Nelly i ma krwotok fascynując się z nią i zauraczając. Ziewnąłem. Chris i tak nie chce mnie znać, więc... Ale pomimo nierozmowności, to i tak lubiłem spędzać czas ze strażakiem. Hmmm... Jak się mówi, że można z kimś konie kraść, to czy tak samo można z kimś pożary gasić? Może kiedyś, zobaczymy.

Chwilę potem rysowanie zostało mi przerwane przez to, że ołówek mi się złamał. No nic... Dokończę kiedy indziej. Westchnęłam zamykając szkicownik. W sumie to fajnie się spędza czas z Azazelem...Nawet jeśli miałabym jakiekolwiek szansę to, przecież i tak ma kogoś... Eh nieistotne.