Dormitorium Dziewcząt

- Powinna iść do pielęgniarki - stwierdziłem i wstałem
- Nie chce twojej mocy, wystarczy mi moja, która jak się okazała jest łatwa do zabrania - burknąłem

— Nie chce... Gdzie idziesz?— zapytałam.
– To nie tak ze twoja moc jest łatwa do zabrania... To jest niesamowita trudna umiejetność... Nie wiem czemu mi się udało to tak szybko... Nawet gdybym ci nie oddała mocy to przed wieczorem sama by sobie do ciebie poszła... Nie zostawiaj mnie prosze... Juz nie bede używała przy Tobie swojej magii wrodzonej. Obiecuje... Przysięgam...

- Jak na razie nigdzie - mruknąłem i podszedłem do sofy siadając na niej.
- Może dlatego że dla tak wielkiej i cudownej Ślizgonko, moc zwykłego gejowatego Puchona Jest NICZYM - mruknąłem. Nie wierzyłem, że sam użyłem słowa " gejowaty" na swojej osobie
- Obiecywać i przysiegać możesz komu innemu - stwierdziłem - jak na razie zostaje

Przełknęlam ślinę nie wieszać czemu się tak zachowuje.
– Przestan... Jestes zły.. I to bardzo... Nie kłam. — powiedziałam.
— Dlaczego tak mówisz? Zdajesz sobie sprawe jaka przykrość mi robisz?– zapytałam nie odrywając od niego wzroku.
— Dlaczego mówisz cos takiego...

Westchnąłem i przeczesałem dłońmi włosy
- Masz racje jestem zły - mruknąłem - ale na siebie nie na ciebie - stwierdziłem - wręcz wkurwiony.
- A mówię tak, bo mogę - warknąłem - już nie mogę nawet wypowiedzieć własnego zdanja, hmm? - zapytałem tetorycznie

— Dlaczego na siebie? Przeciez to moja wina...— powiedziałam siadając na lozku i krzywiąc się lekko.
— Mozesz... oczywiscie ze tak... Przepraszam.

- Bo ci zaufałem Rian, jak widać za szybko - mruknąłem
- Mówiłem ci żeby leżała - mruknąłem - ale po co się mnie słuchać, głupi Puchon nie ma racji - dodałem cicho

Na jego słowa szybko się polozylam.
– Mozesz do mnie podejść?— zapytałam patrzac na niego.
— Wyglada na to ze musimy porozmawiać a nie chce robic tego na odległość. — powiedziałam czujac jak rośnie mi niewidzialna gula w gardle.

Wstałem z niechęcią i podszedłem do jej łóżka
- O czym mamy niby gadać? - zapytałem, opierając się o kolumnę jej łóżka. Nie chciało mi się gadać, już nie, ale mogłem posłuchać. W sumie chciałem też wiedzieć o czym może chcieć gadać.

— Wiem ze masz głęboko w dupie moje przeprosiny...Ale oprócz nich nie wiem co powiedziec..— powiedziałam patrzac na niego.
— Nie... Nie do konca rozumiem czemu nagle taki jestes i mówisz takie okropne rzeczy... Nic się nie stało... Wiem ze cie nastraszylam. Ale nie chciałam az tak. Chciałam zażartować. Przysięgam ze wiecej wie to nie powtórzy. Zamiast mowic o sobie takie rzeczy, wolałabym żebyś mnie zbluzgał, zerżnął i potraktował jak szmatę. Bo to ze tak mówisz o sobie boli mnie bardziej. — nie odrywałam od niego wzroku.
– Chce żebyś mi ufał... Bardziej niz czegokolwiek... Mowie szczerze... Mozesz mi nawet podać veritaserum... Jest w kufrze.

- Okej - mruknąłem, bo miałem aktualnie puste w głowie. Szczerze sam nie wiem co się ze mną działo, po prostu tak się czułem. Czułem narastającą pustkę, którą nie dało się niczym zastąpić.
- Nie będę ci niczego podawał - mruknąłem - nie musisz mi nic udowadniać - dodałem
- Chcesz coś, bo jak nie to idę do siebie spać - stwierdziłem - to wszystko mnie wykończyło - mruknąłem i złapałem się mocniej kolumny.

— Chce ciebie...— powiedziałam wstając z lozka i podchodząc blisko niego.
— Wygladasz dziwnie... Tyler... — zaczelam ostrożnie.
— Co Ci jest?— zapytałam. Mamo...— Boli cie cos? Boże... Tyler przepraszam... — powiedziałam podtrzymując go w pasie. — Co ja ci zrobiłam...

- Nic mi nie jest - mruknąłem
- Chce tylko iść do siebie i spać - dodałem spokojnie, mimo iż nie wiedziałem jak długo będę taki spokojny
- Puść mnie - westchnąłem - proszę - dodałem. Nie chciałem czuć jej dotyku, w sumie aż trudno przyznać, ale balem się, choć wiedziałem że Rian niczego mi chyba nie zrobi

Natychmiast się od niego odsunęłam.
Wiedziałam... Wiedzialam ze tak bedzie... Idiotka. Zaczelam szybciej oddychać czujac narastająca panikę. Zaczelam mowic sama do siebie w myślach by się uspokoić.
— Dobrze... wiec... Idz. — powiedziałam drążącym głosem. — Odprowadzić cie?— zapytałam czujac jak zaczynaja mi się pocić dłonie.
Jeszcze nigdy tak bardzo nie chciałam pozbyć się magii wrodzonej. I juz nawet wiedziałam do jakiego działu zajrzę w bibliotece.

- Nie - mruknąłem cicho. Jednak wiedziałem, że nie dotrę tam bez pomocy. Chyba jednak musiałem przełknąć porażkę i położyć się u niej. Nie wiem co się ze mną działo, ale musiałem się położyć by nie Upaść. Patrzyłem na moje ręce, które stały się bardzo blade.
- Mogę się położyć u ciebie? - spytałem - Jak nie to powiedz, a pójdę sobie - dobrze wiedziałem, że nie dotre tam, ale wiedziałem, że jak każe mi wyjść to dotre poza drzwi, a potem kogoś bym zawołał.

— Tak!– powiedziałam szybko wykonując nerwowe ruchy które nie miały sensu. Odsunęłam kołdrę po to by po chwili ja strzepnąć a potem znowu odsunąć.
Poprawiłam poduszke i wyciągnęłam rękę po chłopaka, po chwili ją cofając. Juz nie chce mnie dotykać.
— Mozesz się położyć. Potrzebujesz czegoś?— zapytałam lekko rozkojarzona.

- Nie - mruknąłem i glebnąłem jak długi na łóżko, zdjałem tylko buty i przykryłem się kołdrą. Super, czyli jednak bym nie doszedł nawet do drzwi.
- Rian, przyznaj się zabrałaś mi coś jeszcze oprócz magii - zapytałem. Musiałem wiedzieć przecież już oddała mi moc więc co mi może być.

– Nie. Przysięgam. — powiedziałam gorączkowo zastanawiając się czy przypadkiem czegoś nie zwinelam.
— Jesli mi pozwolisz sie dotknąć... Przekaże ci wszystko razem z mocą i jesli cos zabrałam to wroci... Moja moc za jakis czas do mnie wroci... Tylko w tym czasie bedziesz czuł się dziwnie bo twoja moc bedzie mieszała się z moja i bedzie zwielokrotniona.

- Nie chce twojej mocy - mruknąłem - po prostu... - zawachałem się- czy jak robiłaś to innym osobom, też czuły się dziwnie puste, nawet po tym jak oddawałaś im moc ?- zapytałem

— Czasami tak... Ale nie reagowały tak..— a raczej ja nie reagowałam tak na nich. Po kilku godzinach im przechodziło.
— Prosze pozwól mi to zrobic. Pozniej dam ci spokoj. Bedziesz mógł udawac ze mnie nie znasz... Albo prześpij się najpierw... albo..

- Zrób co musisz - mruknąłem - nie umiem nawet teraz się poruszyć - dodałem, zamykając oczy

Cokolwiek byle by mi wybaczył... Czułam się tak cholernie rozbita... Z trudem ukleknelam przy lozku i zlapalam go delikatnie za dlon, splatajac zawsze palce i zamykajac oczy. W myślach zaczelam wymawiać zaklęcie i przekazywać mu swoja moc. To robiłam po raz pierwszy. Przejmowałam czyjas moc, bawiłam się nimi juz od małego, ale nigdy nie przekazałam komuś swojej mocy... Bałam się ze jej nie odzyskam... Ale jesli uda mi się to odkręcić.. To trudno. Najwyżej wroce do domu jako charłak.

Gdy oddała mi swoją moc poczułem ból, a potem stałem się bardzo potężny. Czułem to w kościach i wszędzie, ale kompletnie nie chciałem tej mocy, moją moc szanowałem,bo uczyłem się jej opanować, a tej nie umiałem.
- Możesz ją zabrać ode mnie - usiadłem i wyprostowałem dłonie - Nie chce jej - dodałem patrząc jej w oczy

Czułam się naprawde wyczerpana. Mimo wszystko miało to w sobie czarna magię. A to nie była zabawa.
Gdy spojrzał mi w oczy, Mrugnelam lekko wystraszona i znow opuściłam powieki.
Skupiłam się całkowicie i zaczelam filtrować uważnie zeby zabrac tylko i wyłącznie swoja moc. Nie chciałam znowu go zepsuć. Tym razem trwało to dłużej i kosztowało mnie kolejny ale wyjątkowo słaby krwotok z ucha i nosa. Z drugiej strony czułam jak bol w kroczu łagodnieje.

- Boże - mruknąłem i podniosłem się jakoś. Siegnłem po chusteczki i wytarłem jej krew. Gdy w końcu się skończyły, opadłem znów bez siły. Przesunąłem się w bok, robiąc dziewczynie miejsce.
- Musisz się położyć - mruknąłem,zamykając oczy. Jej magia była potężna ale i okrutna, źle się z nią czułem.

— Nie chce. — powiedziałam puszczając go szybko.
Podniosłam sie na drżących kolanach i przytrzymałam kolumny.
— Prześpij się. I.. Wiem ze cie to nie obchodzi ale zrozumiem jesli wiecej się spojrzysz nawet w moja stronę. — powiedziałam odwracając się i lekko chwiejnym krokiem poszłam do łazienki.
Tak zaraz po wejściu opadłam ja podloge, opierając się plecami o sciane. Schowałam twarz w dłoniach zeby rozpłakać się w ciszy. Tak cholernie nienawidziłam swojej magii...

Myślałem że dziewczyna położy się przy mnie, ale nie po co lepiej iść ledwo na nogach niż się obok mnie położyć. Wstałem i poszedłem do łazienki, widząc ją kucającą ze schowaną twarzą w dłoniach, nie mogłem nic innego zrobić jak podejść i kucnąć przy niej.
- Przykro mi kochanie - mruknąłem patrząc na reakcje jej ciała - ale musisz się położyć obok okropnego Puchona - mówiąc to przerzuciłem ją przez ramię " jak worek ziemniaków" i zaniosłem do łóżka. Gdy już ją położyłem, przykryłem ją kołdrą i sam pod nią wskoczyłem.

Slyszac jego głos, wstrząsnął mna dreszcz. Mial się położyć. Zacisnelam usta zeby nie wydać z siebie żadnego drzwieku. Nie podniosłam tez głowy.
Nawet nie zaprotestowałam kiedy podniósł mnie z ziemi i przerzucił sobie przez ramie. Znowu.
Cała się trzęsłam gdy niósł mnie do lozka. Nie chciał mnie dotykać ale teraz to robił... Z litości. Najgorsza rzecz.
Znalazłszy się w lozku, zsunelam się na jego krawędź by dać chłopakowi przestrzeń i skuliłam przy niej, tyłem do niego. Przez ta zabawę z wymiana... jaka zabawę... Przez ten horror z wymiana mocy bol poprzedniej nocy był ledwie wyczuwalny.
Teraz owładnął mna inny bol. Nie fizyczny. Chociaz z dwojga złego fizyczny byłby chyba lepszy.

Patrząc jak się oddala nie powiem, że mnie zabolało bo nie, ale czułem się dziwnie. Zawsze dostawałem to co chciałem i tym razem nie będzie inaczej. Przeciągnąłem ją za tył koszuli i objąłem ją w pasie, wtulając się od tyłu w jej włosy. Teraz nie obchodziło mnie jakie relacje nas łączą i co Rian zrobiła wczesniej, chciałem zasnąć wtulony w nią i to dostałem. Zresztą mówiłem zawsze dostaję to czego chcę.

Poczułam jak zaciska dlon na mojej koszulce i przyciąga mnie do siebie.
Przeszło mu? Nie... Raczej nie...
Zesztywniałam gdy mnie objął. Poczułam jakby ciepło od jego ramienia powoli rozchodziło się po moim ciele. Ale jednocześnie czułam strach przed tym co bedzie jak obudzi się za kilka godzin.
Az zaczął mnie brzuch boleć.
Wsłuchiwałam się w miarowy oddech chłopaka, wpatrując w pomiętą posciel.

- Pójdziesz spać czy będziesz się w pościel patrzyła? - podnisłem się lekko widząc że dziewczyna nawet nie ma zamkniętych oczu, westchnąłem. Może ona wcale nie chciała mojego dotyku, a ja po prostu ją od tak dotykałem. Sam nie wiem, dlatego zwolniłem trochę uścisk, jednak dalej trzymałem ją w talii.

Gdy się odezwał szybko zamknęłam oczy. Od kiedy jestem taka podporządkowana?
Czujac ze jego uścisk zelżał, złapałam go za dlon i przycisnelam do siebie.
– Juz śpie. — powiedziałam cicho.

Widząc jej ruch zaśmiałem się i wzmocniłem uścisk
- To dobrze - mruknąłem, całując jej włosy
- Z jednej strony zazdroszczę ci mocy - mruknąłem - jest taka potężna i wiesz że z nią zdobędziesz władzę nad całym światem - stwierdziłem, wspominając chwilę gdy jej magia była w moich żyłach

Ten czuły gest sprawił ze poczułam cos niesamowicie przyjemnego... W srodku...
— Nie chce władzy nad całym światem. — powiedziałam szczerze.
— Nie chce tej mocy...

Przejechałem nosem po jej karku i dmuchnąłem na niego.
- Chcesz - dodałem - tylko musisz wiedzieć jak jej używać - mruknąłem - kiedyś ci się przyda bardziej niż myślisz - stwierdziłem i głowę położyłem na wgłębieniu w jej szyi

— Nie chce. — powiedziałam.
— Dzięki Tobie zrozumiałam ze to nie żarty...— dodałam oddychając z lekka ulga.
— Pozbędę się magii a wtedy milo by było gdybys wyczyścił mi pamięć i wysłał do USA gdzie bede żyła jako mały, cudowny, koreański mugol

- Nie pozbędziesz się jej, wiesz - stwierdziłem
- Inaczej ja pozbędę się ciebie - mruknąłem i popatrzyłem na jej włosy, gładząc je
- Wyczyścił pamięć tak? - zapytałem retorycznie i puściłem ją odwracając się do niej tyłem - mogę ci teraz ją wyczyścić - dodałem i wtuliłem się w poduszkę.

— Miło mi to słyszeć..Czyli jednak zabawka...— mruknelam pod nosem.
Odwrocilam się na plecy i spojrzałam na niego. Następnie przewróciłam się na drugi bok i oparłam podbródek na jego ramieniu.
— O co Ci chodzi?— zapytałam. – Miałbyś wyczyścić wszystko związane z magia. A nie ciebie. —powiedziałam myśląc ze o to mu chodzi.

- Nie rozumiesz twoja magia jest za silna i nawet jak sie jej pozbędziesz to zostanie, wiec wyczyszczenie pamięci z magi oznacza wyczyszczenie wszystkich rzeczy z czasów szkolnych - mruknąłem
- Idź już spać - powiedziałem wtulając się w poduszkę

— Tyler?— powiedziałam wychylając się lekko nad nim.
— Czy... Wydaje mi się czy nie chciałbys zebym o tobie zapomniała...— zapytałam ostrożnie choć to było niedorzeczne.
— Wolisz poduszke ode mnie?

- Nie no co ty - mruknąłem - przecież każdy chce być zapomniany przez osobę, z którą spędza czas - dodałem - wyczyść sobie tą pamięć rób co chcesz, twoja decyzja - dodałem
- Tak, wolę, poduszki są miękkie i nie mówią głupot - stwierdziłem i wtuliłem się w nią

– Po prostu... Nie sądziłam tak.. Myślałam ze przelecisz mnie kilka razy a potem bedziesz udawał ze mnie nie znasz... Tym bardziej... Po tym co ci zrobiłam. — przyznałam.
— Ja tez jestem miękka...— powiedziałam przytulając się do jego ramienia.
— I pachnę kokosikiem...

- Może tak zróbmy - stwierdziłem - przepieprze cię kilka razy i będę się zachowywał jak niby nigdy nic - dodałem
- Idę spać ty też idź - powiedziałem - i nadal wole ciebie... W sensie no ... Poduszkę - mruknąłem i wtuliłem się w mieciutkie pierze - mówiłem do poduszki - wytłumaczyłem.

— Naprawde mi to zrobisz?— zapytałam lekko drążył głosem. Chrząknęłam i bardziej się nachylilam, opierając policzek w okolicach jego łokcia.
— A... W porządku...— powiedziałam lekko zawiedziona. Puściłam go i odsunęłam się, wracając na swoja krawedz.
Nie do konca go rozumiałam. Miałam wrazenie jakby troche mnie lubił, bo w sumie byłam dobrym towarzyszem, ale nie chciał tego powiedziec zebym nie zachowała się jak tamte lalki i nie planowała naszego ślubu... No błagam...

- Jak pozbędziesz się swojej magii to owszem zostawie cię - mruknąłem i przewróciłem się na drugi bok, przodem do jej pleców, znów obejmując ją ramieniem i przyciągając do siebie. Wtuliłem się w jej włosy i wiedząc że odpływam powiedziałem
- Pogadamy poważnie jak się obudzę - wyszeptałem