Wspólna łazienka na korytarzu

Jasne... Wydadzą ci kartę do pokoju... O ile masz dokumenty przy sobie... I tłumacz debilom ze dokumenty masz W ŚRODKU! !! Ja pierdole... Weszłam do (dzięki Bogu ) wolnej łazienki na korytarzu i podeszłam do lustra. Boże jak ja wyglądam. ..Widać że płakałam. .. Schylilam się do umywalki i przemylam twarz woda. Wytarlam ja ręcznikiem i chwile jeszcze stałam przed lustrem. Zauważyłam wiszące szlafroki oraz ręczniki pod umywalkami. Czyli będę mogła sie wykąpać. .. Jeden plus... Zatkalam wannę i odkrecilam kurki aby ją napełnić. Wlazłam do środka płyn do kąpieli który tworzył juz gęsta pianę i usiadłam na podłodze opierając się o wannę.

Kiedy wanna się napełnila, zdjelam ciuchy i weszłam do środka. Jak miło. .. Wiedziałam że jak pozwolę sobie na za wiele to tak to się skończy. . Predzej cz później. ..Zamknęłam oczy i położyłam się w wannie. Hui.

Po kąpieli wyszlam z wanny i spuscilam wodę. Wytarłam się i założyłam jeden z szlafrokow. Siedziałam tam jakiś czas po czym w końcu z powrotem założyłam swoje ciuchy i wyszlam z łazienki. Usiadłam pod nią, opierając się plecami o drzwi. Dlaczego.. ja zawsze śpię albo w salach lekcyjnych.. albo w męskich dormitoriach. .. albo właśnie na korytarzu... Ja pierdole. ..

Weszłam do łazienki czując, że muszę ochłonąć. Zauważyłam kogoś obok swoich nóg, zaskoczona zobaczyłam, że to SooAh. Podeszłam do umywalki i ulżyłam swojej rozpalonej twarzy zimną wodą. - Nie masz znów gdzie spać? - zapytałam schładzając się wciąż.

Otworzyłam oczy słysząc głos Isobel. Zaśmiałam się. -To aż tak oczywiste? -zapytałam po czym dostałam napadu śmiechu. -Wybacz., po prostu ... Ehh to takie żenujące. ..

- Oczywiste może nie. Nie miałam pewności, ale biorąc pod uwagę, że jesteś aspołeczna i siedzisz tutaj, bo raczej na nikogo nie czekasz, to tak podejrzewałam - odpowiedziałam i usiadłam na brzegu umywalki. Spojrzałam na nią. - Chcesz u mnie w pokoju spać? Mogę spokojnie zwolnić miejsce w swoim pokoju. Spokojnie, będziesz miała łóżko dla siebie, bo są dwa.

-Nie... Zostane tutaj.. jest chłodniej niż w pokojach... poza tym... nie chciałabym jeszcze od ciebie usłyszeć ze mnie nienawidzisz.. a czekaj... ups... -zasmialam sie. Taa...-Chce ci coś powiedzieć. .. Ale nie teraz... Kiedyś. .. Kiedyś jakbyśmy miały okazję się spotkać. .. przypadkiem. .. wtedy mi o tym przypomnij... ze mam ci coś powiedzieć. ..

- Nie mam Ci już nic za złe. Minęło mi tamto uczucie, poza tym widzę jak się zmieniłaś i starasz się być lepsza niż wcześniej. Ślizgonka i będzie spała byle gdzie? Nie mam ani ja ani Ty nic do stracenia.

-Jakie uczucie? Ty też zaczynasz.... to naprawdę mnie nie bawi... Carl juz mi wystarczył. .. -odchyliłam głowę do tyłu. -poza tym... ja się nie staram... Nie zamierzam przynajmniej... Nie chodzi o to czy masz mi coś za złe czy nie... Dopóki mnie nienawidzisz jest dobrze... Chodzi mi o to ze chce ci kiedyś wyjaśnić dlaczego taka jestem. Mam taką potrzebę okej...

- Ani Cię nie nie lubię, ani nie lubię. Tyle. Nie chcesz pomocy to nie - wzruszyłam ramionami i wyszłam.
NP: Pokój dwuosobowy

No to żeśmy se pogadały. .. Ehh...

Przypomniałam sobie, że zostawiłam tu coś. Wróciłam. Zatrzymałam się przy okazji koło umywalki. - Teraz możesz mi to powiedzieć, nie ma nikogo ani tu ani na korytarzu - powiedziałam patrząc na nią. I tak nie byłam specjalnie senna i nie miałam co robić.

-Ale co? -zapytałam patrząc na nią. -Chodzi ci o to co chce ci powiedzieć. ..?

Kiwnęłam głową siadając obok.

-No... Chodzi o to że się boje. Kiedy ludzie się do mnie zbliżają. -powiedziałam.  Juz mi nie zależało.  Równie dobrze ktoś mógłby się teraz znaleźć na korytarzu... I tak bym to powiedziała.  -Mój tata był mugolem. A ja go zabiłam. To tak... w skrócie. ..

- Różnie się zdarza. Pewnie nawet nie zrobiłaś tego celowo, prawda? - zapytałam jej.

-Tak..to znaczy nie. .. to znaczy nie chciałam tego... -powiedziałam patrząc w sufit żeby się nie rozpłakać -Ale zrobiłam.

Objęłam ją przyjacielsko, widziałam że jest bliska płaczu. - Co do mnie w pobliżu Ciebie, nie masz się czego obawiać - powiedziałam cicho.

-Wiem.. Chociaż to mi się udało. .. Mimo że wiem ze sprawilam ci ból. .. Na mnie też to wpłynęło. .. Nie jestem taka zimna kurwa na jaka się kreuje.... -powiedziałam wtulajac się w nią. -Tylko wiesz... ja to zrobiłam dotykajac go.

- Ale wiem, że nie zrobisz tego znowu - powiedziałam przytulając ciepło.

-Dlatego odtrącam wszystkich... Bo nie chce tego sprawdzać. ..Nie chce ryzykować. .. Nie zniósł kolejnego poczucia winy... -powiedziałam płacząc juz po chwili. -Nie chciałam tego zrobić. .. Nie chciałam naprawdę. .

- Wiem - objęłam cieplej i pogłaskałam po ramieniu, dając się jej przy mnie wypłakać. Zrobi się jej lepiej, gdy wyrzuci wszystko z siebie.

-Isobel... Myślisz ze jestem tchórzem? -zapytałam stlumionym przez jej rękaw głosem. -Że. .. nie mam honoru... Bo nadal żyje?

- Twierdzę, że jesteś odważna i silna, bo wciąż żyjesz. Ci co dadzą się zabić i odejść w zapomnieniu są tchórzami, boją się stawić czoło życiu - powiedziałam do niej z pocieszającym uśmiechem.

-To jestem tchorzem. Bo..Ja się boję. .. Boje się stawić czoło życiu. -powiedziałam ogarnia jąć włosy z twarzy. -Do tego.. Pozwoliłam żeby ktoś robił sobie żarty moim kosztem... I.. udało mi się zranić kolejna osobę! Hura.

- Kto robił sobie żarty? - zapytałam. - Powiedz który to, a źle skończy.

Zaśmiałam się. -Carl.. najpierw powiedział. . Że mu się podobam.. a dzisiaj ze mnie kocha... a potem... jak zapytałam co właśnie powiedział to... nie odpowiedział mi.. Po prostu mu się wymsknęło. .. Zażartował sobie...

- Carl... Po prostu jest nieśmiały, ale szczery. Myślę, że nie żartował - powiedziałam i spojrzałam na nią. - Nie wygląda na takiego jak teraz myślisz.

-Tak... Heh... tak czy siak.. powiedział ze mnie nienawidzi... A.. może jestem naiwna.. ale po y slalom przez Mo net ze mówi prawdę. . Heh.. nawet nie wiem czemu... -powiedziałam zasłaniając usta dłonią żeby wyciszyć szloch.-Przepraszam. ..

- Jeśli wymagasz od innych by Cię nienawidzili, to pewnie powiedział tak... Z sarkazmem. Myślę, że jest wręcz przeciwnie niż mówił. Nie wygląda na zdolnego nienawidzić - powiedziałam wciąż ją głaszcząc pokrzepiająco po ręce.

-Taa... Po prostu... Ehh. . Widziałam jego zmieszane okej... kiedy to powiedział. .. I. .. zrobiło mi się cholernie przykro kiedy mi nie odpowiedział. .. Do tego.. Najpierw mnie pocałował. . A potem odszedł. . Tak.. po prostu..

- Czyli on nie żartował i Cię kocha - powiedziałam spokojnie.

-Mhm... jak każdy. .-zaśmiałam się. -Tak w ogóle to.. co ty tu robisz? Bo raczej nie przyszłas tu dla mnie...

- Gorąco mi było i chciałam schłodzić sobie twarz wodą - westchnęłam.

-Mhm... Ehh. .. dziękuję ze wysłuchałas mojego lamentowania. ..Idź juz spać. ..

- Nie chce mi się jeszcze spać - wzruszyłam ramionami.

-Będziesz zmęczona. ..-powiedziałam zdejmując szpilki z nóg, żeby normalnie usiąść. -Będzie cię głową boleć. ..

- Nie jestem zmęczona, nie ma się czego obawiać - odpowiedziałam z uśmiechem, oparłam się wygodniej i rozprostowałam nogi.

-Jak.. chcesz..-powiedziałam tylko. Nagle sobie coś przypomniałam, -Isobel... co ty i Diana robiłyście w parku...?

Momentalnie się zaczerwieniłam. - Potknęłam się i przewróciłam na nią - westchnęłam.

-A... no chyba ze tak...-powiedziałam ale mimowolnie uśmiechnęłam się pod nosem po chwili ziewajac.-Tak to wyglądało. ..

-Wiesz co... Idę się przejść. . Dzięki. .-cmoknelam ja jaw policzek i wstałam zakładając buty.-Do później. ..

Next: Park

- Nie ma sprawy - odpowiedziałam z uśmiechem i też cmoknęłam. Również wstałam i poszłam.
NP: Pokój dwuosobowy.