Wielka Sala

- Ja nie chcę? - zapytałam retorycznie - Zobaczymy kto pierwszy nie wytrzyma. - powiedziałam, prostując się i uwydatniając mój dekolt.
Nalałam do kubka zbożowej kawy, czekając aż lekko ostygnie.

- Nie ma sprawy. I nie myśl, że tak łatwo stracę nad sobą panowanie, nawet jeśli postarasz się, bym widział Twój idealny biust - odpowiedziałem rozbawiony i wziąłem jabłko z miski.

- Nie muszę się nawet starać byś go widział. - powiedziałam do siebie dumnie, zabierając mu jabłko przed konsumpcją. Ugryzłam jabłko, delektując się jego smakiem.

Prychnąłem i wziąłem inne, zdążyłem szybko ugryźć i z rozbawieniem wyczochrałem Annabelle włosy.

Niczym się nie przejmując, w idealnym spokoju ugryzłam owoc, jedną ręką poprawiając roztrzepane włosy.
- Jeszcze raz tak zrobisz, a Cię skrzywdzę. - powiedziałam, patrząc przed siebie, w spokoju zajadając się jabłkiem.

- Niby jak? Łyżką mnie pokroisz tak jak planuje to Chris? - zaśmiałem się. Przyglądałem się jej, niezmiennie będąc pod jej wrażeniem. Osobowość, wygląd... Cieszyłem się, że trafiłem na nią w tamtej klasie wtedy.

- Łyżką może niee... - zamyśliłam się - Ale nimi może taak. - ukazałam swoje pazury, które były przyczyną nie jednych ran

- Oj tam - objąłem ją ciepło. Dziś użyłem innych, mocniejszych perfum. Zastanawiałem się jak zareaguje na nie.

Do moich nozdrzy dotarł mocny zapach jego perfum, innych nich wczoraj. Zdecydowanie mocniejszych.
- Mówiłam Ci już, że uwielbiam Twoje perfumy? - spojrzałam w jego oczy.

- Chyba tak, nie pamiętam - odpowiedziałem i przysunąłem swoją twarz do jej, milimetr od jej ust odsunąłem ją i się uśmiechnąłem łobuzersko, wziąłem kolejny gryz jabłka.

- Spryciarz... - skończyłam swoje jabłko - Już myślałam, że wygram, ale w zasadzie o nic się nie założyliśmy. - powiedziałam z lekkim grymasem, miałam już ochotę go pocałować.

- A widzisz. Mówiłem, że panuję nad sobą - zaśmiałem się i odłożyłem już obgryzek. Spojrzałem znów w jej oczy.

- Jeszcze. - powiedziałam pewna siebie, trzepocząc długimi rzęsami i przegryzając dolną wargę - Panuj nad sobą dalej, nie przeszkadzaj sobie. - zaczęłam palcem kreślić jakieś wzory na jego klatce piersiowej.

- Chętnie sam bym Ci przygryzł wargę - uśmiechnąłem się. - Walić wygraną - przysunąłem swoją twarz znów do niej i zatrzymałem centymetr przed. Ciekaw czy sama mnie pocałuje.

Zahaczyłam delikatnie swoją wargą o jego usta, aby go zachęcić. Uśmiechnęłam się szeroko, kiedy nasze wargi jeszcze się nie zetknęły.

Uśmiechnąłem się jedynie i objąłem ją w plecach, wciąż się pohamowałem, otarłem nimi jedynie o jej usta.

- Nienawidzę Cię, przysięgam. - złożyłam krótki pocałunek na jego ustach, nie mogąc się już dłużej opierać.

Uśmiechnąłem się zwycięsko i odwzajemniłem pocałunek, przedłużyłem go namiętnie. - Też Cię kocham - zamruczalem rozbawiony.

Nie wzięłam jego słów na poważnie, a kończąc pocałunek kilka razy cmoknęłam krótko jego usta i oba policzki.

Objąłem ją całym sobą, brodę opierając o jej zadbane włosy. - Podobasz mi się, i to mocno.

- Oh przestań, przestań. - zaśmiałam się cicho - Komuś takiemu jak Ty, podoba się taka osoba jak ja? Nie rób mi nadziei. - kontynuowałam, dalej się śmiejąc.

- Nie robię nadziei. Mówię fakty, aniele - zamruczałem jej bezpośrednio do ucha, które lekko przygryzłem.

Ughh, znowu te dreszcze, które pojawiły się na mojej bladej skórze. Nie miałam bluzy, więc efekt jego dotyku i głosu był widoczny jeszcze bardziej.
- Każdej tak mówisz? - zażartowałam i spojrzałam w jego oczy ponownie.

- Nie każdej. Na ogół jestem szczery do bólu, także i w tej sytuacji - odpowiedziałem bez śladu zawstydzenia czy zaskoczenia. Widziałem jej dreszcze, przejechałem palcem po jej ramieniu sprawdzajac reakcję.

Nawet tak małe dotknięcie sprawia u mnie, że moja skóra automatycznie drży. Ale to był strasznie przyjemnny dreszcz. Ewidentnie to zauważył. Z lekksza zawstydzona, uśmiechnęłam się szeroko by zwrócić większą uwagę na usta niż na rumieńce, które właśnie powstawały i idealnie odznaczały się na mojej twarzy.

- Robisz się ruda, tylko że na twarzy - skomentowałem przejeżdżając kciukiem po jej dolnej wardze, spojrzałem w jej oczy.

- Wcale, że nie! - oburzona, zakryłam rękoma twarz, cicho się śmiejąc.

- A jednak... - delikatnie odsunąłem jej ręce z rozbawieniem patrząc na jej rumieńce. - Lubię patrzyć, jak jesteś zawstydzona. To zabawne.

- Zabawne? Pierwszy raz jestem przy Tobie zawstydzona! Przez taką błahostkę, a nad jeziorem nie czułam ani grama skrępowania przy Tobie. - wspomniałam upojnie spędzony czas z Azazelem.

- Ale stałaś często jak zamurowana gdy mnie widziałaś, teraz wyrobiłaś sobie jako taką odporność - zaśmiałem się. Była urocza, zwłaszcza gdy była oburzona albo się tłumaczyła tak jak teraz.

- To nie tak, że staĺam zamurowana tylko jak Cię widziałam. W tamtej sali po prostu się wystraszyłam, bo wiesz, nie często chodzi się po jakiś nie widomo jakich salach i spotyka się takich przystojnych chłopaków. - powiedziałam to wszystko na jednym wydechu, delikatnie się zapowietrzając.

- Podobno winni się tłumaczą - odpowiedziałem i odgarnąłem jej włosy za ucho, wciąż się wpatrując w jej oczy.

- Aaaa! - zirytowana uniosłam się, lekko uderzając pięścią jego obojczyk - Nie igraj ze mną!

- Nie złość się, inaczej nadwyżka Twojego piękna nad możliwym pięknem opadnie. Inaczej: złość piękności szkodzi - odpowiedziałem z łobuzerskim uśmiechem.

- Złoszczę się całe życie. - uspokoiłam się oo chwili - Co wprowadzał mnie w różne choroby, nie ważne. - uśmiechnęłam się

Wiedząc, jak to na nią działa, przejechałem palcem po jej ręce. Wolną ręką bawiłem się jej włosami.

Uspokoiłam się, do granic możliwości się rozluźniając. Oparłam się czołem o jego obojczyk, który był skryty pod bluzką i głośno westchnęłam.

- Cieszę się, że Cię poznałem - powiedziałem obejmując ją w ramieniu. Taka niska, mała, w moich objęciach. Taka krucha, jakby ktoś to powiedział, jak "ciasteczko". Dobra, nie ma rozczulania się. Po prostu anioł w rękach i tyle.

- Poznałeś mnie całkiem przypadkiem. - wymamrotałam pod nosem, wdychając jego perfumy jak dobre narkotyki.

- Zbieg okoliczności, nie? Ale jaki szczęśliwy dla nas obojga. Nie ćpaj tyle - zaśmiałem się.

- Ale... ale ja lubię. - znowu zaciągnęłam się kolejną porcją jego feromonów, nie byłam śpiąca, a po prostu w dobrych rękach - Spałeś w nocy?

- Spałem, ale kiepsko. Nie przejmuj się - odpowiedziałem i napawałem się jej zapachem.

- Jak to? Myślałeś o tym wszystkim, prawda? - odrwałam się od kolejnej dawki i spojrzałam mu w oczy.

Zawahałem się z odpowiedzią, nie chciałem jej martwić. Więc nalałem sobie już trzeci kubek kawy i się napiłem.

Co definitywnie upewniało mnie, że mam rację. Starałam się zignorować to, że nie odpowiedział na pytanie i również nalałam sobie kawy, ale zbożowej, którą wypiłam jednym łykiem. Przyjrzałam się dłoniom Azazela i natychmiast wzięłam jedną z nich, na których była zaschnięta krew.   Spojrzałam na niego pytającym wzrokiem.