Wielka Sala

- Dzięki - powiedziałem - podwójnie.
Dokonczylem jajecznicę i wziąłem do rąk wciąż ciepłą herbatę. Trochę tu marzłem po afrykańskich upałach.

-Nie ma sprawy- powiedziałam uśmiechając się. Rozejrzałam się i zauważyłam przy stole Letycję. Czemu do nas się nie przysiadła?

-W razie czego po lekcji pójdę poszukać tamtego naszyjnika, o którym mówiłaś, okej?- powiedziałem patrząc na nią

-Sama go poszukam... Później. .. Gorzej będę jeśli go nie znajdę. ..-powiedziałam myśląc o najgorszym. -Jestem kretynką. .

Podążyłem wzrokiem za jej spojrzeniem.
- To jest ta nowa Krukonka? Chyba nieśmiała z niej osoba. - Upiłem łyk herbaty.

-W takim razie ci w tym pomogę. Nie martw się, znajdziemy go.-powiedziałem uśmiechając się lekko.

Upiłam łyk wody, wyciągnęłam podręcznik z zielarstwa i zaczęłam czytać o różnych roślinach, które były trujące. Cóż, uczyłam się tego, co było ciekawe a nie jakieś nudne jak powiedzmy... Lawenda czy coś w ten deseń. Musiałam jakoś zabić czas i emocje, wzięłam kęs tosta.

-Chce wrócić do dormitorium..-powiedziałam odsuwajac się od niego. Widziałam go już jak przez mgłę. -Zobaczymy się później?

-Jest wręcz odwrotnie-powiedziałam i spojrzałam na jego twarz- Jesteś brudny- powiedziałam rozbawiona i palcami starłam kawałek jajecznicy.

-Jasne- powiedziałem patrząc na nią z troską

-To pa -pocałowałam go krótko w usta po czym wstałam I wyszlam z WS.
Next: Dormitorium Soo

Zazezowałem na jej palec i przytrzymałem jej rękę.
- Złodziejka jajecznicy - mruknąłem z udawanym przyjęciem i puściłem jej dłoń. - Oprócz tego, że byłem brudny i wyglądam trochę jak po solarium, to chyba nie jest ze mną tak źle żeby uciekać na drugi koniec stołu, co? Z resztą, nieważne.

Kątem oka widziałam Sam i chłopaka, zacisnęłam zęby. Dopiłam wodę, zjadłam tosty i zamknęłam podręcznik. Wstałam i bez słowa wyszłam z Wielkiej Sali, nawet na nich nie spojrzałam.
NP: Dormitorium Dziewczyn (Ravenclaw)

-Czy ja wieem...-westchnęłam i zjadłam kawałek jajecznicy z palca. Napiłam się wody z swojego kubka i spojrzałam w kierunku Letycji. Nie było jej. Kiedy wyszła?

" Transylwanka - gracz pozoruje uderzenie w nos przeciwnika, jednak w ostatniej chwili cofa dłoń, takie zagranie jest dozwolone dopóki pięść nie dotknie twarzy przeciwnika. "
- No tak, przecież to proste! - powiedziałam głośno. Byłam tak zaczytana, że zapomniałam o przebywaniu w Wielkiej Sali - Ojej, przepraszam, poniosło mnie - zaśmiałam się patrząc na innych uczniów.

- Wszyscy tak spokojnie siedzą... Są dziś w ogóle lekcje? - zapytałem.

-Wydaję mi się, że powinny być- stwierdziłam i odwróciłam głowę słysząc czyiś wrzask.

- To lepiej pójdę się wbić w szaty - mruknąłem i dopiłem herbatę. - Idziesz wraz ze mną stoczyć intelektualny bój z pewną kołatką? - Wstałem.

-Oczywiście- odparłam z uśmiechem i wstałam z miejsca.

- A w miedzy czasie jeszcze ze schodami - westchnąłem i ruszyłem do wyjścia.

*następny w dormitorium albo pw*

Podążyłam za chłopakiem cicho nucąc.
Np dormitorium dziewczyn

Weszłam i się rozejrzałam. ślizgonka i gryfon... A, i ta od talerza z miseczką prawdopodobnie B. Dosiadłam się do tej trzeciej i wzięłam sobie tosta, zaczęłam jeść. Chciała rozmawiać czy nie, nie znosiłam samotności, chciałam chociażby siedzieć w milczeniu, ale z kimś.

- Mogę ci w czymś pomóc? - zapytałam podnosząc wzrok znad książki.

- Jedynie swoją obecnością, to mi wystarczy - powiedziałam cicho, patrząc pusto przed siebie. Jadłam jakby odruchowo, nie zdając sobie z tego nawet sprawy już.

Wróciłam do czytania książki nie zwracając uwagi na Letycję siedzącą obok.

- Źle zaczęłyśmy, nie? - dodałam i spojrzałam na nią.

- No tak jakby - mruknęłam przewracając stronę i zapisując informacje na pergaminie.

- Przepraszam - wydusiłam z siebie i ścisnęłam wargi w cienką linię. Pierwszy raz zdarzyło mi się przeprosić za coś takiego.

- Spoko - odparłam - Rzadko się tu zdarza takie zachowanie. Nie jesteśmy do tego przyzwyczajeni.

- U mnie... W moim zachowaniu to norma. Inni uznawali też to za... Zwykłe wygłupy - prychnęłam rozbawiona sama z siebie i wzruszyłam ramionami.

- No wiesz ... u nas zazwyczaj podaje się rękę na powitanie, albo się ładnie uśmiecha - zaśmiałam się - Ale jeśli gdzieś, skądkolwiek pochodzisz, łapie się ludzi za różne części ciała, to miałaś prawo nie wiedzieć o naszej kulturze.

- To nie tak, że wiesz... Że w Norwegii tak się robi... Po prostu tylko ja tak robię - zaśmiałam się nerwowo, nalałam sobie kawy do kubka, zapominając że to kawa. Nieświadomie pociągnęłam łyk.

- Aha ... okej - powiedziałam i wróciłam do czytania książki. Była zdecydowanie bardziej interesująca niż ta rozmowa.

Czułam, że nie chce nawet mojej obecności. Dopiłam, dojadłam. Wstałam i wyszłam z WS pozwiedzać Hogwart.
NP: Gdzieś.

Wszedłem do sali i zauważyłem Chris. Tylko ją, slowmo się nie liczył jakoś specjalnie. Usiadłem obok niej. - Weź mi walnij najmocniej jak umiesz - westchnąłem ciężko, zły na siebie.

- Coś się stało? - zapytałam podnosząc lekko przestraszony wzrok znad książki - Nie biłabym cię bez powodu.

- Zdradziłem Dianę, więc masz doskonały powód - powiedziałem zaciskając zęby, siedziałem cały spięty obwiniając się w myślach za to, co się stało.

- Mogłabym powiedzieć, że dobrze ci tak - powiedziałam odkładając książkęna stół - Ale tego nie zrobię. Dodam tylko, że to twoja wina. Najpierw ja, potem Diana ... narobisz sobie wrogów i będziesz miał poważne problemy.

- Wiem. Nie myślałem wtedy... - westchnąłem wbijając wzrok w kubek na stole.

- Zastanawiam się czy ty kiedykolwiek myślałeś nad tym, co robisz - zaśmiałam się.

- Zawsze. Potem już traciłem panowanie nad sobą - powiedziałem z przekąsem. - Nie chcę nikogo krzywdzić, ale czasem nie da się tego uniknąć.

- W tym przypadku dało się uniknąć. Po prostu nie chciałeś tego robić. Wolałeś się zabawić nie myśląc o problemach, które później będziesz miał.

- Albo może nie chcę już tak się kryć z Dianą i dlatego uległem urokowi Annabelle. Mam taki mętlik w głowie - mruknąłem poirytowany.

- Kochasz Dianę? Domyślam się, że tak. Więc musisz to przeboleć i dalej się ukrywać. Zrób to dla niej.

- Właśnie to muszę przemyśleć - oparłem się bezsilnie o krzesło, zbierając myśli.