Cieplarnia

Zamarłam czytając kartkę. W jakim języku ja miałam mówić?... Arig... Nie! Grazie... Też nie. A, wiem! - T-to nie tak - powiedziałam zakłopotana do Chris, zaraz będę cała w kolorze włosów... Koniec lekcji! Proszę! Noooooo! Myślałam gorączkowo, dodatkowo dałam się lekko ugryźć roślinie, grrr... Odsunęłam się.

- Naprawdę przepraszam, to nie było celowe zachowanie. - Speszona spuściłam głowę, dosyć mocno się tym przejęłam, babcia byłaby zawiedziona. Zajęłam miejsce przy stole. Dlaczego musiała to być akurat lekcja z dyrektorką? Spojrzałam na miętę przed sobą. Nie miałam pojęcia jak brzmi zadanie, spojrzałam po ludziach, nie do końca wiedziałam, czy zapytać o to, co dokładnie mamy zrobić.

Szybko zareagowałam, dałam dziewczynie o rosyjskim akcencie podręcznik i pokazałam zadanie. - Tutaj, szybko powinnaś dać sobie z tym radę - powiedziałam lekko już się uspokajając. Wciąż lekko drżałam, a dyrektorka wciaż była w cieplarni.

Zmarszczyłem brwi. Jakaś dziewczyna z rosyjskim akcentem weszła do cieplarni. Kojarzyłem ją. Obiła mi się o oczy w dormitorium.
Na duchu podniosła mnie uwaga nauczycielki. Ja? Zielarstwo? Całkiem dobry?
Klątwa aż wisiała w powietrzu, nie mogło być tak piękne. A w cuda nie wierzyłem.

- Dobrze, proszę pani - mruknąłem lekko się kłaniając. To był dla mnie ogromny zaszczyt. Będę mógł się wykazać czymś więcej, jeżeli chodzi o ten przedmiot.
Zapamiętałem, że w sobotę czekają mnie zajęcia. Jak dobrze, przynajmniej nie spędzę całego wolnego czasu w swoim pokoju z pupilem.
Wróciłem na swoje miejsce nerwowo skubiąc rękaw od szkolnej szaty.

Odwróciłam się do Isobel i powiedziałam:
- Spokojnie, rozumiem.
Następnie uśmiechnęłam się i wyszłam. Postanowiłam nie wracać jeszcze do pokoju wspólnego, więc usiadłam przed cieplarnią i zaczęłam rysować rośliny posadzone na zewnątrz. Moje cudowne pióro mnie nie zawiodło. Rysowało linie gładko i równo.

Zabrałem wszystkie swoje rzeczy, co chwilę podnosząc wzrok do góry. Po prostu patrzyłem na tych ludzi. Nie rozmawiałem z nikim, a jednak czułem się blisko.
W mgnieniu oka opuściłem cieplarnię.
Rodzice z pewnością będą zadowoleni na wieść o moim pierwszym sukcesie.

Skinęłam lekko głową. Muszę teraz szybko wypełnić zadanie. Zerknęłam kątem oka do czyjegoś zeszytu. Nie powinno być z tym problemu. Złapałam za moździerz, poszło mi bardzo sprawnie, często korzystałam z tego narzędzia, lubię gotować i często towarzyszyło mi w kuchni. Reszta poszła jak po maśle, dzięki bogu. Zerknęłam na nauczycielkę i uniosłam dłoń do góry, by oznajmić koniec zadania.

Stałam w miejscu, miałam wewnętrzny konflikt. Zostać czy iść? Miałam taką szansę, a tak mało ludzi zostało... Usiadłam. - Może się przyjrzę trochę by lepiej to zapamiętać. Może uda mi się zrobić miętę atomową - to ostatnie powiedziałam pod nosem nabijając się sama z siebie. Ukradkiem zerkałam na dyrektorkę. Siłą woli wyglądałam normalnie, ale tak się nie czułam.

"Lyros..."Kurt odezwał się zmęczony, podpisał swoją prace i oddał nauczycielce. Podszedł do rudowłosego chłopaka."Możesz z tym przestać?" Spytał go jak zaczęli wychodzić z klasy."Nie każdy chce rozmawiać na ten sam temat."

Spojrzałem na niego i oddałem swoje podpisane dzieło. - Ale ja lubię dokańczać tematy i ... - Zaciąłem się i spojrzałem na niego. - Ehhh ważne żebyś mi kitów nie wciskał. - Zmieniłem temat na cokolwiek innego, lekko związanego z poprzednim. - No to ... Iciaj do dormitoriów a ja muszę jeszcze zostać na rozmowę. - Podrapałem się po tyle głowy i odprowadzając go wróciłem szybko na miejsce.

Oparłem się o stół. Matko, kiedy zdążyło się tu tak zaroić od Puchonów. Puchon na Puchonie po prostu. Więcej ich matka nie miała. Widziałem jeszcze jednego Gryfona i tą (chyba) Rosjankę z dormitorium. A Ślizgonów to już całkiem wcięło. Wyparowali po prostu.
Ale to nie moja sprawa. Wyparowali? Spoko. Chętnie będę ich wdychać.

"Ok, do zobaczenia." Kurt powiedział i pokierował pokoju wspólnego gryffindorów. W końcu ma chwile by poczytać sobie.

Następny post w pokoju wspólnym Gryffindorów.

Podeszłam bliżej do pani dyrektor, krzycząc w duszy, przecież wykonałam to zadanie. Westchnęłam cicho i z uśmiechem na ślicznych, koralowych ustach podeszłam bliżej, pokazując słoiczek i wykonanym zadaniem.
- Proszę pani, ogółem czuję, że zielarstwo będzie moją kulą u nogi, mogłabym już zapytać się o zajęcia dodatkowe? - Zapytałam, przenosząc już wzrok na Isobel, do której uśmiechnęłam się uroczo.

Kiwnęłam głową do niej powitalnie, uśmiechała się uroczo, ale nie ukazywałam pozytywnych emocji gdy je odczuwałam. Bawiłam się włosami, myślałam o tych dodatkowych zajęciach, uderzyłam głową w ławkę gdy wyobraźnia zaczęła szaleć. Czy w cieplarni zrobiło się duszniej czy... No... Podsunęłam obok zeszytu Katiuszy swoje notatki.

Kiwałem w milczeniu głową, gdy nauczycielka mówiła. Rozejrzałem się. Inni wychodzili, to ja też. Wyszedłem z cieplarni na zbawcze, świeże powietrze i po chwili skierowałem się w stronę wieży swojego domu.

Następny post w Pokoju Wspólnym (Ravenclaw)

Westchnęłam cicho do siebie, byłam już zmęczona tymi całymi zajęciami. Nie tyle fizycznie, co psychicznie, szybko uporałam się z notatkami, chwilę je analizowałam. Po kilku minutach spojrzałam na nauczycielkę.
- Myślę, że już nadrobiłam zaległości, proszę pani. - Odparłam i zamknęłam zeszyt.

Ciężko mi było nie zauważać fizycznych zalet dyrektorki, wzięłam głęboki wdech i się skupiłam na obserwacji. Chciałam się nauczyć i postarać.

Poczułam dreszcze od jej dłoni, przełknęłam ślinę, zawzięłam się i zaczęłam robić olejek. Zleciałam z krzesła od mocniejszego wybuchu, ale nie traciłam czasu. Gestem pokazałam że poprawiam się. Udawało mi się, krok po kroku, na koniec zrobiłam jeszcze jeden olejek. - Chyba już się nauczyłam teraz... Dwa udało mi się zrobić - odpowiedziałam szczerząc zęby, po fakcie zauważyłam że się uśmiechnęłam. Znów przeklinałam swoją słabość.

- Dobrze. Do widzenia i miłego dnia! - zawołałam szczęśliwa. Miłość do zielarstwa? Chyba nie tylko do tego. Myślałam o jej włosach i twarzy. Wyszłam i pobiegłam w stronę zamku, w zamyśleniu rąbnęłam w słup jakiś, ale się podniosłam i pobiegłam do dormitorium.
Następny post w dormitorium dziewczyn (Hufflepuff)

Czekając, aż każdy podjedzie, odda i odwali inne zajęcia... szczerze umierałem w tej sali z nudy. Absolutnie nie miałem co zrobić ze swoim pięknym życiem. Wyobraziłem sobie resztę dnia, a tak właściwie ciepłe łóżko. Nie była to dokładnie idealna wizja reszty dnia, ale było moja tak? Podszedłem do dyrektorki gdy już czerwono włosa wyszła.
- Dzień dobry. Ja przyszedłem po pozwolenie na opuszczanie terenu szkoły. - Spojrzałem się wprost w jej twarz. Widziała czemu i dlaczego. Ciężko zapomnieć wilkołaka we własnej szkole.

Ludzie czasem zapominają. Ja na przykład nie pamiętam jej imienia. Spojrzałem na nią dość błagająco. - Wie pani... Mam małe problemy co jakieś 28 dni z księżycem. - Obrałem to w troszkę inną wersje niż zwykłe " Jestem wilkołakiem". - W zeszłym roku też prosiłem o nią. Tylko że innego nauczyciela. Myślałem, że powiedział. Mam też Wywar z Tojadu, ale czasem z nim ciężko. - Głęboki wdech i wydech. Teraj jej odpowiedź. Oby krótko i szybko !

- Ja wiem ale czasem robi się sporo gorzej przed aktualną pełnią. - Nie jest to zbyt przyjemne, a dokładnie cholernie boli. Nie zawsze udaję się pójść dość daleko albo zachować świadomość na cały okres. - Im częściej się pije eliksir tym krócej działa. Zdarzyło mi się raz godzinę przed wschodem słońca stracić świadomość. W sumie było to przed wczoraj i nie wiem co zjadłem przez tą godzinę, ale mam nie strawność na potęgę. - Zaśmiałem się cicho. - Zresztą , chyba nie ma tutaj miejsc gdzie ktoś się może nie przypałętać? - Wierzyłem w siebie! Choć przepustka aby móc pałętać się po szkole wszędzie i zawsze też była fajna. - Jeśli powie mi pani gdzie mogę znaleźć w szkole takie miejsca to przepustka na chodzenie po szkole i w dzień i w nocy powinna wystarczyć.

Spojrzałem na fajnie robiącą się karteczkę i mapkę szkoły. Ta to ma wprawne paluszki! Spojrzałem się na nią strasznie pociesznie i wesoło. Magią zmieni się to abym mógł zapierdzielać po szkole cały czas. Ważne że od pani Dyrektor oryginalnie zrobione. Wziąłem co wziąć miałem i powędrowałem do wyjścia. Oczywiście najpierw się pożegnałem. - Bardzo dziękuje. Postaram się nie sprawiać kłopotów.

                                  Następny post w pokoju wspólnym Gryffonów.

Weszłam po cichu do cieplarni, "pożyczyłam" sobie kilka roślin. I tak było ich mnóstwo... Jedną mandragorę zakneblowałam, tylko jedną wzięłam. Pobiegłam szybko z powrotem.

Przez chwile stałam przed cieplarnia. Po chwili zorientowałam się że drzwi są uchylone. Weszłam do środka i rozejrzalam się. Moja pierwsza lekcja zielarstwa w tym roku. Obracając się zrzucilam torba dwie doniczki z jakimiś dziwnymi roślinami. Donice roztrzaskały się a ziemia i rośliny porozrzucały się po podłodze. Ups... mam nadzieje ze nie były potrzebne.. Wyszłam szybko z cieplarni i czekałam na zewnatrz.

Idąc w stronę cieplarni, bo chyba to mieliśmy mieć dzisiaj, zauważyłem poznaną wcześniej dziewczynę-Cześć SooAh-przywitałem się z nią posyłając jej miły uśmiech.

Wkroczyłem do Cieplarni gdzie miała odbyć się lekcja zielarstwa. Jako iż nauczycielki jeszcze nie było to stanąłem na swoim miejscu nieopodal SooAh ale nie odezwałem się słowem, jedynie uśmiechałem się kącikiem ust.

-Cześć. ...-Imie... jak on miał na imię. .. Bo jakieś ma...-Możesz. .. mi.. powiedzieć z czego się tak cieszysz? -zapytałam próbując odwrócić jego uwagę.

Kiedy nauczycielka pojawiła się i weszła do cieplarni, poprawilam torbę na ramieniu i weszłam do środka. Zajęłam stanowisko najbliżej niej. Nie wiem czemu ale miałam dzikie wrażenie że jest najnormalniejsza ze wszystkich. ..

Vivienne wkroczyła do cieplarni z lekka niepewnie. Jednak widząc kilka roślin, które również znajdowały się na Hawajach, oczywiście w ukrytych miejscach od razu się uśmiechnęła. Podeszła do jednej z nich, totalnie ignorując pozostałych uczniów. Przywitała się, na co roślina odpowiedziała. Tylko niektórzy wiedzieli, że one mówią. Blanc usiadła na jednym ze stołków i gawędziła, oczekując na rozpoczęcie lekcji.

Wszedłem do środka z książką i notatnikiem pod pachą.
- Dzień dobry - rzuciłem na wejściu i zająłem miejsce mniej więcej pośrodku długiego stołu.

Przyszłam na miejsce, nie było tu jeszcze brata. Ale to raczej nie problem? Dobrze... Plan jest taki, jak lekcja się skończy, podejdę do niej i pochwalę się swoim osiągnięciem. O, tak. Weszłam do cieplarni, zamurowało mnie na chwilę gdy zobaczyłam Koreankę. Przełknęłam ślinę i usiadłam jak najdalej od niej.

Wszedłem do cieplarni, rozejrzałem się. O Morgano... Już zawiewa nudą... Zauważyłem siostrę, usiadłem obok. - Lepiej? - zapytałem się jej z troską. Czuć ode mnie mocno było wodę kolońską. Rozsiadłem się wygodnie, wręcz półleżałem. Spojrzałem na nauczycielkę. O... Nonono, niezła.

Wściekły na Sam wszedłem do cieplarni i stanąłem obok Krukona, chociaż go nie znałem ale nic nie zaszkodzi przecież. Westchnąłem.
- Cześć jestem Ryan - powiedziałem do niego.