Jezioro Hogwartu

-Uznajmy, że tego nie było.-powiedziałam posyłając dziewczynie delikatny uśmiech.

- Nie wiem, czy chcę zapominać coś tak fajnego... - powiedziałam po czym z głośnym plaskiem zatkałam sobie ręką usta. - Nic nie mówiłam!

-Ja już pójdę.- powoli wstałam poprawiając spódnicę jak i krawat- Do zobaczenia Is...- powiedziałam i ruszyłam do Hogwartu.

- Pa... - powiedziałam, czułam się winna. Zamknęłam oczy i się położyłam.

Szłam wzdłuż jeziora, wzrokiem szukając wielkiej kałamarnicy. Nie wiedziałam do końca, co mam ze sobą zrobić. Za co Az mnie przepraszał? Może chodziło o kogoś innego? Jedna myśl nie dawała mi spokoju : Co jeśli chodziło o Dianę? Wszystko zaczęło się psuć po tym, jak Diana wpadła do dormitorium ślizgonów. Coś musiało być na rzeczy.

Usłyszałam czyjeś kroki, kątem oka zerknęłam na Chris. Wydawała się zmartwiona. O co chodziło z Azazelem? Nie przyszedł jeszcze do mnie, a to budziło moje podejrzenia. Instynkt yandere znów się włączał.

Zauważyłam Is. Nie bardzo chciałam z nią rozmawiać, więc przyspieszyłam krok. Była siostrą Aza, może mogła mi pomóc. Nie. W czym tu pomagać? To nie ma sensu.

Spojrzałam na nią nie wiedząc czemu nie podeszła. Patrzyłam za nią, próbując zrozumieć czemu. Czy może Sam ma mi to za złe i powiedziała to Chris?...

Zatrzymałam się na chwilę. Może lepiej z nią pogadać i wszystko wyjaśnić? Obróciłam się na pięcie i usiadłam obok Is.
- Hej - powiedziałam cicho - Przepraszam, że tak uciekałam. Nie wiem, co mam ze sobą zrobić.

- Rozumiem - odpowiedziałam cicho. - Nie wyglądasz najlepiej. Chodzi o niego?

- Tia - mruknęłam - Wszystko jest winą twojego brata. Ale sama nie wiem, o co mu chodzi.

- Niech go tylko dorwę - powiedziałam i zacisnęłam zęby. Muszę go dorwać... Wzięłam naszyjnik i potarłam go. Nikt nie wie, czemu ja to odczuwam gdy ktoś to zrobi albo i on kiedy ja go potrę, ale dzięki temu zawsze wiedział, że go szukam.

Przyleciała nad jezioro. Zauważyła znajome Puchonki.
-Yo - Powiedziała.

- Hej Rina - powiedziałam - Co słychać?

-Is mnie prześwięci...-Zachichotała po chwili. - I się zmieni w yandere. - Dodała cicho.
Zeszła z miotły. Podeszła do nich.

- Eeee... Ja yandere? - zapytałam zakłopotana patrząc na Rinę. - Ale... Skądże - zaśmiałam się nerwowo bawiąc się palcami.

- Honto? - Zapytała. Bo chcę mieć uszy na miejscu .. i nie tylko uszy...A właśnie, nie wiedzie czy można latać nad wodą....- Spojrzała na nie.

- Lataj gdzie chcesz - powiedziałam - Nikt nie zauważy. Też bym polatała. Dajcie mi chwilę.
Wstałam i poszłam do zamku po miotłę.

- Raczej chyba nie jestem yandere.... Hontou-ni - dodałam z uśmiechem. Poprawiłam włosy. - O ile macki Cię nie wciągną... Macki! - zamyśliłam się, nie wiem czemu wyobraziłam sobie Sam złapaną przez macki i molestowaną. - Latasz na swoje ryzyko - i na swoje ryzyko decydujesz na jakim stopniu relacji zatrzymujesz się z Dianą, dodałam w myślach.

- Is senpai... o czym ty pomyślałaś...Kininarimasu! - Powiedziała i zachichotała. Tylko nie mdlej jak ostatnio.

- O niczym - wzruszyłam ramionami. Przecież nie mogła wiedzieć o czym myślę, położyłam się znów.

-Hai hai..-Powiedziała.
Usiadła koło niej. Po chwili ziewnęła i położyła się.

Wróciłam ze swoją miotłą w ręku. Usiadłam na niej i wzbiłam się w powietrze. Tak bardzo kocham latać! Popędziłan w stronę jeziora. Z ogromną szybkością leciałam nad taflą wody, lekko muskając ją palcami.

- Na macki uważaj! - zawołałam do niej rozbawiona.

-Onechan...-Powiedziała przez sen. Spała dłuższy czas. Zerwała się nagle.
-Ej też chcę polatać! - Wstała i chwyciła miotłę. Wsiadła i poleciała nad wodą.

Usiadłam oparta o drzewo. Nie rozumiałam tej miłości do latania, dlatego wyjęłam książkę. Horror po japońsku, zaczęłam czytać.

Leciała nisko wody, ale nie dotykała jej stopami. Za nią tworzyła rozpryskiwała się woda jak leciała. Wzbiła się nagle do góry, na tyle wysoko, żeby zrobić beczkę.

Przyszedłem z Soo na plecach, z ulgą zauważyłem Chris, ale przeszły mnie dreszcze widząc siostrę. Podszedłem do nich. - No a teraz złaź - odezwałem się do Soo. - Siema, jak tam? - zacząłem. Chris i Miyafuji latały, więc mogłem pogadać z Isobel.

Latałam w koło nad wodą. Wiatr rozwiewał mi włosy i przez szum niewiele słyszałam. Poleciałam wysoko do góry i zatrzymałam się. Rozglądałam się wokół. Myślałam, że spadnę z miotły, gdy zauważyłam Azazela. Zachwiałam się i zawisłam do góry nogami ( to nie było zamierzone, więc mocno się przestraszyłam ).

-Kiedy mi tu dobrze.. Nie bądź sroka. .. Juz ci powiedziałam co ci zrobię na transmutacji jak mi podpadniesz. .. Poza tym wiesz...-chrzaknelam wczepiajac się w niego jak rzep.-Nie pyskuj mi ty..

- pff, nie dam się zamienić w dildo - odpowiedziałem i ją ściągnąłem z siebie. Usiadłem obok Isobel, wydawało się, że dopiero wtedy zauważyła że przyszedłem. Czytała książkę, którą jej kiedyś dałem na urodziny.

-Ale ty jesteś. ..-Usiadłam na przeciwko nich na trawie.

Podleciała do Chris.
- Pomóc Ci? - Zapytała.

Podniosłam wzrok zaskoczona, Azazel. Wstałam i pociągnęłam go za sobą dziesięć metrów dalej i przycisnęłam do drzewa. - Co Ty wyrabiasz? - warknęłam żądając wyjaśnień. Jak mógł się tak zachowywać?

Troche dziwnie się poczułam kiedy Isobel odciagnela brata na bok.. Ale to rodzeństwo i ich sprawy. .. Rozejrzalam się i zobaczyłam Chris dyndajaca w powietrzu. Wstałam I podeszłam mniej więcej do miejsca w którym wisiała. Zauważyłam tez Rinę. -Wszystko okej Chris?!

- Wszystko w najlepszym porządku - powiedziałam - Tak tylko sobie wiszę.
Dalej dyndając zrobiłam beczkę w powietrzu i usiadłam na miotle.
- Już jest okay.

Spojrzałem na nią. Jej reakcja znaczyła, że wie, że chodzi o nauczycielkę. Westchnąłem. - Daj mi najpierw porozmawiać o tym z Chris, dobrze? Wyjaśnię Ci to później - mruknąłem i odsunąłem ją lekko od siebie, wróciłem z powrotem i usiadłem.

-Uważaj trochę na siebie!-krzyknęłam po czym wróciłam nad jezioro i usiadlam. Wspolczułam jej... Nie chciałabym żeby ktoś mnie tak w chuja robił. ..Wolałabym juz chyba znać prawdę, pocierpiec i juz.. a nie żyć w kłamstwie..

Westchnęłam tylko zła i też wróciłam pod drzewo. Nie patrzyłam na niego obrażona. Jak chce... Ja się dowiem, za wszelką cenę.

Usiadłam obok Soo, ignorując Aza.
- Rozmawiałam z Carlem - powiedziałam - On wcale nie jest zły.

- Chris, chcę z Tobą porozmawiać na uboczu - odezwałem się poważnie. Powinna znać prawdę, Soo miała rację. Nie żeby to dzięki niej było... Sam prędzej czy później bym tak uznał, ale no... Musiałem jej powiedzieć wszystko.

Zleciała na dół i usiadła obok Is.
-Mam dość latania, przynajmniej na razie.- Powiedziała.

-Nie jest? -zapytałam. -To dobrze. .. Mam zamiar dzisiaj znowu go poobmacywać. ..Dziękuję. -powiedziałam po czym zrobiłam coś, czego nigdy w życiu bym się po sobie nie spodziewała. Cmoknelam ja w policzek i wyszczerzyłam sie.

- Aż ciężko w to uwierzyć - odpowiedziałam lekko rozbawiona. Wciąż byłam wściekła na brata.

Spojrzałam na Soo ze zdziwieniem.
- Spoko - mruknęłam, a potem zwróciłam się do Aza - Czemu na uboczu? Porozmawiaj ze mną tutaj.