Wielka Sala

Gdy szedłem przez korytarz widziałem plecy nowego nauczyciela ONMS. Cóż, nie będę jedynym spóźnialskim. Wślizgnąłem się do sali chwilę po nim i szybkim krokiem dołączyłem do reszty Krukonów.
- Dzień dobry - rzuciłem ogólnie do wszystkich przy stole.

Spoglądałem się na Kurta i przy okazji dostałem częścią napoju, którym prawie się udusił. Nie było trudne zrozumienie kilku rzeczy. Jego głowa przejechała w bok ... normalnie jakby zobaczył Pokahontas. Wszystko jakby jebło mi w twarz. Ehe, nie moja sprawa, ale jednak przydało by się ukrywać i nie krztusić jak ktoś siedzi i się w ciebie wpatruje. - Dziubku. Wiesz, że ja tutaj siedzę i się na ciebie patrzę? Będziesz chciał mi coś powiedzieć ? - Pociesznie i dość perfidnie się uśmiechnąłem.

Rina spojrzała na nauczyciela. Po chwili zaśmiała się cicho. Później spojrzała na reszty nauczycieli, ale widok Dexstera był bezcenny. Nie mogła przestać się chichotać. Po dłuższej chwili opanowała się jednak i napiła się soku.

Moją uwagę przykuła dwójka Gryfonów. Rozmawiali ze sobą, jakby się znali naprawdę długo. Oczywiście, to były moje własne domysły. Nie znałem tu przecież nikogo.
Mogłem tylko obserwować tych wszystkich ludzi z ukrycia, mając nadzieję, że nikt nie zacznie ze mną konwersacji.
Nagle do sali wszedł opiekun mojego domu. Miał przewróconą na drugą stronę koszulę, a cały jego strój nie prezentował się schludnie. Dobrze, że przynajmniej Puchoni zachowywali się tak, jak przystało.
No prawie, przed chwilą pewna dziewczyna wywróciła się tuż przed wyjściem.
Głośno westchnąłem.
Zapowiadał się naprawdę samotny rok.

Następny post w Cieplarni.

"Sorki." Kurt powiedział i podał chłopakowi chusteczkę do wytarcia twarzy. Łatwo było mu powiedzieć tak jak nie widział w jakim stanie nauczyciel przyszedł. Chłopak odłożył sztuczce na talerz i wziął plecak."Lepiej kończ szybko bo zaraz lekcje." Niższy z kolegów powiedział i poszedł do cieplarni.

Następny post w Cieplarni.

Siedziałam sama jak zwykle, widok dziewczyny która się przewróciła rozbawił mnie, ale nie dałam nic po sobie poznać. Z zainteresowaniem patrzyłam na dwóch Gryfonów, hmmm... To wygląda jakby on męczył go słownie... Miło popatrzeć. Wargi uniosłam w niby uśmiechu. Dokończyłam swój posiłek i wstałam, poszłam za innymi uczniami do cieplarni.
Następny post w cieplarni.

Jako, że miałem niewiele czasu, to zjadłem tylko kanapkę i popiłem ją herbatą, parząc sobie przy tym język. Wstałem od stołu i ruszyłem na lekcję zielarstwa - może chociaż ta się nie spóźnię.

*edit* Następny post w cieplarni.

Wszyscy w dosyć szybkim czasie odwrócili od niego wzrok. Odetchnął w sumie z ulgą i ukradkiem rozejrzał po sali. Wiedział, że jego nieogarnięcie nie będzie pochwalane przez dyrektorkę. Trudno, co najwyżej go wywali. Poradził sobie jako dzieciak, poradziłby i teraz. Kiwnął głową słysząc od niej słowa i powiedział je również innym. Nie chciał ich czasami zapomnieć. Po spożyciu śniadania poszedł się przejść.

~kolejny gdzieś tam, kiedyś tam~

Przewróciłem oczami i wytarłem buzię. Wstałem i poszedłem za nim. Co innego mogłem zrobić? Ja i tak nie miałem zamiaru niczego pić. Jedzenia też nie potrzebowałem tykać. Przyszedłem tutaj tylko dla Kurta. W sumie chciałem się tylko dowiedzieć kogo on lubi. Ruszyłem dupę i postarałem się go dogonić.
                 
                                           Następny post w Cieplarni.

Jako iż zbliżała się pora obiadowa wszedłem do wielkiej sali z paro minutowym wyprzedzeniem, przeszedłem przez całą długość sali kierując się do Stołu Nauczycielskiego gdzie już czekało na mnie miejsce, nie śpieszyło mi się, wiedziałem co robię. Usiadłem na swoim miejscu, było to miejsce wyznaczone obok jednej z nauczycielek. Usiadłem więc i spojrzałem na drzwi prowadzące do i z Wielkiej Sali. Podziwiałem architekturę tego miejsca, naprawdę niezwykła. Uśmiechnąłem sie lekko i zamknąłem oczy czekając aż nauczyciele, jak i uczniowie przybędą do Sali.

Po raz kolejny zajęłam swoje miejsce i spojrzałam na nauczyciela zaklęć, który właśnie zmierzał w moim kierunku. Kąciki moich ust uniosły się lekko.
- Hej, hej - powiedziałam do niego, kiedy był już na tyle blisko, aby mógł mnie usłyszeć. - Wpadłam na genialny pomysł urządzenia pijackiej imprezy nauczycieli dziś wieczorem. Byłbyś zainteresowany?

- Impreza? Bardzo chętnie jednak uprzedzam że nie pijam alkoholu. Stronię od jakichkolwiek używek - powiedziałem i uśmiechnąłem się do niej. Lubiłem Dianę była zabawna i naprawdę dobrze się z nią rozmawiało mimo iż była opiekunką Ślizgonów, a ja opiekunem Gryfonów.
- Widać nie tylko ja przyszedłem przed czasem - powiedziałem i zaśmiałem się, cóż lepiej być przed czasem niż po czasie.

- No cóż ja i tak mało co jem więc nie ujdę za monstrum - powiedziałem, Diana wiedziała że nie jestem człowiekiem. O tym wiedziała tylko dyrektorka gdy mnie zatrudniała w szkole jako nauczyciela oraz inni nauczyciele. Moje obecne ciało to ledwie kamuflaż, zakrywający to kim jestem naprawdę. Nie chciałem nikomu zdradzać swego jestestwa. W końcu jestem wampirem a nie każdy lubi mą rasę. Machnąłem ręką i przede mną pojawiło się moje zamówienie. Krwisty befsztyk, pieczone ziemniaczki oraz kielich wina z odrobiną krwi dla smaku.
- Tylko wino piję - wytłumaczyłem.

Weszłam do Wielkiej Sali, nie było jeszcze uczniów, więc byłam przed czasem prawdopodobnie. Westchnęłam. No ej, ja tak sama z tyloma... O holender... Kto tam siedzi? Przyjrzałam się bardziej stołowi nauczycieli, zauważyłam teraz dopiero jakąś nauczycielkę, szatynkę, o miłym spojrzeniu. Może jest ono pozorne? Mam głód masochistki, to jest pewne. Była przepiękna. - Dzień dobry... - wydukałam i usiadłam. Co się ze mną znowu dzieje? Nigdy wcześniej, ani w Japonii, ani we Włoszech, nie miałam takich sytuacji, a tu nagle surprajz madafaka... Oparłam głowę na rękach. Isobel... Ty idiotko... Pokręciłam głową obrażając w myślach samą siebie.

- Sama wiesz jak jest, nie mogę pić krwi uczniów więc muszę inaczej sobie radzić - powiedziałem szeptem, nie chciałem rozgłaszać tego czym jestem. Wolałem utrzymać to w tajemnicy przed uczniami. W końcu rodzice nie chcieliby by uczył ich wampir. Wiedziałem że mamy w szkole wendigo oraz wilkołaka, wśród uczniów. - Zrób jak chcesz, jednak ja przyniosę dwie fiołki krwi, dla doprawienia własnego alkoholu - powiedziałem cicho i uśmiechnąłem się do niej.

Pokusa wygrywała i patrzyłam się na nauczycielkę, studiowałam każdy cal tego co widziałam. Stół jest definitywnie za daleko od ich stołu. Zobaczę jaką lekcję będę miała z nią, a wtedy będę miała okazję. Aż zatarłam ręce. Starałam się przyjrzeć mimo odległości, aż miałam ochotę odlecieć.

- Och to wspaniale, bo moje zapasy krwi dość mocno wyszczuplały od ostatniego czasu - powiedziałem i uśmiechnąłem się, po czym zacząłem jeść. Jako wampir nie miałem potrzeby jeść ludzkiego jedzenia jednak nie miałem zamiaru dawać uczniom powodów do zastanawiania się nad moją osobą.
- Pójdziemy po obiedzie Diana - powiedziałem i puściłem do niej oczko. Bardzo ją ceniłem.

Prawda, uczniowie nieraz przygniatali nauczycieli swymi spojrzeniami. W końcu ich było sporo a nauczycieli ledwie garstka. Pokręciłem głową i dokończyłem posiłek popijając go swym winem z dodatkiem krwi. Westchnąłem z ulgą, uwielbiam wino bo spokojnie mogę dolać do niego krwi i nikt się nie zorientuje gdyż oba napoje miały tę samą barwę. Zaśmiałem się z czegoś w duchu.
- Diano jakiego masz patronusa? Ja sokoła - zapytałem.

- Ja dawniej byłem Gryfonem, obecnie zaś jestem ich opiekunem o czym dobrze wiesz - powiedziałem i spojrzałem na nią z uśmiechem. Diana mi imponowała. Naprawdę niezwykła osoba pełna werwy i inteligencji.
- Ja zjadłem, poczekam na Ciebie - powiedziałem i zamknąłem na chwilę oczy rozkoszując się ciszą.

- Więc chodź, potem muszę jeszcze coś przygotować do zrobienia - powiedziałem i spojrzałem na nią wstając. Specjalnie dla wygody nauczycieli z boku wybudowano przejście do korytarza prowadzącego do lochów. Tam też się udałem po chwili. Mogłem się przemienić ale nie chciało mi się.

Siedziałam przy stole, obudziłam się dopiero gdy wyszli, rozczarowana trochę byłam. O nie... Nie ma ani tamtej nauczycielki ani dyrektorki... Co ja teraz pocznę? Ehhh... Położyłam głowę na stoliku załamana, cieszyłam się że jeszcze Chris nie ma, znów by skomentowała to jak się lampiłam. Chociaż fajnie byłoby w ogóle z kimś o tym pogadać, z nią myślę że najbardziej, o ile nie rozpowiedziałaby... Może najpierw wyjawić jakiś sztuczny sekret by to przetestować? Zastanowię się. Zaczęłam jeść tosty i popijać sokiem owocym. Ulżyłam w końcu swojemu głodowi.

Wszedł do wielkiej sali z dziwnym uśmiechem na ustach. Pokręcił się trochę i zasiadł za stołem Ślizgonów by coś zjeść. Wziął co dawali i zaczął spożywać obiadek.

Kurt wszedł cicho do sali kiedy to zobaczył następnego nauczyciela, zaraz jego oczy przykuły jego uwagę. Kiwnął głową szybko na powitanie nauczycielom."Dobry." Szybko podbiegł do stołu swojego domu. Chyba się zabije, najpierw przemieniający przystojniak, teraz drugi, co nie wie czy nie zmienia się w coś też. Usiadł i oparł się rękami, wziął trochę surówki i ziemniaków, gdyż nie wiedział czy coś da rade zjeść.

Devon po chwili wrócił do Wielkiej Sali, zapomniał o czymś naprawdę ważnym, wszedł głównym wejściem i rozejrzał się. Dostrzegł ucznia przy stole Gryfonów. Chwila jak mu było? A tak Kurt Fetherrow, dziwny chłopak ale bardzo przyjemny dla oka. Podszedł do stołu swych podopiecznych i uśmiechnął się.
- Witaj Kurt - powiedział do niego i uśmiechnął się lekko.

Chwila chwila, to on rozmawiał z tą zjawiskową nauczycielką! I miał fiolki, dziwne, koloru wina. Czemu nalewał to z fiolek a nie pucharu? Odpowiedź nasunęła mi się sama. Nie było to wino. Rozejrzałam się po stole, zaraz zobaczę, oczywiście na osobności, czy to było to czego się domyślałam. Wzięłam główkę czosnku i dyskretnie wsunęłam do kieszeni. Jedząc, trzymałam się postanowienia, że będę go obserwować i zaczepię na korytarzu.

Weszłam do WS i rozejrzalam się ziewajac. Nie no w tej szacie to ja wyglądam nie poważnie. .. Ehh... Usiadłam na samym końcu stołu Slytherinu. Nalalam sobie soku z dyni i upiłam łyk. Nudno mi się robi... aż smutno... ta.. hahah... Ehhh. .. Rok temu byłam w pierwszej klasie... A mam wrażenie jakbym była tu całe życie. .. Lubiłam Hogwart... Naprawdę. .. Nawet zajęcia były fajne... jedyny problem miałam z ludźmi. . Po co oni tu... Nałożyłam sobie tłuczonych ziemniaków i pieczeń w sosie po czym zaczęłam grzebać w jedzeniu, co jakiś czas biorąc kęsa.

- Pamiętaj że masz się zachowywać Kurt, musimy wygrać Puchar Domów - powiedziałem do niego i poczochrałem mu włosy, może to było zbytnie zbliżanie się do ucznia ale jednak. Po chwili opuściłem Wielką Salę.

Następny post: Pusta Klasa na pierwszym piętrze

Chłopak podskoczył gdy usłyszał czyiś głos, spojrzał i to był mężczyzna o ty niezwykłych oczach."Ach, d-dzień dobry, psze pana." Kurt odpowiedział i gdy jego włosy były rozczochrane przez niego, jego rumieniec się zwiększył."T-tak jest, sir." Farbowany chłopak powiedział zdenerwany, teraz naprawdę stracił apetyt.

Zauważyłam jak wychodzi, wyszłam pod pretekstem łazienki. Podążałam za nim.
Następny post: Pusta klasa na I piętrze

Weszłam do sali i rozejrzałam się.
Dzisiaj nie przewrócę się przed tymi wszystkimi ludźmi - pomyślałam.
Ruszyłam w stronę stołu puchonów. Nie potknę się, nie tym razem. Drugi dzień ma być lepszy. Faktycznie, nie wylądowałam twarzą na ziemi i jeszcze nic nie wylałam. Świetnie się zapowiada.

Westchnąłem ciężko i usiadłem przy stole. Było tu dużo ludzi. Naprawdę dużo, to aż wprawiało mnie w zakłopotanie. Może była jakaś możliwość, że chciałem kogoś poznać. Ale oczywiście wyduszenie z siebie jednego słowa do nieznanej osoby zazwyczaj stanowiło mój własny Everest. Cóż. To ja tu byłem aspołecznym dziwakiem.
Wzruszyłem w końcu ramionami w umyśle.

Popijałam sok dyniowy i obserwowałam wchodzących uczniów. W oczy rzucił mi się pewien chłopak z Ravenclaw, który wydawał się być dosyć przestraszony. Uśmiechnęłam się do niego i pomachałam. Tak na poprawę humoru.

Burknąłem coś do samego siebie, gdy trochę już pogrzebałem w talerzu. Wypiłem trochę soku z dyni. Nie smakował źle, wręcz przeciwnie. Uśmiechnąłem się lekko, poznając już swój nowy stały napój przy wszystkich posiłkach. Hm. Ktoś pomachał w stronę mojego stołu. Uniosłem trochę głowę.

Widziałam jak woda powoli wlewa się do pomieszczenia. Odsuwałam się cały czas do tyłu aż dotknęłam plecami ściany. Tylko nie to... Drzwi zaczęły trzeszczeć. .. Zaraz się zacznie... -Nie.. Nie, Nie! -krzczałam znowu, jakby to coś miało dać... Nie dało.. Drzwi trzasnęły a woda wpłynęła do środka. Po chwili poziom wody sięgał już kostek...Nie., znowu to samo... -Tato! *woda sięgnęła juz kolan * -Ratunku! -krzyknęłam otwierając oczy. Byłam w szkole... w Wielkiej Sali... Zasnęłam. . Znowu mi się to śniło. . Wylałam na siebie sok z dyni... To tylko sen... Oparłam łokcie na stole i schowalam twarz w dłoniach. Idiotka... Mam nadzieje ze nie krzyczałam na głos. .. Na pewno. .. zawsze krzyczę. .. minus spania ze mną w jednym pokoju... Boże. .. Dawno mi się to nie śniło. .

Machałam do tego chłopaka, a gdy już na mnie spojrzał jakaś dziewczyna wylała nie siebie sok.
Tym razem to nie ja - pomyślałam i prawie przewróciłam kielich.
Lepiej się tak nie cieszyć, bo jeszcze coś zniszczę.

Weszłam do pomieszczenia w towarzystwie reszty Krukonów, miałam dobry humor, uśmiechnęłam się przelotnie do jakiejś obcej dziewczyny. Po chwili usiadłam przy Felixie i westchnęłam, rozglądając się po stole.
- W większości mięso... - mruknęłam niezadowolona, ale nałożyłam na talerzyk trochę warzyw. Zaczęłam bawić się nabitym na widelec groszkiem. - Ciężko ci się oswoić z Hogwartem? - zapytałam Felixa, widząc, że jest nieco speszony, chciałam przy okazji zagadać.

- Em... - spojrzałem gdzieś w bok. Ukradkiem pomachałem dłonią do Puchońskiej dziewczyny. -...Można tak powiedzieć. Jak z każdym nowym środowiskiem. - mruknąłem, popijając sok z dyni. Popatrzył n a dziewczynę obok. Katiusza.

Weszłam do sali, przy okazji poprawiając mundurek. Wypadałoby się z kimś zapoznać. Jednak ze Ślizgonów dostrzegłam tylko swoją chamską współlokatorkę. Westchnęłam cicho, nie mając ochoty siadać obok niej. Nikt się chyba nie obrazi, jeśli się dosiądę do innego domu? Zajęłam miejsce naprzeciwko jakiejś Krukonki, bardzo ładna dziewczyna swoją drogą. Zerknęłam też na chłopaka obok niej. Ciekawa uroda.
- Wybaczcie, że się dosiada, ale nie mogę znaleźć wspólnego języka z jedną zołzą - szepnęłam dostatecznie cicho do dwójki. - Jestem Sarah - uśmiechnęłam się.

Po jakimś czasie udało mu się skończyć to co miał i uporządkował trochę. Wstał i poszedł gdzie nogi go ponoszą. Musiał wyjść na zewnątrz, bo inaczej ugotuje się w środku.

Następny post w Jeziorze.