Siłownia na drugim piętrze

Gdy tylko poczułem, że oddaje mój pocałunek, uśmiechnąłem się szeroko. Ale wiedziałem, że muszę się opamiętać. Przygryzłem lekko jej wargę, a następnie odsunąłem się od niej, patrząc na nią z uśmiechem.
- Nadal nic nie pamiętasz? - spytałem po chwili

Wpatrywałam sie w niego gdy sie odsunął.
— Nie. I Przestan o to pytać bo to irytujące. — odparlam.
— Aaha... i co do twoich poprzednich slow... Zobaczymy co da sie zrobic..

- A o czym mówiłem? - spytałem, patrząc jej w oczy.
Po chwili jednak zrozumiałem co miała na myśli.
- Niech będzie - odparłam

— Wiesz... Raczej nie liczyłam na twoja zgodę. — prychnelam.
— Bo gdybys mi zabronił to na pewno bym posłuchała...— powiedziałam sarkastycznie.

- Wyostrzył Ci się charakterek kochaniutka - odparłem, przejeżdżając dłonią po jej policzku, a następnie zahaczając o jej usta kciukiem.
- Wiem, że byś nie posłuchała - dodałem.

— Wyostrzył?— zapytałam lekko zdziwiona. — Zawsze taka byłam. Widocznie nie znasz mnie tak jak mówisz. — odparlam.

- No cóż znam Cię od tej drugiej strony o wiele lepiej - odparłem.
- Ale w sumie taka też jest w twoim wykonaniu niezła - mruknąłem, pochylając się i ponownie całując ją w usta.

— No cóż... Moze strona ktora znasz, właściwie nie istnieje. — powiedziałam.
Gdy znow mnie pocałował, polozylam dlon na jego piersi i odepchnelam lekko.
— Pozwoliłam Ci całować mnie kiedy ci sie zachce? Chyba nie.

- Istnieje - zaśmiałem się.
Jakoś nie zraniło mnie to, że mnie odepchnęła. Powoli docierało do Ciebie, że mnie nie pamięta i choć wiedziałem, że powinienem trzymać się z daleka, po prostu nie umiałem.
- Chyba jednak tak - dodałem i ponownie cmoknąłem ją w usta, a następnie szybko się odsunąłem.

Westchnęłam i przewróciłam oczami gdy cmoknal mnie w usta.
Nie żeby mi to naprawde przeszkadzało...
Podeszłam do niego blizej i złapałam go za przód koszulki.
— Masz gumki?— zapytałam unoszac lekko brew i dmuchając chłodnym powietrzem w jego szyje.

Naprawdę takiej jej nie znałem. W sensie mało kiedy się tak zachowywała.
Kiedy się spotkaliśmy miała podobny charakter jak teraz, ale to nie było to co teraz.
- Nie, wiesz ja nie muszę wiązać włosów - zaśmiałem się.

O matko jaki tępak...
— Dobra. Nieważne. — burknelam.
Rozejrzałam sie po siłowni, uśmiechając sie do kilku osob. Gdy zatrzymałam wzrok na blondynie któremu kosmyki włosów idealnie porozrzucały sie na czole zmierzyłam go nieco i puściłam mu oczko gdy na mnie spojrzał.
— Dobra Tyler. To baw sie dobrze. — odparlam odsuwając sie by go wyminąć i zając sie kims kto jest bardziej kumaty.

Widząc, że nie rozumie żartu, pokręciłem ze zrezygnowaniem głową.
- Wiem o co Ci chodzi - mruknąłem.
Chyba nie musiałem mówić, że zmyliło mnie jej zachowanie. Odsunąłem się od niej widząc, że przejeżdża po jakimś chłopaku wzrokiem.
Chyba miała rację, mało ją znałem, a przynajmniej z tej strony.
To tak jakby tak samo wyglądająca osoba, a jednak inna.
- Miłej zabawy - odparłem, drapiąc się w kark.
Chyba teraz będzie najtrudniej się przedstawić na to, że nic mnie nie łączy z Rian, z tą Rian.

— Mam nadzieje. — powiedziałam i wyminelam go. W połowie drogi zawróciłam i łapiąc Puchona za rękę. Wyciagnelam go z siłowni, trzaskając drzwiami. Kretyn.

Next: Pokoj spotkań

Czując jej dłoń na swoich nadgarstku, zdziwiłem się tak, jakbym conajmniej kosmitę zobaczył.
Gdy zaczęła mnie ciągnąć, zacząłem za nią iść, niechętnie, bo niechętnie, ale nie zamierzałem się też wyrywać.

Next > Pokój spotkań