Wieża Astronomiczna

- Dobra, więc inaczej - usiadłem po turecku i spojrzałem na nią. - Jesteś tak piękna, że aż nie wierzę, że srasz.

Zanim coś powiedział także usiadła i podkuliła nogi pod siebie. Kiedy powiedział ten jakże dyskusyjny komplement zaczęła się śmiać jak idiotka- no chyba ci nie wszyło jeżu, ale napewno jest to oryginalne- powiedziała łapiąc powietrze

- Grunt to być oryginalnym - zaśmiałem się rozbawiony.

-Tak to się napewno chwali, chociaż pewnie większość dziewczyn trzasnęła by cię w twarz- powiedziała z rozbawieniem

Parsknąłem śmiechem, przeczesałem włosy palcami. - Były i takie przypadki.

-Och musisz być bardzo tragicznym Casanovą, ech to dlatego masz taką krzywą buźkę- powiedziała ze śmiechem i lekko poklepała jego policzek

- Słucham? Mam prostą, poza tym miałem kiedyś romans z psycholką!

-Ła ła ła spokojnie Romeo! Rozumiem wiem że miałeś trudno ale nie musisz wyjeżdżać aż z tak dużym kalibrem- powiedziała próbując go uspokoić- Chcesz o tym porozmawiać?

- Wiesz, w zasadzie to i tak nie pamiętam za dużo z tego związku. Usunęła mi część wspomnień - wzruszyłem ramionami.

-Och rozumiem, w sumie to z jednej strony dobrze bo może te wspomnienia nie były zbyt przyjemne ale z drugiej straciłeś cząstkę siebie- powiedziała ze spokojem w głosie

- Cóż, bardziej mnie boli to drugie. Ale Isobel mi mnóstwo opowiedziała, więc jednak wiem sporo - westchnąłem.

-To dobrze że siostra nad tobą czuwa. Chciałabym żeby mój brat był w tej szkole ze mną- powiedziała z uśmiechem- może kiedyś uda ci się odzyskać skrawki tych wspomnień

- Może - wzruszyłem ramionami i się przeciągnąłem. - A jak tam u Ciebie związkowo?

-U mnie? Nijak. Nie byłam nigdy w związku ani z facetem ani z dziewczyną. Mało kto mnie postrzega w sposób jako partnerkę raczej jak kumpelę z lekkim ADHD- powiedziała do niego z uśmiechem poprawiając swoje włosy

- Mi się podoba to, że jesteś żywiołowa. Ciężko się z Tobą nudzić, zaskakujesz itd...

-Ta szczególnie kiedy mam swój okres odpałów, zwyczaj mnie unikają ponieważ boją się zostać ofiarą mojego humoru- powiedziała ze śmiechem- ostatnio podrzuciłam komuś amortencję i chłopak wyznawał miłość sowie jakiejś dziewczyny- stwierdziła rozbaiwona

- Cóż... Ja tam się tym zbytnio nie martwię - wzruszyłem ramionami.

-Tym że dostaniesz amortencję czy tym że padniesz jako moja ofiara- spytała z lekkim rozbawieniem

- Raczej tym drugim, podobno mam w sobie coś z masochisty - zaśmiałem się.

-Dobra to teraz zaczynam się obawiać o to co tutaj może wyniknąć - powiedziała z lekkim uśmiechem a jej brwi lekko się uniosły

- Określisz konkretniej swoje obawy? - uniosłem pytająco brew.

-Oj że zamiast cię zdenerwować sprawę ci przemność, no wiesz jak bywa trakcie robienia żartów- powiedziała z rozbawieniem i w sumie żartem. Chociaz to nie do końca była to czego się obawiała

- Teoretycznie... Zależy jeszcze jakimi - wzruszyłem ramionami.

-Jeszcze nie wiem musiałabym wymyślić dla ciebie coś super specjalnego - powiedziała ze słodkim uśmiechem na twarzy

- Jestem bardzo ciekaw więc - odparłem ze śmiechem.

-No to będziesz musiał cierpliwe poczekać drogi jeżusiu - powiedziała z uśmiechem opierając dłonie o swoje udo

- Nie lubię czekać, nie jestem zbyt cierpliwą osobą - odparłem z przekąsem.

-Och wiesz to tak nie ma wpływu. Dobre pomysły potrzebują czasu więc niestety będziesz musiał poczekać jeżu - powiedziała z lekko wredną miną

- Może wytrzymam - zaśmiałem się i położyłem znów.

-Jak chcesz coś odrazu lepiej wziąć i zrobić to samemu - stwierdziła z rozbawieniem I położyła się po chwili obok

- Mam to uznać za sugestię? - uniosłem pytająco brew.

- Uznawaj to za co chcesz ją tylko stwierdzam fakt - powiedziała z uśmiechem na twarzy i położyła ręce nad sobą

- Ogółem... Przenosiłaś się do Hogwartu czy jak? - uniosłem pytająco brew.

-przybyłam normalnie jak większość. Miałam być w japońskiej szkole magii jak brat ale przeprowadzka to zmieniła - powiedziała z uśmiechem na twarzy

- Cóż, mnie z japońskiej dwa razy wyrzucono - zaśmiałem się i założyłem ręce za głowę.

-O aż się chyba boje zapytać za co - powiedziała ze śmiechem patrząc na jego profil

- Może i słusznie - wzruszyłem ramionami i splotłem nogi.

-Czy poza Hogwartem i tej japońskiej byłeś w jeszcze jakiejś szkole? - spytała go z uśmiechem

- We włoskiej, z której również mnie wywalono - zaśmiałem się.

-To widzę że masz jakieś dziwne szczęście do wylatywania- powiedziała z lekkim rozbawieniem

- Wiesz, po prostu... Kilka osób mi podpadło, więc nauczyłem ich odpowiedniego zachowania. Co z tego, że kilku wylądowało w św. Mungu na oddziale psychiatrycznym - wzruszyłem ramionami.

-Aj to rzeczywiście kiepsko. Może trzeba znaleźć jakąś drogę żeby nie krzywdzić tak ludzi, wiesz inny sposób żeby wyładowywać swój gniew i agresję- powiedziała chociaż jej głos brzmiał bardzo nie pewnie

- To była zemsta za to co zrobili siostrze, nie zabawa - odparłem bez emocji

-Om tak, rozumiem- powiedziała chociaż jej głos był już przyciszony i spojrzała w ziemię. Nie za bardzo wiedziała jak powinna się zachować i co powiedzieć. Milczenie? Chyba będzie dobrze

- Dobra, dość o mnie. Co Cię skłoniło do zmiany kraju? Dlaczego akurat Anglia? - spojrzałem na nią zaciekawiony.