Wieża Astronomiczna

-Każdy popełnia błędy Chris. Nie mogę cię przecież nienawidzić, za głupi żart i pijany bełkot-powiedziałem wywracając oczami.

- Czyli ty ... nie obraziłeś się na mnie? Nie nienawidzisz mnie? Nawet za to, co ci powiedziałam nad jeziorem?

-Nie-powiedziałem dalej schodząc po kilka stopni.

- To się do mnie ładnie uśmiechnij, bo na razie ci nie wierzę. A potem możesz mnie postawić.

Odstawiłem dziewczynę schodek niżej i uśmiechnąłem się do niej.

c- Bardzo ładnie - zaśmiałam się i zaczęłam schodzić w dół co chwilę się potykając.

Dogoniłem dziewczynę zeskakując po kilka schodków.

Jak to po pijaku, moja koordynacja ruchowa była baaardzo ogarniczona. Poślizgnęłam się na schodach i upadłam zjeżdżając z kilku stopni. Oczywiście, zaczęłam się śmiać z własnej głupoty.

-Żyjesz?-powiedziałem powstrzymując się od śmiechu. Wyglądało to komicznie.

- Jakoś - parsknęłam śmiechem - Dobrze, że przynajmniej nie mam tych okropnych butów. Wylądowały w jeziorze.

-Wieeelka szkoda-powiedziałem śmiejąc się-Ale pięknie, Małyszu-dodałem klaszcząc.

- Szkoda? - zaśmiałam się - Może mam wrócić tam na górę?

-Nigdzie się nie ruszysz-stwierdziłem patrząc na nią.

- Jal chcesz. Mogę tu siedzieć do końca świata. Jest jedno ale. Bez ciebie nie zostaję.

-Okej-powiedziałem podchodząc do niej.

- Nie dobra, nie chce mi się - zaśmiałam się - Przydałoby się iść do dormitorium czy coś.
Znowu zaczęłam iść po schodach i znowu się poślizgnęłam, tym razem przytrzymując się poręczy.

-Też tak myślę-powiedziałem i objąłem ją w pasie sam trzymając się poręcz

Mocno trzymając Charliego starałam się nie przwrócić. 

NP dorm

Wyszłam na wieżę zapłakana. Miałam nadzieję że rzadko ktoś tu przychodził. W końcu wysoko.. Dostałam wyjca od matki na temat tego jak się zachowuje w szkole... Nic takiego nie robie! Jestem sobą! I właśnie o to chodzi... nie wolno mi być sobą. Oparłam się o mur i spojrzałam w dół.

Wszedłem na wieżę i się rozejrzałem dookoła. - Akurat gołe niebo dzisiaj, idealnie, nie?

Weszła za nim. No trochę się zmęczyła jednak nie dawała po sobie tego poznać- Tak idealnie, nie ma nawet chmurki.- powiedziała z uśmiechem i usiadła przy krawędzi i z uśmiechem spojrzała w niebo

- Widzę gwiazdę polarną - spojrzałem w jej kierunku, lekko podniosłem głowę dla lepszej perspektywy.

-O tak tam jest , ciekawe jak dużo giazd dzisiaj będzie widać. O czy to mały wóz?- powiedziała wskazując na niebie

- To... Raczej bym powiedział, że duży. Mały nie miałby tej gwiazdy - wskazałem mniej więcej.

-Ugh masz rację, debil ze mnie - powiedziała z uśmiechem i po chwili położyła się na plecach patrząc w niebo- Ciekawe czy będzie dziś widać drogę mleczną

- Niewykluczone - położyłem się obok niej. - Chyba widzę tam Syriusza.

Uśmiechnęła się delikatnie- O tak widzę czyli tutaj powoli układa się gwiazdozbiór Wielkiego Psa- powiedziała z uśmiechem i palcem łączyła gwiazdy

- Hmmm... Chętnie bym znalazł Kassiopeję - powiedziałem patrząc za jej palcem.

-Poczekaj zaraz znajdziemy. Najpierw namierzmy gwiazdę polarną o tutaj-powiedziała pokazując gwiazdę.- Teraz musimy pociągnąć palcem do ostatniej dyszli wielkiego wozu. O i tutaj się zaczyna to takie ładne W- powiedziała z uśmiechem i poprowadziła palcem po kształcie konstelacji

- Oooo... O tej metodzie akurat nie wiedziałem - przyznałem z rozbawieniem.

Zaśmiała się cicho- mój ojciec kiedyś o niej opowiadał, szczerze? Nie pamiętałam czy dobrze to zapamiętałam- stwierdziła rozbawiona

- w każdym bądź razie to mi wygląda prawidłowo, wygląda na to, że tak - zaśmiałem się i poczochrałem ją po włosach.

-Ej no! Układałam tą fryzurę całe 10 sekund a ty ją od tak rozwaliłeś? O nie za zniewaga krwi wymaga! - powiedziała z udawanym oburzeniem i zaczęła go łaskotać a jej włosy zmieniły kolor na granatowy

- Aaaaaaaaaaa! - wydarłem się i zacząłem wiercić ze śmiechem, jednak po chwili nagle przestałem. - Kurwa, zapomniałem, że ja nie mam łaskotek - zacząłem to ja ją łaskotać z rozbawieniem.

Spojrzała na niego- Ty mały jeżu ech nie lubię cię- powiedziała z udawanym fochem i uderzyła go w ramię po czym odwróciła się na bok tyłem do niego żeby obrażać się w spokoju. Tylko poważnie poważeni nie zaśmiej się

- Nie udawaj, nie umiesz się na mnie obrazić - zaśmiałem się.

-Chciałbyś żeby tak było kochaniutki jeżu- powiedziała w jej głosie było słychać oburzenie ale jej usta wykrzywiły się w usmiechu

- Poza tym, gdybyś się naprawdę na mnie obraziła, to bym Cię pokłuł, wiesz? - zapytałem z rozbawieniem.

-Niby czym miałbyś mnie kłuć i po co - spytała go z uniesioną brwią

- W końcu jestem jeżem, czyż nie tak? - spytałem również unosząc brew, trochę ją przedrzeźniając.

-Tak do tego całkiem urodziwym, ale jakoś nie widzę twoich igiełek- powiedział z rozbawieniem i spowrotem położyła się na plecach

- Urodziwym? Nie do porównania z Tobą - odpowiedziałem ze śmiechem.

-Oj już tak nie kadź ponieważ jeszcze się zarumienię i co wtedy będzie? - powiedziała rozbawiona krzyżując ręce pod biustem i patrzyła na niego

- Cóż... Myślę, że z rumieńcami wyglądałabyś przeuroczo - zaśmiałem się.

-To teraz będziesz próbować go u mnie wywołać? Och to może być naprawdę ciekawe widowisko- powiedziała z rozbawieniem a jej oczy zaiskrzyły