Wieża Astronomiczna

- Do dormitorium z tobą ... może lepiej nie - zaśmiałam się - Ale do swojego tak.

-No to chodźmy- powiedziałem i dopiero wtedy zauważyłem, że dalej mam swoje dłonie na talii dziewczyny, które od razu zabrałem i schowałem do kieszeni. Zacząłem schodzić po schodach.

NP PW (Huff)

- No to chodźmy - powiedziałam szeptem i poszłam za Charliem.

NP Pokój Wspólny (huff)

Wszedłem z Ann na Wieżę i usiadłem wygodnie pod murkiem patrząc na nocne niebo i pełnię.

Usiadłam obok Azazela, opierając się o jego ramię. Ale w przeciwieństwie do niego, zamknęłam oczy, gdyż alkohol sprawiał, że świat przed oczami był jednolitą mieszanką wszystkiego, co powodowało niemałe zawroty głowy.

- Już zgon? - zapytałem z rozbawieniem.

Potrząsnęłam ruchem glowy. Zmieniłam pozycję, opierając głowę o jego uda, patrząc się w górę na pełne gwiazd niebo. Stan mojej schizy pozwolił mi patrzeć przed siebie bez uczucia mdłości.

Odgarnąłem włosy z jej twarzy i nachyliłem się by ją krótko pocałować. Potem głaskałem ją po włosach.

Jęknęłam jak dziecko ze zmęczenia dzisiejszym dniem. Jego dotyk mnie uspokajał... koił wszystkie moje poszarpane nerwy... trzymał mnie z daleka od myśli zabicia lub poćwiartowania przypadkowej osoby...
Wyszukując gwiazdozbiorów, trzymałam jego rękę. Czułam się przy nim cholernie bezpiecznie.

Uśmiechnąłem się do niej. - Z nikim nie jest mi tak dobrze jak z Tobą.

- Na te słowa pewnie nie jedna dziewczyna dałaby się poćwiartować - podczas nietrzeźwości dziwne myśli potrafiły przemknąć się przez moją głowę - Wiesz czego nie zrobiliśmy, a nareszcie mieliśmy okazję?

- Hm? - uniosłem pytająco brew. - Że urżnęliśmy się w trzy dupy, jakby to powiedziała Isobel?

- Nie zapaliliśmy. - naszła mnie na to kurewska ochota, warknęłam, wtulając się w brzuch Azazela.
Biło od niego ciepłem, a dzisiejsza noc nie należała do najcieplejszych.

- Inaczej to zrobimy - odpowiedziałem i posadziłem ją na swoich kolanach, zdjąłem z siebie skórzaną kurtkę. Wtuliłem ją w siebie i przykryłem nią. Było mi i tak ciepło i tak. - Jeszcze będzie okazja.

- Miejmy nadzieję, że kolejna wycieczka będzie szybko. - mruknęłam pod nosem, wtulona w chłopaka - Mój organizm domaga się alkoholu i tym podobne. - pomyślałam chwilkę - Tylko nie teraz, już mam dość. - zaśmiałam się cicho.

- Tylko w alkoholizm mi nie popadnij - odmruknąłem opierając swoją głowę o jej.

- Azazeloholizm się liczy? - burknęłam pod nosem, mocno westchnęłam, nabierając do swojego organizmu jak najwięcej świeżego, nie skażonego alkoholem powietrza.

- A z tym to już Ci daję wolną rękę - zaśmiałem się i westchnąłem lekko, patrząc w niebo.

- Tak mi teraz dobrze... - chciałam przeciągnąć się jak kot, ale postanowiłam jednak nie zakłócać spokoju - Ile lat musiałam czekać, aby to powiedzieć. - zamknęłam oczy, przytulając chłopaka.

- Ile ja związków musiałem zakończyć, by trafić na tak świetny z Tobą - pogłaskałem ją palcem po policzku.

- Jesteśmy w związku od... - próbowałam liczyć, ale moje umiejętności matematyczne, zaniżyły się do poziomu przedszkolaka - W każdym bądź razie bardzo krótko. - odsunęłam się lekko, by spojrzeć w jego oczy.
Pomimo małej widoczności, potrafiłam dostrzec zielone iskierki. Rozkoszowałam się jego wzrokiem, który potrafił mnie przejrzeć na wylot.

- I co z tego? I tak jesteśmy szczęśliwi - wzruszyłem ramionami.

Chwyciłam się jego karku, aby utrzymać równowagę. Patrzyłam mu w oczy, podziwiając i na nowo się w nich zatracając. Byłam milimetry od jego ust, ale nie złączyłam ich jak zawsze w namiętnym pocałunku. Mimo alkoholu we krwi, potrafiłam się opamiętać. Zahaczyłam wargą o jego, pozostawiając po sobie lekko wilgotny ślad.

- I to mi się cholernie w Tobie podoba - zacząłem głaszcząc ją po włosach. - Jesteś zboczona, lecz z umiarem, szczerze kochająca i otwarta.

- Lubisz takie? - zamruczałam - Nie czuję już Twoich perfumów. - mówiłam jakby ktoś odebrał mi zabawkę.

- Cóż, masz odwyk - zaśmiałem się lekko. - Lubię. Są najlepsze.

- O nie tylko nie odwyk! - zaczęłam się kręcić niespokojnie w jego ramiocham, chichocząc pod nosem - Ja nie chcę odwyku. - spojrzałam z czymś w rodzaju porządniaprosto w jego usta.

- Nie? Grunt to przyznać się do nałogu! - zaśmiałem się razem z nią i przytuliłem mocno. - Cieszę się, że Cię poznałem.

- Jesteś moim nałogiem! - wykrzyczałam w szepcie - Przyznaję się, nie bij! - zaśmiałam się cicho

- Nie uderzyłbym przecież takiej słabej i delikatnej istotki jak Ty - zaśmiałem się. Złapałem ją za policzki i lekko pociągnąłem. - Puci puci!

- Och no weź! Nie jestem słabaaa, ani małaaaa ani słodka! - patrzyłam na niego jak w obrazek - Ałaaa, puszczaj. - chwyciłam lekko jego nadgarstki, dalej będąc po wpływem alkoholu...

Puściłem i założyłem ręce za głowę patrząc w jej oczy z iskrami rozbawienia. - A tak wyglądasz, wiesz? Tak uroczo i pociągająco.

- Pociągająca powiadasz? - chwyciłam za jego koszulkę, przyciągając do siebie i łącząc nasze usta w czułym pocałunku.
Co prawda nie równał się on temu co zaszło w gospodzie, ale chciałam poczuć ponownie smak jego ust.

Odwzajemniłem pocałunek, znów smakując jej kuszących ust. Wplotłem palce w jej włosy, lekko dociskając jej usta do moich.

- Chwila... - przeszukałam kieszenie i wyciągnęłam dwa pudełeczka - Chcesz? - rozpieczętowałam jedno opakowanie czekoladowej żaby - Jakoś mnie odrzuca ten alkoholowy posmak naszych ust. - zaśmiałam się, szybko zajadając się magiczną żabą.

- Chętnie - wziąłem jedną i złapałem za nóżkę. Podrzuciłem kilka razy w powietrzu za każdym razem ją łapiąc i dopiero zjadłem. - Mmm... Dawno tego nie jadłem. Żałuję - gdy już ją zjadłem, znów ją pocałowałem. Miała rację, teraz było lepiej.

Rozkoszowałam się teraz i smakiem tej czekoladki jak i również smakiem ust chłopaka. Najidealniejsze połączenie dzisiejszego wieczoru. Wkradłam się językiem między jego wargi, znowu staczając z nim bitwę o prowadzenie.

Wygrywałem bitwę o dominację w tym pocałunku, oddałem mu się bez reszty.

Oddałam mu się już jako ta niedominująca. Dłoń usadowiłam na jego policzku, delikatnie kciukiem głaszcząc jego wystające kości. Sennie i powoli poruszałam wargami, delektując się jego ustami.

Uśmiechnąłem się, gdy zrozumiałem, że nie będzie walczyła dalej o dominację. Wciąż z ręką w jej włosach, zatracałem się w jej ustach.

- Jesteś śpiący? - przerwałam na sekundę, dalej gładząc go po policzku.

- Bardzo. Ciebie widzę że nie muszę pytać - zsunąłem rękę na jej plecy.

- Gdzie tam, ja zmęczona? - mało nie odpływałam, jeszcze pijana w jego ramionach.

- Tak, Ty - zaśmiałem się. - Może pójdziemy już do dormitoriów? Jutro spotkamy się na śniadaniu.

- Ja tak bardzo nie chce. - oplotłam się czym tylko mogłam wokół Azazela - Nie chce bez Cieebie. - majaczyłam jak dziecko.