Korytarz na czwartym piętrze

Po chwili chodzenia zauważył swojego kolegę."Nie wiem jak można żyć tu co roku, te schody są okropne." Powiedział i podszedł z uśmiechem do Lyros."To tutaj?"

Spojrzałem się na niego stojąc na korytarzu i odpowiadając na pytanie młodszego ode mnie chłopaka. Jakiś Gryfon chciał w trafić do Dormitoriów a wylądował tu. - Tak tak . Prosto pójdziesz i po schodach. - Mały pobiegł szybko. W sumie nie był aż tak mały. - A Kurt! Tak. Idziesz prosto tym korytarzem. - Pokazałem mu paluszkiem korytarz i drzwi na końcu. - Na pewno w trafisz. - Uraczyłem go uśmiechem.

Po wyjściu z Biblioteki postanowił pochodzić po czwartym piętrze, w ten sposób znalazł się na korytarzu na tym piętrze i rozejrzał się. Dostrzegł Gryfona i jeszcze jednego chłopaka. Jednak Gryfon po chwili zniknął. No cóż wzrószyłem ramionami i podszedłem do rudzielca.
- Siemka - powiedziałem i usiadłem we wnęce.

Spojrzałem się na Ślizgona i chciałem miło odpowiedzieć gdy Panna Diana kilkoma słowami, chyba nas zjechała. Tak przynajmniej mi się wydawało. Taka wyrafinowana obelga z jej strony. Rzadko zdarzało się, że poświęcała na uczniów uwagę gdy jeden z nich nie był Ślizgonem.
- Hey hey. - Przykucnąłem przy chłopaku. - Mało osób uczęszcza do biblioteki z twojego domu. Lubisz czytać? - Serdecznie się do niego uśmiechnąłem. Chyba nie powinienem do Ślizgona.

- Dzień dobry Panno Blake - powiedziałem do mojej opiekunki gdy nas minęła, gdy zobaczyłem jej plecy wystawiłem język. Nie lubiłem jej zbytnio, jakoś niezbyt jej ufałem.
- Obecność i zapach ksiażek pomagają mi sie uspokoić. A ty lubisz czytać? - zapytałem go i uśmiechnąłem się. Cóż nie byłem typowym Ślizgonem, nie miałem nic do Gryfonów.
- Jestem Taylor Blackwood - powiedziałem wyciągając do niego rękę.

Kurt kiwnął głową i poszedł w kierunku wyższy chłopak pokazał mu."Dzięki, do zobaczenia na lekcjach." Pomachał mu i zniknął za drzwiami.

Następny post w bibliotece.

Spojrzałem się znów rozbawiony i uścisnąłem jego dłoń. - Nie czytam dużo, ale nie mam nic do książek. - Dziwnie się czułem jak to ktoś był niżej niż ja. Nie z faktu lubienia bycia niżej czy coś. Po prostu wolałem widok od dołu. - Miło mi ciebie poznać. Jestem Lyros Nyxxis. - Potrząchałem energicznie jego dłonią. - Nie było cię na pierwszej lekcji ?

- Nie jakoś nie czułem sie zbyt dobrze. Nadal nie przyzwyczaiłem się do szkolnego trybu życia - powiedziałem i zaśmiałem się. Miał chłopak energię to musiałem mu przyznać. Ale imponowało mi to i to bardzo.
- Czym chcesz się zajmować po szkole? Ja chcę zostać aurorem, albo nauczycielem - powiedziałem. Miałem daleko idące plany.

Zacząłem myśleć o swoich planach na przyszłość.- Wiesz... Chcę się dobrze bawić i być wesoły. - Posłałem mu mega serdeczny uśmiech. Mógł żygnąć przez tą falę szczęścia. Nie zdziwił bym się. - A tak szczerze to absolutnie nie wiem co mógł bym robić w życiu. Choć w sumie... Mógł bym zostać wróżbitą w latekswoym stroju. Zawsze jakiś plan nie ?

- Zawsze trzeba mieć jakiś plan na przyszłość, choćby był najbardziej zwariowany jaki istnieje to jednak jest - powiedziałem i zaśmiałem się. Cóż jego szczęście odbijało się na mnie dzięki czemu czułem się lepiej niż dobrze.
- Twój optymizm jest niezwykle zaraźliwy - dodałem z śmiechem.

- I tak powinno być. - Tyknąłem go w nos. Czemu? Ba, bo mogłem. - Widzisz. Z uśmiechem na twarzy jest odrazu lepiej. Przynajmniej widzę uśmiechającego się Ślizgona. Wiesz takeigo który aktualnie nie patrzy na czyjeś cierpienie i inne smutne i zawiłe sprawy.- Podrapałem się po tyle głowy. - Nie zimno ci w tyłek ? Podejrzewam, że nie ma tutaj żadnego ogrzewania . - Dotknąłem dłonią posadzki na której siedział tym samym zbliżając się. - Zimna jak cholera.

- Cóż nie jestem jak typowy Ślizgon, nie cieszy mnie krzywda innych. Lubię ludzi i z natury im ufam. Jednak Tiara przydzieliła mnie do domu Węża, a wolałem trafić do Gryfonów lub chociażby do Krukonów albo Puchonów - powiedziałem i zaśmiałem się. Nie czułem zimna, więc wzruszyłem ramionami i westchnąłem. Jakoś tak nie odczuwałem zmian temperatury, jakbym był zaprogramowany tylko na ciepło.

- Mi by dupa zmarzła od siedzenia tak na ziemi. - Spojrzałem się na niego podejrzliwie. - Jesteś absolutnie dziwny wiesz? - Pyrgłem go w ramie i usiadłem obok niego. - Nogi drętwieją od kucania. Nie polecam tak na przyszłość. - Delikatnie oparłem się o ścianę, po czym dobrze rozłożyłem na ziemi. - Ewidentnie za duża jest ta szkoła.

- Szczerze mówiąc wielu mi mówi że jestem dziwny ale jakoś zazwyczaj mało mnie to obchodziło - powiedziałem i wzruszyłem ramionami z obojętnością. Po chwili pacnąłem się w czoło.
- Mamy eliksiry, jeśli się nie pośpieszymy coś czuję że potracimy punkty - powiedziałem i zeskoczyłem z wnęki. Po chwili ruszyłem w stronę sali do elisirów.
Następny post: Sala eliksirów.

Spojrzałem na niego jak szybko ruszył. Wstałem jak najszybciej umiałem i podreptałem za nim. Nie było czasu na rozmowę, bo zapierdzielał niemiłosiernie. Ehhh a wystarczyło by spokojnie przejść się . Czy ja proszę o zbyt wiele? Spokojny spacer dla ukojenia nerwów.

Następny post: Sala eliksirów.

Szedłem korytarzem, szukałem działu ksiąg zakazanych. To gdzieś tutaj...To musi być na tym piętrze.

Po spędzeniu w bibliotece kilku godzin, w konfu wyszłam i wróciłam do dormitorium. Ale tylko na chwile. Wzięłam z niej replikę sławnego płaszcza, zwanego peleryną niewidka. Działała tak damo jak oryginał. Zarzuciłam ja na siebie i poszłam w odpowiednie miejsce. Pod peleryną trzymałam listę książek które były mi potrzebne.  Idąc korytarzem nie zauwazylam ze ktos jeszcze na nim jest. Wpadłam z impetem, jak sie chwile pózniej okazało, na wysokiego chłopaka.
-Przepraszam!-krzyknęłam.
-Nie zauwazylam!

Poczułem nagle jak coś zderza się z moimi plecami. Nie było to za mocne. Zaraz potem usłyszałem damski głos-Nie masz za co przepraszać-powiedziałem odwracając się.

Odsunęłam sie od niego szybko zdejmując pelerynę. Zdążyłam to zrobić nim sie odwrócił.
-Dobrze ze cię nie znokautowalam..-zasmialam sie.

-Nie wiem czy byś zdołała- pomyślałem, patrząc na jej posturę. Niska, chuda i wygląd jak porcelanowej lalki. To co rzuciło mi się w oczy to białe długie włosy oraz szata domu. A więc może w tej niepozornie wyglądającej osobie kryje się jakaś siła. Chwila, o czym ja myślę. Chrząknąłem-Wypadałoby się przedstawić. Nathan Collins- powiedziałem patrząc na Gryfonkę.

-Kath Black.-powiedziałam z uśmiechem.
-O! Jesteś ze Slytherinu!-krzyknęłam wskazując na naszywkę widniejąca na jego piersi.
-Zazdroszczę!

-Na początku, gdy przybyłem do Hogwartu, zaszła jakaś pomyłka i miałem być w Hufflepuff- parsknąłem. Zauważyłem jakąś kartkę.

-O matko..To ja już wole Gryffinfor..-powiedziałam i podążyła
za jego wzrokiem. Szybko podniosłam kartkę i schowałam do kieszeni.
-Takie tam...

Przez chwilę nastała głupia cisza-To co ty tutaj robisz?

-Ja? Eee...Chyba mnie nie sprzedasz....Szlam do działu ksiąg zakazanych po kilka książek...

-Widzę, że mamy coś wspólnego-mruknąłem.

-Ty tez? Po co? -zdziwiłam sie.
-Zgaduje ze tez nie masz pozwolenia?

-Przyzwolenie? Oczywiście, że nie mam- parsknąłem poprawiając włosy.

Przygryzłam warge i obejrzałam się dookoła niby poprawiając wlosy.
Tylko my.
Rozłożyłam płaszcz.
-To niewidka. Wchodzisz w to?

-Skąd ona ma niewidkę?- pomyślałem zaskoczony. Nie mam nic do stracenia- Okej- powiedziałem schylając się i podchodząc bliżej do dziewczyny.

Zarzuciłam na nas peleryne i przysunelam się do chłopaka.
-No to idziemy...-powiedziałam powoli robiąc krok do przodu. W końcu razem ruszyliśmy.
-Po co tam idziesz? Co ci potrzebne?

-Nie wiem właściwie co-wzruszyłem ramionami-Zobaczy się-parsknąłem idąc dalej.

-Aha..-weszliśmy fo ogromnego pomieszczenia. Rozejrzałam sie.
-Chyba możemy to zdjąć...-powiedziałam kiedy upewniłam sie ze nikogo nie ma. Zrzuciłam z nas pelerynę.
-Wow...Tyle zakazanego...Im bardziej zakazane tym bardziej mi sie podoba..

W trakcie schodzenia po schodach, która ilość była bardzo duża, zaczęłam opowiadać Mathew ogółem o nauczycielach i samych lekcjach. Również napomknęłam jedne z tych najważniejszych punktów regulaminu oraz to, że gdyby chciał mnie szukać to miejsca gdzie głównie przebywam to dormitorium, wieża astronomiczna, czasem jezioro, biblioteka. A propo biblioteki- Dotarliśmy na czwarte piętro, te drzwi prowadzą do biblioteki- wskazałam dłonią ogromne drzwi stojące naprzeciw.- Jest tutaj jeszcze nieużywana klasa i dział ksiąg zakazanych.

Uważnie przysłuchiwałem się wszystkiemu co mówiła dziewczyna. Okej, zapamiętaj :dormitorium, wieża astronomiczna, jezioro i biblioteka. Przecież muszę mieć jakiegoś znajomego w tej szkole, nie? Tak Mat tłumacz się tym, moje sumienie zaśmiało się we mnie. To dziwne rozmawiać z wewnętrznym ja? Ja tak nie sądzę, często radze się samego siebie. -Okej, zapamiętam-uśmiechnąłem się wchodząc po ostatnim schodku tych prze długich schodach. -Dział ksiąg zakazanych? Interesujące. Uśmiechnąłem się na wzmiankę o bibliotece i dziale ksiąg zakazanych. To będą moje dwa ulubione miejsca.

-Pamiętaj, że dział ksiąg zakazanych, nie jest taki bez przyczyny- powiedziałam patrząc na jego minę, po usłyszeniu samej wzmianki na ten temat-Ogółem to na trzecim piętrze jest sala zaklęć, izba pamięci, zbrojownia i klasa obrony przed czarną magią. Na drugim piętrze jest pokój spotkań. Można tam rozmawiać z osobami z innych domów. Jest jeszcze łazienka płaczącej Marty, jednak nikt tam nie zagląda.- oznajmiłam opierając się o ścianę.

-Tak tak wiem, nie pierwsza mi to mówisz-Zaśmiałem się, dyrektor witając mnie w szkole także o tym wspominał ale szczerze go nie słuchałem Chciałem tylko wiedzieć gdzie jest to interesujące miejsce.
-Okej, rozumiem ale dlaczego nikt nie odwiedza biednej Marty?-zapytałem udając zdziwienie po czym cicho się zaśmiałem.

-No cóż nie mam bladego pojęcia- powiedziałam z udawanym smutkiem.-Potem jest pierwsze piętro gdzie jest skrzydło szpitalne, pusta klasa, klasa historii magii i od opieki nad magicznymi zwierzętami.

-Będę się musiał ciebie trzymać bo inaczej zgubie się idąc na pierwszą lekcję-zaśmiał się i rozglądał po korytarzu uważnie słuchając.

-Kwestia czasu-zaśmiałam się.-Zobaczysz to niedługo ty będziesz znał wszystkie zakamarki tego zamku i nie będę ci potrzebna-powiedziałam chowając ręce do kieszeni bluzy, którą miałam pod szatą.

-Taka urocza dziewczynka zawsze będzie potrzebna-puścił jej oczko-kto wie, może kiedyś wykorzystam cie do jakiś niecnych planów związanych z działem ksiąg zakazanych.-Zaśmiał się złowieszczo.

-Czyżby, aż tak potrzebna?- pomyślałam po czym spojrzałam na chłopaka z uniesioną brwią- Nie powinnam wybierać się działu ksiąg zakazanych- mruknęłam wywracając oczami.

-Ja też nie powinienem-Uśmiechnąłem się szeroko i spojrzałem na nią. Taka niewinna, mała dziewczynka.
- Zawsze można wykorzystać cie do innych celów ale to się zobaczy-Szturchnąłem jąlekko łokciem i się zaśmiałem.