Korytarz na czwartym piętrze

-Nie tknęłabym cię nawet, więc możesz pomarzyć- Parsknęłam wyśmiewając tekst Bina, tak serio nie wiem jak można być tak zakochanym w sobie z takim wyglądem. No proszę was.
-Trudno, ja się stąd nie ruszam-Wzruszyłam ramionami i ponownie zamknęłam oczy ignorując chłopaka

— Wiesz co? Nie zdziwilyby mnie twoje słowa gdybys chociaz była ładna. Bo to ze masz paskudny charakter da się przeżyć. Znam gorsze. Ale zeby kurwisko było tak brzydkie i do tego pyskowali? Nikt cie nie okiełznał i dlatego taka jestes. Nie miałaś w sobie jeszcze chuja i dlatego szczekasz. — szczerze? Pierwszy raz odezwałem się tak do dziewczyny. Ale zasłużyła sobie.

-Nie dbam o twoje zdanie, ale jeśli oczekujesz czegoś od innych to najpierw zacznij od siebie. Sam nie jesteś wybitnie przystojny. Ba! Jeśli w ogóle jesteś, bo jak na moje to nie bardzo.
Ja sie sobie podobam, a tobie nie muszę, w sumie.... Ciesze się, że masz o mnie takie zdanie.-Powiedziałam dalej trzymając oczy zamknięte. Przez wiatr, okno lekko się uchyliło i rozwiało parę kosmyków moich włosów, co i tak zignorowałam. Lubie gdy sobie tak latają.

— No słuchaj... Nic ci na to nie poradze. Gdybym zaczął się tobie podobać to by oznaczało ze posiadasz gust. A ty nawet mózgu nie masz. — odparłem lekko, gasząc peta.
— Ale czego mozna wymagać od kogos takiego jak ty... Wiecznie udręczonej i zranionej dziewczynki..

-Ojej przykro mi, że nie mam tak okropnego gustu jak dziewczyny, które obracasz, ale nie kręci mnie typ facetów, który przypomina choć w jednym procencie ciebie.- To co mówiłam było stuprocentową prawdą, no może sto minus jakiś odsetek, bo gdyby nie to jak Woo Bin się zachowuje mógłby być jakkolwiek atrakcyjny dla mnie.
Ale chyba nie przyznam się do tego nie? Zresztą i tak już uświadomiłam mu jak mało atrakcyjny jet w moich oczach.

- Ojej..- jęknąłem "rozczarowany.
- To być może jesteś homo. - zasugerowałem. -Ale co ja tam wiem o odmóżdżonych pannicach

-No niestety nie zgadłeś, po prostu twoja twarz jest ładnie mówiąc "nie wyjściowa" -Stwierdziłam odwracając wzrok od chłopaka

— Nikt ci nie każe na nia patrzeć. — powiedziałem.
— Gdybym juz miał cie ruchac to na pewno nie w usta. Jeszcze bym przez ciebie stracił ochotę na zabawę..– zaśmiałem się.

-Nie martw się, nie będziesz miał takiej okazji-Spojrzałam na niego z miną pokazujące wielkie zażenowanie jego zachowaniem.
-Zachowujesz się jak nastolatek, który ma obsesje na punkcie seksu, jak jesteś taki niewyżyty, to może kupie ci na urodziny dmuchaną lalę?

— Po co mi dmuchana lala z plastiku jak przed moimi oczami stoi równie pusta lala?— zapytałem patrzac jej w oczy z daleka.
— Moze skończmy juz te rozmowe bo przez moment przeszło mi przez głowę zeby byc dla ciebie milszym i się z toba zakolegowac ale na szczescie szybko zjebałaś.

-Och nie, zmarnowałam taką piękną okazję.....-Westchnęłam teatralnie.
-Chyba moje życie teraz nie ma sensu....-Spojrzałam na niego z niedowierzaniem. Nie sądzę żeby mówił na poważnie, cały czas był chamski, a teraz niby się chciał zakolegować, o uwierzę.

— No cóż...— mruknąłem powoli.
— Twoje zycie w ogole nie ma sensu i mysle ze powinnaś juz dawno skoczyć z wieży. Ale co ja tam wie.

-Jednak postanowiłam męczyć ludzi swoją egzystencją, wybacz-postałam mu złośliwy uśmiech

— Wybaczam. — odparłem i spojrzałem na dziewczynę, przyglądając jej się przez chwile i starając się odkryć co kryje się pod tą tlenioną czuprynka. Dziewczyna nie wygladała nabrała co to naprawde mozna z nia spędzić duzo czasu... Szybko się nudziła. A moze wręcz przeciwnie.