Błonia Hogwartu

- Może kiedyś się przyzwyczaje - usmiechnąłem się i przełożyłem dłoń przez jej ramię - ale póki możesz to się powstrzymuj - powiedziałem, cały czas się uśmiechając i pocałowałem ją w czoło
- Gdzieś konkretnie zmierzamy? - spytałem

Nie odezwałam się na jego słowa. No co miałam powiedziec? Najchętniej to wykleilabym cie naklejkami "kocham cie", mówiłabym ci to na. Dzien dobry, dobranoc i w ogole pięćset razy dziennie? Nie. Wiec nic nie powiedziałam.
Nabrałam powietrza by odpowiedziec na jego pytanie.
— Nie... Po prostu... Przez błonia. Sa duże. Jest gdzie chodzic...

- Okej to chodźmy - odparłem i pociągnąłem dziewczynę za sobą
- Czyli co mieszkasz we Włoszech tak? - dopytałem, przerywając ciszę - A co roku we wrześniu przyjezdzasz do Londynu tak?

Pokręciłam głowa.
— Nie byłam jeszcze w nowym domu... Od razu z Korei przyjechałam tu... Jestem w Hogwarcie po raz pierwszy. — wyjaśniłam. — I po raz pierwszy byłam w Londynie po to by dostać sie na Pokątną.

- A twoje rodzeństwo? - spytałem - Nie chodzi do żadnej szkoły? - popatrzyłem na nią i zdjąłem rękę z jej ramienia - W sumie o ile oni są od ciebie starsi albo młodsi?

— Nie chodzą. — powiedziałam. Spojrzałam na jego rękę gdy ja zdjął z mojego ramienia. Odsunęłam się lekko by dać mu przestrzeń.
— O pięć lat. — odparlam. — Starsi

- Czyli już pracują, tak? - dopytałem - W sumie zazdroszcze ci, że masz rodzeństwo, nigdy nie chciałem byc jedynakiem, ale dobrze, że starzy nie mają kolejnego dziecka, za bardzo zostało by skrzywdzone

— Tak. — przytaknelam. — Oboje w świecie mugoli. — dodałam.
— Dlaczego? Z takim bratem to chyba byłoby dobrze..

- Byłby pewnie ode mnie młodszy o kilka lat, ale moi rodzice to buce więc by się nim nie opiekowali, a ja też pewnie bym się nim nie zajmował. Poza tym wolał bym siostrę - odparłem
- Myślałem że twoja rodzina pracuje w świecie czarodzieju - powiedziałem zdziwiony

— Siostre? Dlaczego siostre? Dziewczyny to większy problem..— powiedziałam.
— Nie... W branży muzycznej łatwiej w świecie mugoli. — zasmialam się.

- Może i większy, ale są bardziej urocze od chłopców - zaśmiałem się
- W branży muzycznej? Już coś osiągnęli? - zapytałem

— No... Oboje sa juz po debiucie. — powiedziałam. — Daj spokoj. Dziewczyna.. Do tego młodsza.. fuj fuj

- Mówisz tak bo jesteś młodsza - zaśmiałem się
- Jakoś nigdy o nich nie słyszałem - odparłem zgodnie z prawdą, nie kojarzyłem nikogo z nazwiskiem Shin

— Nie dlatego... Po prostu..— wzruszyłam ramieniem.
— Bo po pierwsze, karierę robia w Korei, a pp drugie, tam nie ma czegoś takiego jak imię i nazwisko... To znaczy nie debiutowali solo tylko w zespołach po kilku latach trenowania. Tam kazdy, albo większość maja pseudonimy zeby ludzie spoza Azji mogli sobie z nimi poradzic.

- Rozumiem - odparłem - też zamierzasz iść w ich ślady? - spytałem
- Dam sobie rękę uciąć że żadne z nich nie ma stałego związku

Zaśmiałam się i nic nie odpowiedziałam. Nie poszłam w ich ślady. Ale juz dawno poszłam "w świat". A raczej w Azje i niektóre czesci świata.
— Nie mogą byc w związku. — odparlam.

- Bo są w trasie - odparłem - Długo już tak są poza szkołą w sensie wiesz rozwijają swoją karierę? - spytałem

— Nie dlatego ze sa w trasie...— przewróciłam oczami. No dobra, wiem ze ludzie spoza Azji ciezko to łapią...
— No... Odkąd skończyli 17 lat... Czyli 6 lat juz. — odpowiedziałam.

Złapałem ją w talii i przeciągnąłem do siebie
- Wiedziałem, że nie masz 15 lat - odparłem, uśmiechając się i złaczyłem gwałtownie nasze usta. Smakując jej cudnych ust, po raz kolejny. Następnie odchyliłem się i położyłem swoje czoło na jej
- Jesteś tylko o rok ode mnie młodsza - stwierdziłem, uśmiechając się łobuzersko. Zjechałem dłońmi na jej tyłek i ścisnąłem go.

Spojrzałam na niego zaskoczona gdy mnie do siebie przyciągnął. Ułożyłam dłonie na jego policzkach gdy gwałtownie i boleśnie wpil się w moje wargi.
Oddychałam szybciej gdy się odsunął odrobine
— Nieprawda...— mruknelam.

- Skarbie, zdradziłaś mi wszystko - pocałowałem ją przelotnie
- Przeleciałbym cię...- odchrząknąłem - przeleciałbym się miotłą - odparłem, uśmiechając się
- Już nie musisz udawać - zaśmiałem się - jestem dość sprytny

— Dałabym się przelecieć.. Na swojej miotle. — powiedziałam rowniez się uśmiechając.
— Nie jestes. Mam PRAWIE 18 lat..— prychnelam. Przeniosłam dłonie na jego kark i ramiona.
— Jeszcze kilka dni... Dasz radę..

- A kiedy kończysz 18 lat? - spytałem
- Nie wiem czy twoja miotła byłaby dobrym miejscem do tego typu rzeczy - powiedziałem,cały czas się uśmiechając
- Z czym mam dać radę przez kilka dni? - spytałem jej

– Kiedys... Niedługo..– mruknelam.
— Z nie uprawianiem seksu ze mna. — przewróciłam oczami.

- Coś ty taka tajemnicza, co do swojego wieku? - zapytałem
- Ale ja już nie chce - odparłem

— Czego nie chcesz? Wytrzymywać? Sam to ustaliłeś..— mruknelam.

- Sam ustaliłem i sam to zakańczam - odparłem
- Po tym jak ukończysz szkołę, gdzie chcesz mieszkać? - spytałem, puszczając jej talie

Gdy tylko zdjął dłonie z mojego pasa, odsunęłam się szybko.
— Szczerze? Dobrze mi było w Korei... Zarabiałam własne pieniadze, czułam się dobrze wsród ludzi... Tutaj jestem po prostu Rian... — wzruszyłam ramionami.

- To po co tu przyjeżdżałaś? - spytałem - Jeżeli mi byłoby dobrze z rodzicami to bym nadal z nimi mieszkał - odparłem
- Czyli w Korei zarabiacie na siebie od 17 roku życia, tak? Większość z was idzie w karierę muzyczną?

Spojrzałam na Tylera jak na debila. Znow.
— Tyler. Przyjechałam tutaj... Bo rodzice się przeprowadzili... Rozumiesz? Chcieli zebym była blizej domu...— mowilam powoli i dosadnie.
— Nie... W Korei jesli chcesz zostac piosenkarzem czy piosenkarką to najlepiej isc do wytworni, chyba ze sama cie znajdzie, przejść przesłuchanie i jak cie przyjmą to trenujesz potem przez kilka lat. Niektórzy zostają trainee juz wieku 12 lat. I nie większość. Koreańczycy to tacy sami ludzie jak Ty... No moze nie do konca ale tez sa prawnikami, lekarzami, sprzataczami, maja sklepy i tak dalej...— wyjaśniłam. — Ja nie poszłam w stronę muzyki bo to nie dla mnie... To duzo wyrzeczeń.

- No wiesz skoro tam ci było lepiej, to po co się przeprowadzali? Ja bym został tam gdzie mi lepiej - odparłem
- A czy większość Koreańczyków to nie wokaliści albo członkowie zespołów muzycznych? - spytałem patrząc na nią

— Nie wiem. Tak jest i juz. — powiedziałam.
Na jego kolejne słowa uniosłam brew i nic juz nie powiedziałam, ruszając powoli dalej.

- Mhm - mruknąłem i kierowałem się przed siebie, patrząc kątem oka czy dziewczyna też idzie w tym samym kierunku.

Znow schowałam rece za plecami, wbijając wzrok w ziemie. Wyobrażenie niektórych ludzi o Koreańczykach jest czasami śmieszne... Lekko żałosne ale głownie śmieszne. No ale nic... Wiedza tyle na ile pozwoli im mugolski internet albo media.

Mimo, że rok dopiero niedawno się zaczął już miałem ochotę wracać do słonecznej i imprezowej Brazylii. Chyba jedyne czego mi brakowało w świecie czarodzieji to nielegalnych wyścigów samochodowych. Niby mamy te maszyny u nas bardziej podrasowane, ale to mugolska motoryzacja jest najlepsza.
Szliśmy wprost przed siebie a każde z nas mimo, że było blisko drugiego, było w zupełnie innym świecie*

Podniosłam głowę, omiatając wzrokiem błonia i spojrzałam na Tylera. Nadal idąc przed niebie, zaczelam się lekko przysuwac. Gdy juz byłam blisko niego, zahaczyłam jego mały paluszek swoim. Nie wiedziałam czy moge go złapać za rękę normalnie ani objac wiec zrobiłam to najdelikatniej jak się dało.

Otrząsnąłem się z amoku dopiero, gdy jej ciepła ręka dotknęła mojej. Zabrałem dłoń z jej dłoni i położyłem na jej ramiona, przyciągając bliżej siebie. W sumie tal bardzo wygodnie mi się szło.

Na krotki moment zrobiło mi się przykro gdy zabrał rękę. Jednak potem przyjemne ciepło rozeszło się po moim sercu gdy mnie objął.
— Co robisz na codzień w Brazylii?— zapytałam ciekawa.

- Śpię - zaśmiałem się - zależy też jaki jest dzień, ale ogólnie uwielbiam Brazylię za nocny tryb życia, częste karnawały i najlepsze imprezy. A ty co robisz jak nie jesteś w szkole? - spytałem - Tylko nie mów mi że się uczysz

Zasmialam się.
— Uczę się... Rowniez. — odparlam. — Zazwyczaj pracuje. — powiedziałam. — No albo śpie. Ewentualnie ciagle jem.

- Pracujesz? - spytałem zdziwiony - w jakiej branży?
- No w sumie moje wakacje składają się z jedzenia - zaśmiałem się

— No... Od jakichś 10 lat...— parsknelam śmiechem. — A moze i wcześniej... — zastanowiłam się. Nieważne.
— Modelingowej tak jakby...— podrapałam się w skroń.

- Chcesz mi wmówić że jako 8latka byłaś modelką? - spytałem zdziwiony
- Ja bym się naprawdę stamtąd nie ruszał

— Najpierw jako 3 latka a potem 4 i 6 latka...— wyjaśniłam. — Miałam troche przerwy ale potem znowu... Wiesz co to jest ulzzang?— zapytałam podnoszac głowę.

- Czyli jesteś sławna - odparłem
- Tak wiem - odparłem - wyjaśnić? - spytałem, unosząc brew