Błonia Hogwartu

- Musisz pochylić się nad rączką, ale nie za mocno, bo polecisz prosto na twarz - powiedziałam podlatując do Riny - Uważaj, żeby nie spaść. Trzymaj się mocno.

Złapałam za miotłę i podskoczyłam z miotłą, na którą usiadłam. Widząc, że nie lecę westchnęłam. Ahh, żałosne... Wzięłam głęboki wdech. Spokojnie to trzeba wyczuć...

Powoli zaczęła unosić się. Uniosła się na niewielką wysokość, ale udało się. Uczyła się jak złapać balans, żeby nie spaść. Powoli leciała do przodu.
-Yosh, pomału.-Powiedziała do siebie.

Opadłam z zawrotną szybkością ku ziemi i zeskoczyłam, złapałam zręcznie miotłę zanim uderzyła w ziemię i usiadłam sobie na trawie wygodnie. Miałam dobry dzień. SooAh, latanie, przyszła mi książka, znalazłam swojego chomika... Molto bene. Voglio per sempre. Przyglądałam się innym, pewnej Krukonce chyba niezbyt to wychodziło, ale cóż, nie umiałam uczyć, tu nie mogłam pomóc.

Siedziałam i obserwowałam jak dzieciaki bawią się na miotłach. I tutaj się tak naprawdę kończyła moja lekcja. To trochę jak przerwa w pracy, choć bardzo przydatna. Świeże powietrze i wesołe dzieciaki. Szkoda jedynie, że jest ich tak mało. Z dziesięciorga powinno tutaj być.

Kurt zrobił to co powiedzieli i zaczął lewitować nad ziemią, ale zaczął się pochylać. Wyskoczył bezpiecznie na ziemię, gdy miotła spadła."To jest naprawdę dziwne..."Odezwał się na głos, podszedł do miotły i wytrzepał ją.

Zacisnęłam dłonie na miotle.-Spokojnie-powiedziałam cicho do siebie-pomyśl o czymś miłym i skup się....-wymamrotałam. Przez chwilę przez mój przemknęła pewna osoba...Wtedy zaczęłam się unosić nad trawą. Próbowałam złapać równowagę-Prawie jak jazda na rowerze-mruknęłam, a miotła uniosła się wyżej. Widząc jak wysoko jestem, spanikowałam. Pochyliłam się nad miotłą i zaczęłam spadać w dół.Żegnaj świecie? Powstrzymywałam się od krzyku. Nagle miotła zatrzymała się...To cud czy jak? Zeszłam z miotły i poczułam jak robi mi się słabo. Usiadłam na trawie, a miotła opadła tuż obok mnie.

- Wszystko okej? - krzyknęłam zeskakując z miotły obok Sam - Co się stało? Żyjesz?

A więc to Sam... Pomyślałam siedząc sobie trochę dalej, na uboczu, obserwowałam co robią. Ciekawie. Byłam trochę rozbawiona co do Sam, nie był to wyraz złośliwości.

-Nic się nie stało...Po prostu spanikowałam-powiedziałam patrząc na Puchonkę

Rina rozpędziła się powoli. Na początku szybko szybowała nisko nad ziemią. Później wzniosła się. I to nawet całkiem wysoko, ale leciała zbyt szybko. Krążyła w powietrzu kółka w zawrotnym tempie. Z biegiem czasu poleciała w stronę budynku szkoły i okrążyła go.

Wstałam i szybko dałam im do zrozumienia.- JUŻ KONIEC LEKCJI, ALE NIE OZNACZA TO, ŻE MACIE JUŻ KOŃCZYĆ! - Przy okazji bardzo głośno. Uśmiechnęłam się i ruszyłam powoli. - Jakby co wiecie gdzie mnie znaleźć.

-Chyba na dzisiaj mam dość latania-pomyślałam i powoli wstałam. W głowie jeszcze mi szumiało, chociaż...To było nawet fajne! Używając zaklęcia odesłałam swoją miotłę do dormitorium i poszłam w stronę Wielkiej Sali. Po tej lekcji stałam się strasznie głodna.

Rina podleciała do miejsca gdzie wystartowała. Zbliżyła się za szybko. Ponownie się wzniosła.
- Jak się tym ląduje...-Mruknęła. Trzymała się mocno miotły. A co mi tam, polatam jeszcze. - Powiedziała po chwili do siebie. Latała trochę zbyt szybko jak na początkującą.

Można znaleźć Pielęgniarkę w Skrzydle Szpitalnym

Wstałam i udałam się do dormitorium puchonek, po drodze zostawiłam miotłę w składziku z miotłami.
NP: Dormitorium Dziewczyn (Hufflepuff)

Rina podleciała do miejsca gdzie wystartowała. Zbliżyła się za szybko. Ponownie się wzniosła.
- Jak się tym ląduje...-Mruknęła. Trzymała się mocno miotły. A co mi tam, polatam jeszcze. - Powiedziała po chwili do siebie. Latała trochę zbyt szybko jak na początkującą.Doleciała aż do Dormitorium Dziewczyn (Hufflepuff). Jednakże minęła wejście do pokoju, nie potrafiła wyhamować. W końcu zatrzymała się, ale na ścianie.

NP: gdzieś tam

Kurt po kilku ćwiczeniach też poszedł i odłożył miotłę do składzika. Pożegnał się z resztą i skierował kroki do dormitorium. Ciekawiło go czy znów będzie miał miłe sny.

Następny post w Wspólnym pokoju Gryffonów.

Latałam dosyć długo. No cóż, po prostu to kocham.
Potem wróciłam do zamku i odłożyłam swoją miotłę do składzika.

NP Wielka Sala

Fakt, że byłam tutaj sama dodał mi trochę otuchy,nikt nie będzie się ze mnie podśmiewał... Wzięłam głęboki wdech i usiadłam na miotle. Okej, spokojnie. Powoli się unosiłam nad ziemią. Uśmiechnęłam się i pomknęłam miotłą ku górze. Jakie to wspaniałe uczucie...latać! Szło mi to dość mizernie, w końcu to trzeci raz gdy próbuję latać, ale trening czyni mistrza prawda?

Pogoda dzisiaj była wyjątkowo ładna. Świeciło słońce, wiał lekki wiaterek, nie było za gorąco. Postanowiłem się trochę przewietrzyć i poszedłem na błonia podrzucając jabłko, które zwinąłem ze szkolnej kuchni. Nie miałem na sobie mundurka tylko zwykłe jeansy i ciemny T-shirt. W kocu czas wolny to czas wolny. Ugryzłem jabłko i spojrzałem w górę, bo wydawało mi się, że coś słyszę. Nade mną ktoś szybował na miotle. Samantha? Mogłem się mylić, ale wszystko na to wskazywało. Usiadłem pod jednym z drzew, oparłem się o jego pień i obserwowałem dziewczynę.

Uniosłam się na miotle jeszcze wyżej i zaśmiałam się. ale jest tu cudownie! Dość chwiejnie pochyliłam się nad miotłą i zaczęłam spać w dół. Wtedy gdy byłam coraz bliżej ziemi podniosłam się i poszybowałam w górę. W sumie...Nie sądziłam, że pójdzie mi aż tak dobrze. Chwilę jeszcze latałam, ale po pewnym czasie fakt, że miałam na sobie ciemną szatę, a świeciło słońce, dało się w znaki. Wylądowałam na ziemi i otarłam z czoła pot. Usiadłam na trawie i rozpuściłam włosy, które strasznie się poplątały. o dziwo miałam mały grzebyk, którym zaczęłam się czesać. W palcach miałam kilka drzazg, ale to pewnie dlatego, że za mocno trzymałam miotłę. Zaczęłam cicho nucić jakąś piosenkę.

Wyszłam z Wielkiej Sali pewnym krokiem i z miotłą w ręce. Uwielbiałam latać. Zawsze poprawiało mi to humor, a teraz była okazja na popisanie się umiejętnościami przed bratem Is.
Usiadłam na miotłę i wzleciałam wysoko ku górze. Ciepły wiatr rozwiał mi włosy. Byłam w swoim żywiole.

Przyszedłem tu z nową znajomą, w ręce miałem pożyczoną miotłę Isobel. Moja dotrze niedługo, a wtedy... Oooo tak. Zauważyłem dziewczynę, nuciła piosenkę. - Skądś znam tą melodię - zacząłem nawet się nie witając. Ahhh ta moja kultura. - Wychodzi Ci.
Pod drzewem siedział jeszcze jakiś chłopak, rzuciłem jeszcze jedno krótkie spojrzenie na dziewczynę. Jeśli to jest to o czym myślę, to dobrze trafiłeś, pomyślałem o tym chłopaku. Przeciągnąłem się i przyjrzałem temu jak lata Chris.

- I co tak stoisz?! - wrzasnęłam do Azazela i zaczęłam się śmiać - Taki znawca mioteł, a stoi na ziemi! Rusz dupsko i chodź!

Uniosłam głowę i zauważyłam jakiegoś chłopaka-Cześć?-wstałam z trawy prostując spódnicę. Może lepiej abym stąd poszła i nie przeszkadzała innym. Zauważyłam Christinę, która szybuje na miotle. też tak bym chciała... Uśmiechnęłam się i zaczęłam splatać włosy w warkocza.

Zaśmiałem się. - Ah... Pewnie! Szkoda tylko że niektóre rzeczy da się zrobić tylko na motorze a niektóre tylko na miotle! - podrzuciłem miotłę, wsiadłem i się wzbiłem w górę szybko, podleciałem obok szatynki. Poprawiłem włosy i ruszyłem z rozpędem przed siebie, stanąłem najpierw na miotle robiąc koła w powietrzu, a potem podniosłem jeszcze jedną nogę. Przeleciałem na jednej nodze obok Chris i zacząłem szybować ku dołowi, zeskoczyłem łapiąc się jedną ręką w powietrzu miotłem i gwałtownym ruchem wsiadłem, odbiłem ku górze i zatrzymałem się obok dziewczyny. Uśmiechnąłem się.

Kurt spojrzał i widział jak Chris lata."Wow."Powiedział cicho i zaczął próbować sam wzlatywać. Jednak z powodu że jest nowy w tym, metr nad ziemią obróciło go do góry nogami. Nawet nie pisnął i tak wisiał tam."P-pomocy..."

Powędrowałam za nimi wzrokiem. No szczerze? Nie spodziewałam się, że można aż tak dobrze latać... Pod jednym z drzew zauważyłam Mortiego i mimowolnie uśmiechnęłam się w jego stronę i mu pomachałam. W sumie warto pobyć na świeżym powietrzu niż w bibliotece. Skierowałam się w stronę znajomego mi Krukona nucąc cicho tak jak wcześniej tamtą piosenkę.

Pokręciłem głową z politowaniem i poszybowałem ku chłopakowi z wielkiej sali, podałem mu rękę by złapał ją i zeskoczył dzięki temu bezpiecznie.

- Czyli konkurs na akrobacje, tak? - krzyknęłam nie zwracając uwagi na Kurta.
No dobra, czas się popisać. Leciałam coraz wyżej i wyżej, a gdy już osiągnęłam żądaną wysokość, puściłam miotłę i zaczęłam spadać w dół. Trzydzieści metrów do ziemi, dwadzieścia, dziesięć...
- Accio miotła - krzyknęłam wyciągając różdżkę z kieszeni.
Miotła podleciała i złapałam się jej. Utrzymałam równowagę i zeskoczyłam z miotły z trzech metrów nad ziemią.
- Tadaaaaaam - powiedziałam rozkładając ręce i kłaniając się.

Zauważyłam, że Mort znowu się zamyślił...Chyba nie chcę mu przeszkadzać. Usiadłam na trawie niedaleko innego drzewa gdzie był piękny widok na Hogwart. Wyciągnęłam swój mały notatnik i zaczęłam w nim szkicować małym ołówkiem krajobraz przede mną.

- Hmmm... - udałem zamyślenie. - Proste - powiedziałem chcąc wjechać dziewczynie na ambicję. Nie byłem złośliwy i nigdy nie byłem, no chyba że z wzajemnością, to inna sprawa. A ona... No... Ciekawa. Stanąłem na miotle i poleciałem ku wieży, w pewnym momencie zeskoczyłem z niej, odskoczyłem od zamku i gdy miotła wracała, wskoczyłem na nią z powrotem. Nogami oplotłem miotłę i zawisłem u doły. Widziałem wszystko do góry nogami, ale podleciałem do Chris. Założyłem ręce. - Nie no, ciekawie latasz.

Nawet tonący chwyci się brzytwy, brunet złapał za rękę chłopaka i zeskoczył na ziemie bez żadnych kontuzji."D-dzięki." Kurt podziękował, może nie był aż tak zły? W tedy miotła spadła obok niego, chyba ona go nie lubi...

- Dziękuję. Ty też nie jesteś taki zły - powiedziałam z uśmiechem do chłopaka, który wisiał do góry nogami tuż przede mną.
O Merlinie. Te włosy, ten uśmiech.
Wskoczyłam na miotłę i też zawisłam głową do dołu.
- Ciekawy widok, no nie powiem - zaśmiałam się.

- No widzisz. Hmmmm... - w sekundę wróciłem do normalnej pozycji latania, przeleciałem szybko nad dziewczyną, która rysowała coś szkicowniku, który jej świsnąłem. Zrobiłem duże okrążenie i gdy znów przeleciałem, położyłem jej na kolanach i wróciłem do Chris, znów zawisiałem do dołu. - Ah... Kiedyś to się grało. Jest tu drużyna jakaś? Zatęskniłem za tytułem kapitana - wyszczerzyłem zęby w uśmiechu.

Byłam skupiona na odwzorowaniu wielkiego zamku kiedy nagle mój notatnik zniknął mi z oczu. To jakiś żart?! Zauważyłam jak chłopak, który wcześniej ze mną rozmawiał, o ile można to nazwać rozmową, trzymał mój notatnik i robi okrążenie. Chwilę potem mój notatnik wrócił-Bardzo zabawne-wymamrotałam i zobaczyłam jak przy cieniowaniu zamku była podłużna gruba ciemna kreska od ołówka-Ugh, świetnie, wspaniale po prostu-mruknęłam poirytowana i zaczęłam w notatniku szukać czystej kartki, coraz mniej jest miejsca...I teraz muszę zacząć rysować to od nowa, ugh. O, jest czysta kartka. No to zaczynam..

- Nie mam pojęcia - powiedziałam nadal wisząc głową w dół - Kiedyś każdy dom miał drużynę i nie wiem, jak jest teraz. Chciałabym grać na pozycji ścigającej.
Za bardzo się rozmarzyłam. Kiedyś grałam z mamą i kuzynami i całkiem nieźle mi szło.
- W przyszłości chciałabym gać w jakiejś drużynie - mruknęłam po chwili namysłu.

- Może kiedyś zagramy w jednej i wygramy? - uśmiechnąłem się zawadiacko i poszybowałem ku dołowi, zeskoczyłem z miotły i położyłem się wygodnie na trawie.

Wisiałam w powietrzu jeszcze chwilę.
- Na brodę Merlina - szepnęłam do siebie przytulając się do miotły.
Czy ten uśmiech na pewno był do mnie? Czułam, jakbym zaraz miała spaść na ziemię.
Powoli zleciałam w dół i usiadłam obok Azazela.

- W której klasie jesteś? - zdecydowałem się poznać ją lepiej. Może coś z tego wyjdzie? Usiadłem. - A tamta to kto? Jeśli z mojego domu to trzeba będzie zabarakadować drzwi do dormitorium - zaśmiałem się.

Kurt zostawił dwójkę samą i poszedł odnieść miotłę. Może spyta pielęgniarkę o pomoc z tym. Gdy wykonał zadanie, zaczął chodzić przez szkołę, po jakimś czasie gubiąc się i trafiając do nietypowego miejsca.

Następny post w ???.

- Trzeci rok - odparłam - A to jest Sam - wskazałam na dziewczynę pod drzewem - Ona jest z Ravenclaw.
Nie zaśmiałam się razem z nim. Sam była bardzo miło i na prawdę ją polubiłam.

Ugh, nie tak! Spojrzałam ponownie na Hogwart i porównałam to do koślawego mojego szkicu. Westchnęłam.-Dam radę, ogarnę to-pomyślałam i zmazałam jedną wieżę. Metoda prób i błędów. Po kilku poprawieniach chyba wyszła podobnie.

Nie zaśmiała się ze mną, uznałem to za oznakę tego że ją lubi i myśli że jestem negatywnie nastawiony do niej. - Cóż, poniosła małe straty na rysunku, przejechała przez przypadek ołówkiem za grubo - poprawiłem włosy, z kieszeni wyjąłem pusty szkicownik, planowałem używać go do zapisków podczas lekcji, często Itachi gubił gdzieś mój zeszyt lub częściowo zjadał. - Orient! - zawołałem do krukonki i rzuciłem jej. Mylne wrażenie, może pomyśleć przez "orient" że poleci w nią, a tak naprawdę wylądował obok jej nogi.
- Więc... Jaką lekcję będziemy mieć w najbliższym czasie? - zapytałem Chris patrząc w jej oczy przez chwilę.