Błonia Hogwartu

- Nie, ale spokojnie - machnęłam ręką - i tak jestem masochistką - zaśmiałam się z jej miny.

-Nie.. -potargalam sobie włosy. -Czy masochistka czy nie.. nie mam prawa robić ci krzywdy. .

- Aj... Martwisz się - machnęłam ręką. Położyłam głowę na jej kolanach, spojrzałam na jej twarz. - Wyglądasz jak arcydzieło natury. Taka piękna, że aż nie wierzę, że srasz - szepnęłam.

Parsknęłam śmiechem opluwajac się przy tym. -Cooo - wytarlam usta i spojrzałam na nią.

Roześmiałam się razem z nią, patrzyłam na nią z szerokim uśmiechem.

-Jesteś walnieta. . I to zdrowo..

- Ale i tak mnie kochasz - zamruczałam - Mogłabym być takim Twoim Wałęsą nawet.

-Co? Dlaczego akurat Wałęsą? Czy ty coś brałaś?

- Nie, nic nie brałam - uśmiechnęłam się z rozbawieniem.

-Ro co ty dzisiaj tak pierdolisz?

- Mam humor po prostu i lubię od czasu do czasu porobić sobie jaja z ludzi.

-Ty śmieszku mój kochany. .-zaśmiałam się u nachylilam się całując ją w usta krótko. -Fajnie jak jesteś taka wesoła

- Przy Twojej obecności robię się bardziej wesoła - uśmiechnęłam się. - Taki Twój turbośmieszek.

-Cieszy mnie to bardzo. -oparłam się na jego ręku, i pogłaskałam dziewczynę po włosach druga. -Podobało ci się?

- Bardzo. Przy najbliższej okazji się odwdzięczę - zamruczałam.

Zaśmiałam się cicho i pocałowałam ja w czoło po czym położyłam się na trawie,a trza w niebo.

Położyłam się tuż obok niej i spojrzałam w niebo. - Chyba widzę chomika - wskazałam na jedną chmurę.

-Gabi, chodźmy do Wielkiej Sali. Dzisiaj jedziemy do Londynu. Umówiłam sie tam z moja osobą towarzyszącą. -powiedziałam wstając z trawy.

- A tak, chodźmy - powiedziałam wstając z ziemi - Ja jeszcze nie mam z kim iść. Może ktoś będzie chciał.

Next : WS

Spojrzał w niebo. Westchnął cicho i usiadł na ziemi.

-Chomika? Ja tam widzę mojego szczura. Właśnie. . Dawno go nie widziałam w sumie...-mruknęłam. -Nie jest Ci zimno? Może powinniśmy wrócić do zamku?

- A gdzie chciałabyś wrócić? - zapytałam i zerknęłam tym razem na nią.

-No do zamku...-zaśmiałam się. -A gdzie..?

- No to jest oczywiste, ale do którego pomieszczenia? - westchnęłam z rozbawieniem i złapałam ją za nos, który delikatnie wytarmosiłam. - A Ty Ty Ty turbośmieszku.

-Nie wiem.. pokój spotkań? Albo nie,, tam lepiej nie.. No to.. Wielka Sala?-powiedziałam starając się ignorować to co robiła z moim nosem

- A może piwnice? - zaproponowałam tarmosząc dalej jej nosek z szerokim uśmiechem.

-Piwnice? Mogą być. ..Co ty robisz skarbie?

- No to chodźmy. Bawię się Twoim nosem - wzięłam rękę - a raczej bawiłam - wstałam i się przeciągnęłam, podałam jej rękę, by ją złapała i wstała.

Przyjęłam jej dłoń i wstałam. -Chodź diablico.
Next: Piwnice

Patrzył w niebo cały ten czas. Było dla niego zbyt nostalgiczne, by przestać na niego patrzeć.

Poszedł zobaczyć jak wygląda jezioro...wspominki.
NP: Jezioro Hogwartu

Przyszedłem z Chris na błonia i położyłem się na trawie zaciągając się jej zapachem-Cudowne-westchnąłem uśmiechnięty.

- No dobra, to pa - powiedziałam siadając na swoją cudowną miotłę i popędziłam w stronę słońca.

Wziąłem po drodze ukochaną miotłę, wsiadłem na nią i wzbiłem się w powietrze. Zauważyłem Chris, szybko zmieniłem pozycję, będąc już rozpędzonym i plecami położyłem się na miotle, nogę beztrosko podwinąłem i oparłem piętę o trzon, a ręce założyłem za głowę i tak przemknąłem obok puchonki. - Pozdrawiam!

- Wracamy do dawnych zawodów, tak? - zaśmiałam się - No dobra, sam tego chciałeś.
Stanęłam na miotle jak na desce surfingowej i zatoczyłam kilka kółek w powietrzu.

- Łeeeeeeeeeeeee! - zawołałem robiąc tunel rękami by było głośniej. Udawałem przez chwilę, że spadam i zaczepiłem się nogami miotły. Lecąc do góry nogami, ruszyłem w stronę Chris. Wystawiłem rękę, by zrobić H5. - Dawaj! High Five!

- Hi5 - krzyknęłam przybijając mu piątkę - Dawaj dalej! Stać cię na więcej!

- No pewnie! - usiadłem znów, ręce oparłem na trzonku miotły i stanąłem na rękach, zrobiłem tak trzy okrążenia wokół Chris.

- No brawo - powiedziałam i zrobiłam dokładnie to samo - Prościzna.

- To wiem, ale chodziło mi właśnie o to, żebyś to zrobiła - zaśmiałem się i przeskoczyłem przy pomocy rąk na jej miotłę, zostając między jej rękami i spojrzałem do góry - no siema, jesteś tak piękna, że aż nie wierzę że srasz.

- Idealny tekst na podryw, koleżko - zaśmiałam się - Annabelle na to poleciała?

Spojrzałem w niebo wypatrując Chris. Zauważyłem ją...W obecności Aza. Zmarszczyłem brwi. Co tu się..

- Nie, rozbolało ją czoło - zaśmiałem się - siema kolego z domu! - Skoczyłem z powrotem na swoją miotłę i usiadłem na niej po turecku.

- Faktycznie ten tekst nie był najlepszy - mruknęłam - Mógłbyś się lepiej postarać.