Wielka Sala

- Cóż, nie chcesz się przyjaźnić to nie - wzruszyłam ramionami, wstałam i poszłam usiąść obok Sam. - Jesteś tego pewna? Nie jest zbyt rozmownaaa - odchyliłam głowę znów tak jak tam, zerknęłam na swoją towarzyszkę.

-Po prostu źle zaczęłaś- powiedziałam lekko zmieszana-Nie powinnaś tak robić..

- Pff, ale to nie jest jakoś nienormalne noo... - mruknęłam i się wzięłam kolejny łyk kawy. I tak jestem ruchliwa, więc po co mi kawa? Pomyślałam jakby nagle zdając sobie sprawę, że piję kawę. No to będę teraz jak torpeda. Aż się sama siebie boję. - Naprawdę wszyscy tutaj są tacy cnotliwi? - zapytałam Sam z niedowierzaniem.

-Jeśli takie zachowanie uważasz za cnotliwość too... tak- odparłam popijając herbatę

- Jeju... Nie ma kogo molestować? Jestem skazana na samotność? - westchnęłam bezsilnie, nagle poczułam przypływ energii spowodowany kawą. Doznałam olśnienia - Wiem! Ta dziwna, tak megawysoka wieża! To nie był przypadek, a jedynie moje przeznaczenie! - wstałam energicznie. - Pa Sam! Życzę samych dobrych ocen i kogoś normalnego! - powiedziałam do niej z wesołym uśmiechem i wyszłam z sali.
NP: Wieża Astronomiczna.

Powiodłam wzrokiem za brunetką, a potem sama wstałam i poszłam do biblioteki.

Weszłam ledwo trzymając się na nogach do Wielkiej Sali, od razu siadając przy swoim stole. Nalalam sobie soku i wypiłam cały kubek, od razu nalewając następny który piłam juz wolniej. Zaczęłam trochę panikować, bo nigdy nie rozstawałam się z naszyjnikiem na tak długo.

Weszła do Wielkiej Sali podpierając się na miotle. Była cała poobijana. Usiadła przy stole puchonów i wzięła potrawę pierwszą lepszą. Gdy zjadła oparła się o blat stołu i leżała tak. Zastanawiała się czy pójść do skrzydła szpitalnego.

Zauważyłem Soo, pośpiesznie podniosłem się z swojego miejsca i usiadłem przy stole Ślizgonów obok Soo.- Cześć- powiedziałem patrząc na nią zmartwiony

-Hej-powiedziałam podnosząc głowę z nad talerza na który właśnie nałożyłam sobie sam ryz.-Coś się stało? -zapytałam widząc jego minę.

Spojrzałam na Soo i Carla. Nie wyglądali tak, jak wtedy gdy rozmawialiśmy w sali. Znowu się pokłócili? Stół ślizgonów był na tyle blisko, że słyszałam wszystko co mówili. Żeby nikt nie zauważył mojego szpiegowania, podniosłam ze stołu książkę i udawałam, że czytam.

Wstała od stołu. I podpierając się na miotle wyszła s Sali. Mruczała coś pod nosem do siebie.

NP: Gdzieś gdzie nogi zaniosą...

-Ciebie powinienem o to spytać. Co się z tobą działo? Martwiłem się.-powiedziałem patrząc na nią

-Nic się ze mną nie działo. Zemdlalam w Zakazanym... Przed chwila się ocknelam...-powiedziałam nabierajac trochę ryżu na widelec i pakujac do buzi. -Nie powinieneś się martwić. ..

-Czy ty się słyszysz, Soo? Mogło ci się coś stać. Ktoś mógł cię zaatakować, a ty mówisz, że nie powinienem się martwić? Żartujesz chyba- powiedziałem i nalałem sobie soku.

-Tak.. Słyszę siebie.... No i co gdyby mi się coś stało? O jedną zaraze mniej nie?

-Nie-odpowienapiłem i napiłem się soku.

-Póki jesteś zauroczony, jestem dla ciebie całym światem. . Wiem to.. I nie komentuje. .. Ale kiedyś przejrzysz na oczy..-powiedziałam patrząc na niego i grzebiac widelcem w jedzeniu.

Westchnąłem słysząc odpowiedź dziewczyny. Po chwili pojawiła się na sali sowa z listem. Przyleciała do mnie, wziąłem od niej list i zacząłem mu się przyglądać. Tak szybko od rodziców? Otworzyłem go prędko i wyjąłem kartkę od Judith. Rozwinąłem list od rodziców, a raczej od ojca. Jego treść nieźle mnie zszkowała. Siedziałem tępo wpatrując się w list. Jak ona mogła coś takiego zrobić?

Chwila ... czy ja dobrze słyszałam? Czy Soo na prawdę była w Zakazanym Lesie i powiedziała, żeby Carl się nie martwił? Przecież to jest niebezpieczne. Co się z nią dzieje? To przez ten naszyjnik, który zgubiła? Nie ... to niemożliwe.

-Co się stało? - zapytałam widząc minę Carla po przeczytaniu listu który przyniosła sowa.

Nie potrafiłem odpowiedzieć dziewczynie. To było...To naprawdę się stało? Nie potrafię uwierzyć w to, że moja matka zdradziła mojego ojca z jego przyjacielem z pracy. Świat uwielbia zaskakiwać. Podałem dziewczynie list i wpatrywałem się w pusty talerz. Aktualnie nie byłbym w stanie cokolwiek przełknąć.

Wzielam list który mi podał i przeczytałam. O mój Boże...Odłożyłam list i spojrzałam na Carla. Ostrożnie dotknelam jego dłoni i scisnelam ja lekko. Nie wiedziałam co mam powiedzieć. -Carl...-zaczęłam ale urwałam, bo niby co miałabym powiedzieć? "Przykro mi"? "Będzie dobrze "?

Z jednej strony byłem wściekły na matkę, a z drugiej tak zawiedziony. Podniosłem głowę i spojrzałem na Soo.-To musi być żart. Niech mi ktoś powie, że to żart. To nie ma sensu- powiedziałem patrząc na list.

-Carl... Takie rzeczy się. .. zdarzają... I nie masz na to żadnego wpływu. .. Nie denerwuj się tylko bo to też nic nie da...

Wziąłem drugą kartkę od Judith. Oparłem głowę o ramię Soo i zacząłem czytać treść napisaną różową kredką świecową.

Pogłaskałam kciukiem wierzch jego dłoni, bo nie do końca wiedziałam jak mam się teraz zachowywać.

"w kopercie jest jeszcze coś dla Ciebie" przeczytałem i wziąłem kopertę. Wyciągnąłem z niego rysunek mojej siostry. Na moich ustach pojawił się uśmiech.

-Co to? -zapytałam patrząc na rysunek.-Judith?

-Niezły dała mi prezent. Chyba zrobię sobie koszulkę z jej podobizną- zaśmiałem się unosząc kartkę.

-Śliczny-zaśmiałam się lekko patrząc na rysunek. -Zrób zrób. ..

Wszedłem do sali i usiadłem w pewnej odległości od reszty uczniów. Przyjrzałem się jedzeniu. Nareszcie normalne żarcie!

-Najlepsza siostra na świecie- powiedziałem uśmiechając się. Schowałem listy i rysunek to koperty, a to do szaty. Spojrzałem na Soo i pocałowałem ją w czoło.

Uśmiechnęłam się kiedy dotknął ustami mojego czoła. -Wiem że to takie głupie gadanie... ale chyba.. Może nie wszystko skończone. ..

Poszłam za Mortem i usiadłam na miejscu obok. Nalałam sobie wody do kubka i upiłam łyka.

-Każdy koniec to nowy początek- odpowiedziałem dziewczynie z lekkim usmiechem. Trochę się uspokoiłem dzięki temu, że jest obok.

-No... w sumie logiczne..-powiedziałam nie wytrzymując i opierając się o niego. Nie mogłam już tak wysiedziec. -Tylko chwilkę. ..

W odpowiedzi oparłem policzek o głowę dziewczyny i objąłem ją.

Zamknelam oczy oddychając płytko. -Chyba wrócę do dormitorium... Nie idę dzisiaj na zajęcia. ..

Nałożyłem sobie jajecznicy i nalałem herbaty.
- Samantha - zagaiłem. - Chciałabyś może się zrewanżować za pożyczone notatki? Musiałbym przejrzeć co mnie ominęło.

-Jak chcesz. Ja nie zamierzam opuszczać zielarstwa- powiedziałem bawiąc się włosami Soo.

-Jasne, potem po nie skoczę- powiedziałam- Smacznego- dodałam po chwili.

-Ja się po prostu źle czuje. -powiedziałam czując jakby mi wyrzucał to ze opuszczam zajęcia.

-Dobrze, nie musisz mi się przecież tłumaczyć. Jeśli nie chcesz iść to nikt cię nie będzie zmuszał-powiedziałem gładząc ją delikatnie po ramieniu.

Przytaknelam tylko, wtulając się w niego.